Η Βίρτους Μπολόνια είναι μια ομάδα που φέτος στοχεύει ψηλά στο Basketball Champions League και θα επιδιώξει να πάρει τα... σκήπτρα από την ΑΕΚ. Μπορεί οι περισσότεροι φίλοι του μπάσκετ να την έχουν συνδέσει με το κορυφαίο επίπεδο, όμως εδώ και πολλά χρόνια δεν αποτελεί κομμάτι του. Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα και μετά από αρκετές περιπέτειες, εμφανίζεται φιλόδοξη, με νέους στόχους, κι ένας από αυτούς είναι μια ευρωπαϊκή διάκριση μετά από τουλάχιστον δέκα χρόνια ξηρασίας. Ας δούμε ορισμένα θέματα που την απασχολούν αυτήν την περίοδο κι ενδέχεται να καθορίσουν τη μοίρα της.

Αυτά συμβαίνουν όταν το κλισέ "η κληρωτίδα είχε κέφια" επιβεβαιώνεται: ο ΠΑΟΚ (γηπεδούχος στο πρώτο παιχνίδι) θα αντιμετωπίσει την κάτοχο του τίτλου, ΑΕΚ, στη φάση των 16 του Basketball Champions League. Δεν είναι μια συνηθισμένη σειρά playoff, του τύπου best-of-three ή best-of-five, αλλά ένα... "μια σου και μια μου". Οι κιτρινόμαυροι φιλοδοξούν να φτάσουν και φέτος στο Final Four, όμως για να δουν τον δρόμο προς αυτό πρέπει να περάσουν πάνω από τον τοίχο που θα τους υψώσει ο ΠΑΟΚ. Ένα σταύρωμα με αρκετές ιδιαιτερότητες και... "προηγούμενα" μεταξύ των δύο ομάδων. Λίγες ώρες πριν την εκκίνηση του πρώτου αγώνα, επιχειρούμε να επισημάνουμε ορισμένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ομάδες κατά το διάστημα που διανύουμε.

Ποιος είπε ότι το μπάσκετ του Ισραήλ δεν μπορεί να μας προσφέρει μια μεγάλη ύλη θεμάτων; Με την βοήθεια του Ronnie Levi (@Ronster928), ο οποίος είναι βοηθός προπονητής στην Μπνέι Χερτζλίγια της Winner League, θα "χτενίσουμε" μέσω μιας all around επικοινωνίας - συζήτησης κάμποσα ζητήματα, για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα τι συμβαίνει στην πιο "αμερικανοποιημένη" χώρα που εμφανίζεται στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη.

Προτού ξεκινήσουμε, είναι σημαντικό να ευχαριστήσουμε θερμά τον Ronnie που δέχθηκε με χαρά να μοιραστεί μαζί μας λεπτομερώς ορισμένες πολύ χρήσιμες πληροφορίες, δίνοντας μας παράλληλα απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματα που ενδεχομένως κι εσείς να είχατε καιρό τώρα στο μυαλό σας. Ένα από αυτά, αναμφίβολα έχει να κάνει με την ευκολία που αρκετοί Αμερικανοί αθλητές αποκτούν κατά καιρούς διαβατήριο από το Ισραήλ.

Η ΑΕΚ επισφράγισε στο Ρίο πως είναι η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα του τελευταίου έτους, κατακτώντας μετά από έναν εγχώριο κι έναν ευρωπαϊκό τίτλο, έναν ακόμη - πολύ σημαντικό - αλλά αυτή τη φορά σε διεθνές επίπεδο. Τα βήματα προόδου των τελευταίων δύο ετών του οργανισμού, υπό την διοικητική ηγεσία του Μάκη Αγγελόπουλου, δείχνουν να συνεχίζονται και το μεγαλύτερο κέρδος της ΑΕΚ από το ταξίδι στο Ρίο δεν είναι το κύπελλο αυτό καθ' αυτό, αλλά η συνέπεια στην πρόοδο.

Το ότι η ΑΕΚ πριν 5 χρόνια ήταν στην Α2 και πως έφτασε - από άλλοτε φιναλίστ της Ευρωλίγκα και πρωταθλήτρια Ελλάδας - μέχρι τα αγωνιστικά τάρταρα, τα ξέρετε. Έχουν χιλιοειπωθεί. Σήμερα είναι μια νέα μέρα, σε μια νέα εποχή. Σε αυτήν λοιπόν, η ΑΕΚ έχει πατήσει και πάλι γερά στα πόδια της. Για την ακρίβεια, ξεκίνησε να το κάνει από τη σεζόν 2014-15 κι έπειτα, με αργά βήματα. Δεν έγινε αισθητό με το "καλημέρα", αλλά όσο ο χρόνος κυλούσε, ήταν μάλλον υπέρ της. Έγιναν λάθη, χρήσιμα και μη. Λάθη που διδάσκουν, αλλά παράλληλα κι ικανά να αποθαρύνουν μια προσπάθεια.

Εν τέλει, από τη στιγμή που η ΑΕΚ αποφάσισε να "εξορθολογίσει" - σημείο αναφοράς το καλοκαίρι του 2017 - το πρότζεκτ της, το τρένο άρχισε να αποκτά σταθερή ταχύτητα στις ράγες, περιορίζοντας τις αφίξεις και τις αποχωρήσεις στην εκάστοτε στάση. Πλέον βρίσκεται σε ροή κι αναπτύσσει τον ρυθμό που κινείται, έχοντας αφήσει στη θύμηση των επιβατών που κοιτούν από το παράθυρο, μερικές πολύ όμορφες διαδρομές. Η τελευταία ήταν...

Τις δύο προηγούμενες ημέρες επιβεβαιώθηκε εμφατικά ο λόγος που το Coppa Italia είναι ένα από τα διαχρονικά συναρπαστικότερα εγχώρια κύπελλα της γηραιάς ηπείρου. Σε ένα ενδιάμεσο αφιέρωμα μεταξύ των προημιτελικών που ολοκληρώθηκαν και των ημιτελικών που θα γίνουν σήμερα, και με το βλέμμα πάντα "καρφωμένο" στον τελικό της Κυριακής, εξετάζουμε που βρισκόμαστε ως τώρα στο Final Eight του ιστορικού θεσμού της γειτονικής χώρας.

Ο άλλοτε βασικός πλει μέικερ του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μάντζαρης, βιώνει φέτος μια πρωτόγνωρη για τον ίδιο σεζόν, κατά την οποία δε θα ήταν υπερβολή εάν πούμε πως βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η διαδικασία παράδοσης-παραλαβής σκυτάλης που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στον ερυθρόλευκο πάγκο, μετά από τέσσερα χρόνια, έφερε μια σημαντική αλλαγή στον ρόλο του, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για την απόδοση του. Η προσθήκη του Ουέμπερ θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί κι ως μια άτυπη αντικατάσταση, από μια εναλλακτική σκοπιά, η οποία μένει να δούμε αν θα βάλει στο εγγύς μέλλον οριστικούς τίτλους τέλους στην καριέρα του Μάντζαρη στον Ολυμπιακό.

Η Βιλερμπάν διαγράφει εξαιρετική πορεία στο EuroCup και την Jeep Elite, σε μια σεζόν κατά την οποία επί της ουσίας προετοιμάζεται για την μεγάλη επιστροφή της στην EuroLeague. Μπορεί η συμμετοχή της να είναι εξασφαλισμένη μέσω wild card, όμως ο σύλλογος του οποίου η προεδρία βρίσκεται στα χέρια του Τόνι Πάρκερ θέλει να δικαιώσει όσους τον επέλεξαν. Στοχεύει εκ νέου σε τίτλους, προετοιμάζει μια ανανεωμένη ομάδα - πιο ανταγωνιστική από παλαιότερες - και γενικώς χαρακτηρίζεται ως φιλόδοξη. Ελέγχουμε τη φετινή της διαδρομή στις δύο διοργανώσεις που συμμετέχει και επιχειρούμε να σκιαγραφήσουμε το ρόστερ της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Οι πιτσιρικάδες forwards που τείνουν να κυριαρχήσουν στην Αδριατική δεν είναι λίγοι. Πολλές από τις ομάδες που απαρτίζουν το πρωτάθλημα έχουν στις τάξεις τους από ένα εκκολαπτόμενο "τέρας" της γηραιάς ηπείρου που σιγά σιγά αφήνει το στίγμα του. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, προκαλούν θόρυβο με τα πεπραγμένα τους - εντός του πρωταθλήματος ή στα τουρνουά των εθνικών ομάδων - και δείχνουν την κατεύθυνση των επόμενων ετών. Ο Μπιτάτζε ίσως να μην ήταν μια unique περίπτωση όπως φάνηκε εκ πρώτης όψεως, αλλά απλώς η αρχή, του ανθρώπου που θα ανοίξει για τα καλά εκ νέου την πόρτα μιας τεράστιας σχολής.

Η πρόσφατη έξοδος του Ολυμπιακού στην έδρα του Χολαργού δεν ήταν απλή υπόθεση, όπως αποδείχθηκε. Ήταν που ήταν σε κακό απόγευμα οι περισσότεροι "ερυθρόλευκοι", ήρθε κι η αξιόμαχη εικόνα των γηπεδούχων να τους βάλει ζόρια. Οι παίκτες του Μπλατ πλην κάποιων εξαιρέσεων δεν έδειξαν ιδιαίτερη ζέση για το παιχνίδι και λίγο έλειψε να το πληρώσουν. Ωστόσο, το γεγονός πως η συγκεκριμένη αναμέτρηση κρίθηκε στην παράταση, δεν ήταν απόρροια μόνο της απόδοσης του Ολυμπιακού. Υπήρχε κι ένας αντίπαλος που έκανε ότι μπορούσε για να αποσπάσει μια ιστορική νίκη. Με αφορμή το εν λόγω ματς λοιπόν, με αυτόν θα ασχοληθούμε σήμερα και την εν γένει φετινή πορεία του.

Με δύο πρόσωπα στην Κωνσταντινούπολη, ο Προμηθέας ηττήθηκε από τη ζεστή Μπεσίκτας των τριών πλέον συνεχόμενων νικών, χωρίς ωστόσο να κινδυνεύει (άμεσα) η πρόκριση του. Το παιχνίδι δε χρήζει μεγάλης ανάλυσης, παρά μόνο ορισμένων επιμέρους σχολίων, τα οποία θα δούμε παρακάτω. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική ομάδα καλείται να προσέξει στα εναπομείναντα παιχνίδια, προκειμένου να μη βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων στο Basketball Champions League.