Την αρχική απογοήτευση από το «σκούπισμα» ακολούθησε μια άμεση αντίδραση με μία σειρά από κινήσεις: Νέος προπονητής, νέος βοηθός προπονητή, σημαντικές αλλαγές με αφίξεις, ανακατατάξεις και αποχωρήσεις στο front office της ομάδας και νέος President of Basketball Operations. Αν δε, αναλογιστεί κανείς πως στις αφίξεις περιλαμβάνονται ένας προπονητής με δαχτυλίδι, ένας από τους τρεις κορυφαίους GMs της Λίγκας, σε συνδυασμό με δύο (παραμένοντες) top-15 παίχτες στην ομάδα, η λογική λέει πως οι Sixers ενισχύθηκαν και μάλιστα σοβαρά.
Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο αναλυτικότερα, όπως αρέσκεται να γράφει και ο Gus, πριν βιαστούμε να επιβεβαιώσουμε αυτή την φαινομενικά αυταπόδεκτη θέση.
Οι αλλαγές που έλαβαν χώρα
Αν κανείς δει τις καλοκαιρινές ως τώρα κινήσεις των Sixers αυτόνομα, ο συμπέρασμα φαντάζει εύκολο: Doc Rivers για προπονητής, Sam Cassell για βοηθός του, Darryll Morey για President of Basketball Operations, Embiid και Simmons στο παρκέ, Josh Harris για governor (το politically correct του owner), που έχει διάθεση να πληρώσει πολύ πάνω από το tax, οπότε οι Sixers πάνε πια all in για το πρωτάθλημα, όλα καλά.
Όμως επειδή ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, πάμε να εξετάσουμε αυτές ακριβώς. Αρχικά βάζοντάς τις σε μια χρονική σειρά:
- 23 Αυγούστου οι Sixers χάνουν το τέταρτο παιχνίδι του πρώτου γύρου και αποχωρούν από το bubble.
- 03 Οκτώβρη: οι Sixers προσλαμβάνουν τον Rivers, πέντε μόλις μέρες μετά την λύση της συνεργασίας του/απόλυσή του από τους Clippers
- 16 Οκτώβρη: προσλαμβάνουν τον Peter Dinwiddie, Senior Vice President of Basketball Operations των Pacers, στη θέση του Executive Vice President της ομάδας και τον Prosper Karangwa, Director of Scouting των Magic, ως Vice President of Player Personnel.
Στην ανακοίνωση πρόσληψής τους αναφερόταν δε, πως επικεφαλής του front office θα παρέμενε ο Elton Brand, ο οποίος «έχει άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο», υποδηλώνοντας έμμεσα την επέκτασή αυτού, μιας και γνωστό ήταν πως συμβόλαιο είχε για έναν χρόνο ακόμα –και όχι τρία. Αυτό υπογραμμίζεται για να τονιστεί η ανανέωσή και επέκτασή του συμβολαίου του Brand, ως επικεφαλής του front office, προ της απόφασης για την έλευση Morey. Ταυτόχρονα, υποβαθμιζόταν ο Alex Rucker, ο data analytics guru της ομάδας, που ως τότε είχε τη θέση του Vice President of Basketball Operations. - 28 Oκτώβρη ανακοινώνεται πως η ομάδα θα προσλάβει τον Daryl Morey ως President of Basketball Operations
- 29 Oκτώβρη ο Sam Cassell προστίθεται στο επιτελείο του Doc Rivers.
- 01 Νοέμβρη ανακοινώνεται επίσημα η επέκταση του συμβολαίου του Brand, το ότι το συμβόλαιο του Morey είναι πενταετές και πως ο Rucker τελικά αποχωρεί από την ομάδα.
Με απλά λόγια, η “dream team” διοικητική ομάδα αποτελείται πια από έναν νέο προπονητή που δεν τον διάλεξε ο νέος επικεφαλής του front office, το οποίο front office ενισχύθηκε με έναν cap guru (Dinwiddie) και έναν top scouter (Karangwa) που ήρθαν στην ομάδα, για να αναβαθμιστούν σε σχέση με τις προηγούμενες θέσεις/ομάδες τους και τελικά βρέθηκαν υποβαθμισμένοι. Οι δε επιλογές έγιναν από έναν GM που ναι μεν επεκτάθηκε, αλλά εν τέλει υποβαθμίστηκε από πρώτη σε δεύτερη φωνή, ενώ ο analytics expert του front office, που θα περίμενε κανείς πως θα ταίριαζε δίπλα στον νέο PoBO, απομακρύνθηκε. Ήτοι, ο governor των Sixers, Josh Harris, κινήθηκε μέσα σε έναν μήνα σαν φοιτητής που μπαίνει πεινασμένος σε super market. Κίνηση προδικασμένη να καταλήξει στην αγορά γαριδακίων, σοκολάτων και κρουασάν, αντί για τα υλικά που χρειάζεται για να μαγειρέψει για μια βδομάδα.
Οι κινήσεις του Harris ωστόσο, δεν θα πρέπει να μας σοκάρουν αν αναλογιστούμε το παρελθόν του. Συγκεκριμένα, από το 2011 που έχει αγοράσει την ομάδα ως τον Οκτώβρη του 2020 έχει προβεί σε πέντε αλλαγές κατεύθυνσης του franchise. Και τούτο καθώς ξεκίνησε με διοικητικό ηγέτη τον Doug Collins και all-in λογική γύρω από τους Jrue Holiday και Nick Young, για να πάει to 2013 με τον Sam Hinkie και το ριζοσπαστικό/ακραίο “Process”, τον οποίο έδιωξε πριν ολοκληρώσει το πλάνο του το 2016, για να στραφεί στον Colangelo και σε εκ νέου “win now” λογική, μέχρι κι αυτή να καταλήξει στο φιάσκο των burner accounts το καλοκαίρι του 2018. H τότε επιλογή ήταν η στροφή στον πρώην παίκτη της ομάδας, τον Elton Brand, για δύο μόλις χρόνια πάλι, με την νέα επιλογή να είναι ο Daryl Morey, ο μέντορας του Hinkie στους Rockets και αρχιερέας των analytics στη Λίγκα.
Φαντάζομαι είναι περιττό να πω πως κανένας άλλος οργανισμός του ΝΒΑ δεν είχε τόσες αλλαγές προσώπων και κατευθύνσεων στην κορυφή της διοικητικής του ηγεσίας την τελευταία δεκαετία. Μα τα παράδοξα δεν σταματούν εδώ. Δεν είναι δηλαδή μόνο η χρονική σειρά των προσλήψεων που δεν έχουν λογική, μα είναι αντικρουόμενες και οι φιλοσοφίες των ανθρώπων που θα κληθούν να χαράξουν το αύριο των Sixers.
Ξεκινώντας από τον Rivers, ο Doc έχει τη φήμη του “players’ coach”. Ωστόσο, την απομάκρυνσή του από τους Clippers ακολουθεί τόσο η πληροφορία πως έχασε τα αποδυτήρια της ομάδας από την προνομιακή μεταχείριση των stars του, Kawhi και Paul George, σε σχέση με το υπόλοιπο roster του, μα κυρίως πως εκνεύρισε το front office των Clippers, το πιο πολυπληθές και analytics heavy της Λίγκας εδώ και δύο χρόνια, μην ακούγοντας αυτό που του υποδείκνυαν, πως ο Harrell δεν ματσάρει καλά κόντρα στον Jokic, με τα νούμερα –αλλά και το eye test- να δείχνουν πως ο Σέρβος κάνει πάρτι κάθε φορά που τον βρίσκει απέναντί του. Ο Doc δεν άκουσε, κατάφερε να χάσει ένα ακόμα 3-1 προβάδισμα ομάδας του σε post season (τρίτη φορά που το «καταφέρνει»), με αποτέλεσμα να χάσει, μετά από τη θέση του GM των Clippers προ διετίας, και αυτή του προπονητή. Τώρα θα έχει δύο “GMs” πάνω από το κεφάλι του, με έναν εξ αυτών να είναι ο πιο analytics driven που ποτέ έχει υπάρξει.
Η συνύπαρξη των δύο, Rivers και Morey, στους Celtics το 2008 (όταν ο Rivers ήταν εκεί head coach και ο Morey βοηθός του Ainge στο front office των Κελτών) είναι πάρα πολύ μακρινή, για να μας δίνει την παραμικρή ένδειξη για το πως θα εξελιχθεί η νέα συνεργασία τους. Το πώς βλέπουν τα analytics όμως σήμερα, μάλλον αποτελεί καλύτερο οδηγό. Αν κρίνουμε από τις μέρες του Doc ως GM των Clippers, αλλά και την πρόσφατη κόντρα με το front office των Clips, ακριβώς γύρω από τα analytics, φοβάμαι πως δεν είναι δύσκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πως δεν μιλάνε ακριβώς την ίδια γλώσσα με τον Morey.
Τα περίεργα όμως συνεχίζονται. Δύο υψηλόβαθμα στελέχη, οι Dinwiddie και Karangwa, προσελήφθησαν αναβαθμιζόμενοι σε σχέση με τις παλαιότερες θέσεις τους, ερχόμενοι στους Sixers για να υπηρετήσουν ένα πλάνο από έναν GM, που μέρες μετά την άφιξή τους έπαψε να ισχύει. Τόσο το πλάνο, όσο και ο GM, που τους το παρουσίασε ως επικεφαλής του front office.
Γιατί ναι μεν ο GM Brand παραμένει στη θέση του παίρνοντας μάλιστα επέκταση συμβολαίου, ωστόσο έχει ένα παρελθόν πολύ κακών διοικητικών αποφάσεων και trades -αλλά και αποστροφής των analytics, διώχνοντας από την διοίκηση τον καλύτερο analytics guy που η ομάδα διέθετε. Πάλι δηλαδή τεκμαίρεται διαφορά φιλοσοφίας και αντίληψης με τον νυν PoBO της ομάδας.
Περνώντας τώρα στον Morey, αποτελεί το κερασάκι της τούρτας. Ο μέχρι πρότινος GM των Rockets φέρει στους Sixers εντελώς διαφορετική λογική, φιλοσοφία και αντίληψη από όλους τους προαναφερθέντες, ιδίως από την αντίστοιχη του Brand. Οι οποίοι προαναφερθέντες ωστόσο, είναι από χτες το βράδυ οι άμεσοι συνεργάτες του με τα αντίστοιχα δικά τους πολυετή συμβόλαια. Ο μόνος δε άνθρωπος της δικής του λογικής και φιλοσοφίας, ο Rucker, είναι αυτός που απομακρύνθηκε.
Τι να περιμένουμε
Κάνοντας δύο βήματα πίσω, δεν μπορεί κανείς να είναι ισοπεδωτικός με τις κινήσεις των Sixers και να τις θεωρήσει πέρα για πέρα άστοχες. Μία προς μία μεμονωμένες αποτελούν αναβαθμίσεις. Ο Brett Brown έπρεπε να έχει απομακρυνθεί τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα και οι Rivers και Cassell, ένας πρωταθλητής προπονητής και ένας πρώτος προπονητής σε αναμονή για κάποια ομάδα της Λίγκας, αποτελούν σαφή αναβάθμιση (αν και η αποχώρηση του Udoka για τους Nets στοιχίζει κάπως σε αυτό το κομμάτι). Οι κινήσεις του Brand την τελευταία διετία (trade για απόκτηση Tobias Harris, απόφαση για διατήρηση Brown και Harris αντί για Jimmy Butler, συμβόλαιο σε Horford) έδειχναν πως χρειαζόταν σαφή υποστήριξη διοικητικά στο πλάι του, μια και το ισοζύγιο των κινήσεών του ήταν σαφέστατα αρνητικό.
Ο Daryl Morey είναι αναντίρρητα ένας από τους πιο πετυχημένους GMs της Λίγκας των τελευταίων 15 χρόνων. Δεν είναι μόνο η θεωρητική θεμελίωση του παιχνιδιού γύρω από τα analytics μέσω των Rockets, μα κυρίως μέσα από το MIT Sloan Sports Analytics Conference, όσο και ότι κατάφερνε να διατηρεί ανταγωνιστικό το franchise για το οποίο εργαζόταν διαρκώς (οχτώ σερί παρουσίες στα playoffs, το μεγαλύτερο τρέχον σερί στη Λίγκα) και να βγάζει από κάθε trade του υπεραξία. Αν κάτι δε του πιστώνεται κατ’εμέ πάνω και κύρια, είναι πως ήταν μόλις ο ένας από τους δύο όλους κι όλους GMs (ο έτερος: ο GM LeBron) που δεν είδε τη δυναστεία των Warriors και πήγε να αμολήσει αετό για τρία-τέσσερα χρόνια, αλλά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του (και παρά τους οικονομικούς περιορισμούς που ο governor Fertitta του έβαζε) για να τους κερδίσει, φτάνοντας μόλις μισό παιχνίδι, έναν τραυματισμό του Paul και 27 σερί άστοχα τρίποντα μακριά (“dying from his own poison”) από το να το καταφέρει.
Το σύνολο των προαναφερθέντων δε, έρχονται να δώσουν κατεύθυνση και αγωνιστική ταυτότητα σε δύο υπάρχοντες στο roster superstars, αμφότεροι (με τα ελαττώματά τους) two-way players και All NBA guys. Άρα πόσο κακά μπορεί να πάει αυτό στο τέλος της ημέρας;
Για να απαντήσω στο συγκεκριμένο ερώτημα πάλι με παράδειγμα super market, η όλη κατάσταση, με τη σειρά που εξελίχθηκαν τα γεγονότα, μου φαντάζει σαν να έχει κάποιος εξαιρετικής ποιότητας μελιτζάνες στο σπίτι του και να πηγαίνει στο super, και αντί για υλικά για μουσακά, να παίρνει εξαιρετικής ποιότητας υλικά για λαχανοντολμάδες. Όλα εξαιρετικής ποιότητας είναι σαν υλικά που θα έχει μπροστά του, αλλά αν γεμίσει μελιτζάνες με ρύζι, κιμά και μπαχάρια και τις βάλει στην κατσαρόλα με αυγολέμονο, συμφωνούμε θαρρώ πως το αποτέλεσμα δεν θα τρώγεται.
Για να το πω και πιο δόκιμα, δεν είναι απλά πως πλέον οι Sixers έχουν too many voices in the room, είναι κυρίως πως αυτές οι φωνές διαλαλούν διαφορετικές μπασκετικές φιλοσοφίες. Δεν βλέπω συνεπώς πώς το τρέχον μοντέλο θα μπορέσει να δουλέψει αποτελεσματικά.
Ως προς το τι περιμένω να γίνει τώρα, η λογική λέει πως ο πρώτος χρόνος θα είναι χρόνος αναμονής. Ο Morey, όντας ένας πάρα πολύ έξυπνος τύπος, το βράδυ (Ελλάδας) της Δευτέρας, στη συνέντευξη τύπου παρουσίασής του ως ο νέος BoBO των Sixers, είπε όλα τα σωστά πράγματα: Πως είναι χαρά του να δουλέψει με έναν champion coach όπως ο Doc, και έναν πολύ άξιο GM όπως ο Brand, προφανώς και εξήρε τον governor Harris για το πώς θέλει να φτιάξει μία νικηφόρα ομάδα και ξοδεύει για να το πετύχει, πως είναι ευτυχία να έχει δύο superstars στα 24 και 26 τους, ενώ μίλησε κολακευτικά και για κάθε παίχτη του roster. Όμως η πραγματικότητα δεν αλλάζει: Ο Morey πάει σε ένα περιβάλλον περιστοιχισμένος από μη δικής του επιλογής συνεργάτες. Η πιο σημαντική δήλωση από την συνέντευξη τύπου ήταν για μένα η τελευταία: "We want to increase our understanding before we start to make those moves". Θαρρώ συνεπώς πως τον πρώτο χρόνο θα έχει περισσότερο ρόλο συμβούλου παρά διοικητικού ηγέτη. Θα ακούσει και θα δει τι έχουν να πουν/μπορούν να προσφέρουν οι υπόλοιποι, περιοριζόμενος σε μικρής κλίμακας trades, ενισχύοντας το μοντέλο Simmons-Embiid και προσπαθώντας να το κάνει πιο λειτουργικό.
Αν κάτι η ιστορία του μας έχει διδάξει, δεν είναι άλλωστε κάποια είδους εμμονή του Morey στο τρίποντο. Αυτό είναι μία επιφανειακή ανάγνωση που αρκετοί κάνουν. Aν πρεσβεύει κάτι ο Morey, είναι η ακραία αποτελεσματικότητα και η μεγαλύτερη εξασφάλιση αυτής μέσω της ύπαρξης δύο (τουλάχιστον) stars/supertars στην ομάδα του. Στους Rockets κληρονόμησε τους Ming και McGrady και όταν αμφότεροι σακατεύτηκαν τους μετασχημάτισε σε Harden, με διαρκή την προσπάθεια πλαισίωσης αυτού και από έναν δεύτερο star: μια τον Howard, μια τον Paul (o Westbrook δεν ήταν δική του επιλογή), με όποιον άλλον ήταν διαθέσιμος (LeBron, Bosh, Butler).
Στους Sixers βρίσκει τους stars να υπάρχουν ήδη. Όμως βρίσκει πολλές φωνές μη δικής του επιλογής, μεταξύ αυτών και των ίδιων των stars. Το καθοριστικό λοιπόν είναι να είναι η δική του φωνή στο τέλος της ημέρας η κυρίαρχη. Αν αυτό δεν συμβεί, θα είναι ο πρώτος που θα αποχωρήσει. Αν συμβεί, που λογικά έτσι θα γίνει, αλλιώς δεν είχε λόγο να δεχτεί τη θέση χωρίς την σχετική εξασφάλιση, τότε το πιθανότερο σενάριο θεωρώ πως θα είναι ένα extreme makeover σε βάθος τριετίας. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια θα έχει αποχωρήσει ο Rivers, με τον οποίο δεν θα καταφέρει να συνεργαστεί, θα έχει φύγει ο Brand, θα έχει διατηρήσει όποιο από τα νεοφερμένα στελέχη του front office του κάνει, ενισχύοντάς το παράλληλα με ανθρώπους δικής του επιλογής (ήδη ακούγεται η έλευση στο front office των Sixers του Προμηθέα των analytics αγωνιστικά, του Shane Battier –επιλογή για την οποία ο Morey είχε ανταλλάξει το #8 του draft του 2006, ήτοι τον Rudy Gay), ενώ βλέπω πολύ πιθανή την ανταλλαγή ακόμα και των δύο stars της ομάδας, λόγω των δεδομένων περιορισμών που αμφότεροι έχουν: Simmons σε σουτ και μη διάθεση να το βελτιώσει, Embiid σε υγεία και φυσική κατάσταση (και μη διάθεση να την βελτιώσει…). Όμως κανείς εκ των δύο δεν θα ανταλλαχθεί για πενηνταράκια, παρά μόνο για αντίστοιχους top-15 παίχτες.
Aλλά αυτά σε βάθος τριετίας. Πιο άμεσα, με το ιστορικό των έξι trades ανά σεζόν σαν μέσο όρο στα 13 του χρόνια στους Rockets, περιμένω ο Morey να κινήσει όλα τα υπόλοιπα συμπληρωματικά κομμάτια των Sixers. Tα κακά συμβόλαια των Harris και Horford να απομακρυνθούν, να αναβαθμιστούν όλοι όσοι από τους ρολίστες δεν προσφέρουν αυτά που το πλάνο επιτάσσει (Bridges, Korkmaz, Milton, Smith ακόμα και ο Thybulle). Διαθέτει δε αρκετά picks (ένα πρώτου φέτος, #21 από τους Thunder, καθώς και όλα των επόμενων χρόνων, πλέον τέσσερα δεύτερου για φέτος, #34, #36, #58 συν το δικό τους) για να κινηθεί σχετικά, ενώ αν κάπου έχει παραπάνω από βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια είναι να βρίσκει σημαντικούς ρολίστες εκεί που κανείς άλλος δεν έβλεπε. Χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις είναι πρόσφατα ο McLemore και ο House. Με τους Sixers να είναι ήδη πάνω $40 εκατ. πάνω από το projected salary cap των $109 εκατ., τέτοιους παίκτες σε φιλικά προς τον οργανισμό συμβόλαια, οι Sixers τους έχουν παραπάνω από ανάγκη.
Bottom line, οι Sixers θα είναι σύντομα καλοί. Το «σύντομα» σε NBAικούς χρόνους δεν σημαίνει φέτος, αλλά εντός τριετίας, και το «καλοί» σημαίνει πως δεν θα είναι απλά παρόντες στα Playoffs, αλλά θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα με σοβαρές πιθανότητες, χωρίς αυτό να εξασφαλίζει ωστόσο πως θα το κατακτήσουν. Αν κάτι εξασφαλίζει την προσπάθεια επίτευξης των παραπάνω είναι η διάθεση του governor Harris να ξοδέψει για να το πετύχει: το “Ownership is the biggest competitive advantage” στο ΝΒΑ είναι η μεγαλύτερη και σημαντικότερη σταθερά.
Αν κάτι μένει να κριθεί είναι η υπομονή από πλευράς ownership σε ένα (και μόνο ένα) πλάνο από εδώ και στο εξής. Mε τον Morey να έχει τον τελευταίο λόγο έστω για μια πενταετία, οι φίλοι των Sixers, μετά από μια εφταετία περίγελου, μπορούν να αρχίσουν να χαμογελούν. Αν αυτός ο δρόμος θα μπορούσε να είναι κοντύτερος, ναι, σαφώς θα μπορούσε, αν τα όσα σωστά λάβανε χώρα τον τελευταίο μήνα είχαν γίνει με βάση ένα συγκεκριμένο πλάνο και σωστή χρονική σειρά και επιλογή. Από την στιγμή που κάτι τέτοιο δεν έγινε, απλά απαιτείται λίγη υπομονή ακόμα, ώσπου τα νέα πρόσωπα βρουν τους ρόλους τους. Για κάποιους αυτοί οι ρόλοι θα είναι του οργανισμού, μα για αρκετούς θα είναι εκτός αυτού.
