Κατά την εισαγωγή του στο Hall of Fame πριν μερικούς μήνες, μεταξύ άλλων ο Γκρεγκ Πόποβιτς είχε δηλώσει το εξής, μιλώντας για τους σπουδαίους παίκτες που προπόνησε. “Οι παίκτες έχουν σαν κεραίες ένα πράγμα, πρέπει να είσαι αυθεντικός αλλιώς θα το καταλάβουν αμέσως”. Είναι γεγονός ότι σε μια ομάδα μπάσκετ, ειδικά στο επίπεδο του ΝΒΑ, το να κερδίσεις το σεβασμό των παικτών απαιτεί πέρα από ικανότητες στο αγωνιστικό κομμάτι κι ένα σετ δεξιοτήτων διαχείρισης χαρακτήρων, όπως και το να επιβάλλεις τρόπο τινά την παρουσία σου, χωρίς να υπονομεύσεις το stardom της εκάστοτε βεντέτας που τραβάει κουπί στο παρκέ. Σε αυτό το κλίμα, ο Έιντριαν Γκρίφιν φαίνεται πως απέτυχε να κερδίσει τους παίκτες των Μιλγουόκι Μπακς, αλλά μάλλον δεν έπρεπε εξαρχής να βρεθεί σε αυτή τη θέση.

Εκεί που ετοιμαζόμασταν για Ευρωλίγκα, Γιούροκαπ και κάπως είχαμε κοιμηθεί όσον αφορά το ΝΒΑ, ήρθε χθες το βράδυ η είδηση που προκάλεσε σεισμό σε όλο το μπασκετικό κόσμο. Ο Ντέιμιαν Λίλαρντ ανταλλάχθηκε στους Μιλγουόκι Μπακς, και θα παίξει στο πλάι του Γιάννη Αντετοκούνμπο σε μια εκρηκτική συνύπαρξη. Κρίμα, γιατί κάπως απολάμβανα το όλο τσίρκο μεταξύ Μπλέιζερς και Χιτ, πλάκα είχε. Οκ, ας σοβαρευτώ τώρα.

Οι Milwaukee Bucks, ίσως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τροπαίου του πρωταθλητή βρίσκονται, εδώ και λίγες ώρες, σε mood διακοπών και ανασύνταξης. Οι Miami Heat καλωσόρισαν με χαρά τον τίτλο του αουτσάιντερ, και εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο όσα δώρα του έκανε ο Mike Budenholzer στη σειρά αυτή. Αντί να βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά από μια πιθανή -επική- αναμέτρηση μεταξύ Bucks και Celtics για το ποιος θα πάρει το εισιτήριο για τους Τελικού του NBA, οι Erik Spoelstra και Tom Thibodeau ερίζουν για το ποιος θα ενοχλήσει τη Βοστώνη για τη θέση αυτή (και σόρι τώρα που τους έχω σίγουρους τους Celtics δηλαδή, αλλά 120-128...)

Η εθνική διέλυσε την (αντιαθλητική) Ουκρανία στο δεύτερο ημίχρονο, πεισμώνοντας παραδειγματικά στην άμυνα και αναδεικνύοντας αρετές κρυμμένες από τους τραυματισμούς. Μία εξ αυτών νομίζω είναι ολοφάνερη. Η συνύπαρξη του Παπαγιάννη με τον Αντετοκούνμπο δημιουργεί ένα αμυντικό "τέρας", που μπορεί να καταπιεί οποινδήποτε πλησιάσει στην περιοχή του, αλλά και να κυνηγήσει αφελείς περιφερειακούς, που ενδεχομένως να πιστεύουν ότι το αρχικό switch είναι υπέρ τους.

Η επιστροφή από τις διακοπές δεν είναι ποτέ εύκολη, όμως τουλάχιστον υπάρχει το Ευρωμπάσκετ, για να αποστρέψει στα γρήγορα την προσοχή. Η συγκυρία βρίσκει την εθνική Ελλάδας σε ένα πανύψηλο πλάτωμα δημοφιλίας. Τα παιχνίδια της για το τουρνουά Ακρόπολις και για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ (Βέλγιο) γέμισαν το ΟΑΚΑ ασφυκτικά, περιτριγυρίζοντας διάφορα ρεκόρ, ενώ η προσμονή για τις επερχόμενες αναμετρήσεις της βρίσκεται διάχυτη στις συζητήσεις. Έχω φίλες και φίλους που δεν ασχολούνταν ποτέ ιδιαίτερα, κι όμως τώρα (ευτυχώς) έχουν την πρόταση έτοιμη: "Θα μαζευτούμε να δούμε εθνική;"

Το All Star του 2022 που διεξήχθη στο Κλίβελαντ αποτελεί παρελθόν - μαζί και ο κωμικός διαγωνισμός καρφωμάτων - επομένως το πρωτάθλημα του ΝΒΑ μπαίνει στην τελική του ευθεία για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Στο κείμενο που ακολουθεί θα ρίξουμε μια ματιά στους υποψήφιους MVPs με τη μορφή 3on3. Ποιοι είναι εκείνοι που θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί και ποιοι αυτοί που είναι τα αουτσάιντερ. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με τυχαία σειρά.

Τις επόμενες μέρες μέσα από τα social media του Basketball Guru θα διεξαχθεί ένας διαγωνισμός για τρία βιβλία των εκδόσεων Διόπτρα για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, το «Γιάννης, Εκτόξευση στα  Αστέρια», της βραβευμένης συγγραφέως, και αρθρογράφου του The Ringer, Mirin Fader, σε μετάφραση του Νίκου Παπαδογιάννη.

Αγαπητοί φανζ, αγαπητές φίλες, καλώς σας βρίσκουμε και πάλι.

Στις 6 Αυγούστου η εθνική πόλο κέρδισε την Ουγγαρία στον ημιτελικό των ολυμπιακών αγώνων του Τόκιο, φτάνοντας σε μία ιστορική επιτυχία για τα ελληνικά χρώματα της υδατοσφαίρισης, στην κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου. Σχεδόν αμέσως μετά τον ανεπανάληπτο θρίαμβο, ο αρχηγός της ομάδας, Γιάννης Φουντούλης, βρήκε τον χώρο στα λόγια του, προκειμένου να αναφερθεί στα όσα συνέβαιναν εκτός του υγρού στίβου - στην άλλη μεριά του κόσμου για εκείνον, εδώ δίπλα για εμάς.

Ο Giannis Antetokounmpo μπήκε στο πάνθεον του παγκόσμιου μπάσκετ οδηγώντας τους Milwaukee Bucks στον πρώτο τίτλο τους μετά από μισό αιώνα. Η πορεία του, η πίστη στην ομάδα του και η εν γένει συμπεριφορά του, κάνει την περίπτωσή του μοναδική στην ιστορία του αθλήματος. Ενδεχομένως και όχι μόνο του συγκεκριμένου αθλήματος. Και για την ψωροκώσταινά μας αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: Πως πρόκειται για μια και μοναδική ιστορία.

Με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο που μπορεί να χωρέσει στο μπάσκετ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο οδήγησε τους Bucks στην κορυφή του ΝΒΑ, μετά από 50 ολόκληρα χρόνια. Tότε, στο ρόστερ των Ελαφιών ανήκαν οι εμβληματικοί Kareem Abdul Jabbar και Oscar Robertson, παρέα στους οποίους ο Γιάννης παίρνει πλέον ισάξια θέση και βάζει πλέον πλώρη για να τοποθετηθεί δίπλα, πάνω, δεξιά, αριστερά - και πάντως όχι πιο κάτω - από όλες τις μυθικές μορφές του αθλήματος.