O Kevin Garnett με κανένα κριτήριο δεν είναι ο καλύτερος παίκτης της γενιάς του, αφού σίγουρα οι Shaquille, Duncan, Kobe και Lebron (συνυπήρξαν για μεγάλο χρονικό διάστημα αν και τα καλύτερα χρόνια του Lebron συνέπεσαν με την πτώση του KG) έχουν προβάδισμα σε μια τέτοια συζήτηση. Κατά την προσωπική μου άποψη δεν είναι καν ο καλύτερος PF της γενιάς του, τίτλος που πιστεύω ότι ανήκει στον Duncan και σίγουρα κάποιοι θα μπορούσαν να επιχειρηματολογήσουν και για τον Nowitzki σε μια τέτοια συζήτηση. Κι όμως παρότι ο Big Ticket³ δεν ήταν ο καλύτερος της γενιάς του, ήταν ο παίκτης που άλλαξε περισσότερο το ΝΒΑ για τους παρακάτω λόγους:

1) Από το Λύκειο στο ΝΒΑ:

To 1995 όταν ο KG αποφάσισε να πάει στο ΝΒΑ κατευθείαν από το λύκειο Farragut Academy του Σικάγο ήταν μόλις ο 4ος⁴ παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ, ο οποίος θα έκανε κατευθείαν το άλμα από το λύκειο στη λίγκα! Εκείνα τα χρόνια το ίντερνετ και τα youtube fenoms που δημιούργησε, νεαροί παίκτες που ανεβάζουν μικρά βίντεο με highlights προκειμένου να κεντρίσουν το ενδιαφέρον σκάουτερ και του μπασκετικού κοινού που διψάει να γνωρίσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα τους σταρ τις επόμενης μέρας, δεν ήταν ακόμα μέρος της καθημερινότητας μας. Είχαν περάσει 20 χρόνια από την τελευταία φορά που κάποια ομάδα επέλεξε κάποιον παίκτη κατευθείαν από το λύκειο και δεν φαινόταν οτί αυτό θα άλλαζε σύντομα καθότι οι GM και οι σκάουτερ των ομάδων πίστευαν ότι η μετάβαση θα ήταν πολύ δύσκολη για κάποιον παίκτη για να τη διαχειριστεί. Επίσης, θα ήταν πολύ δύσκολο να πείσουν τις ομάδες και τους οπαδούς τους ότι ο Χ 17χρονος παίκτης ήταν καλύτερος από τους κολεγιακούς αστέρες που διακρίνονταν εκείνη την εποχή στο ΝCAA και σίγουρα ήταν πολύ πιο γνωστοί στον μέσο φίλαθλο. 

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον και υπό τον φόβο ότι οι βαθμοί του στο SAT δεν θα ήταν οι απαραίτητοι ώστε να μπορέσει δεχτεί μια μπασκετική υποτροφία άρχισε να σκέφτεται το ενδεχόμενο να κάνει το άλμα κατευθείαν στο ΝΒΑ, όντας ο καλύτερος γυμνασιακός παίκτης της χρονιάς του. Μιλάμε για έναν 19χρονο με ύψος 2.11, μεγάλο άνοιγμα χεριών, που ντρίμπλαρε και έτρεχε με μεγάλη ευελιξία θυμίζοντας παίκτη με μικρότερο ύψος. Ο ατζέντης Eric Fleisher (φίλος του προπονητή του στο λύκειο και μετέπειτα σύμβουλος του KG), προκειμένου να τον βοηθήσει να ανεβάσει τις μετοχές του, του κανόνισε μια ατομική προπόνηση με τον τότε βοηθό των Pistons και νυν GM των Bucks John Hammond, στην οποίο προσκάλεσε όλες τις ομάδες που επέλεγαν στις πρώτες 13 θέσεις. Η συγκεκριμένη πρακτική, που στις μέρες μας είναι ο κανόνας, αφού πολλές ομάδες κανονίζουν ατομικές προπονήσεις με τους παίκτες που τους ενδιαφέρουν πριν από το draft, εκείνα τα χρόνια δεν ήταν διαδεδομένη, αλλά ήταν μια ακόμα, από τις πολλές καινοτομίες, που θα έφερνε ο Garnett στο ΝΒΑ. Αν και ο Garnett, όταν τελείωσε η προπόνηση, δεν ήταν σίγουρος για την εντύπωση που έκανε στους παρευρισκόμενους, όμως οι Kevin McHale και Flip Saunders των Timberwolves ήταν σίγουροι για αυτό που είδαν και αποφάσισαν να τον επιλέξουν στην 5η θέση του draft. Από κει και πέρα η υπόλοιπη πορεία είναι αρκετά γνωστή. Αν και δυσκολεύτηκε στο ξεκίνημα της χρονιάς οι εμφανίσεις του μετά το All Star Game ήταν τέτοιες που τον βοήθησαν να τελειώσει τη σαιζόν με ΜΟ 10.4 PPG, 6.3 RPG, 1.8 APG, 1.6BPG και 1.1 SPG. Τη δεύτερη χρονιά τα νούμερά του εκτοξεύθηκαν σε 17/8/3.1/2.1/1.4 και πλέον έμπαιναν οι βάσεις για τη λαμπρή καριέρα που ακολούθησε.

Η είσοδος και η επιτυχία του Garnett στο ΝΒΑ, έκανε τόσο τους υπεύθυνους των ομάδων όσο και τους νεαρούς παίκτες να αρχίζουν να εξετάζουν το ενδεχόμενο της μετάβασης από το λύκειο κατευθείαν στο ΝΒΑ. Το 1996 δύο ακόμα παίκτες οι Kobe Bryant και Jermaine O'Neal θα έκαναν το αντίστοιχο άλμα, το 1997 ο Tracy McGrady και από κείνο το σημείο και μετά όλο και περισσότεροι παίκτες θα περνούσαν κατευθείαν στη λίγκα.  

To 2001 οι 3 από τις 4 πρώτες επιλογές στο ΝΒΑ ήταν από το λύκειο (Kwame Brown στο 1, Tyson Chandler στο 2 και Eddy Curry στο 4) και ο αριθμός αυτός άρχισε να ανεβαίνει σημαντικά μετά το 2003, πράγμα που έκανε το ΝΒΑ να αποφασίσει ότι οι παίκτες θα έπρεπε να περιμένουν έναν χρόνο μετά την αποφοίτηση τους από το λύκειο, προκειμένου να είναι επιλέξιμοι για το draft. O λόγος ήταν ότι για κάθε Garnett, Kobe, T-Mac και Lebron που τα κατάφερναν, υπήρχαν παίκτες όπως οι Brown, Curry, Darius Miles, Ndubi Ebi, Leon Smith κτλ που ποτέ δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν σε αυτό που πολλοί φαντάζονταν. Η είσοδος του KG και η άμεση επιτυχία που είχε, έκανε πολλούς να φαντάζονται ότι αυτή η μετάβαση θα ήταν εύκολη αγνοώντας το πόσο μοναδικό ταλέντο ήταν ο Garnett και τις ατέλειωτες ώρες προπόνησης που τον συνόδευαν. Όπως και να έχει, η είσοδος του KG από το λύκειο στο ΝΒΑ ήταν κάτι πραγματικά πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή και άνοιξε τις πόρτες για 38 ακόμα παίκτες που ακολούθησαν το παράδειγμά του.

2) Η αρχή του positionless basketball:

Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί με τον όρο positionless basketball στο μπάσκετ που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια από ομάδες όπως οι Warriors που έχουν την πολυτέλεια να έχουν παίκτες όπως ο Draymond Green στη σύνθεση τους. Επίσης μπορεί σήμερα να μας φαίνεται λογικό ότι ο Durant μπορεί να παίζει στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως 2άρι και στην ομάδα του ως 3αρι αν και το ύψος του φτάνει στα 2.06 μέτρα, αλλά στο πρόσφατο παρελθόν τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Στο 99.9%⁵ των ομάδων, είτε αυτές ήταν επαγγελματικές είτε ερασιτεχνικές, οι θέσεις καθορίζονταν από το ύψος που είχε ο κάθε παίκτης. Ο ψηλότερος γινόταν σέντερ και με φθίνουσα κατά το ύψος πορεία, συμπληρώνονταν οι υπόλοιπες θέσεις. Αυτή όμως δεν ήταν η περίπτωση του Garnett. Η ικανότητά του στην ντρίμπλα, το σουτ από μέση απόσταση σε συνδυασμό με το ύψος του, έδωσαν τη δυνατότητα στον τότε προπονητή της ομάδας Kevin McHale να τον χρησιμοποιεί ως 3αρι. Βλέπεται, η παρουσία του Tom Gugliotta και ενίοτε του Christan Laettner στη θέση του PF, δεν άφηνε πολλά λεπτά στον ανερχόμενο πιτσιρικά να παίξει σε αυτή την θέση και για αυτό τον λόγο μετατοπίστηκε στη θέση του SF. Χαρακτηριστικό είναι ότι τη χρονιά 2003 που επιτράπηκε για πρώτη φορά η άμυνα ζώνης στο ΝΒΑ, ο Flip Saunders (τότε προονητής των Timberwolves) χρησιμοποιούσε πολύ συχνά μια matchup ζώνη 3-2 στην κορυφή της οποίας ήταν ο KG! O Calderon αναφερόμενος σε αυτή την άμυνα έλεγε ότι "O κόσμος νομίζει ότι όταν αλλάζει πάνω σου ένας ψηλός παίκτης τότε πρέπει να παίξεις εναντίόν καθότι ταχύτερος⁶ (ως κοντός). Αυτό όμως δεν συνέβαινε με τον ΚG, γιατί εκτός από ψηλός ήταν απίστευτα γρήγορος. Ακόμα κι αν τον περνούσες μπορούσε να ρθει με ευκολία από πίσω και να κόψει το σουτ σου".

Όσο αφορά την επίθεση, θα αφήσω τα πολλά λόγια και θα αφήσω το παρακάτω βίντεο να μιλήσει για μένα...

via GIPHY

Βρε τον φουκαρά, τον Webber...

Πραγματικά βλέποντας πολλές φάσεις κατά τη διάρκεια που μάζευα υλικό για το κείμενο, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ίσως τελικά να μην έχουμε δει το maximum των δυνατοτήτων του Garnett όσο αφορά το επιθετικό κομμάτι. Εκείνα τα χρόνια, δεν ήταν συνηθισμένο ένας παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά να παίζει με πρόσωπο στο καλάθι και να ξεκινάει από τόσο έξω τις προσπάθειες και επίσης δεν είχε συμπαίκτες παίκτες με έφεση στο σουτ 3 πόντων. Αν κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο και βάλουμε τον KG είτε στη θέση του Draymond Green στους Warriors, είτε στη θέση Ryan Anderson τώρα στους Rockets, είτε ακόμα του Amare στους Suns τις διετίας 2004 - 2006 (υπήρξαν κάποια στιγμή φήμες για ανταλλαγή). Νομίζω ότι σε τέτοιου είδους ομάδες ο KG θα έδειχνε όλο το πακέτο των δυνατοτήτων του στην επίθεση και στην άμυνα θα ήταν σίγουρα καλύτερος από τους παίκτες που ήδη αναφέρθηκαν.

3) Το μεγαλύτερο συμβόλαιο στο ΝΒΑ και το lock out του 1999:

To 1995 σύμφωνα με την υπαρχουσα σύμβαση εργασίας ανάμεσα στους ιδιοκτήτες των ομάδων και την ένωση παικτών, οι rookies που έμπαιναν στο ΝΒΑ υπέγραφαν 3ετή συμβόλαια και οι ομάδες είχαν δικαίωμα στο τέλος του 2ου χρόνου να τους ανανεώσουν το συμβόλαιο (μέχρι την 1η Οκτώβρη). Αν παίκτες και ομάδα δεν υπέγραφαν τη συμφωνία, στο τέλος της 3ετίας ο παίκτης ήταν free agent και είχε το δικαίωμα να υπογράψει με όποια ομάδα ήθελε. 

Το καλοκαίρι του 1997 ο ΚG έχει συμπληρώσει τη δεύτερη σαιζόν του στο ΝΒΑ και ήδη είναι ένας από τους ανερχόμενους αστέρες του. Επίσης λίγο νωρίτερα οι Mourning και Juwan Howard έχουν υπογράψει τις πρώτες συμφωνίες που ξεπερνούσαν οριακά τα 100 εκ.$ για 7ετή συμβόλαια. Η ομάδα των Timberwolves μετά από αρκετά χρόνια στην αφάνεια, καταλαβαίνει ότι στο πρόσωπο του KG έχει τον superstar που θα μπορέσει γύρω του να χτίσει το μέλλον της, για αυτό και ο ιδιοκτήτης Glen Taylor θέλει να ανανεώσει όσο πιο σύντομα γίνεται το συμβόλαιο του Garnett. Όμως οι συζητήσεις τραβάνε και η μεριά του παίκτη ζητάει πολλά περισσότερα από ότι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οι Λύκοι. Τελικά, λίγες ώρες πριν εκπνεύσει η διορία οι δυο πλευρές βρίσκουν τη χρυσή (σίγουρα για τον Da Kid) τομή των 126 εκ$ για 6 χρόνια! Τα χρήματα ήταν εντυπωσιακά για εκείνα τα χρόνια για έναν παίκτη που μόλις είχε συμπληρώσει τα 21 χρόνια. Αυτό το συμβόλαιο του Garnett θα χρησιμοποιούνταν στο τέλος της σαιζόν ως ένα από τα βασικά επιχειρήματα των ιδιοκτητών το ερχόμενο καλοκαίρι στην επαναδιαπραγμάτευση της συλλογικής σύμβασης εργασίας και τα αδιέξοδα που οδήγησαν στο lock out του 1999 και εκείνο το καλοκαίρι όπου ο Georgie μίσησε τους Spurs.

Στον παρακάτω πίνακα που ακολουθεί, βλέπουμε τα 25 μεγαλύτερα συμβόλαια στην ιστορία του ΝΒΑ⁷, και στην δεύτερη στήλη τα χρήματα στα οποία θα μεταφράζονταν εκείνα τα συμβόλαια στις μέρες μας. Ο Garnett είναι ο μόνος παίκτης του οποίου το όνομα εμφανίζεται 6 φορές σε αυτή την λίστα και οι 4 από αυτές είναι προϊόν εκείνου του συμβολαίου.

4) Η αρχή των super teams:

Το καλοκαίρι του 2007 και μετά από 3 συνεχόμενα χρόνια που οι Wolves δεν κατορθώνουν να φτάσουν στα play off, ο KG πιέζει να γίνει ανταλλαγή. Έχει βαρεθεί να περιμένει τη διοίκηση των Λύκων να στελεχώσει μια ικανή ομάδα γύρω του ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και αποφασίζει να πάει σε κάποια ομάδα να κάνει τη διαφορά⁸. Σύφωνα με τα σενάρια της εποχής οι 2 καλύτερες προσφορές που είχαν οι Wolves στα χέρια τους ήταν των Lakers (με βασικά ανταλλάγματα τους Bynum και Odom) και των Celtics (5 παίκτες με καλύτερους τους Al Jefferson και Gerald Green και 2 draft pick). Τελικά οι Λύκοι δέχτηκαν την επιλογή των Celtics, κάτι που έκανε πολλούς να δουν με υποψία το συγκεκριμένη κίνηση καθότι θεωρούσαν ότι ο τότε προπονητής των Λύκων Kevin McHale βοηθούσε την πρώην ομάδα του να ξανάρθει στο προσκήνιο. Ο KG τελικά πήγε στην Βοστόνη όπου βρήκε τον αρχηγό Paul Pierce aka "Truth" και στη συνέχεια, χάρη στην ικανότητα του GM Dany Ainge ήρθε στην Βοστόνη και ο Ray Allen. H τριάδα Pierce, Garnett, Allen ήταν η πρώτη Big Three της εποχής μας και κατά συνέπεια η πρώτη Super Team. Μέχρι τότε, δεν ήταν πολύ συνηθισμένο να βρίσκονται 3 All Star παίκτες στο απόγειο της καριέρας τους στην ίδια ομάδα. Στην συνέχεια και άλλες ομάδες με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τους Heat του 2011 και τους Warriors του 2016 προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο, αλλά όπως και να έχει οι πρώτοι που το κατάφεραν ήταν οι Celtics το 2007.

Πληροφοριακά για όποιον ίσως να το έχει ξεχάσει μιλάμε για τη χρονιά που τελείωσε κάπως έτσι 

Side Story: O Garnett έχει παίξει ρόλο και στη δημιουργία της δεύτερης Super Team, των Heat του 2011, αφού μετά το 6ο παιχνίδι και αφού οι Celtics απέκλεισαν τους Cavs από τους τελικούς του NBA, είχε την παρακάτω κουβέντα με τον Lebron James. Όταν οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν τι είπε στον Lebron μετά την ήττα η περίληψη της απάντησής του ήταν "Loyalty can hurt".

via GIPHY

Επίλογος

Aν και δεν είναι σίγουρο ότι η καριέρα του έχει τελειώσει, αφού είναι αρκετά πιθανό να τον δούμε για κάποια λίγα ματς και την επόμενη χρονιά, ο KG είναι ένας από τους 2 παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ που έχουν περισσότερους από 26.000 πόντους, 10.000 ριμπάουντ, 5.000 ασίστ και 2.000 τάπες, με τον άλλο να είναι ο Kareem Abdul Jabbar! Τα βραβεία και οι διακρίσεις του στα 21(!) χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ είναι πάρα πολλά, όμως ο μύθος του όταν θα αποσυρθεί θα είναι μεγαλύτερος από το άθροισμα των επιτευγμάτων του λόγω του ρόλου που έπαιξε στην εξέλιξη του ΝΒΑ τα τελευταία χρόνια. 

Bonus:

Ένα ακόμα από τα πράγματα που εισήγαγε ο Garnett στο ΝΒΑ, είναι και ο "Garnett rule". Περισσότερα στο βίντεο που ακολουθεί:

Σημειώσεις:

1. Κarl Malone, Shaquille O'Neal, Allen Iverson, Tim Ducnan (x2), Kevin Garnett, Steve Nash (x2), Dirk Nowitzki, Kobe Bryant, Lebron James (x4), Derrick Rose, Kevin Durant και Steph Curry (x2).
2. Julius Erving, Moses Malone (x2), Larry Bird (x3), Magic Johnson (x3), Michael Jordan (x5), Charles Barkley, Hakeem Olajuwon, David Robinson και Karl Malone 
3. Big Ticket και Da Kid είναι τα 2 πιο γνωστά παρατσούκλια του Garnett.
4. Reggie Harding (1962), Darryl Dawkins (1975) και Bill Wiloughby οι 3 προηγούμενοι.
5. Από τις λίγες εξαιρέσεις που θυμάμαι στη δεκαετία του 90, είναι η Γιουγκπλάστικα όπου ο Toni Kukoc των 2.11 μέτρων έπαιζε στην περιφέρεια (από 1 μέχρι 3) και ο ύψους 2.08 μέτρων (ορκίζομαι ότι όταν τον είδα από κοντα πριν από χρόνια μου έδωσε την εντύπωση είτε είναι πιο κοντά στα 2.00 μέτρα παρά στα 2.10, αλλά εδώ ας ακολουθήσουμε το επίσημο νούμερο) Zoran Savic ήταν το 4αρι της ομάδας.
6. Δεν ήταν και ο speedy Gonzalez ο Calderon, αλλά το πιάσατε αυτό που θέλει να πει, έτσι;
7. Δεν λαμβάνονται υπόψη τα καλοκαιρινά συμβόλαια σε αυτή τη λίστα που είναι και αποτέλεσμα της αύξησης του salary cap όπως είχαμε πει παλιότερα.
8. Το ίδιο πρόβλημα που έχει όλα αυτά τα χρόνια και ο Chris Paul, όπως μας έλεγε παλιότερα ο Βασίλης. Πολύ πιθανό και ο CP3 να ψάξει την μετακίνηση του σε άλλη ομάδα το καλοκαίρι που μένει ελεύθερος.