Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο να σας γράψω πολλά για τον τέταρτο τελικό του ΝΒΑ. Εχω καλεσμένους και πρέπει να βάλω ένα αρνάκι με πατάτες στη γάστρα για να τους περιποιηθώ. Καθώς καλοκαιριάζει μάλιστα, και επειδή τα κόκκινα κρασιά είναι δύσκολο να τα πιει κανείς με τη ζέστη (θα κορώσει) , βάζω σε αυτό το φαγητό κάμποσο λεμόνι , έτσι ώστε να μπορεί να ταιριάξει με ένα λευκό, όπως για παράδειγμα μια Μαντινεία Νασιάκου. Επίσης, και αυτό το θεωρώ πολύ βασικό, δεν τσιγκουνεύομαι τα φρέσκα μυρωδικά από τον κήπο. Η ρίγανη και το θυμάρι θέλουν μέτρο όταν τα παίρνετε από τον Σκλαβενίτη, αλλά αν είναι φρεσκοκομμένα μπορείτε να βάλετε μέχρι και τη γλάστρα, που λέει ο λόγος.

Σε δύο μικρά στιγμιοτυπάκια, ένα χαλαρό σημείωμα για κάποια πράγματα που πάνε πολύ καλά για τους Ουόριορς και όχι τόσο καλά για τους Καβς. Πριν τα δείτε , δύο λόγια.

Με τον τρόπο που επικράτησαν οι Ουόριορς στον πρώτο από τους τελικούς του ΝΒΑ, πέταξαν τα roundtable και τις αναλύσεις στα σκουπίδια. Τί είπατε (είπαμε); Πώς οι Καβς θα είχαν τύχη εφ'οσον σταματούσαν την βροχή τριπόντων, τα "τρελά σουτ" και τους Τόμπσον - Κάρι; Ορίστε, το κατάφεραν. Το αποτέλεσμα ήταν μία τρύπα στο νερό και μία άνετη επικράτηση των Πολεμιστών. Μόνο ο Βασίλης με τον Τζόρτζι μας είχαν προιδεάσει για τη δύναμη του πάγκου του Στιβ Κερ, και ας χτύπησε αυτός τις κατά τα άλλα γνωστές αδυναμίες των Καβς.

O Mitsos Mavrakis έχει το 10% του εξαιρετικού μπασκετικού σάιτ Τhe Ball Hog.

Κανονικά, θα έπρεπε να γράψουμε για τους Warriors, αλλά ο θάνατος από τα τρίποντα των Splash Brothers αποτελεί πλέον μια αναπόδραστη νομοτέλεια για τους αντιπάλους τους και όποια προσπάθεια να αναλυθεί αυτό το μεταφυσικό φαινόμενο είναι καταδικασμένη. Για να μην αποκτήσει το κείμενο χαρακτήρα θρησκευτικού παροξυσμού ας αποφύγουμε οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα τους επί ματαίω.

Το 7ο παιχνίδι της σειράς τελικά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν το πιο δύσκολο για τους Warriors. Κατά την προσωπική μου άποψη, το 6ο ματς ήταν το καθοριστικό και αφού το κέρδισαν μέσα στην έδρα της Οκλαχόμα, πλέον είχαν το ψυχολογικό πλεονέκτημα απέναντι στην ομάδα των Durant και Westbrrok. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οι Thunder παραδόθηκαν αμαχητί, τουναντίον έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να κερδίσουν τον αγώνα, όμως όταν η ομάδα που έχει στις τάξεις της τον καλύτερο σουτέρ όλων των εποχών και τον δεύτερο καλύτερο εν ενεργεία σουτέρ στον κόσμο, έχει αυτοπεποίθηση και παίζει στην έδρα της, τότε λίγα πράγματα μπορούν να την σταματήσουν. Είχα πολλά χρόνια να απολαύσω τόσο πολύ μια σειρά μπάσκετ όσο αυτή και η εντύπωση που μου έμεινε, είναι ότι εκτός από μια καταπληκτική σειρά 7 παιχνιδιών και μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών, έχουμε τη χαρά να δούμε μπροστά στα μάτια μας την εξέλιξη του αθλήματος και το μέλλον του.

Ο τρόπος με τον οποίο οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς απέδρασαν από την έδρα των Θάντερ στο έκτο παιχνίδι της σειράς των τελικών της Δύσης ήταν απλά απίθανος. Παρόλο που βρίσκονταν πίσω στο σκορ για το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού, παρόλο που έχαναν τις περισσότερες μάχες σώμα με σώμα και παρόλο που οι αντίπαλοι τους έπαιζαν γενικά πολύ πιο στοχευμένα, οι Dubs ευστόχησαν σε μία σειρά σουτ από αυτά που κόβουν τα πόδια σε κάθε αντίπαλο. Τα σουτ αυτά πρώτα τους κράτησαν μέσα στο παιχνίδι κάθε φορά που πήγαινε να ξεφύγει, και όταν συνδυάστηκαν στο τέλος με μερικές φοβερές άμυνες του Ιγκουοντάλα, τους οδήγησαν τελικά στην επικράτηση.

Eίναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί αυτό που γίνεται στους τελικούς της Δύσης σε κάποιον που δεν έχει δει τα παιχνίδια. Στα τελευταία δύο, η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ, φαίνεται ως μακράν χειρότερη μίας άλλης, η οποία μέσα στη σεζόν ήταν μεν πολύ καλή, αλλά είχε διεγνωσμένα προβλήματα στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού και στην κυκλοφορία της μπάλας. Αυτά όμως δεν φαίνεται να ισχύουν πλέον στα πλέι οφ, καθώς η Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ καλά καλά δεν φτάνει στο σημείο να απειληθεί. Είναι λες και μετά το τρίτο παιχνίδι απέναντι στους Σπερς κάποιος γύρισε έναν διακόπτη, και από τότε Ντουράντ, Ουέστμπρουκ και λοιποί παίζουν ακριβώς το μπάσκετ που μπορεί να τους φτάσει μέχρι το δαχτυλίδι.

Πριν λίγες ώρες οι Blazers κέρδισαν το τρίτο παιχνίδι της σειράς με τους Warriors και έδωσαν καινούριο ενδιαφέρον στη σειρά. Για την ικανότητα του Πόρτλαντ και τη χρονιά που κάνει η ομάδα από το Όρεγκον τα είχαμε πει την προηγούμενη εβδομάδα, όπου και εκθειάσαμε και το επιθετικό ταλέντο του Damian Lillard. Ο δεύτερος, έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση με 40 πόντους, 10 ασίστ, 8/13 τρίποντα και οδήγησε τους Blazers στη νίκη.  Κοιτάζοντας κάποιος το box score, μια ακόμα ατομική επίδοση που ξεχώρισε ήταν του Draymond Green που "έγραψε" 37 πόντους με 8/12 τρίποντα, 9 ριμπάουντ, 8 ασίστ μόλις 2 λάθη, 1 κλέψιμο και 1 τάπα! Μιλάμε για πραγματικά γεμάτη στατιστική. Παρόλα αυτά, ο ίδιος δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένος από την απόδοση του σε βαθμό που να λέει στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα ότι ήταν από τα χειρότερά του παιχνίδια.