Μόλις προχθές, στο πιο πρόσφατο επεισόδιο του “Χλααατς”, συζητούσαμε με τον Γιώργο πως η σειρά μεταξύ Bucks - Heat είναι από εκείνες που γυρίζουν. Πράγματι, η αίσθηση που υπήρχε γύρω από το ζευγάρι ήταν ακριβώς αυτή. Διάολε, δεν ήταν δυνατόν οι Bucks να έκαναν σε δεύτερο συνεχόμενο ματς τα ίδια ή και χειρότερα λάθη. Στο τέταρτο παιχνίδι, η ομάδα του Giannis έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων ένα προβάδισμα 14 πόντων στις αρχές της τέταρτης περιόδου, σε ένα ματς που, αν εξαιρεθεί το τελευταίο πεντάλεπτο, οι Bucks ήταν συνεχώς μπροστά. Δίχως ιδέες στην επίθεση, δίχως να συνεχίζουν να “χτυπάνε” στο pick n roll με το δίδυμο Giannis - Lopez, και κυρίως δίχως να περνάει τίποτα από τα χέρια του δις MVP. Θεωρητικά, λοιπόν, και ειδικά από τη στιγμή που βρισκόμαστε στην post season, θα έβαζα τα λεφτά μου πως μέσα από όλη αυτήν την κατάσταση, οι Bucks και ο coach Bud θα διδάσκονταν και δεν θα έπεφταν στην ίδια λούπα.

Φευ.

Λίγα 24ωρα αργότερα οι Bucks έκαναν ακριβώς τα ίδια πράγματα, ενδεχομένως και χειρότερα, με το τελευταίο πεντάλεπτο του παιχνιδιού να αποτελεί διδαχή για το πώς να αποφεύγετε να παίζετε σε καταστάσεις “do or die”. Παρεμπιπτόντως, σε αυτό το παιχνίδι οι Bucks έχασαν διαφορά 16 πόντων. Σε αντίθεση με το προηγούμενο ματς, ο Giannis πήρε τις κατοχές που έπρεπε στο τέλος. Ωστόσο, υπάρχει το εξής παράδοξο: Αντί να συνεχίσει να χτυπάει στο pick n’ roll, υπήρξε μια αδιανόητη και εκβιαστική προσέγγιση, με τον Αντετοκούνμπο να επιδίδεται σε συνεχόμενα post-ups πάνω στον Bam Adebayo. Ναι μεν ο Έλληνας forward τελείωσε το παιχνίδι με 38 πόντους, ωστόσο ήταν εμφανές πως στο τέλος οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν φάση με τη φάση. Είτε στις post moves, είτε σε κάποια σουτ που επιχείρησε από μέση απόσταση. Εννοείται πως μπαίνει στην κουβέντα ο αστάθμητος παράγοντας του τραυματισμού του στη μέση (που αν με ρωτάτε αυτή τη στιγμή, μάλλον δείχνει να είναι και η αιτία που δε θα παρευρεθεί στο φετινό Μουντομπάσκετ, αλλά αυτή είναι κουβέντα για άλλη στιγμή), ωστόσο εκεί ακριβώς είναι που πρέπει να μπει και ο ρόλος του προπονητή. Να προστατεύσει τόσο τον καλύτερο παίκτη του, όσο και την ομάδα και το έργο του. Και ο Budenholzer άφησε, όπως και στο τέταρτο παιχνίδι, την ομάδα του αβοήθητη - αν όχι μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό.

Η αγωνιστική καθίζηση των Bucks που οδήγησε στην ήττα, μπορεί να εξηγηθεί με πολλούς τρόπους και να απαρριθμηθούν τα λάθη του Budenholzer. Σετ επιθέσεις με χαρακτηριστική στατικότητα, η απουσία του Lopez κάτω από το καλάθι που θα μπορούσε να ανακόψει την λόμπα στον Butler, καθώς και τα εμμονικά post up του Γιάννη. Επιπλέον, σε όλα αυτά θα μπορούσαν να προστεθούν κι άλλα, όπως π.χ. το ότι ο Middleton δεν πήρε μπάλες σε αυτές τις επιθέσεις των Bucks ή το γεγονός πως ο Budenholzer δεν έκανε απολύτως τίποτα για να περιορίσει τον Adebayo στον χειρισμό της μπάλας, στοιχείο που σαφώς είχε και σαν απώτερο σκοπό την “ξεκούραση” του Butler ή το ότι δεν πήρε time out στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, ενώ διέθετε. Τέλος, ας μου εξηγήσει κάποιος, όπως σωστά ανέφερε πρώτος απ’όλους ο Kevin O’Connor, πως διάολο γίνεται να φτάνει η μπάλα στα χέρια του Grayson Allen στην τελευταία φάση της παράτασης που οι Bucks χρειάζονται σκορ, τη στιγμή που βρίσκονται στο παρκέ οι Giannis, Holiday και Middleton;

Σε κάθε περίπτωση, μπορούμε να καθόμαστε και να κουβεντιάζουμε με τι ώρες για το τι έφταιξε και σε αυτή την ήττα των Bucks. Ωστόσο το μπάσκετ είναι απλούστατο άθλημα και μάλλον γι’ αυτό καταλήγει να είναι δύσκολο. Ό,τι και να κουβεντιάζουμε για την τακτική προσέγγιση του Bud, δεν μπορεί να ξεπεράσει με τίποτα το γεγονός πως οι Bucks αστόχησαν σε 17 (δεκαεπτά) ελεύθερες βολές. Το Milwaukee ήταν δεύτερη χειρότερη ομάδα από τη γραμμή της φιλανθρωπίας στη regular season με 74,3%, ποσοστό το οποίο αν το έφταναν τα ξημερώματα, θα τους έφτανε και θα τους περίσσευε.

Σε τελική ανάλυση, σε ματς που πάει στην παράταση και το χάνει κανείς με δύο πόντους, έχοντας αστοχήσει σε 17 βολές, λυπάμαι, αλλά αξίζει να το χάσει. Απλά και ξεκάθαρα. Εδώ είναι όλα τα ‘’κρίμα’’ που μπαίνουν για το Milwaukee. Κρίμα γιατί ήταν και είναι σαφώς καλύτερη ομάδα από τους Heat. Σε όλα τα επίπεδα. Προφανώς αυτό δεν τους απασχολεί διόλου στο Miami και δεν θα έπρεπε. Αν είσαι καλύτερος πρέπει να το αποδείξεις για 48 λεπτά στο παρκέ, μένοντας συγκεντρωμένος, με τον προπονητή σου να σε καθοδηγεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Spoelstra το έκανε και το έκανε μαεστρικά σε όλη τη σειρά, αναδεικνύοντας και με το παραπάνω τη “γύμνια” του coach Bud - ιδίως στο μαρκάρισμα του Butler.

Το παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Giannis, ότι δεν υπήρξαν αρκετές προσαρμογές πάνω στο μαρκάρισμα του φανταστικού Butler. Ο Holiday πέρασε την περισσότερη ώρα πάνω του, δίχως βοήθειες, στοιχείο που σαφώς του στοίχισε την ενέργειά του στην επίθεση. Και μιας και πιάνουμε το κομμάτι της άμυνας πάνω στον Butler, μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος που διάολο ήταν ο Jae Crowder, ο oποίος πήγε στο Milwaukee με τυμπανοκρουσίες ακριβώς για τέτοιου είδους match-ups τύπου Butler; Και σε περίπτωση που έχει ξεχαστεί, να υπενθυμίσω πως οι Bucks αντάλλαξαν πέντε picks β’ γύρου για τον Crowder, με τον παίκτη να καταλήγει να έχει συμμετοχή σε τρία από τα πέντε παιχνίδια της σειράς, σε ένα σύνολο 40 λεπτών.

Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία έγραψε πως για τρίτη φορά ομάδα που τερματίζει πρώτη στη regular season αποκλείεται στον πρώτο γύρο, με τους Bucks να γίνονται θύμα στη σχετική λίστα, μετά τους Mavericks το 2007 και τους Sonics το 1994. Η επόμενη μέρα στο Milwaukee θα είναι πολυάσχολη αναμφίβολα και γεμάτη σκεπτικισμό. Τα πάντα θα περιστραφούν γύρω από το όνομα του Budenholzer που εκτιμώ πως θα παραιτηθεί - και αν δεν το κάνει, μάλλον θα επιβαρύνει την ήδη εις βάρος του κατάσταση. Ενδεχομένως ο Ime Udoka να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο που ήδη συμφώνησε με τους Rockets να είναι ο επόμενος προπονητής τους, καθώς αναμφίβολα θα ήταν από τα ονόματα που θα ήταν εντός της λίστας των ιθυνόντων των Bucks. Δεν ξέρω βέβαια μετά την εξωγηπεδική περιπέτειά του, αν θα ήθελε να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον must win, όπως είναι αυτό των Bucks. Αλλά αυτό είναι κουβέντα για δική μας ανάλωση και μόνο. Οι Bucks θα εξετάσουν την κάθε δυνατή περίπτωση προπονητή (καλησπέρα Nick Nurse) αυτό το καλοκαίρι, η οποία θα τους διασφαλίσει πως δε θα αφήσει την ομάδα τους αβοήθητη στις κρίσιμες στιγμές.

Ναι σωστά καταλάβατε, μιλάω για τον Bud ήδη σε παρελθοντικό χρόνο. Γιατί στην περίπτωση που δεν παραιτηθεί και το front office δεν προχωρήσει στην αντικατάστασή του μετά τα φετινά, τότε η επιλογή αυτή θα είναι πιο “εγκληματική” σε σχέση με τις επιλογές που δεν έκανε στα παιχνίδια με τους Heat.