Μετά από δύο κακές εμφανίσεις με Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πιθανώς απόρροια των απουσιών εξαιτίας των κρουσμάτων του κορονοϊού, το παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα φάνταζε ως ένα από τα πιο εύκολα της σεζόν. Ναι εύκολα. Η ομάδα ήταν πλήρης και δεν υπήρχε το πρέπει της νίκης και έτσι η -ανεξαρτήτως αποτελέσματος- πήραμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μπάσκετ που θέλει ο προπονητής να βγάλουν στο παρκέ οι παίκτες του.

Ο Κώστας Σλούκας αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό για να ηγηθεί της προσπάθειας ανασυγκρότησης εντός του γηπέδου, κατευθύνοντας ένα σύνολο από έμπειρους βετεράνους, μαζί με παίκτες που έχουν κίνητρο για το επόμενο βήμα. Ο πλέι μέικερ των ερυθρόλευκων δεν ανήκει σε καμία από τις δύο αυτές κατηγορίες, κάτι που τον κάνει ξεχωριστό. Ο δικός του στόχος είναι λογικά να ενδυθεί την στολή του σούπερ-ήρωα, βάζοντας την προσωπική του σφραγίδα έντονη, δίπλα στην ομαδική επιτυχία/αποτυχία.

H πρώτη εβδομάδα διπλής αγωνιστικής έφτασε στο τέλος της και ο απολογισμός των δύο νικών των ερυθρολεύκων κρίνεται απόλυτα θετικός. Παρότι βρισκόμαστε στην αρχή της χρονιάς, η ομάδα δείχνει ένα πολύ ανταγωνιστικό πρόσωπο και παρά την έλλειψη επίσημων αγώνων λόγω Α1 (εδώ ας γελάσουμε με την νέα αναβολή της πρεμιέρας, καθώς δεν γνωρίζουμε πόσες ομάδες θα λάβουν μέρος), παιχνίδι με το παιχνίδι βελτιώνει επί μέρους κομμάτια του παιχνιδιού της.

Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς ανάμεσα στους δύο αιωνίους είναι παρελθόν, με τον Ολυμπιακό να επικρατεί σχετικά εύκολα του Παναθηναϊκού εκτός έδρας. Παρότι οι δύο ομάδες είναι ανέτοιμες, παρακολουθήσαμε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι με αρκετή τακτική και από τις δύο πλευρές. Το τελικό αποτέλεσμα βρίσκει τους ερυθρόλευκους να εκτονώνουν την πίεση για νίκη μετά το στραπάτσο της πρεμιέρας και να κερδίζουν χρόνο και ηρεμία, μέχρι να φτάσουν στα επίπεδα ετοιμότητας που θέλει ο κόουτς Μπαρτζώκας. Από την άλλη μεριά, οι πράσινοι προβλημάτισαν με την κακή εικόνα στο ματς, μετά την ενθαρρυντική τους εμφάνιση στη Μόσχα στην πρεμιέρα. Η συνέχεια  προμηνύεται δύσκολη καθώς ακολουθεί η πρώτη διπλή αγωνιστική, με τον Ολυμπιακό να φιλοξενεί τη Μιλάνο και τη Μακάμπι και τον Παναθηναϊκό να έχει δύο δύσκολα εκτός έδρας ματς στη Γαλλία και Ισπανία, για να αντιμετωπίσει τη Βιλερμπάν και Μπαρτσελόνα αντίστοιχα.

Μετά από σχεδόν επτά μήνες η Euroleague επέστρεψε στις οθόνες μας. Παρατηρώντας τις άδειες εξέδρες υπήρξε μια νοσταλγία καθώς ο αθλητισμός χωρίς κόσμο δεν είναι ο ίδιος, αλλά τουλάχιστον το αγαπημένο μας άθλημα επανέρχεται σταδιακά στην καθημερινότητα. Το βράδυ της Πέμπτης στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έκανε την δικιά του πρεμιέρα απέναντι στον κακό του δαίμονα, τη Ζάλγκιρις, από την οποία ηττήθηκε, δημιουργώντας πλέον μια αρνητική παράδοση με μόλις δύο νίκες σε δέκα αναμετρήσεις.

Πέραν του Νίκολα Μιλουτίνοφ που άφησε τα Βαλκάνια για την Μόσχα και του Νικ Καλάθη που έγινε κάτοικος Ιβηρικής, ουδείς άλλος παίκτης εκ των όσων αποχώρησαν τους τελευταίους μήνες από τους «αιώνιους» δεν... αναβάθμισε το βιογραφικό του. Αμφότεροι βρήκαν πλουσιοπάροχα συμβόλαια σε powerhouses της διοργάνωσης, αποτελώντας τις εξαιρέσεις από την λίστα των «φευγάτων». Οι υπόλοιποι, δεν κατέληξαν στα «αζήτητα», ωστόσο ούτε θα λέγαμε πως έγινε και... σκοτωμός για την υπογραφή τους. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό πρακτικά για τους δύο ελληνικούς συλλόγους και το επίπεδο τους;

Ο Σλούκας από ό,τι φαίνεται γυρίζει στον Ολυμπιακό μετά από έξι χρόνια, όμως δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό, πέραν του ότι γυρίζει. Δεν πρόκειται για μία μπασκετική εποχή με ξεκάθαρους ορίζοντες. Οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν αποδεχτεί (και αν δεν το έχουν κάνει, μάλλον θα πρέπει) τον ρόλο του επιφανούς κομπάρσου στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και προσπαθούν να φτιάξουν ομάδες από την αρχή.

Ο Τσαρλς Τζένκινς θα αλλάξει το φετινό καλοκαίρι φανέλα, όχι όμως και χρώματα, προκειμένου να γίνει η τρίτη θερινή προσθήκη του Ολυμπιακού, μετά τους Λαρεντζάκη και Μάρτιν. Μια μεταγραφή που στο άκουσμα της προκάλεσε ποικιλία αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τώρα που σιγά σιγά κάθεται η... σκόνη της, ήρθε η ώρα να την "ζυγίσουμε" με μια πιο σφαιρική ματιά.

Η σεζόν 2019-20 ήταν η δεύτερη του Όγκουστιν Ρούμπιτ σε επίπεδο EuroLeague κι η παρουσία του στον Ολυμπιακό παίρνει τελικά θετικό πρόσημο. Ένα πρόσημο που άλλαξε αρκετά, από αρνητικό όπου ήταν για καιρό, στο δεύτερο "μισό" της σεζόν, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον ερυθρόλευκο πάγκο. Ο έμπειρος Αμερικανός, αν και δεν έβγαλε μάτια, εξελίχθηκε σε χρήσιμο γρανάζι για τους Πειραιώτες, παρότι ξεκάθαρα φάνηκε πως δεν πρόκειται για παίκτη ικανό να σε πάει μακριά. Τι ισχύει τελικά για τον 31χρονο tweener που συχνά "δίχαζε" το κοινό σχετικά με την πραγματική του θέση;

Reportedly o Μιλουτίνοφ δεν θα αγωνίζεται του χρόνου στον Ολυμπιακό, αλλά στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία του προσφέρει ένα σκασμό λεφτά, αν και ο Βατούτιν υποστηρίζει πως είναι λιγότερα, σε μία μυστήρια ημι-διάψευση.

Ο Σέρβος σέντερ ήρθε στον Πειραιά την περίοδο 2015-16, όταν στο τιμόνι βρισκόταν ο Σφαιρόπουλος και όταν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ κυριαρχούσαν ακόμη οι undersized σέντερ. Στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν το άθλημα εξελίχτηκε όπως πάντα και ο όρος undersized αντικαταστάθηκε από τον όρο mobile, ο οποίος κατόπι συνοδεύτηκε από μερικές ακόμη απαραίτητες περιγραφές: Face up, shooting big. Kοινώς, όπως συμβαίνει συχνά, αν και όχι πάντα, η Ευρώπη ακολούθησε τις τάσεις χαρακτηριστικών του ΝΒΑ. Ιδανικά πλέον, οι ψηλοί είναι γρήγοροι, μαρκάρουν κοντούς, προστατεύουν τη στεφάνη, σουτάρουν με πρόσωπο, πασάρουν, τριπλάρουν και τραγουδάνε από το σαλόνι τους σαφώς καλύτερα από τον Σωκράτη Μάλαμα.