Πριν από όλα ομως, θα ήθελα από αυτό εδώ το (ηλεκτρονικό) βήμα, να θίξω ένα ζήτημα που αισθάνομαι ότι δεν έχει συζητηθεί επαρκώς. Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Joel Embiid είναι πολύ ερωτευμένος (και μάλιστα απο μικρή ηλικία) με την διάσημη τραγουδίστρια Rihanna. Το έχει δηλώσει πολλές φορές και έχει φροντίσει να διαφημίσει, όσο μπορεί τον εαυτό του, τόσο με τις εμφανίσεις του εντός γηπέδου,όσο και έξω από αυτό.
Εγώ από την πλευρά μου, δεν βρίσκω λόγο να διαφωνήσω με όσα λέει. Η Rihanna δυστυχώς όμως, παραμένει ανένδοτη. Και ο Joel υποφέρει. Υποφέρει και χρειάζεται την βοήθεια μας, ώστε να καταφέρει να κερδίσει την αγάπη της και στην συνέχεια να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο μπάσκετ. Μην ξεγελιέστε. Αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Sixers την δεδομένη χρονική στιγμή. Για αυτό προτείνω να ξεκινήσουμε μια ηλεκτρονική καμπάνια με σύνθημα το #RihannaDateJoel , ώστε να του δείξουμε την υποστήριξη μας. Είναι αναγκαίο να βάλουμε και εμείς το δικό μας λιθαράκι και να βοηθήσουμε τον Joel, στον δύσκολο αγώνα του. Για τον έρωτα και το The Process!
Αφού ξεμπερδέψαμε με αυτό, ας εξετάσουμε το ρόστερ των Sixers και τι περίπου μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς την νέα σεζόν.
Για την άμυνα.
Μιας και το καλοκαίρι έχει φτάσει και η ζέστη είναι πλέον αφόρητη, ας κάνουμε μαζί μια πρώτη βουτιά στα στατιστικά του NBA. Με μια πρώτη ματιά, διαπιστώνουμε ότι οι Sixers είχαν πέρσι την 17η άμυνα στην λίγκα. Όχι και άσχημα για μια ομάδα με 28 μόλις νίκες. Αν μελετήσουμε λίγο πιο προσεκτικά τα προηγμένα στατιστικά, θα ανακαλύψουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον.Οι Embiid, Henderson, Rodriguez, Covington, Saric, αποτέλεσαν την δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα σε ολόκληρο το NBA, με DefRtg 83.9. Ακόμα, η πεντάδα Embiid, T.J. McConnell, Covington, Ilyasova και Stauskas, που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη τον Ιανουάριο, στην διάρκεια του οποίου οι Sixers κέρδισαν 8 από τα 11 παιχνίδια τους, είχε DefRrg 83.5. Οι επιδόσεις αυτές είναι τρομερά εντυπωσιακές, αν σκεφτεί κανείς πως οι Ilyasova, Stauskas και Rodriguez δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερα καλή σχέση με την άμυνα.
Ο βασικότερος λόγος της αμυντικής αποτελεσματικότητας των Sixers, είναι φυσικά ο Καμερουνέζος γίγαντας με το νούμερο 21, που ακούει στο όνομα Joel ‘’The Process’’ Embiid. O Embiid αποτελεί τον δεύτερο καλύτερο rim protector σε όλο το NBA, πίσω μόνο από τον Rudy Gobert των Utah Jazz. Οι πεντάδες με αυτόν στην θέση του center είχαν πέρσι DefRtg της τάξεως του 99.1, επίδοση που θα έφερνε την Philadelphia στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας, αν η ομάδα κατόρθωνε να την διατηρήσει σε ολόκληρη την χρονιά. Πολλές φορές απλά και μόνο η παρουσία του ήταν αρκετή ώστε να δημιουργηθούν δεύτερες σκέψεις στο μυαλό των αντιπάλων του, με αποτέλεσμα να επιλέγουν να επιτεθούν μακριά από τον χώρο ευθύνης του. Επιπλέον, έδειξε σε μια σειρά παιχνιδιών εξαιρετικά στοιχεία στην pick n roll άμυνα - πράγμα πολύ σημαντικό στο σύγχρονο μπάσκετ- χρησιμοποιώντας το μέγεθος και τα τεράστια άκρα του απέναντι στους αντίπαλους περιφερειακούς. Έτσι δεν είναι Kyrie Irving;
Το δείγμα είναι ασφαλώς μικρό – ο Embiid έπαιξε σε μόλις 31 αγώνες πέρσι- η επιρροή του όμως στα μετόπισθεν της ομάδας είναι αδιαμφισβήτητη. Φανταστείτε τώρα τους Simmons, Fultz δίπλα στους Saric, Embiid, Covington. Είναι μια πεντάδα που τα έχει όλα. Μέγεθος, μακριά χέρια, γρήγορα πόδια και rebounding skills, απλωμένα σε όλες τις θέσεις του ρόστερ. Αθλητές που διαθέτουν το αθλητικό πακέτο για να εξελιχθούν σε εξαιρετικούς αμυντικούς, μετατρέποντας κάθε παιχνίδι σε εφιάλτη για τους αντιπάλους τους. Με άλλα λόγια, οι Sixers έχουν στην κατοχή τους μια πληθώρα εργαλείων, ώστε να δημιουργήσουν μια top-5 αμυντική ομάδα την επόμενη χρονιά.
Για την επίθεση.
Εδώ τα πράγματα είναι σαφώς πιο δύσκολα. Η επίθεση είναι το κομμάτι που χρειάζεται την περισσότερη δουλειά, καθώς αποτέλεσε την ‘’αχίλλειο πτέρνα’’ των Sixers την περσινή σεζόν (27η επίθεση στην λίγκα). Το ευτύχημα είναι ότι το επιθετικό ταλέντο περισσεύει. Οι επιλογές του προπονητή Brett Brown είναι πολλές. Πάμε να δούμε πώς οι δεξιότητες των αθλητών που έχει στην διάθεση του, μπορούν να απορροφηθούν με πιο αποτελεσματικό τρόπο στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.
Ας ξεκινήσουμε με τον Joel Embiid. Η πρώτη του χρονιά στη λίγκα ‘’μιλάει’’ από μόνη της, για αυτό και δεν θα σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες. Παιχνίδι με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, επίθεση με ντρίπλα, τρίποντο. Ο συνδυασμός της υψηλής τεχνικής και της ωμής δύναμης του συγκεκριμένου αθλητή είναι κάτι που δεν συναντά κανείς κάθε μέρα. Πιστός στις αρχαίες παραδόσεις του NBA που επιτάσσουν πως οι πρωταθλήτριες ομάδες χτίζονται γύρω από έναν κυριαρχικό center, στα 23 του χρόνια είναι ήδη ο καλύτερος παίκτης και ο αδιαφιλονίκητος ηγετης της ομάδας, εντός και εκτός γηπέδου. Το βασικό ζήτημα με τον Embiid είναι να καταφέρει να αγωνιστεί επιτέλους σε μια ολόκληρη σεζόν, ώστε να αποκτήσει έλεγχο πάνω στο τεράστιο σώμα του και να γίνει σταδιακά πιο γρήγορος στις αντιδράσεις του. Το γεγονός πως λόγω του μικρού της ηλικίας του έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, είναι από μόνο του τρομακτικό.
Dario Saric. Παρόλο που είναι από τους λιγότερους διαφημισμένους παίκτες του ρόστερ, η περσινή πρώτη του χρονιά στην λίγκα δικαίωσε στον απόλυτο βαθμό τις κινήσεις του Sam Hinkie στο draft του 2014. Ο προπονητής της ομάδας Brett Brown έχει βασίσει επάνω του ένα πακέτο συστημάτων της Horns offense, τοποθετώντας τον Saric στο high post, με σκοπό να εκμεταλλευτεί την ικανότητα του να πασάρει την μπάλα με ακρίβεια και στον σωστό χρόνο. Ο τρόπος με τον οποίο διαβάζει την άμυνα και ‘’μοιράζει’’ την μπάλα στους συμπαίκτες του, είναι κάτι που παραδοσιακά συναντά κανείς σε παίκτες που αγωνίζονται στην θέση του point guard. Μην ξεχνάτε ότι το αρχικό (ευρωπαικό) project για τον Saric μιλούσε για έναν σύγχρονο point forward. Ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω φάση:
Crossover ντρίπλα, hook πάσα στον σουτέρ της αδύνατης πλευράς που περιμένει στο τρίποντο, την στιγμή που η άμυνα έχει μαζευτεί γύρω του. Η ικανότητα του σε αυτό ακριβώς το drive n kick παιχνίδι, αποτελεί το δεύτερο μεγάλο προσόν του Κροάτη forward. Θα παρακολουθήσουμε πολλά στιγμιότυπα σαν και αυτό στο άμεσο μέλλον. Οι αμφιβολίες που εκφράζουν πολλοί σχετικά με το μακρινό του σουτ, είναι κατά την γνώμη μου βιαστικές. Η μηχανική του είναι σωστή και τα ποσοστά του στην Ευρώπη δεν ήταν άσχημα. Δώστε απλώς λίγο χρόνο στο παιδί να συνηθίσει την μεγαλύτερη απόσταση της γραμμής του τριπόντου στην Αμερική. Συμπερασματικά, ο Saric αποτελεί ακριβώς τον all around συμπληρωματικό αθλητή (άμυνα, δημιουργία, σκορ) που όλες οι ομάδες θα ήθελαν στο ρόστερ τους. Η υποψηφιότητα του για το βραβείο του rookie της χρονιάς είναι μόνο η αρχή.
Ben Simmons. Εδω έχουμε να κάνουμε με έναν point guard σε κορμί forward. Οι συστάσεις που τον συνόδευαν απο το κολλέγιο έκαναν λόγο για έναν παίκτη που μπορεί να ελέγξει τον ρυθμό και να αναλάβει την οργάνωση του παιχνιδιού, λειτουργώντας ως κύριος δημιουργός στην επίθεση μιας ομάδας. Είναι ένας αθλητής που αν ενταχθεί στο κατάλληλο πλαίσιο, μπορεί να βελτιώσει τους συμπαίκτες του σερβίροντας έτοιμα καλάθια, λόγω της ικανότητας του στην πάσα. Το κλειδί για όλα τα παραπάνω, είναι ο τρόπος που εκμεταλεύεται τα σωματικά του προσόντα. Το μέγεθός του, τού επιτρέπει να βλέπει πάνω από τα υψωμένα χέρια των αμυντικών και να πασάρει σωστά την μπάλα. Ο δυνατός κορμός και τα μακριά του χέρια τον βοηθάνε να τελειώνει φάσεις κοντά στο καλάθι, απορροφώντας τις επαφές. Φανταστείτε τον Simmons να κατεβάζει το rebound και να ‘’σπρώχνει’’ ο ίδιος την ομάδα του στον αιφνιδιασμό, βρίσκοντας τους συμπαίκτες του πάνω στην κίνηση με μια από τις αγαπημένες του σκαστές πάσες.
Ένας ακόμα τομέας όπου αναμένεται δραματική βελτίωση για τους Sixers, είναι αυτός του pick n roll. Η ομάδας της Philadelphia τερμάτισε πέρσι στην 27η θέση, στην κατηγορία ‘’σκορ μετά από pick n roll’’ και η προσθήκη του Simmons – ο οποίος θεωρείται εξαιρετικός στον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού- θα λύσει πολλά προβλήματα. Είτε σε ρόλο ballhandler (με τον Embiid ως screener) είτε σε ρόλο screener, η λογική λέει ότι θα δώσει μεγάλη ώθηση στην επίθεση της ομάδας του. Καλώς τον λοιπόν, και ας άργησε.
Enter Markelle Fultz.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο φετινό draft. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι από αυτούς που υποστήριζαν ότι το The Process χρειαζόταν άμεσα έναν point guard. Η πολύ απλή αυτή σκέψη μου εδράζεται σε κάτι που συχνά-πυκνά αναφέρουν οι προπονητές: Ποτέ δεν μπορείς να έχεις αρκετούς σκόρερ, αρκετούς δημιουργούς ή ικανούς αμυντικούς στην ομάδα σου. Πάντα θέλεις περισσότερους. Κοιτάξτε τι γίνεται στο Oakland την τελευταία τριετία και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ. Με βάση λοιπόν αυτόν τον τρόπο σκέψης, θεωρούσα ότι οι Sixers έπρεπε να επιλέξουν τον De’ Aaron Fox. Αυτός ήταν ο καλύτερος διαθέσιμος point guard στο #3. Ολα αυτά όμως έπαψαν να ισχύουν την στιγμή που ανακοινώθηκε η περιβόητη ανταλλαγή με τους Celtics. O Βασίλης πριν λίγες μέρες ανέλυσε διεξοδικά τι μπορεί να σημαίνει η συγκεκριμένη ανταλλαγή για τους ‘’Κέλτες’’. Ας εξετάσουμε λοιπόν μαζί την πλευρά των Sixers.
O Fultz είναι αναμφίβολα ο πιο ταλαντούχος παίκτης, στο καλύτερο και πιο βαθύ draft της τελευταίας δεκαετίας, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς. Στην θεωρία, αποτελεί ακριβώς τον παίκτη που έλειπε από το ρόστερ της Philadelphia και το ιδανικό συμπλήρωμα του Ben Simmons στην βασική πεντάδα. Αφενός, μπορεί να αποδώσει εξαιρετικά παίζοντας μακριά από την μπάλα, σε σχήματα με τον Simmons ως κύριο δημιουργό, λόγω της ικανότητας του στο περιφερειακό σουτ ( ο Fultz είναι από τους καλύτερους σουτερ του φετινού draft). Αυτόματα, η πεντάδα των Sixers με αυτόν στο παρκέ γίνεται περισσότερο λειτουργική και αποκτά την απαιτούμενη πολυμορφικότητα. Αφετέρου, έχει την δυνατοτητα να εναλλάσεται με τον Αυστραλό forward, στον ρόλο της οργάνωσης του παιχνιδιού, αλλά και της εκτέλεσης του pick n roll (τομέας όπου ,όπως είπαμε, οι Sixers αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα). Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα για την Philadelphia. Φανταστείτε το pick n roll ανάμεσα σε Fultz/Embiid, ή ανάμεσα σε Fultz/Simmons, με τον Joel να περιμένει στο τρίποντο αδειάζοντας το ζωγραφιστό. Ο Fultz μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και ως screener για τον Simmons (σε αντιστοιχία με όσα είδαμε στους φετινούς τελικούς), αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις διαθέσιμες επιλογές. Φανταστείτε επίσης τους Sixers να ‘’τρέχουν’’ τα διάσημα Double High Ballscreens (που χρησιμοποιούν συχνά οι Clippers και οι Hawks), στα οποία ο ballhandler (Fultz) δέχεται ένα διπλό screen από τους δύο ψηλούς και ,στη συνέχεια, ο ένας ψηλός ανεβαίνει στο τρίποντο (Embiid-pop), ενώ ο άλλος ρολάρει προς το καλάθι (Simmons-roll). Ωραία πράγματα. Δεν ήρθε ακόμα Οκτώβρης;
Επίλογος
Οι Philadelphia 76ers (χμ.. εννοώ ο Sam Hinkie) κατάφεραν την τελευταία τετραετία να δημιουργήσουν ίσως τον πιο ταλαντούχο κορμό νεαρών παικτών σε ολόκληρο το NBA. Είναι μια ομάδα που έχει χτιστεί για να επιβάλλεται με το μέγεθός της πάνω στον αντίπαλο, έχοντας εναλλακτικές πηγές δημιουργίας, σκοραρίσματος και μια πλειάδα ικανών αμυντικών στο ρόστερ της. Οι αμφιβολίες που εκφράζονται σχετικά με την παραγωγικότητα της από την γραμμή του τριπόντου είναι κατα την άποψη μου και πάλι βιαστικές. Καταρχάς, συζητάμε για παιδιά 20-23 χρονών που έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους να παίξουν και να βελτιώσουν τις αδυναμίες τους. Επιπλέον, οι περισσότερες ομάδες στην Αμερική θεωρούν ότι το σουτ είναι το πιο εύκολο πράγμα να διορθωθεί σε έναν αθλητή με την προπόνηση. Η δουλειά που γίνεται στην Philadelphia στο συγκεκριμένο τομέα, υπό το βλέμμα του shooting coach Eugene Burroughs, είναι ομολογουμένως υψηλού επιπέδου. Το παράδειγμα του Joel Embiid, ο οποίος εμφανίστηκε ξαφνικά μετά απο δύο χρόνια με σουτ τριών πόντων, είναι μπροστά στα μάτια μας. Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον προμηνύεται ευοίωνο. Οι υγιείς Sixers είναι μια ομάδα που θα μπει στα playoffs της επόμενης σεζόν. Σε λίγα χρόνια, ενδεχομένως να διεκδικούν στα ίσια το πρωτάθλημα. Υπομονή λοιπόν μέχρι τον Οκτώμβρη και όπως πάντα #TrustTheProcess.
ΥΓ1. Ξέχωρα από την βασική πεντάδα, οι Stauskas, Holmes και T.J. McConnell αποτελούν μια βάση, πάνω στην οποία μπορεί να δημιουργηθεί ένας πολύ καλός πάγκος (ενώ περιμένουμε να δούμε τί ακριβώς θα γίνει με τον Okafor). Ακόμα, στο ρόστερ υπάρχει και ο Luwawu-Cabarrot, ο οποίος έδειξε στο δεύτερο μισό της περσινής χρονιάς ότι μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πολύτιμο role player ερχόμενος από τον πάγκο.
ΥΓ2. Ο Embiid είναι το σύγχρονο Death Star. Ένα από τα πιο καταστρεπτικά όπλα του γαλαξία, με μια μεγάλης σημασίας όμως αδυναμία: τους τραυματισμούς...
