Λοιπόν αυτές τις μέρες την έχω ακούσει στερεοφωνικά, που θα έλεγαν και κάτι τύποι σε ταινίες των '80ς με μηχανάκια. Εχω μπλέξει εκεί με τους παλαβούς ΝΒΑ lovers , οι οποίοι έχουν κάνει τα analytics σημαία και έχω μπει στο τριπάκι να κοιτάω νούμερα, ασταμάτητα. Τα analytics εχουν σίγουρα την θέση τους , έχω καταλήξει καιρό τώρα. Αν δε τα συνδυάσει κανείς με μπάσκετ, φτάνει απέναντι σε πολύ όμορφα συμπεράσματα, τα οποία εν πολλοίς τσαλακώνουν και εξυπνακίστικους αφορισμούς. Να ένας : Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο απέχει ένα καλύτερο σουτ μακριά από την αιωνιότητα. Αμ δε...
Το φετινό καλοκαίρι για τους Bucks κύλησε ιδιαίτερα ήρεμα χωρίς πολλές προσθαφαιρέσεις. Ο κορμός του περσινού ρόστερ διατηρήθηκε ακόμα και αν χρειάστηκαν να πληρωθούν ορισμένες υπεραξίες, προκειμένου ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να πλαισιωθεί από τους κατάλληλους συμπαίκτες. Σε μία Ανατολή η οποία έχασε πολλούς από τους αστέρες της, και η κυριαρχία των Cavs τίθεται πλέον ξεκάθαρα υπό αμφισβήτηση, οι Bucks μπήκαν στη φετινή σεζόν με ξεκάθαρο στόχο τη παρουσία στους ημιτελικούς της περιφέρειας τους, στηριζόμενoi στην περσινή, αρκετά επιτυχημένη συνταγή.
Ναι, στην περσινή, και μάλιστα με τον περσινό Γιάννη.
Ένα αμάξι έχει σταματήσει σε κάποιο φανάρι της Αχαρνών. Ο οδηγός ανάβει το air condition και δυναμώνει το ράδιο, μια μεταγραφή είναι στα σκαριά για τον Ολυμπιακό και πρέπει να ακούσει. Διώχνει με ένα νωχελικό νεύμα έναν πλανόδιο που θέλει να του πουλήσει γυαλιά ηλίου και τσάντες. Cut.
Η εθνική έχει επιτέλους προπονητή, με την ομοσπονδία να πηγαίνει τελικά στην επιλογή του Κώστα Μίσσα, ενός ανθρώπου με μεγάλη ιστορία στους πάγκους, είτε συλλόγων, είτε κλιμακίων και εθνικών ομάδων. Ο Μίσσας δεν είναι τυχαίος, είναι ένας σοβαρότατος άνθρωπος, ο οποίος μάλιστα έχει ήδη συνεργαστεί με διάφορους από τους παίκτες που θα απαρτίζουν την τελική δωδεκάδα. Το μπάσκετ που εκπροσωπεί δεν είναι ακριβώς αυτό που πρέσβευε ο προκάτοχος του, από την άλλη όμως κάθε προπονητική δουλειά είναι διαφορετική και εξαρτάται από τα διαθέσιμα υλικά.
Περνάω μία αλλόκοτη φάση αυτή την περίοδο. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, δεν έχω πολύ όρεξη να γράφω για μπάσκετ, ίσως φταίει ότι και το καλοκαιράκι πια μας χτυπάει την πόρτα. Μέσα στα πλαίσια του αλλόκοτου που ζω, υπήρχαν πολλές βραδιές που δεν είχα ύπνο, οπότε φέτος μπορώ να πω ότι είδα πρώτο γύρο πλέι οφ στο ΝΒΑ, πολύ περισσότερο από όσο είχα δει τα προηγούμενα δέκα χρόνια που είμαι σε πρωινή δουλειά. Επειδή θα ήταν λίγο άδικο να σταθώ μόνο σε έναν παίκτη, μία ομάδα και ένα ζευγάρι, αποφάσισα να γράψω, ελαφρώς περιληπτικά, αυτά που μου έκαναν πραγματικά εντύπωση στο πρώτο ξεκαθάρισμα και μέχρι στιγμής στο δεύτερο. Πάμε λίγο – λίγο λοιπόν.
Η ώρα της αλήθειας για το ΝΒΑ. Από το Σάββατο θα μπούμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος και σε λίγες βδομάδες θα έχουμε τη στέψη του νέου του πρωταθλητή. Το τελευταίο διάστημα η κουβέντα για το ΝΒΑ αναλώθηκε σε ζητήματα περί MVP, όμως τα ψέματα τελειώνουν και ήρθε η στιγμή για την πραγματική μάχη, αυτή για τον τίτλο. Τα φετινά play offs φαντάζουν πραγματικά ενδιαφέροντα και αναμένουμε με μεγάλη αγωνία την έκβασή τους για αρκετούς και διάφορους λόγους, κάποιους από τους οποίους θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε παρακάτω. Ανυπομονούμε λοιπόν να δούμε...
Ο Basile Bal είναι, μεταξύ άλλων, αναγνώστης του ιστοτόπου Basketball Guru, προερχόμενος μάλιστα από τον ιστορικό σκληρό πυρήνα.
Τώρα που η χρυσόσκονη από το allstar game διαλύθηκε, είναι μια καλή ευκαιρία να ανοίξουμε το κεφάλαιο GA34 και εθνική ομάδα. Θέλω να αναφερθώ στο θέμα πολύ καιρό, αλλά προτιμούσα πρώτα να χαμηλώσουν λίγο οι προβολείς που θα ειναι πλέον συνεχώς στραμμένοι πάνω του και δικαίως!
Κανονικά είχα υποσχεθεί ότι σήμερα θα τα λέγαμε με το δεύτερο μέρος των πιθανών μεταγραφών του ΝΒΑ. Θα ήθελα πχ να εξηγήσω το πώς και το γιατί ο Greg Monroe θα μπορούσε να καταλήξει στη γενέτειρά του Νέα Ορλεάνη (πάει αυτό πια) η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας, λόγω της διοργάνωσης του All Star Game αυτό το σαββατοκύριακο. Όμως ένα από τα γεγονότα σε αυτό το All Star Game μου τράβηξε την προσοχή και τώρα που έχουν περάσει μερικές μέρες, θέλω με νηφαλιότητα να μοιραστώ μαζί σας τις ιδέες μου. Φυσικά αναφέρομαι στην ερώτηση που έκανε ο δημοσιογράφος Ρήγας Δάρδαλης στον προπονητή της ομάδας της Δύσης και των Golden State Warriors, Steve Kerr, περί του αν είναι οξύμωρο το γεγονός ότι ο Γιάννης (αν και) είναι μαύρος (είναι) και Έλληνας.
O Nίκος Τσολάκης είναι, μεταξύ άλλων, αναγνώστης του σάιτ "Basketball Guru, για το μπάσκετ, το κρασί και τον έρωτα".
Έπειτα από το τέλος και της τρίτης χρονιάς του rebuilding που επιχείρησαν οι Bucks το καλοκαίρι του ’13, ερχόμαστε να αξιολογήσουμε και να εστιάσουμε σε αυτό το νέο, αλλά τόσο εντυπωσιακό project, στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, στον Jason Kidd και συνολικά στο γιατί το #OwnTheFuture δεν είναι τελικά απλά ένα πιασάρικο σύνθημα. Η φετινή σεζόν έχει ξεκινήσει καλά για τους Bucks που παλεύουν για τα play off, ενώ δεν έχει παίξει δευτερόλεπτο ο μέχρι πέρσι καλύτερος παίκτης τους, Κhris Middleton.
Το γιορτινό τραπέζι ήταν καταπληκτικό, το κρασί που πρότεινε ο "σομελιέ της πορτοκαλί θεάς" Giorgos ήρθε κι έδεσε και κάπως έτσι προέκυψε το πρώτο 3 on 3 της νέας χρονιάς. Με το #NBAVOTE να έχει κλέψει την παράσταση τις τελευταίες μέρες, στο σημερινό 3 on 3 θα ασχοληθούμε με δύο τριάδες παικτών που φιλοδοξούν να αγωνιστούν στο πρώτο All Star Game της καριέρας τους. Εμείς αφού χωρίσουμε τις ομάδες σε Ανατολή και Δύση, θα τις στελεχώσουμε με παίκτες που δεν έχουν χριστεί ποτέ All Star, αλλά βάσει της σεζόν που κάνουν έχουν ισχυρές πιθανότητες να βρεθούν στη Νέα Ορλεάνη.