Ο Στιβ Κερ ειπε πως ήταν θέμα ταλέντου και δεν έχει άδικο. Οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς ξεχειλίζουν από αυτό και έχουν παράλληλα την ευτυχία οι δυο σουπερσταρ τους να βρίσκονται σε δαιμονισμένη φόρμα. Ειναι και οι δύο απολαυστικοί και για να γυρίσει την σειρά το Κλιβελαντ θα πρέπει να αντιπαρατάξει κάτι αντίστοιχο από τα δικά του βαριά χαρτιά. Ο Τζέιμς μόνος του δεν φτάνει, όσο και αν παράγει ημίχρονα όπως το πρώτο χθεσινό.

Ο Ηλίας και ο Λεό είχαν μια συζήτηση για τους τελικούς του ΝΒΑ στο τουίτερ. Μπήκε και τρίτος και το αποτέλεσμα το βλεπετε παρακάτω.  Τρεις συντάκτες του BG (Ilias Iliadis, Leon T., Giorgos P. ) κουβεντάζιουμε για το τι μπορεί να ακολουθήσει τα ξημερώματα το blowout του πρώτου αγώνα, και με ποιο τρόπο μπορούν να επανέλθουν οι Καβς. Εν αρχή, είναι ο ρυθμός, και τα πάντα ξεκίνησαν από ένα τουή του διάσημου Καναδού gambler Charalambos Voulgaris, που υποστήριξε οτι οι Cavs πρέπει να πάνει σε "caveman ball".

Ο πρώτος εκ των τελικών του ΝΒΑ ήταν ένα εμφατικό blowout, καθώς οι Warriors δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο πέρασμα τους, ειδικά από την τρίτη περίοδο και έπειτα. Για όποιον βέβαια διαβάζει τα σημάδια (τα πουλιά πετούν χαμηλά, θα έχουμε χειμώνα με κωλόκρυο κλπ κλπ) , το πράγμα φαινόταν από νωρίς, πολύ νωρίς. Οι Dubs είχαν αποφασίσει ότι θα κρατηθούν γενικά κοντά στους σουτέρ και θα κόψουν το playmaking του Τζέιμς, δίνοντας του ευκαιρίες να πάει ως το καλάθι, αλλά κόβοντας όλα τα υπόλοιπα. Έστελναν κάποιες βοήθειες, αλλά όχι σε εκείνον, στους άλλους, οι οποίοι δεν πασάρουν τόσο καλά. Ετσι λοιπόν, βλέποντας το παρακάτω, ψυλλιάζεται κανείς ότι εδώ κάτι συμβαίνει, και δεν είναι καλό για τους Καβς.

Σιγά σιγά η μπασκετική χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Η Ευρωλίγκα τελείωσε, ξεκίνησαν οι τελικοί του Ελληνικού πρωταθλήματος και σε λίγες ώρες ξεκινάνε οι τελικοί του ΝΒΑ. Το ζευγάρι; Το αναμενόμενο από την αρχή της χρονιάς. Οι Καβαλίερς του βασιλιά Τζέιμς εναντίον του άσωτου Ντουράντ και των Ουόριορς. Μετά από μια διαδικαστική παρουσία των δύο φιναλίστ στα play offs, τα οποία θύμισαν τα αντίστοιχα του Ελληνικού πρωταθλήματος, οπου γνωρίζουμε το ζευγάρι του τελικού από την αρχή της σεζόν, κοντοζυγώνει η ώρα που θα μάθουμε εάν θα έχουμε νέο βασιλιά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μέσα από το κείμενο θα  παρουσιάσουμε τρεις λόγους, για τους οποίους  θα θέλαμε να πάρει τον τίτλο κάθε ομάδα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με τους πρωταθλητές (στατιστικά του κειμένου από το επίσημο σάιτ του ΝΒΑ).

Περνάω μία αλλόκοτη φάση αυτή την περίοδο. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, δεν έχω πολύ όρεξη να γράφω για μπάσκετ, ίσως φταίει ότι και το καλοκαιράκι πια μας χτυπάει την πόρτα. Μέσα στα πλαίσια του αλλόκοτου που ζω, υπήρχαν πολλές βραδιές που δεν είχα ύπνο, οπότε φέτος μπορώ να πω ότι είδα πρώτο γύρο πλέι οφ στο ΝΒΑ, πολύ περισσότερο από όσο είχα δει τα προηγούμενα δέκα χρόνια που είμαι σε πρωινή δουλειά. Επειδή θα ήταν λίγο άδικο να σταθώ μόνο σε έναν παίκτη, μία ομάδα και ένα ζευγάρι, αποφάσισα να γράψω, ελαφρώς περιληπτικά, αυτά που μου έκαναν πραγματικά εντύπωση στο πρώτο ξεκαθάρισμα και μέχρι στιγμής στο δεύτερο. Πάμε λίγο – λίγο λοιπόν.

Κάτι περίοδοι σαν αυτήν που περνάει τώρα το Γκόλντεν Στέιτ είναι η χαρά του μπασκετικού αρθογράφου ή μπλόγκερ. Μετά από μια μικρή περίοδο προσαρμογής στην απουσία του Ντουράντ, οι Ουόριορς έχουν σερί 11 νικών παίζοντας μάλιστα μερικά παιχνίδια απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους (επτά άμυνες μέσα στο τοπ-10) και έτσι η κουβέντα ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις. Το βασικό ερώτημα είναι φυσικά το εξής: Είναι δυνατόν χωρίς τον σούπερ σταρ τους οι Dubs να παίζουν καλύτερα;

Σε μία φήμη ανταλλαγής από αυτές που λατρεύουν να αξιολογούν και να σκέφτονται οι ΝΒΑ fans, το blog των Σέλτικς στο SB-Nation έβγαλε στον ιντερνετικό αέρα το παρακάτω σενάριο, το οποίο εμπλέκει την Βοστώνη, τους Ουόριορς και τους ... Φιλαντέλφεια Σίξερς. Ο Κλέι Τόμπσον πάει στους Σέλτικς, στο Όκλαντ καταλήγουν οι Κράουντερ - Μπράντλεϊ, o Nόελ και ένα πικ πρώτου γύρου, και οι 76ερς παίρνουν (τι άλλο) επιπλέον επιλογές στα ντραφτ για να συνεχίσουν το "the Process". Το όλο πράγμα διαψεύστηκε όπως ήταν φυσικό λίγο αργότερα, με τους φαν ή τους αναλυτές των Βοστονέζων να επισημαίνουν το αυτονόητο, ή αν θέλετε αυτό που αποτελεί καθημερινότητα.

Το απόγευμα της Δευτέρας έσκασε μία από τις μεγαλύτερες βόμβες των τελευταίων χρόνων στο ΝΒΑ, με τον Κέβιν Ντουράντ να ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει την Οκλαχόμα για να πάει να βρει στο Σαν Φρανσίσκο τον Κάρι, τον Τόμπσον, τον Γκριν και τον Ιγκουοντάλα στους Golden State Warriors. Δεν θα κρυφτώ, η απόφαση αυτή με έκανε να σιχαθώ τον δεύτερο πιο αγαπημένο παίκτη που έχω στο άθλημα μετά τον Hakeem Olajuwon. Το γιατί θα το εξηγήσω στο παρακάτω κείμενο, ένα κείμενο που παίρνει τη μορφή προσωπικής επιστολής προς τον ίδιο τον Ντουράντ, αφού αυτό είναι και της μόδας (και στο Basketball Guru όπως είναι γνωστό ακολουθούμε τη μόδα).

Η αλήθεια είναι ότι η φετινή σειρά τελικών με είχε ξενερώσει απόλυτα μέχρι και το έκτο παιχνίδι. Μπάσκετ κουτουρού από τους Γουόριορς, με απίστευτες εμμονές αν το παιχνίδι στράβωνε και από την άλλη μπάσκετ ατομισμού με ελάχιστες συνεργασίες για τους Καβς. Ευτυχώς ήρθε το έβδομο παιχνίδι που μας αποζημίωσε για τα ξενύχτια και τους μαύρους κύκλους των τελευταίων μηνών.

Aγαπητοί φανζ, θέλω να αφήσω για σήμερα τις αναλύσεις και να γράψω "μέσα από την καρδιά μου" που λένε. Βαριέμαι. Βαριέμαι αφόρητα. Εχω ξενυχτήσει έξι βράδια, έχω κάνει μαύρους κύκλους, και έχουν πάει τζάμπα, ενώ από την άλλη το πίλινγκ θα μου πάει ένα σωρό λεφτά. Κάθε φορά που δοκίμασα να το κάνω σπίτι με λεμόνια, λάδια και ζάχαρες κατέληξα λεκιασμένος, συνεπώς αναγκαστικά θα πάω σε ινστιτούτο και θα το πληρώσω πιο ακριβά και από ένα κιλό πασιον φρουτ.