Ναι, αυτός είναι Javale McGee , ο οποίος κόβει εμφατικά τον Tristan Thompson . Ο τελευταίος είναι κατά την δική μου γνώμη ο παίκτης κλειδί, υπό την έννοια ότι υποτίθεται πως μπορεί να ανανενώσει επιθέσεις και να χτυπήσει τους Warriors εκεί που τους χτύπησαν διάφοροι πέρυσι. Κάτι τέτοιο ίσως να μην ισχύει φέτος, ή εν πάσει περιπτώσει δεν γίνεται να ισχύσει όταν ο Thompson θα έχει σε 22 λεπτά όλα κι όλα 4 ριμπάουντ και ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στους πόντους. Σε πεντέμισι λεπτά συμμετοχής, ο Javale ειχε αντίστοιχα 5 ριμπάουντ και 4 πόντους.
Με τους Cavs να χάνουν τα ριμπάουντ , να παραχωρούν 20 παραπάνω προσπάθειες εντός πεδιάς σε μία ομάδα με ιστορικό υψηλό σε eFG%, και να μην μπορούν να την οδηγήσουν σε λάθη (ανεπανάληπτο to 31/4 σε assist/turnover ratio) , το blowout ήρθε φυσιολογικά, αν και όχι τόσο φυσιολογικά όσο θα περίμενε κανείς. Στο πρώτο ημίχρονο οι Warriors σκόραραν 60 πόντους με μόλις 3 (!) εύστοχα τρίποντα. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ακολουθεί.
https://twitter.com/JADubin5/status/870461242913193987
Ω ναι! Οι παίκτες του Golden State έφτασαν σε αυτά τα επίπεδα αποτελεσματικότητας σκοράροντας βασικά μόνο δίποντα, αψηφώντας τις τάσεις και διαψεύδοντας τις προσδοκίες. Ή τουλάχιστον περίπου, καθώς ο φόβος του τριπόντου ήταν εκείνος που άνοιξε σε διάφορες περιπτώσεις διάπλατα τους διαδρόμους του Kevin Durant, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο είχε ήδη προλάβει να καρφώσει 6 (!) ολόκληρες φορές στην στεφάνη των Cavs. Τα δύο από αυτά τα καρφώματα συζητήθηκαν από τους σχολιαστές πολύ περισσότερο, καθώς σε αυτά ο αμυντικός που θα έπρεπε να πάρει τον KD ειχε στον νου του να καλύψει τον Κάρι. Πρώτα ο Irving και μετά ο Smith κάνουν απλώς στην άκρη για να περάσει ανενόχλητο το θηρίο. Ορίστε (μας).
(Ειναι υπέροχο που μετά από αγώνες του ΝΒΑ βρίσκεις αμέσως βίντεο για να κάνεις ανάλυση, συνεπώς θα σας ταράξω στα gif.)
Αργότερα, όταν σε αντίστοιχη περίπτωση οι Cavs άλλαξαν την συνταγή και έκλεισαν πάνω στον Durant, δέχτηκαν τρίποντο στο αιφνιδιασμό από τον Curry. Τι να πρωτοκαλύψεις όταν οι δυο τους τρέχουν μαζί στον αιφνιδιασμό, και όταν μάλιστα στην εξίσωση προστίθεται ο Klay στην γωνία, σε ένα ονειρεμένο transition spacing.
Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις εφευρέθηκε το κλισέ "pick your poison". Ή ίσως για το πικ εν ρολ μεταξύ Curry/Durant, το οποίο έφερε τον Irving επάνω στον δεύτερο. Ο Lue έχει να λύσει και αυτό ενόψει του δεύτερου παιχνιδιού.
Γενικώς, οι Warriors ήταν απολαυστικοί σχεδόν από την αρχή μεχρι το τέλος, έβγαζαν με άνεση τα ωραία τους back cuts, έβαλαν και τα τριποντα αργότερα, κάνοντας έτσι χώρο για σχόλια που περιλαμβάνουν μέχρι και την λέξη sweep. Ο Λεό έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία. Λέει ότι οι φετινοί τελικοί "μυρίζουν 2014", τότε που οι Spurs έπαιξαν το απόλυτο μπάσκετ και κέρδισαν τους Heat εύκολα. Την προηγούμενη χρονιά είχαν χάσει στα σημεία και μέσα από συγκυρίες που ευνόησαν το Miami, με αποτέλεσμα να παίξουν πολύ πιο συγκεντρωμένα και διορθώνοντας όλα τα λάθη που κόστισαν. Για να δούμε, είναι πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία, αν και ο άλλος είναι αφηνιασμένος φέτος. Δεν μπορεί, κάπως θα αντιδράσει το Cleveland στη συνέχεια.
Από την άλλη, ο Klay Thompson σούταρε τούβλα, ο Green το ίδιο και , όπως διάβασα στο The Crossover, οι Dubs έχασαν κοντά 20 λέι απ στο σύνολο. Αυτά δεν είναι καλά σημάδια για τον King James, ο οποίος είχε 8 λάθη και είδε την ομάδα του να μην μπορεί να ακολουθήσει τον δαιμονισμένο ρυθμό, παρά τα πολύ καλά νούμερα των τριών αστέρων της.
Δεν σας κρύβω πάντως πως θέλω να δω τους Dubs πρωταθλητές. Είναι θέμα προτίμησης στο είδος του μπάσκετ και τίποτα παραπάνω.
Υ.Γ. Για άλλη μια φορά φέτος, η πληρότητα του παίκτη Durant έλαμψε. Το supporting cast της Oklahoma τον αδικούσε, το τωρινό τον αναδεικνύει συνεχώς ως έναν σταρ με σημαντική συνεισφορά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού.
Υ.Γ. 2. Τετοια μικρά σχολιάκια θα έχουμε για τους τελικούς του ΝΒΑ. Για εκτενέστερη και καλύτερη κάλυψη, υπάρχει το The Ball Hog, το οποίο μάλιστα έβγαλε και το πρώτο του podcast. Μπράβο ρε παίδες, θα σας αντιγραψουμε για την επόμενη ευρωλίγκα.
