Onyeka Okongwu

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: To συνολικό του αγωνιστικό στυλ, το πακέτο που παρουσιάζει. Ψηλός με ικανότητες και στις δύο μεριές του παρκέ, γρήγορα πόδια, καλή αντίληψη του χώρου και με την απαραίτητη αθλητικότητα. Στην επίθεση δείχνει να προτιμά το γρήγορο ποστάρισμα και να επιτίθεται χαμηλά, ωστόσο ήδη υπάρχουν ‘’ψήγματα’’ ψηλού που μπορεί να επιτεθεί με πρόσωπο και να βάλει την μπάλα στο παρκέ. Αμυντικά στηρίζεται στην σπιρτάδα του, κλείνει αποτελεσματικά διαδρόμους προς το καλάθι, κοντράρει τα αντίστοιχα δυνατά κορμιά που βρίσκει απέναντί του, ενώ μπορεί να ακολουθήσει και χαμηλότερους αντιπάλους, χαρίζοντάς τους μία τάπα ως δωράκι σε αρκετές περιπτώσεις. Παράλληλα είναι ένας αρκετά ικανός ριμπάουντερ, με διάθεση μάλιστα να κυνηγήσει και την ανανέωση κατοχών μέσα από τα επιθετικά ριμπάουντ με 3,3 μέσο όρο, αρκετά καλό νούμερο αν συνυπολογίσουμε πως δε μιλάμε για ιδιαίτερα ψηλό αθλητή, που ίσως ‘’κλέβει’’ κάποια νούμερα λόγω όγκου. Στη γενικότερη εικόνα ο Okongwu μοιάζει με πηγή ενέργειας που δεν κλείνει από πουθενά και θέλει να τα κάνει όλα με ταχύτητα. Γρήγορα επιτίθεται μετά από pick and roll, γρήγορα παίρνει θέση κοντά στο καλάθι, αντίστοιχα γρήγορα προστατεύει το καλάθι (και τα γύρω γύρω) και εξασφαλίζει το ριμπάουντ. Οι ομάδες που ψάχνουν ψηλό και έχουν ένα από τα δυνατά picks του επόμενου draft θα ασχοληθούν σίγουρα με τον συγκεκριμένο. 

Τι μας προβληματίζει: Ενδεχομένως ψάχνουμε τις λεπτομέρειες εδώ, αλλά σίγουρα ο Okongwu μπορεί να βελτιώσει το σκορ του μακριά από το καλάθι, καθώς ακόμη δεν επιχειρεί πολλά σουτ από μέση απόσταση ενώ από την περιφέρεια είναι στο απόλυτο μηδέν σε προσπάθειες. Η δημιουργία του είναι ακόμη σε χαμηλά επίπεδα -μιλάμε πάντα για ψηλό που δεν αντιμετωπίζει την μπάλα σαν ορολογιακή βόμβα- και οκ, υπάρχει το ενδεχόμενο να μην είναι τόσο αποτελεσματικός αμυντικά απέναντι στα πολύ πιο δυνατά κορμιά των επαγγελματιών του ΝΒΑ, στο ξεκίνημα τουλάχιστον. Να τον τραβήξουμε ξαφνικά από τα 2,06μ και να ψηλώσει είναι λίγο δύσκολο. Ο βασικός προβληματισμός είναι στη συνολικότερη εικόνα που έχουμε για το draft: Αν ο ψηλός δεν έχει ικανότητες ‘’game-changer’’ (όπως ο Jokic και ο Embiid), αξίζει να τον προτιμήσεις με μία επιλογή στο top-5 αντί κάποιου περιφερειακού ή κάποιου φτερού; Screeners υπάρχουν πολλοί, το ίδιο και ψηλοί που μπορείς να μετατρέψεις σε αμυντικές άγκυρες, αλλά τέτοιους παίκτες θα βρεις και χαμηλότερα σε ένα draft κάτα πάσα πιθανότητα. Aπό την άλλη, μήπως ο Okongwu (θα) ανήκει στην κατηγορία των franchise ψηλών; 

Ποιον μας θυμίζει: Σε εμάς, τον Mike Schmitz του Draft Express και μάλλον σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη που ψήνεται να ασχολείται με το draft, o Okongwu φέρνει σε Bam Adebayo. Ισοϋψείς, παρόμοια ευκίνητα κορμιά, προσφορά και στις δύο πλευρές του παρκέ. Με τη χρονιά που έκανε ο Adebayo -όσο πρόλαβε δηλαδή- η σύγκριση αυτή είναι αρκετά αισιόδοξη και αν κάποια ομάδα βλέπει στον Okongwu λίγο από Bam, λογικά θα τον εμπιστευτεί. 

Cole Anthony 

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Το -καλό- θράσος του στην επίθεση. Ο Cole Anthony είναι εξαιρετικός χειριστής, δημιουργεί εύκολα σκορ μετά από ντρίμπλα, ενώ όσο συχνά θα τον δεις να πηγαίνει σε σουτ μέσης απόστασης ή σε τρίποντα (με αρκετό step back), άλλο τόσο άνετο είναι για εκείνον να παίξει τον αντίπαλο στα πόδια και να επιτεθεί κοντά στο καλάθι. Πριν από 6-7 χρόνια ένα τέτοιο guard θα πήγαινε πολύ περισσότερο τις επιθέσεις του χαμηλά, σε drives και floaters (λίγο στο μοτίβο του Derrick Rose αν θέλετε), ο Anthony ωστόσο δείχνει να επιλέγει συχνά το περιφερειακό σουτ, με σχεδόν 6,5 προσπάθειες ανα αγώνα και 34%, ποσοστό ικανοποιητικό για την ώρα. Βασικά πιστεύουμε ότι το σουτ του θα είναι από τα καλύτερα στοιχεία στο επόμενο επίπεδο. Γιατί εκτός από το ποσοστό θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι οι συμπαίκτες του στο UNC σούταραν μόλις με 29% στα τρίποντα, κάτι που ελαχιστοποίησε τους χώρους που είχε και τον ανάγκαζε να παίρνει δύσκολα σουτ. Επίσης, έχουμε εμπιστοσύνη στο σουτ του, επειδή έδειξε την ικανότητα να σκοράρει σουτάροντας μετά από ντρίμπλα τόσο μακρινά δίποντα, όσο και τρίποντα. Όσο περισσότερο ασχολούμαστε με rookies, τόσο περισσότερο πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη ικανότητα είναι σημαντική στην εξέλιξη ενός παίκτη ως σουτέρ. Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για τον Cole Anthony ως σουτέρ, δείτε αυτό το κείμενο από τον Frank Jackson.
Ένα έξτρα χαρακτηριστικό που μας αρέσει είναι η έφεση του στο ριμπάουντ, κάτι που αποτυπώνεται και στα νούμερά του με 5,7 ανα αγώνα. Ο Anthony ‘’μπλέκει’’ στα ψηλότερα κορμιά, διεκδικεί το ριμπάουντ και ξεκινά γρήγορα τις επιθέσεις της ομάδας του, πολλές φορές με τον ίδιο να γράφει εύκολους πόντους πιάνοντας την αντίπαλη άμυνα σε ανισορροπία. Γρήγορος, με δυνατό κορμό και καλό ύψος για guard (1,91μ) ο Anthony σίγουρα έχει την προσοχή ομάδων που θέλουν να βελτιωθούν γρήγορα στο σκορ από την περιφέρεια, ενώ και αμυντικά δείχνει πως στέκεται σε καλό επίπεδο και δε θα αποτελεί πρόβλημα για όποια ομάδα τον επιλέξει. Ίσως το 2-way είναι υπερβολή ως χαρακτηρισμός για την ώρα, σίγουρα όμως είναι σε καλό δρόμο. 

Τι μας προβληματίζει: Mάλλον παραείναι score-first guard, τουλάχιστον αν ευελπιστεί να βρει ρόλο ως βασικός χειριστής σε καλή ομάδα της λίγκας. Συχνά πηγαίνει σε βιαστικές επιλογές και μοιάζει να προτιμά το δικό του σκορ πάνω από οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι κακή η αυτοπεποίθηση, το ‘’θράσος’’ που αναφέραμε παραπάνω, όμως πολλές φορές ο Anthony χάνει εύκολες πάσες σε συμπαίκτες και τους βγάζει εκτός ρυθμού. Το πρόβλημα μάλιστα είναι ότι και ο ίδιος βγαίνει εκτός ρυθμού αρκετά συχνά, κάτι που φαίνεται και από το συνολικό του efficiency στον παραπάνω πίνακα. Το πακέτο αποτελεσματικότητας/δημιουργίας για συμπαίκτες έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και η εξέλιξή του σε αυτούς τους τομείς είναι που θα τον κάνει να ξεχωρίσει. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί κάποια στιγμή στην καριέρα του να αποτελεί τον guard που ‘’δίνει σκορ από τον πάγκο’’ και δε θα το θέλαμε, γιατί τον γουστάρουμε αρκετά.  

Ποιον μας θυμίζει: Όλους και παράλληλα κανέναν συγκεκριμένα. Θα δείτε σημεία του παιχνιδιού του που φέρνουν σε Lillard, άλλα που θυμίζουν Bledsoe, διάολε, ακόμη και λίγο από Rose υπάρχει στα drives. Απόλυτα λογικό, τέτοιους παίκτες έχει σαν εικόνα, σαν ‘’είδωλα’’ αν θέλουμε να το πούμε παιδικά. Το θέμα είναι αν μπορεί να πάρει τα στοιχεία αυτά και να δημιουργήσει ένα συνολικό επιθετικό πακέτο και όχι έναν αναποτελεσματικό αχταρμά. 

Kira Lewis Jr.

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Τρομερά γρήγορος και εκρηκτικός guard, ο οποίος ήταν ο ηγέτης του Alabama φέτος. Έπαιζε 37,6’ ανά παιχνίδι σε μια από τις πιο γρήγορες ομάδες (4η σε pace σε όλο το NCAA) και ήταν ο βασικός σκόρερ και δημιουργός τους. Παρότι δευτεροετής, θα είναι μόλις 19 χρονών όποτε κι αν γίνει το draft, μικρότερος δηλαδή από αρκετούς πρωτοετείς, άρα έχει πολλά περιθώρια να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι το σουτ του μπορεί να είναι από τα βασικά του όπλα στο ΝΒΑ. Σούταρε με 80,2% φέτος στις βολές και 36,6% στα τρίποντα (σε 4,9 προσπάθειες ανά αγώνα). Στα τελευταία δέκα παιχνίδια δε, είχε 28/59 τρίποντα ήτοι 47,4% σε 5,9 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Αν και είναι μικρό δείγμα, είμαι αρκετά αισιόδοξος γιατί συνοδεύεται από αρκετές προσπάθειες (άρα παίκτης που αισθάνεται σίγουρος και δεν φοβάται) και από υψηλό ποσοστό ευστοχίας στις βολές. Αν μάλιστα μπορέσει να βελτιώσει την ντρίμπλα του σε “κλειστό” χώρο, δηλαδή όταν παίζει ένας εναντίον ενός στο μισό γήπεδο με τις βοήθειες να καραδoκούν, τότε θα πρόκειται για έναν βασικό PG για πολλά χρόνια στο ΝΒΑ.

Τι μας προβληματίζει: Έχει ύψος 1,90 και βάρος μόλις 74 κιλά. Θα χρειαστεί να δυναμώσει για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην άμυνα στο επόμενο επίπεδο. Παρότι έχει αρκετές εντυπωσιακές πάσες και είναι καλός στη δημιουργία, έκανε 3,5 λάθη ανά αγώνα. Πολλά από αυτά οφείλονται στο ότι προσπαθούσε να εκβιάσει δύσκολες πάσες, κάτι που θα του δημιουργήσει προβλήματα στο ΝΒΑ όπου οι αντίπαλοι θα είναι πιο αθλητικοί. Από την άλλη, όσο θα συνηθίζει την ταχύτητα των μελλοντικών του αντιπάλων, πιστεύω ότι θα μειώσει αρκετά αυτές τις κακές/επιπόλαιες επιλογές. Στο draft twitter πολλοί ανησυχούν για την ικανότητά του να τελειώσει φάσεις κοντά στο καλάθι και για την ικανότητά του να περάσει τον παίκτη στο ένας εναντίον ενός στο μισό γήπεδο. Κατανοώ από που πηγάζουν αυτές οι ανησυχίες, αλλά παρότι δευτεροετής είναι μόλις 19 χρονών (μικρότερος πχ από τον πρωτοετή Cole Anthony) και πιστεύω ότι είναι προβλήματα που εν μέρει θα λυθούν όταν γεμίσει και δυναμώσει περισσότερο το κορμί του. Προσωπικά, τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους PG του φετινού draft και όσο έχω δει, και με προβληματίζει ότι σε πολλά mock draft τον έχουν εκτός λοταρίας (πχ TheRinger στο #16).

Ποιον μας θυμίζει: Αν και λίγο υπερβολικό, ο συνδυασμός ταχύτητας και εκρηκτικότητας φέρνει λίγο σε Fox. Λιγότερο αθλητικός από τον πρώην παίκτη του Kentucky και με χειρότερα τελειώματα κοντά στο καλάθι, αλλά καλύτερος σουτέρ στην αντίστοιχη ηλικία. 

Killian Hayes

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Το μαλλί του και συγκεκριμμένα το fade γιατί οκ, η ξανθιά μπούκλα ίσως είναι υπερβολή. Αφού το βγάλαμε αυτό από τη μέση λοιπόν, πάμε και στο μπάσκετ. Χειριστής  ύψος 1,96μ, έφεση στη δημιουργία για τους συμπαίκτες του, ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο, σκορ με διάφορους -ευρηματικούς- τρόπους από μέση απόσταση και περιφέρεια. Ο Hayes σε εντυπωσιάζει σαν συνολική παρουσία στο παρκέ, αν είναι και στη μέρα του λες ‘’οκ, αυτός είναι παικτάρα για τοπ-10, πάμε παρακάτω’’. Αν πρέπει με το ζόρι να ξεχωρίσουμε κάτι από το επιθετικό πακέτο του Γάλλου, αυτό είναι το εξαιρετικό διάβασμα μετά από pick. Moιάζει να ξέρει ανα πάσα στιγμή (ή τις περισσότερες έστω) πότε πρέπει να επιτεθεί ο ίδιος στο καλάθι, εκμεταλλευόμενος το γρήγορο πρώτο βήμα που έχει, πότε να τραβήξει την άμυνα πάνω του και να πασάρει σε ελεύθερο συμπαίκτη, πότε να πάει σε περιφερειακό σουτ μετά από step back. Γενικά το timing του είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, ελέγχει το ρυθμό και ανεβάζει το tempo με άνεση, κάτι που μάλλον δε θα περάσει απαρατήρητο στις ομάδες που ψάχνουν για βασικό περιφερειακό στο επερχόμενο draft.

Τι μας προβληματίζει: Όχι πολλά πράγματα είναι η αλήθεια. Το ένα σημείο είναι η φυσική του δύναμη. Αν και είναι ψηλός και ικανοποιητικά γρήγορος, ο κορμός του ακόμη δεν είναι τόσο δυνατός και αυτό ίσως του δημιουργήσει προβλήματα αμυντικά σε μία λίγκα που οι αθλητές είναι σε άλλο επίπεδο. Από εκεί και πέρα, αρκεί να δείτε οποιοδήποτε βιντεάκι του Hayes και θα παρατηρήσετε ότι ντριμπλάρει σχεδόν αποκλειστικά με το αριστερό. Είναι σημαντικό αυτό; Ίσως και να είναι, αν οι άμυνες προσαρμοστούν και τον αναγκάζουν να πηγαίνει σε σημεία στο γήπεδο που δεν τον βολεύουν και με το δεξί χέρι. Γενικώς ο χειρισμός του πάνω στην μπάλα πρέπει να δουλευτεί, εφ’ όσον φυσικά μιλάμε για guard που θα έχει σημαντικό usage και θα ξεκινά πολλές κατοχές για την ομάδα του. 

Ποιον μας θυμίζει: Αριστερόχειρας, crafty, καλή αίσθηση του γηπέδου για προσωπικό σκορ και δημιουργία. Σαν φαν του D’Angelo Russell, η συγκριτική είναι αναπόφευκτη, ο Hayes μάλιστα έχει και κάποια καλύτερα σωματικά χαρίσματα (ο D’ Angelo όμως είναι all-star παικταράς, οπότε θα προσπαθήσω να είμαι συγκρατημένος). 

Tyrese Maxey

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει:Το φθινόπωρο, πριν ξεκινήσει η κολεγιακή χρονιά, πολλοί από τους “ειδικούς” του draft που παρακολουθούμε και διαβάζουμε, είχαν τον Maxey στις πρώτες πέντε επιλογές. Το βασικό του πλεονέκτημα ήταν το πολύ καλό σουτ από όλα τα σημεία του γηπέδου. Τρίποντα, μακρινά δίποντα, floater και τελειώματα με τα δύο χέρια μετά από drive ήταν πράγματα που τα είχε ήδη στο οπλόστάσιό του. Κατα τη διάρκεια της χρονιάς στο Kentucky τα είδαμε αυτά τα στοιχεία, αλλά μόνο κατά διαστήματα κάτι που έκανε και τη μετοχή του να πέσει. Παρόλα αυτά, όπως και στην περίπτωση του Cole Anthony, πιστεύουμε ότι στο ΝΒΑ με καλύτερο spacing και ξεκάθαρο ρόλο, θα αποδειχτεί πολύ καλός σουτέρ παρά το 29% που είχε φέτος. Η αισιοδοξία μας, βασίζεται ότι στο παρελθόν έχει δείξει δείγματα καλύτερου σουτέρ και φέτος έδειξε εκτός του τριπόντου να έχει πολύ καλά ποσοστά σε δίποντα και βολές. Επίσης πιστεύουμε πολύ τους παίκτες που είναι πολύ καλοί στα floater (όπως πχ ο Brandon Clarke), ότι μπορούν να εξελιχθούν σε καλούς σουτερ. Στην άμυνα, είναι πολύ καλός όταν μαρκάρει την χειριστή της μπάλας, παρά το μικρό του ύψος  (1,90μ, αλλά με άνοιγμα χεριών 1,98m). Πιέζει πολύ την μπάλα και παρότι δεν κάνει πολλά κλεψίματα και τάπες, είναι παίκτης που κάνει δύσκολη την δουλειά των αντιπάλων που μαρκάρει αφού δύσκολα μπορούν να τον περάσουν.

Τι μας προβληματίζει: Το ύψος του είναι ύψος PG και δεν έδειξε τα στοιχεία δημιουργίας που απαιτεί η θέση φέτος. Αν και κατά διαστήματα του ζητήθηκε στο Kentucky να είναι ο βασικός δημιουργός, δεν τα πήγε καλά σε αυτόν τον τομέα. Στο επόμενο επίπεδο, ιδανικά θα παίξει δίπλα σε κάποιον άλλο χειριστή που θα αναλάβει το βασικό ρόλο του δημιουργού. Επίσης, παρότι εμείς τον πιστεύουμε ως σουτέρ είναι λογικό πολλοί να έχουν αμφιβολίες και να προβληματίζονται λόγω του ποσοστού του στα τρίποντα φέτος. Αν τελικά καταλήξει να είναι ένας ρολίστας που παίζει άμυνα και σουτάρει τρίποντα, ίσως να μην έχει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ αφού οι ομάδες προτιμούν ψηλότερους και μεγαλύτερους σωματικά παίκτες για αυτές τις θέσεις.

Ποιον μας θυμίζει: Τον Courtney Lee. Θα ήθελα να τον δω σε μια ομάδα όπως οι Timberwolves που χρειάζονται έναν ακόμα καλό αμυντικό στα guard και κάποιον που θα μπορεί να σκοράρει από μακριά.

Leandro Bolmaro

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Όταν ήρθε η ώρα να βάλουμε στα στατιστικά του Αργεντίνου, δεν ξέραμε αν θα έπρεπε να βάλουμε τα νούμερα από την Ευρωλίγκα όπου έπαιξε λίγο, από την ACB (που βάλαμε) ή από την LEB Plata (τριτη εθνική κατηγορία στην Ισπανία) όπου έπαιξε περισσότερο, αλλά ο ανταγωνισμός ήταν μικρότερος. Για όσους δεν έτυχε να δουν τον Bolmaro σε κάποιο από τα ματς της Barça που έπαιξε φέτος, πρόκειται για έναν παίκτη ύψους 2,03μ, ο οποίος στις μικρές εθνικές έπαιζε ως φτερό και off ball παίκτης, χωρίς ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα αφού του σουτ του δεν είναι το δυνατό του σημείο. Για μένα η αποκάλυψη ήρθε φέτος, όπου λόγω των πολλών τραυματισμών (Pangos, Heurtel) στη θέση του άσσου, ο Pesic τον εμπιστεύτηκε για αρκετά λεπτά ως PG (την ίδια θέση παίζει και στη Β ομάδα της Barça) και έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Καλή ντρίμπλα για το ύψος του (μπορούσε να περάσει τον αντίπαλο του, ακόμα και σε επίπεδο Ευρωλίγκας), εντυπωσιακές πάσες, καλές άμυνες, και φυσικά drive όπου τελειώνει με απρόβλεπτο τρόπο, όπως κάποιος άλλος Αργεντίνος που λατρεύτηκε στο San Antonio. Στην άμυνα μου άρεσε ότι παίζει με ένταση, είναι μόνιμα σε εγρήγορση για να κάνει κάποιο κλέψιμο και επίσης έδειξε να αντιμετωπίζει καλά τα αντίπαλα screen, παρότι σωματικά δεν είναι ιδιαίτερα δυνατός ακόμα. Επιπλέον, μου αρέσει το γεγονός ότι παρότι στις μικρές εθνικές είχε έναν ρόλο off ball παίκτη, έδειξε φέτος στα λίγα λεπτά που έπαιξε με την Barça ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε ακόμα μεγαλύτερο ρόλο και δεν λύγισε από τις απαιτήσεις να παίξει στη θέση του PG (λόγω συνθηκών) στο μεγαλύτερο επίπεδο μπάσκετ εκτός ΝΒΑ, με βετεράνους συμπαίκτες. Δεν είναι σύνηθες να βλέπεις παίκτες να παίζουν καλύτερα όταν παίζουν σε πιο δύσκολη κατηγορία και αυτό με κάνει ιδιαίτερα αισιόδοξο ότι θα μπορέσει να πιάσει στο ΝΒΑ. Αρκεί η ομάδα που θα τον επιλέξει να δει σε αυτόν έναν σύγχρονο δημιουργό και όχι έναν πλάγιο παίκτη που θα περιμένει στις γωνίες να σουτάρει.

Τι μας προβληματίζει: Βασικά του σουτ του. Δεν είναι αποτελεσματικός σουτέρ από μακριά και ακόμα και στα ματς όπου έβαλε αρκετά τρίποντα, η μηχανική στο σουτ του φαίνεται να μην είναι πολύ σταθερή και να αλλάζει ανάλογα με την απόσταση και το πόσο κοντά είναι ο αντίπαλος. Ναι, είναι πράγματα που μπορεί να αλλάξουν προς το καλύτερο όταν δυναμώσει κι αν πέσει σε ομάδα με καλούς προπονητές σε αυτόν τον τομέα (Pelicans, Spurs, Raptors), αλλά αυτή τη στιγμή είναι ένα ερωτηματικό. Στην άμυνα, παρότι έχει καλά ενστικτα και κάνει κλεψίματα, απέναντι σε πολύ γρήγορους παίκτες δεν είναι ακόμα έτοιμος για να τους σταματήσει στα πόδια. Επίσης δεν έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου,  τι θέση θα παίζει στο ΝΒΑ. Αν δεν δείξει ότι είναι έτοιμος για να είναι βασικός χειριστής σε αυτό το επίπεδο ή αν δεν βελτιώσει (πάρα) πολύ το σουτ του, δεν βλέπω πως θα μπορέσει να σταθεί ως βασικός σε αυτό το επίπεδο. Από την άλλη, όταν έχεις έναν 19χρονο που έχει καλά στοιχεία στο ένας εναντίον ενός, βλέπει γήπεδο και πασάρει καλά και επίσης έχει καλά ενστικτα στην άμυνα, τότε έχεις μια καλή βάση για να χτίσεις έναν πολύ καλό παίκτη. Βέβαια, χωρίς το σουτ, τότε τα υπόλοιπα ίσως να μην είναι και τόσο χρήσιμα αφού οι άμυνες θα προσαρμόζονται πάνω του.

Ποιον μας θυμίζει: Στο TheRinger έχουν ως comp τον Evan Turner και οφείλω να πω ότι μου άρεσε πολύ, οπότε το υιοθετώ.

Grant Riller

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Τα τελευταία χρόνια πρόκειται για έναν από τους πιο αποτελεσματικούς σκόρερ του κολεγιακού πρωταθλήματος. Τη χρονιά που μας πέρασε είχε 32% USG% και TS% 60,5%. Σε απλά ελληνικά, σούταρε πολύ και με πολύ καλά ποσοστά. Παρότι όλες οι άμυνες ήξεραν ότι αυτός θα είναι η μόνη απειλή του Charleston, δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν.Έχει πολλές κινήσεις που σίγουρα θα τον βοηθήσουν να σκοράρει στο ΝΒΑ με πιο χαρακτηριστική το step back. Πολύ καλός σουτέρ μετά από ντρίμπλα και φέτος άρχισε να δείχνει και μεγαλύτερη εκρηκτικότητα στα τελειώματά του κοντά στο καλάθι. Όπως είπε ο ίδιος στο draft remote film room του PBC, ακόμα δεν είναι όσο εκρηκτικός ήταν πριν τον τραυματισμό στον μηνίσκο το 2015. Η παραπάνω συνέντευξη ήταν ένας από τους λόγους που μας έκανε ακόμα πιο αισιόδοξους, αφού βλέποντάς τον να σχολιάζει τις φάσεις από τα παιχνίδια του, δείχνει κάποιον που έχει πλήρη γνώση των δυνατών του σημείων και καταλαβαίνει πολύ καλά το παιχνίδι. Στην άμυνα δεν φαίνεται να είναι αρνητικός και ξεχωρίζουν τα πολλά κλεψίματα που κάνει. Από όλους τους παίκτες που θα μιλήσουμε σήμερα, είναι αυτός που θα επιλεγει πιο κάτω, αλλά λόγω της εντυπωσιακής του ικανότητας στο σκοράρισμα, θέλαμε να τον αναφέρουμε. 

Τι μας προβληματίζει: Η ηλικία του. Εκτός απροόπτου θα είναι ο μεγαλύτερος παίκτης που θα επιλεγεί στο draft αφού είναι ήδη 23 ετών. Σε μια εποχή που οι ομάδες ψαχνουν για όλο και πιο μικρούς παίκτες πιστεύοντας ότι θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν να εξελιχθούν, ο Riller θεωρείται από πολύ μεγάλους, αφού εξαιτίας και του τραυματισμού του πέρασε 5 χρόνια στο κολέγιο του Charleston. Όπως και στην περίπτωση του Brandon Clarke που λόγω ηλικίας έπεσε πολύ στο draft, το ίδιο περιμένουμε να συμβεί και με τον Riller, στην περίπτωση του βέβαια ακόμα πιο έντονο αφού είναι guard και μεγαλύτερος στην ηλικία από τον παίκτη των Grizzlies. 

Ποιον μας θυμίζει: Τον Jordan Clarkson. Έναν παίκτη που θα μπαίνει από τον πάγκο με πρώτη προτεραιότητα το σκοράρισμα και να τονώσει την επίθεση. Αν δεν τα καταφέρει στο ΝΒΑ, θα μπορέσει να έχει μια πολύ καλή καριέρα στην Ευρώπη.

Theo Maledon

Στατιστικά:

Τι μας αρέσει: Καμιά φορά σε έναν παίκτη σε τραβά η ‘’ωμή’’, ακατέργαστη εικόνα του. O Theo Maledon έπαιξε φέτος με την ASVEL στην Ευρωλίγκα και παρ’ ότι άγουρος, έδειξε μπόλικο potential στο ρόλο του floor general. Ήρεμος με την μπάλα στα χέρια, ικανότητα στο να τρέξει το γήπεδο και να πιάσει απροετοίμαστη την αντίπαλη άμυνα, προσπάθεια για δημιουργία προσωπικού σκορ μετά από σκριν (με μέτρια ποσοστά προς ώρας) και, όπως και ο Killian Hayes, καλή αίσθηση του γηπέδου και αναζήτηση της καλύτερης επιλογής στην επίθεση. Παράλληλα είναι σχετικά ψηλός και μακρύς για guard (1,92μ) και αυτό τον βοήθησε να αμυνθεί με συνέπεια απέναντι στους πιο έμπειρους χειριστές που αντιμετώπισε κατα τη διάρκεια της φετινής του επαγγελματικής σεζόν. O Maledon μοιάζει να είναι ένα ακόμη playmaker από τη Γαλλία με ικανότητες σε όλα τα στοιχεία του παιχνιδιού. 

Τι μας προβληματίζει: Μην έχουμε μία ακόμη περίπτωση Frank Ntilikina, δηλαδή ενός ταλαντούχου guard με μακρύ κορμί, που σε ‘’ψήνει’’ ότι θα πάει καλά, αλλά το παιχνίδι του δε μεταφράζεται καλά στα ζητούμενα του ΝΒΑ. Ο Maledon δεν έχει το πιο γρήγορο πρώτο βήμα, το σουτ του ακόμη είναι ασταθές, ενώ ακόμη και τα στοιχεία που έχει σε καλό επίπεδο (court vision, δημιουργία, αμυντική συνέπεια) θα περάσουν πραγματικό τεστ στο γρήγορο τέμπο του ΝΒΑ. Όπως και στην περίπτωση του Ntilikina, το ταλέντο είναι εκεί, χρειάζεται όμως να βρει γρήγορα το χώρο του και το ρόλο του, αλλιώς μπορεί να πέσει σε μπασκετική limbo πολύ σύντομα. Αν αρχίσουν ξαφνικά να τον βλέπουν ως off-ball guard όπως τον Frankie, εκεί να φοβάστε.  

Ποιον μας θυμίζει: Ότι γράφτηκε παραπάνω. Tη σύγκριση με τον έτερο Γάλλο Tony Parker την κερδίζεις, δε χαρίζεται έτσι απλόχερα.

Σημείωση:

Για την ανάλυση εκτρός από των γννωστών πηγών που έχουμε αναφέρει πολλάκις κατά το παρελθόν (TheStepien, GameTheory Podcast και τα άρθρα του Sam Vecenie στο TheAthletic), χρησιμοποιήσαμε πράγματα που ακούσαμε σε ένα καινούριο podcast το " Prep 2 pro". Αν σας αρέσει αυτή η θεματολογία, ακούστε το γιατί έχει ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις.