1. Δε μπορώ να μην αρχίσω αυτή την κουβέντα με τον Jaime Jaquez Jr. Εμφανισιακά μια μίξη Sasha Vujacic και Adam Morrison και για να ενισχύσω το σύνδεσμο με το LA, ο παικταράς αυτός έπαιξε στους UCLA Bruins, από όπου μεταπήδησε στους Miami Heat (Νο 18). Μπαίνει στη λίγκα κάπως αργά, στα 23 του, αλλά ενσωματώνεται σε μια ομάδα που φέτος έφτασε να διεκδικεί πρωτάθλημα και είναι πασίγνωστο το πώς δουλεύει με τους νέους παίκτες της. Ο Jaquez, αν και rookie, έρχεται ως βετεράνος του κολλεγιακού, με career year σε πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα. Πολύ δυνατό κάθετο παιχνίδι, φειδωλός με τις ντρίμπλες του, εξαιρετική αντίληψη του παιχνιδιού. Στο NCAA πολλές φορές τον βλέπαμε σε early post-up δράσεις, αλλά στο ΝΒΑ αυτό μάλλον θα εκλείψει κυρίως λόγω της σωματοδομής του. Το μεγαλύτερο αγκάθι του ενδεχομένως θα είναι το μακρινό σουτ, με το ζόρι πάνω από 30% φέτος. Και για την άμυνα έχω μια ανησυχία, αν και στους Bruins ως senior είχε DefRTG της τάξης του 88.1 παρακαλώ! Γενικά τον θεωρώ εξαιρετική επιλογή από τους Heat, που έχασαν αρκετά χρήσιμα γρανάζια αυτό το καλοκαίρι και έχουν ανάγκη από facilitators.

2. Πάμε στο Νο 23 και τον Kris Murray, δίδυμο αδελφό του Keegan Murray των Sacramento Kings. Ο Kris θα φοράει την υπέροχη μαύρη φανέλα των Blazers από φέτος, αν και από ό,τι φαίνεται δεν θα προλάβει να συνεργαστεί με τον θρύλο της πόλης, ήτοι τον Damian Lillard.

Οι Blazers που λέτε, μπαίνουν κι επίσημα σε φάση ανοικοδόμησης της ομάδας. Στα γκαρντ, έχουν ένα πολλά υποσχόμενο νεανικό πακέτο με τους Simmons, Sharpe και τον Scoot από φέτος. Χρειαζόταν ένας φόργουορντ να δώσει βάθος στα φτερά κι αυτός είναι ο Murray. Ο 22χρονος είχε μια εκπληκτική χρόνια στην Iowa, όπου είδε τα λεπτά του να διπλασιάζονται κι εκτοξεύθηκε από τους 9.7 πόντους του 2022 στους 20.2 το 2023. Ανάλογη άνοδο είχε και σε ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, τάπες. Στη χειρότερη ικανοποιητικό ball-handling, πολύ καλά τελειώματα κοντά στο καλάθι και μια τυπική σχέση με το μακρινό σουτ (33.5% φέτος). Βλέποντας τον να παίζει και να εκτελεί, σου δίνει την αίσθηση ότι είναι από παλιότερη δεκαετία, ειδικά η τεχνική του. Αν και το Portland έχει λειψανδρία στα φτερά, κι άρα θα πάρει λεπτά, δεν περιμένω τρελά νούμερα φέτος, κυρίως γιατί η πανοπλία στα γκαρντ θα γείρει το παιχνίδι εκεί, και θα του κόψει κατοχές. Αν έπρεπε να τον χαρακτηρίσω με μία λέξη, αυτή θα ήταν ατρόμητος.

3. Ben Sheppard πες μια καλημέρα/καλησπέρα στα παιδιά. Επιλέχθηκε στο Νο 26 από τους Indiana Pacers κι έπαιξε για τέσσερα χρονάκια στους Belmont Bruins. Σχεδόν δίμετρος γκαρντ, ταχύτατος με εκρηκτικό πρώτο βήμα, με ή χωρίς τη μπάλα και έφεση στο παιχνίδι 2v2. Έκλεισε την καριέρα του στο κολλεγιακό με 41% από τη γραμμή του τριπόντου κι έχει γρήγορη μηχανική στην εκτέλεση, αν και σουτάρει από αρκετά χαμηλά. Πηγαίνει σε μια ομάδα με πολύ μεγάλο ανταγωνισμό στις θέσεις των γκαρντ, και θα παλέψει για τη θέση στο ρόστερ με τους Wong, Walker που επίσης επιλέχθηκαν φέτος. Μην ξεχνάμε επίσης ότι στις θέσεις αυτές οι Pacers ήδη είχαν τους Duarte, McConnel και Nembhard, που είναι ψημένοι κι ετοιμοπόλεμοι.

Δύο προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει ο Sheppard, καθώς εισέρχεται στο ΝΒΑ. Πρώτον, είχε μάθει να έχει πολύ τη μπάλα στα χέρια του. Στους Pacers είναι σχεδόν αδύνατο να πάρει συνεχόμενες κατοχές. ώστε να βρει ρυθμό με τον τρόπο που το έκανε στο Belmont. Πρέπει να αλλάξει το στυλ του σε off ball δράσεις και σουτ μακρινής απόστασης, υπερπολύτιμα στοιχεία τη σήμερον ημέρα. Ευτυχώς για αυτόν έχει τη σβελτάδα και το σουτ να το πράξει. Το δεύτερο ζήτημα, είναι η αμυντική του παρουσία. Θα φάει αρκετό ξύλο γιατί είναι κάπως ελαφρύς σε κιλά και μύες, αν και ομολογουμένως έχει πολύ γρήγορα χέρια. Ίδωμεν.

4. Είναι γνωστό πως οι Denver Nuggets κινούνται χειρουργικά, τόσο στις Free Agencies όσο και στα εκάστοτε Drafts. Τα φετινά τους picks είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά, προς το παρόν θα ασχοληθούμε με τον Julian Strawther, στο Νο 29. Ανδρώθηκε μπασκετικά στο Gonzaga, όπου φέτος μας χάρισε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις, αν και τελικά τα μπουλντόγκ αποκλείστηκαν στα προημιτελικά από το UConn. Στα 201 εκατοστά από το έδαφος, είναι ένας κατά βάση σκόρερ, που αγωνίζεται στις θέσεις 2 και 3 (αν και αμφιβάλλω ότι θα κατέβει στο 3 για πολλά λεπτά). 15.2 πόντους είχε φέτος με 40.8% στα τρίποντα και λίγο πάνω από 6 ριμπάουντ. Το παιχνίδι του μακριά από τη μπάλα είναι ζηλευτό, έχει ταχύτατο release και τα απαραίτητα αθλητικά προσόντα για να σταθεί επάξια στο NBA. Εισέρχεται σε έναν οργανισμό που έφτασε στο απώγειο του φέτος κι εκεί θέλει να παραμείνει. Οι συνθήκες για αυτόν είναι ιδανικές. Οι Nuggets πάντα ψάχνουν την έξτρα πάσα, το ελεύθερο σουτ κι έχουν ανάγκη από εύστοχους κι οικονομικούς σε χρήση παίκτες, eιδικά τώρα που το πολυεργαλείο Bruce Brown αποτελεί παρελθόν. Συν τοις άλλοις, το ροτέισον του Malone δεν ήταν ακριβώς μεγάλο τη σεζόν που πέρασε, επομένως αν μπορέσει να σουτάρει στα στάνταρ του, ενδέχεται να κερδίσει τη θέση του στο ρόστερ και με το παραπάνω.

5. Κλείνουμε προς το παρόν με τον Jordan Walsh στο Νο 38 για τους Boston Celtics. Ο γεννηθείς το 2004 γκαρντ-φόργουορντ αγωνίστηκε με τα χρώματα του Arkansas μόλις για μια χρονιά πριν μεταπηδήσει στο ΝΒΑ. Για καλή του τύχη οι Celtics τον πίστεψαν και θα του δώσουν μια ευκαιρία να αποδείξει τι αξίζει. Τα νούμερα του δεν είναι τρελά, σε 24 λεπτά είχε 7 πόντους, 4 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο, 0.5 μπλοκ. Όμως είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της κλάσης αυτής, ο ορισμός του κακού μπελά για τον επιτιθέμενο. Μακρύς, πόδια ελαφρά και γρήγορα, με γερό στέρνο. Καλή άμυνα πάνω στα σκριν, είτε σπάζοντας τα, είτε διαβάζοντας τη συνθήκη που δημιουργείται. Επιθετικά το 29% στο τρίποντο θα τον στοιχειώσει, ειδικά σε μια ομάδα που το κυνηγάει εμμονικά. Είναι πολύ αθλητικός με έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ και μάλλον θα λειτουργεί ως finisher κοντά στο καλάθι στα λεπτά που θα αγωνιστεί. Οι Celtics είχαν ανάγκη από σκληράδα και αυταπάρνηση μετά τη φυγή του Smart, κι ο Walsh μπορεί και με το παραπάνω να προσφέρει αυτά τα στοιχεία αν του ζητηθεί. Να σημειωθεί επίσης ότι από πολύ μικρός εμφάνισε αλωπεκία, είναι ένα αυτοάνοσο που αποτρέπει τις τρίχες να μεγαλώνουν σε όλο το σώμα. Ο ίδιος έχει μιλήσει ανοιχτά για το θέμα και το κοινωνικό στίγμα που ακολουθεί όσους έχουν αλωπεκία.

Honorable mentions: Brandin Podziemski (No 19, Golden State Warriors), Nick Smith Jr. (No 27, Charlotte Hornets), Hunter Tyson (No 37, Denver Nuggets).