Στο πιο πρόσφατο διάστημα της απουσίας του Καμερουνέζου τον Γενάρη, ο Simmons έγραψε νούμερα της τάξης των 21,9 πόντων, 9,3 ριμπάουντ, 7,9 ασίστ και 2,3 κλεψιματων με τα αντίστοιχα μέχρι τότε να είναι 15-8-7-2. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι έμοιαζε να είναι ικανός να παίξει το ρόλο του ηγέτη και να οδηγήσει την ομάδα του σε νίκες.

Πριν συνεχίσουμε ας πάμε για λίγο πάλι πίσω στον Larry Brown, ώστε να δούμε ολόκληρη τη δήλωσή του λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 2017-18 και το -με ένα χρόνο καθυστέρηση- ντεμπούτο του Simmons.

“He’s a great passer, a willing passer. He’s a point guard in transition. He’s a point guard when he gets the ball off the board. But he’s not a point guard running ball screens. He’s not a point guard bringing the ball up. It’s not fair to him.”

Τρία χρόνια μετά και η επίδραση του Simmons στο παιχνίδι των Sixers είναι αυτή που περιγράφει ο Brown από το 2017. Ικανότατος στο transition, προβληματικός στο μισό γήπεδο. Εντυπωσιακός στο ανοιχτό γήπεδο, διστακτικός απέναντι σε οργανωμένες άμυνες.

Το προφίλ του

Ο Ben Simmons είναι ένας απίστευτα χαρισματικός αθλητής, που μπορεί και κάνει τους συμπαίκτες και την ομάδα του καλύτερους. Η παντελής αδυναμία του να σουτάρει ακόμη και από μέση απόσταση, πολλές φορές αποπροσανατολίζει αναφορικά με τις δυνατότητές του και την επίδρασή του στο γήπεδο. Πραγματικά αν εξαιρέσουμε το σουτ, διαθέτει σε μεγάλο βαθμό όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που χρειάζεται να έχει ένας “point guard” (ας τον βαφτίσουμε έτσι για την ώρα). Ενδεικτικά: Αθλητικότητα, μέγεθος, ταχύτητα, ικανότητα σε άμυνα, ριμπάουντ, pick n roll. Βλέπει γήπεδο, ενώ διαθέτει μπασκετικό IQ και leadership.

Συν τοις άλλοις διαπρέπει και στο αμυντικό κομμάτι όπου ειδικά φέτος κάνει ίσως την καλύτερη χρονιά του. Το παρακάτω τουί(τ) παρουσιάζει τους παίκτες που αναλαμβάνουν να μαρκάρουν το “Νο1 επιθετικό όπλο του αντιπάλου” και ο Simmons βρίσκεται κοντά στην κορυφή.

Which players have spent the most time guarding #1 options? Full spreadsheet here: https://t.co/w58zZrYIuP pic.twitter.com/VDOP60hD3K

— Krishna Narsu (@knarsu3) January 24, 2020

Η μαύρη τρύπα

Πάμε τώρα και στα δυσάρεστα. Το πρόβλημα για τον Simmons και κατ’ επέκταση για τους Sixers αρχίζει όταν καλείται να τρέξει την επίθεση της ομάδας στο μισό γήπεδο. Η αδυναμία και η διστακτικότητα να σουτάρει δημιουργεί περιορισμούς στον ίδιο και τους συμπαίκτες του στην επιθετική προσέγγιση του παιχνιδιού, ειδικά όταν δεν μπορούν να τρέξουν στο transition. Το μειονέκτημά του αυτό διογκώνεται στα πλέι-οφ, όπου κατά κανόνα τα παιχνίδια πάνε σε πιο αργό τέμπο και η τακτική παίζει πιο σπουδαίο ρόλο σε σύγκριση με τη regular season. Ας δούμε ενδεικτικά τα στατιστικά της περσινής σεζόν.

Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε ένα κλιπ από τη σειρά με τους Celtics του 2018, όταν και τον είδαμε για πρώτη φορά να έχει τόσο μικρή επίδραση στο παιχνίδι.

Ο Brett Brown ευελπιστεί αυτό να αλλάξει στη φετινή postseason. Η προσέγγιση του προπονητικού επιτελείου το τελευταίο διάστημα μας δίνει μια ιδέα από κάποιες πιθανές λύσεις. Καταρχάς οι Sixers αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν αρκετά τον Simmons ως screener πάνω στη μπάλα κυρίως σε plays που περιελάμβαναν ως βασικό χειριστή τον Josh Richardson. Και η αλήθεια είναι πως έδειξε να δουλεύει ικανοποιητικά.

Το μεγάλο πλεονέκτημα για τους Sixers σε αυτή την περίπτωση είναι πως ο Simmons συνήθως μαρκάρεται από αντίπαλα γκαρντ που δεν έχουν το μέγεθος να τον εμποδίσουν να “βουτήξει” ως το κέντρο της ρακέτας, όπου και νιώθει πιο άνετα. Βλέπουμε δηλαδή πως ένα εντελώς απλό concept λειτουργεί, διότι βάζει τον Αυστραλό σε ευνοϊκό γι’ αυτόν σημείο να απειλήσει το καλάθι.

“Ο Simmons είναι center και όχι point guard” ήταν ο τίτλος ενός κατατοπιστικότατου άρθρου του Jonathan Tjarks στο The Ringer τον περασμένο Μάιο. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι για να αξιοποιηθούν στο μέγιστο οι δυνατότητες του σταρ της Φιλαντέλφεια χρειάζεται να μετατοπιστεί στη θέση 5, απ’ όπου θα μπορούσε να εξελιχθεί στον πιο επικίνδυνο small ball center της λίγκας. Unsurprisingly όπως θα λέγαμε, αναφέρεται και στο ότι χρειάζεται να λειτουργεί περισσότερο ως screener, ενώ τον παρομοιάζει με τον Draymond Green.  Αυτός είναι ο πίνακας με το shooting profile του, που παραθέτει στο κείμενο και επιβεβαιώνει αυτό που φαίνεται και με το γυμνό μάτι: όσο πιο κοντά στο καλάθι τόσο το καλύτερο.

Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου με τον Simmons και κατά συνέπεια και με τους Sixers ξεκινάει από τη δομή του ρόστερ της ομάδας. Η παρουσία ...

1) ενός center όπως ο Embiid που ναι μεν σουτάρει τρίποντα, αλλά δεν μπορεί να ανοίξει με συνέπεια το γήπεδο

2) αντιστοίχως του Horford στο 4, με αποτέλεσμα ο Tobias να πηγαίνει στο 3 και..

3) του μη σταθερού σουτέρ Richardson στο 2, δεν βοηθούν καθόλου στο spacing και δεν αφήνουν τον απαραίτητο χώρο στον Simmons να δράσει σε ένα πεδίο πιο ευνοϊκό γι’ αυτόν. Σε μια πεντάδα γεμάτη σουτέρ o Simmons και η επίθεση των Sixers θα έχουν τα φόντα να γίνουν πολύ πιο αποτελεσματικοί. Η πρόταση που πλέον κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές με τον Αυστραλό στο 5, ενδεχομένως να είναι ο δρόμος για να προχωρήσουν από δω και πέρα οι Sixers. Τόσο ο Green -όσο και ο Tucker εσχάτως- είναι περιπτώσεις που μπορούν να αποτελέσουν το blueprint για τη συνέχεια. Ο Simmons έχει αποδείξει ότι μαρκάρει με ευχέρεια γκαρντ και wings (από D’Angelo μέχρι Kawhi και Siakam), ενώ διαθέτει το μέγεθος και τα φυσικά προσόντα να τα βάλει και με τους διάφορους σέντερ.

Σε όλα τα παραπάνω ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι προφανώς ο Joel Embiid. Η συνύπαρξη των δύο μοιάζει δύσκολη και αν μη τι άλλο δεν έχει δουλέψει όπως φαντάζονταν στο front office της ομάδας, όταν επέλεξαν τον Αυστραλό τo 2016. Είναι αρκετά δύσκολο -και τολμηρό- να υποστηρίξει κάποιος πως τη στιγμή που η Φιλαδέλφεια διαθέτει δύο σούπερσταρ, θα πρέπει να θυσιάσει τον έναν. Είναι εξίσου δύσκολο και τολμηρό να υποστηρίξει πως μια ανταλλαγή ενός τόσο dominant και ταλαντούχου ψηλού όπως Embiid, θα είναι η λύση για το μέλλον. Άλλωστε αν μιλήσουμε με “φετινούς όρους”, η μόνη ελπίδα για τη Φιλαντέλφεια να περάσει από το Μιλγουόκι (που λέει ο λόγος) είναι με έναν υγιή Embiid στα πλέι-οφ.

Παρόλα αυτά, η λειτουργικότητα του ρόστερ και της ομάδας μέσα στο παρκέ, η ευπάθεια στους τραυματισμούς του Embiid και η διαρκής δυσαρέσκεια του Καμερουνέζου, που εκφράστηκε εσχάτως τόσο με τα post στα social media όσο και με την κίνηση να “σωπάσουν” οι φίλοι των Sixers μετά από καλάθι του, ίσως να είναι προάγγελος εξελίξεων. Εξελίξεων που ενδέχεται να βγάλουν το front office από τη δύσκολη θέση και να καθορίσουν την επόμενη μέρα του franchise.

Joel Embiid tells the crowd to STFU after this dagger ? pic.twitter.com/BRHlZXtC5w

— NBA Central (@TheNBACentral) February 10, 2020