Χωρίς περιστροφές θα μπω κατευθείαν στο θέμα, λέγοντας πως ο Γιάννης στο ευρωπαικό μπάσκετ πρέπει να χρησιμοποιηθεί προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κι όχι να γίνει copy paste σε αυτό που πρεσβεύει στο nba. Θεωρώ λοιπόν οτι Γιάννης στα μέρη μας πρέπει να είναι το ευέλικτο 5αρι που δεν είχαμε ποτέ σαν εθνική ομάδα. Πιστεύω οτι θα δώσει άλλη διάσταση σε αυτή τη θέση κι αυτά που θα δούμε θα μας αφήσουν με το στόμα ανοικτό.

Συγκεκριμένα, να τι θα προσφέρει ως strech 5:

1. Παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη
2. Ασφυχτική πίεση αλληλοκαλύψεις κι αλλαγες σε ολα τα σκριν
3. Αποφόρτιση στη θέση 3 που έχουμε κι άλλους καλούς παίκτες
4. Άπειρα μπλοκ
5. Σύγχιση στην άμυνα των αντιπάλων και πραγματική δημιουργία από την θέση 5. Πώς θα επιτευχθούν αυτά τα δύο; Ίσως κάπως έτσι.

6. Κάλυψη της αδυναμίας του στο σουτ.
7. Συνεχόμενους αιφνιδιασμούς γιατί δε θα μεσολαβεί η πάσα μετα από ριμπάουντ, και +1 παικτη στην επίθεση, γιατι το αντίπαλο πεντάρι θα αδυνατεί να ακολουθήσει!

Μην ακούσω οτι πρόκειται για πειραματισμούς από γνωστούς ειδήμονες που ακόμα αποθεώνουν τον Μπουρούση (χωρις να θελω να τον μειώσω), και παρακαλούν για την επιστροφή του σα μεσσία στην εθνική ή τους πήρε 5 χρόνια να καταλαβούν οτι ο Γκιστ είναι 5αρι... Εκτός αν αυτοί οι απίθανοι μπασκετοπατέρες θεωρούν καλύτερους του Γιάννη τον Ράντολφ και τον Βέσελι... Πιθανό να το ακούσουμε κι αυτό... κι ας είναι ο μεν αστέρας του nba και οι άλλοι της euroleague... Ας θυμηθουμε όμως από ποια θέση ξεκίνησαν κι αυτοι και σε ποια θέση έκαναν καριέρα στο ευρωπαικό μπάσκετ....

Ολοκληρώνοντας λοιπόν το θέμα θα πω και τη γνώμη μου για τη στελεχωση της εθνικής χρησιμοποιώντας ως δεδομενη την παραπάνω ανάλυση:

Guards: Καλαθης, Σλουκας, Ματζαρης, Παππάς, Αθηναίου
Forwards: Παπανικολαου, Παπαπετρου, Πριντεζης, Θανασης
Centers: Αντετοκουνμπο, Κουφός, Παπαγιαννης

Για προπονητή βαλτε αυτόν που αντιλαμβάνεται τα οφέλη της συγκεκριμένης ανάλυσης γιατί τον Ιτούδη τον απήγαγαν οι Ρωσοι.... κι όχι δεν εννοώ τον Πεδουλάκη...

Όποιος κατάλαβε , κατάλαβε..., σας φιλώ!

ΥΓ: Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί (κι αν όντως υπάρχουν) που αμφισβητούν την ελληνική υπηκοότητα του Γιάννη, αλλά τέτοια περιφάνεια μπολιασμένη με τέτοιου είδους αξιοπρέπεια για τη χώρα μου δυσκολεύομαι να θυμηθώ κι ας αδικώ σίγουρα ορισμένους που δε μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό. Ο Γιάννης μας πρεσβεύει με τρόπο που δεν είχαμε φανταστεί ούτε στα πιο φανταχτερά μας όνειρα κι αυτό μας κάνει πραγματικά υπερήφανους, γιατί αυτή ακριβώς ειναι η εικόνα που θέλουμε να δείχνουμε προς τα έξω. Και δεν αναφέρομαι στα εξόφθαλμα κατορθωματά του στο παρκέ, αλλά για την στάση του και την τιμή που αποδίδει κάθε φορά στην Ελλάδα με την εξωαγωνιστική συμπεριφορά του.