Όταν ο Δίας πάντρεψε με συνοικέσιο τη Νηρηίδα Θέτιδα1 με τον βασιλιά Πηλέα κάλεσε όλους τους Θεούς, πλην της Έριδας, φοβούμενος τις διχόνοιες και την αναστάτωση που θα προκαλούσε με το κουτσομπολιό της. Εκείνη, μη δεχόμενη την προσβολή του αρχηγού των θεών, σκαρφίστηκε ένα κόλπο για να αναστατώσει τους παρευρισκόμενους. Πέταξε ένα χρυσό μήλο στο χώρο της τελετής, στο οποίο ήταν γραμμένη η φράση ‘’προς την ομορφότερη’’. Το μήλο το διεκδίκησαν η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη. Ο τσακωμός τους χάλασε το γλέντι των νεόνυμφων, αφού oυδείς εκ των καλεσμένων-θεών δεν τολμούσε να υποστηρίξει καμία, γιατί θα προκαλούσε την οργή των άλλων δύο.
Εν τέλει ο πάντα πονηρός και σοφός Δίας έδωσε τη λύση. Με τη βοήθεια του Ερμή οδήγησε τις τρεις θεές στον Πάρη, ο οποίος ακόμα δεν ήταν πρίγκιπας της Τροίας, αφού ζούσε ως βοσκός παρατημένος από τον βιολογικό του πατέρα Πρίαμο, μη γνωρίζοντας τη βασιλική του καταγωγή. Ο λόγος; Eνας χρησμός ο οποίος ανέφερε, πως θα αποτελούσε την καταστροφή της πόλης. Οι θεές για να τον δελεάσουν να διαλέξει κάποια εξ αυτών, του πρόσφεραν δώρα. Η Αθηνά πρόσφερε σοφία και επιδεξιότητα στη μάχη, η Ήρα ηγετικές ικανότητες, για να διοικεί την Ασία και την Ευρώπη, ενώ η Αφροδίτη του προσέφερε την αγάπη της ομορφότερης γυναίκας του τότε κόσμου, της ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και συζύγου του Μενελάου. Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή.
Στη σύγχρονη εποχή, κάπως έτσι έμοιαζε και η απόφαση του Λιθουανού προπονητή Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Κρατούσε το χρυσό μήλο στα χέρια του και έπρεπε να διαλέξει σε ποια θεά θα το προσέφερε. Στην Αθηνά-Ζάλγκιρις που του έδινε σοφία και το «know how», που έλεγε κι ο Όμηρος, του οργανισμού; Στην Ήρα-Φενέρ, που του έδινε τη δυνατότητα να διοικήσει τόσο την Ασία όσο και την Ευρώπη ή την όμορφη Αφροδίτη-Μπαρτσελόνα, που του προσφέρει τη δυνατότητα να την επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχιών και των τροπαίων; Και αν η αρχική σκέψη για το συγκεκριμένο κείμενο ήταν η εξερεύνηση αυτών των τριών επιλογών, ο έρωτας του Λιθουανού για την Καταλανική ομάδα δεν κρύφτηκε, με αποτέλεσμα η επιλογή της θεάς να ήταν και εδώ, εύκολη υπόθεση όπως του Πάρη.
Γιατί στην Μπαρτσελόνα
Οι συνθήκες ήταν οι ιδανικότερες από κάθε άλλη φορά για να πάρει την απόφαση να αφήσει το περιβάλλον του οργανισμού της Ζάλγκιρις και να μετακομίσει στην αγαπημένη του Βαρκελώνη. Σε αυτό έπαιξαν μεγάλο ρόλο και οι ιδιάζουσες συνθήκες που διαμορφώθηκαν και σε αθλητικό επίπεδο λόγω του Covid-19. Ο τίτλος του ισπανικού πρωταθλήματος κρίθηκε σε μονό τελικό και όχι σε σειρά αγώνων, που θα έθετε ως φαβορί τους Καταλανούς. Ο Σβέτισλαβ Πέσιτς τιμωρήθηκε από τους «μπασκετικούς» θεούς για την ύβρη που έπραξε στα προεόρτια του τελικού, όταν και υποτίμησε στην ουσία τον αντίπαλο προπονητή με τα λεγόμενά του. H αλαζονική στάση του Πέσιτς δε γινόταν να μείνει ατιμώρητη, με αποτέλεσμα να επέλθει η Νέμεσις-χαμένος τελικός- και εν τέλει η τίσις-απόλυση.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στη MundoDeportivo (μπορείτε να τη διαβάσετε ολόκληρη πατώντας εδώ - gracias Leo) ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ανέφερε πως στο παρελθόν είχε ξαναέρθει σε επαφές με την πλευρά των Ισπανών και είχαν συζητήσει σε μια πρώιμη βάση για μια ενδεχόμενη συνεργασία, για τις ιδέες του πάνω στο άθλημα, για το πώς πρέπει να είναι δομημένη μια ομάδα και ένας οργανισμός. Επίσημη πρόταση δεν του έγινε ποτέ εν τέλει, κάτι που κατά τον ίδιο σήμαινε πως δεν άρεσαν όσα είχε πει στους διοικούντες (‘’obviously they did not like my ideas‘’). Ακόμα είχε αναφέρει και την περίεργη διοικητική-οργανωτική κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο οργανισμός, αφού δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος έπαιρνε τις αποφάσεις, παρότι υπήρχε φιλική σχέση με τον general manager των Καταλανών, Νacho Rodriguez. Λαμβάνοντάς αυτά υπόψιν και τη γρήγορη συμφωνία που επήλθε μετά την απόλυση του Πέσιτς, μοιάζει στα δικά μου μάτια σαν να έχουν καμφθεί οι όποιες ενστάσεις και αντιρρήσεις υπήρχαν στη διοίκηση, όσον αφορά τα θέλω του Λιθουανού.
Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος ενδιαφέρον αναμένεται να παρουσιάσει ο τρόπος με τον οποίο θα δομήσει το παιχνίδι των Ισπανών και το αν θα προσαρμοστεί ο ίδιος στο πιο γρήγορο τέμπο των αγώνων του πρωταθλήματος ή θα προσπαθήσει να εμφυσήσει την ίδια φιλοσοφία με τη Ζάλγκιρις. Το τρίπτυχο δηλαδή, δυνατή/σκληρή άμυνα επαφών, χαμηλός ρυθμός (ήταν άλλωστε η τελευταία ομάδα πέρυσι στην Ευρωλίγκα με 67,6 κατοχές/παιχνίδι) και πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας. Η καλή άμυνα και η κυκλοφορία της μπάλας ήταν στοιχεία που τα είχε και η νυν ομάδα του Γιασικεβίτσιους την περσινή χρονιά (4η άμυνα στους πόντους/100 κατοχές και στους πόντους που προέρχονταν από δημιουργία με 64,2% Αst% ), αλλά μια σημαντική διαφορά ήταν ο ρυθμός, καθώς ήταν και η τρίτη ομάδα με τις περισσότερες κατοχές στο παιχνίδι της και το τρίποντο αποτελούσε περί το 40% των προσπαθειών. Στη Ζάλγκιρις ο ίδιος δείκτης έπεφτε τρεις περίπου μονάδες. Εδώ όμως αξίζει να σημειωθεί, πως την περασμένη αγωνιστική σεζόν παρατηρήθηκε μια μεταστροφή στο παιχνίδι των Λιθουανών με περισσότερο τρίποντο, λιγότερο παιχνίδι κοντά στο καλάθι, κάτι που είχε φανεί από τις μεταγραφικές κινήσεις που είχαν γίνει ένα καλοκαίρι πίσω. Περισσότερα για αυτή τη μεταστροφή και για το τρένο του Κάουνας είχε γράψει ο Γιώργος στον ιστότοπό μας λίγο καιρό πριν αλλάξει ο κόσμος.
Ακόμα, η ομάδα διαθέτει παίχτες που έχουν το μέγεθος και μπορούν να φέρουν το παιχνίδι κοντά στο καλάθι, ποστάροντας τους αντιπάλους και να παίζουν κώλο-κώλο μέχρι τη ρακέτα, κάτι που γινόταν κατά κόρον στα χρόνια στο Κάουνας και δη με τον «τοξοβόλο» Εντγκάρας Ουλάνοβας.
Το ρόστερ
Όπως είναι αναμενόμενο και γνωρίζουμε ήδη, το ρόστερ το οποίο θα κληθεί να διαχειριστεί ο Σαρας βρίθει ταλέντου. Μπορεί εν τέλει να μην μάθαμε αν ήταν αρκετό, ώστε να φτάσει έως την κατάκτηση της Euroleague, αλλά οι δυνατότητες και το πορτοφόλι1 με το οποίο μπορεί να κινηθεί στην αγορά είναι τέτοιες, που καθιστούν την ομάδα εκ των φαβορί για παρουσία στο φάιναλ φορ της νέας σεζόν. Ήδη οι πρώτες πινελιές στον καμβά αρχίζουν να διαφαίνονται, με κυριότερη τη φυγή του επί μια οχταετία παίχτη τους, Άντε Τόμιτς. Ίσως η αποχώρησή του δείχνει και μία τάση του Γιασικεβίτσιους να μην πορευτεί με έναν σέντερ με τα χαρακτηριστικά του Κροάτη, ο οποίος παρά το πολύπλευρο επιθετικό του ταλέντο, ορισμένες φορές αποτελούσε στόχο της αντίπαλης ομάδας. Ακόμα, από την ομάδα αποχώρησαν δύο γκαρντς, οι Κέβιν Πάνγκος και Πάου Ρίμπας και αυτό ίσως είναι ευνοικό για τον νεαρό Αργεντίνο, Λεάντρο Μπολμάρο, τον οποίο έδειχνε να εμπιστεύεται και ο προκάτοχος του Λιθουανού για τη θέση του PG. Φυσικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, όλα θα εξαρτηθούν από το αν θα φύγει για το ΝΒΑ ο παίχτης, αφού αναμένεται να επιλεγεί στο επερχόμενο ντραφτ. Σε περίπτωση πάντως που παραμείνει στην ομάδα, ουδείς ιδανικότερος για να τον εξελίξει από τον νέο του προπονητή.
Εδώ έρχεται η -κατά την άποψή μου- κίνηση του καλοκαιριού, το δώρο της Αφροδίτης στον Πάρη (παρότι «έκλεισε» η συμφωνία πριν την υπογραφή με τον Σάρας). Η μετακίνηση του κορυφαίου-ίσως- playmaker στη Γηραιά Ήπειρο, Νικ Καλάθη στους μπλαουγκράνα. Μία μετακίνηση που λύνει τα χέρια του άλλοτε κορυφαίου άσου των ευρωπαϊκών γηπέδων και δεν θα χρειαστεί να ψαχτεί ιδιαίτερα για τον βασικό κουμανταδόρο. Ο Καλάθης είναι ο ιδανικότερος τόσο για σετ παιχνίδι, όσο και για πιο γρήγορο τέμπο. Μπορεί να μην έχει το τρίποντο στο ρεπερτόριό του, αλλά για αυτό θα φροντίσουν οι συμπαίχτες του, τα χαρακτηριστικά των οποίων ταιριάζουν ταμάμ με τις ικανότητες του πρώην αρχηγού του ΠΑΟ. Σκεφτείτε απλά ότι θα μπορεί να παρατάσσει σχήματα με ταυτόχρονη παρουσία των Καλάθη, Κούριτς, Χίγκινς, Μίροτιτς και τον Γιασικεβίτσιους να σχεδιάζει στο πινακάκι του τα περίφημα μισνταϊρέξιον πλέιζ και χάμερ σετς που λέει ο Γκουρού.
Η ικανότητα του Καλάθη να κατευθύνει μαεστρικά την επίθεση θα είναι μεγάλο ατού για τον προπονητή του. Εξάλλου, όλα αυτά τα χρόνια στη Ζάλγκιρις τα περισσότερα playmakers που είχε εξέλιξαν το παιχνίδι τους. Τι μένει τώρα; Να αρχίσει να σουτάρει και ο Καλάθης με 36% plus.
Aμυντικά, τα εργαλεία είναι ήδη εκεί. Επί θητείας άλλωστε Πέσιτς, η Μπαρτσελόνα συγκαταλεγόταν στις κορυφαίες αμυντικές ομάδες (4η καλύτερη άμυνα πέρυσι και 5η πρόπερσι σύμφωνα με τον δείκτη defensive rating) . Τώρα απλά προσθέτει και έναν εξαιρετικό αμυντικό στη θέση του «άσου» και ήδη τα πρώτα ρεπορτάζ, την ώρα που γραφόταν το κείμενο, μετά τη φυγή του Τόμιτς αναφέρουν για ενδιαφέρον των Καταλανών για τον Γιαν Βέσελι της Φενέρ. Για παράδειγμα ένα σχήμα με Καλάθη, Χίγκινς, Χάνγκα, Κλαβέρ θα «πνίγει» τον αντίπαλο, θα μικραίνει τους χώρους της επίθεσης με το «μάκρος» τους και η ομάδα θα συνεχίζει να έχει την αμυντική σκληράδα που είχε τόσο η ίδια όσο και οι ομάδες του Κάουνας τα προηγούμενα έτη.
Γιατί δεν ταιριάζει
Παρότι αναφέρθηκε πιο πάνω η εικασία για αλλαγή πλεύσης της διοίκησης, ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για το ότι θα τηρηθούν οι υποσχέσεις στον νέο προπονητή. Και αυτό διότι ακόμα και τώρα η κατάσταση στον οργανισμό των Καταλανών είναι χαοτική, με τη διοίκηση Μπαρτομέου να θεωρείται υπεύθυνη για τα χάλια πρωτίστως στο ποδόσφαιρο και δευτερευόντως στο μπάσκετμπολ. Σκάνδαλα όπως το Barcagate, το οποίο εξηγεί πολύ ωραία ο Νίκος Περπερίδης (aka @elGrecCule) στο https://balacticos.blogspot.com/, δείχνουν μια εικόνα ενός οργανισμού που ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους δείχνει σε βαθιά κρίση.
Θα παρέμβουν στο έργο του προπονητή με αχρείαστες μεταγραφές τύπου Πούστοβι, κατά τον οποίο είχε πληρωθεί για την απόκτησή του ένα αξιοπρεπές ποσό στην Ομπραντόριο χωρίς κανέναν σοβαρό λόγο, ώστε να αγωνιστεί εν τέλει για δέκα μόλις αγώνες στην Ευρωλίγκα στη διετία που βρίσκεται στους Καταλανούς;
Ακόμα, η εικόνα ενός συλλόγου που χάνει βασικό παίχτη εν μέσω της κρίσης λόγω του covid, καθώς όπως ο ίδιος ο Ντιλέινι ανέφερε, δεν ήταν πρόθυμος να ρισκάρει κάποιον τραυματισμό για ένα τουρνουά λίγων ημερών μετά από μακρά απραξία, αν δεν είχε πρώτα εξασφαλίσει τη νέα σεζόν, δεν ήταν αυτή που αρμόζει σε ένα κλαμπ με το στάτους της Μπάρτσα.
Oι απαιτήσεις ενός συλλόγου όπως η Μπαρτσελόνα, η οποία έχει να βρεθεί σε φάιναλ φορ από το 2014, χρονιά κατά την οποία κατέκτησε και το τελευταίο της πρωτάθλημα απέχουν παρασάγγας από τις αντίστοιχες της Ζάλγκιρις. Στο περιβάλλον της δεύτερης ο Σαρας πήρε το βάπτισμα του πυρός στους πάγκους, υπήρχε αγαστή συνεργασία σε όλο τον οργανισμό και μεταξύ προπονητικού τιμ και διοίκησης, ενλω απολάμβανε την πλήρη στήριξη του κόσμου. Η ομάδα από το Κάουνας στην πραγματικότητα ήταν σαν άλογο κούρσας που έτρεχε μόνο του στο πρωτάθλημα. Εν αντιθέσει με τους Καταλανούς, στους οποίους μεταβαίνει ως μεσσίας που θα τους οδηγήσει στη γη της επαγγελίας και στην πορεία θα συναντήσει ουκ ολίγα εμπόδια που μπορούν να τους εκτρέψουν από τους στόχους.
Η ιστορία, εν αντιθέσει με τον «Ομηρικό» Σάρας, Πάρη-Αλέξανδρο, δεν είναι προδιαγεγραμμένη στην περίπτωση του Λιθουανού προπονητή. Η απόφαση για τη μετακίνηση στη Βαρκελώνη επήλθε μετά ώριμου σκέψεως και ίσως οι Μοίρες να είχαν αποφασίσει πως είναι αυτός που θα επαναφέρει τους μπλαουγκράνα στο υψηλότερο σκαλί του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως το έκανε άλλωστε και ως παίχτης. Μεταξύ των τριών επιλογών που είχε, τη δεδομένη στιγμή η απόφαση να προσφέρει το μήλο στην ομορφότερη όλων μοιάζει η ορθότερη. Τόσο διότι στο Κάουνας είχε φτάσει στο πικ του, μη έχοντας στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο να προσφέρει, όσο και διότι η μετάβαση στη Φενέρ θα ήταν περίεργη, καθώς υπάρχει μια αβεβαιότητα με το ρόστερ που θα έχει τη νέα σεζόν και ίσως χρειαζόταν να πήγαινε σε μία διαδικασία αναμόρφωσης. Η μετάβαση λοιπόν από το ασφαλές περιβάλλον του Κάουνας, στο μάλλον τοξικό -όπως φαινόταν τα προηγούμενα χρόνια- της Βαρκελώνης, αναμένεται με μεγάλο μπασκετικό ενδιαφέρον και ίσως είναι το πιο ιντριγκαδόρικο πρότζεκτ για τη νέα περίοδο.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 Η Μπαρτσελόνα έχει ενιαία διοίκηση σαν σύλλογος και για τα οικονομικά της είχε γράψει ένα κατατοπιστικότατο κείμενο ο Leo στις αρχές της σεζόν: https://www.basketballguru.gr/analysis/item/1228-oi-delaney-kai-higgins-stin-fcb-kai-mia-skepsi-peri-nomimou-kai-ithikoy
2 Περισσότερα για το συγκεκριμένο σκάνδαλο μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω κείμενο https://balacticos.blogspot.com/2020/04/barcagate-i3ventures.html
Tα στατιστικά είναι από το σάιτ της Ευρωλίγκα και τα advanced stats από το basketball.realgm.com
