Οι ερυθρόλευκοι πλήρωσαν το τραγικό τελευταίο δεκάλεπτο, στο οποίο επί της ουσίας σταμάτησαν να παίζουν μπάσκετ. Ίσως υπήρξε εφησυχασμός ότι καθάρισαν το παιχνίδι, ίσως υποτίμησαν τον αντίπαλο, σε κάθε περίπτωση αυτή η ήττα αποτελεί μία άσχημη αρχή στη φετινή διοργάνωση. Από την πλευρά μας δεν πρόκειται να ξεκινήσουμε τους αφορισμούς και τα βιαστικά συμπεράσματα από το πρώτο μόλις επίσημο παιχνίδι, θα εστιάσουμε κυρίως σε κάποια βασικά ζητήματα που παρατηρήσαμε χθες κατά κύριο λόγο, αλλά και στα φιλικά του καλοκαιριού.

Τι μας άρεσε

Αρχικά η επιστροφή του Κώστα Σλούκα είναι από μόνη της ένα ενθαρρυντικό σημείο. Ο Σλούκας στην επάνοδο του δείχνει ότι θα αναλάβει ξεκάθαρα τα ηνία του συνόλου. Οι περισσότερες μπάλες ακουμπάνε στα χέρια του, με σκοπό να δημιουργήσει και να ψάξει την καλύτερη επιλογή και φαίνεται ότι η ομάδα θα κινηθεί αρκετά σε pick and roll παιχνίδι με εκείνον χειριστή.

Ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει δουλέψει κάποιες σταθερές με αυτόν στα pick και ανάλογα τους συμπαίκτες του στην πεντάδα. Με τους Πρίντεζη και Ζαν Σαρλ για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός προτιμάει να κατεβάσει το τεσσάρι του χαμηλά στο low post και να ψάξει συνεργασίες high-low μετά από pick and roll, αναγκάζοντας την άμυνα να κλείσει κοντά στο ζωγραφιστό, καθώς ο Σλούκας διαθέτει και το pull up σουτ στο ρεπερτόριο του.

Αντίθετα, όταν υπήρχε ο Σάσα Βεζένκοβ στο τέσσερα, οι χώροι άνοιγαν, με τους παίχτες να τοποθετούνται έξω από το τρίποντο για καλύτερο spacing.

Το δεύτερο σημείο είναι η προσπάθεια για transition παιχνίδι. Ο κόουτς Μπαρτζώκας, μέσω της καλής αμυντικής λειτουργίας, επιδιώκει τη γρήγορη μετάβαση στο επιθετικό μισό, καθώς διαθέτει αρκετούς παίχτες που μπορούν να υποστηρίξουν επιθέσεις αυτού του είδους. Είδαμε τον ΜακΚίσικ πολλές φορές να προσπαθεί να επιτεθεί με coast to coast (από τη μια πλευρά του παρκέ στην άλλη), όπως και προσπάθεια για early drag (screen στη μπάλα σε αιφνιδιασμό) από τον Σλούκα. Παρότι δεν τα κατάφερε σε απόλυτο βαθμό, είδαμε μια διάθεση να ανοίξει το τέμπο απέναντι σε μια σκληρή ομάδα όπως η Ζάλγκιρις.

Τέλος, ο Χασάν Μάρτιν. Ο νέος ψηλός του Ολυμπιακού αποτελεί και το μεγάλο στοίχημα της φετινής χρονιάς για εμένα. Γενικά οι κινήσεις των ερυθρόλευκων ήταν μετρημένες και προσεγμένες, με τον Μάρτιν να αποτελεί ερωτηματικό ως προς το αν μπορεί να σταθεί ως βασικός center στην Euroleague. Τα πρώτα δείγματα του ήταν αρκετά καλά ομολογουμένως. Τελείωσε όλες τις φάσεις, έχοντας το απόλυτο με 6/6 με κύριο όπλο το pick and roll. Σκρινάρει καλά για το συμπαίκτη του και ρολάρει γρήγορα στη ρακέτα, εκτελώντας πάνω σε traffic και κρατώντας την ισορροπία του.

Ο Μάρτιν επιπλέον, έδωσε αρκετή ενέργεια στο πίσω μέρος του γηπέδου, παρότι ακόμα οι αντιδράσεις του στις περιστροφές και στο recover δεν ήταν οι ιδανικότερες. Έδειξε μεγάλη διάθεση και καλά στοιχεία στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι στη διοργάνωση.

Τι δεν μας άρεσε

Θα ξεκινήσω φυσικά από την ομαδική άμυνα. Παρότι οι ερυθρόλευκοι δέχτηκαν 68 πόντους, η προσωπική άμυνα – πρωτίστως -  αλλά και σε δευτερεύοντα βαθμό η ομαδική, ήταν το λιγότερο μέτριες. Κακή άμυνα στη μπροστά γραμμή και τραγικά close out, με την Ζαλγκίρις να χτυπά σε μερικές στιγμές δύο φορές σε αυτά.

Παραπάνω βλεπουμε πόσο λάθος είναι τοποθετημένα τα πόδια του Πρίντεζη, δίνοντας κεντρικό διάδρομο στον Χέιζ.

Επιπλέον υπήρξε κακό αμυντικά transition. Ο Ολυμπιακός δεν είχε καλές επιστροφές απέναντι σε μια ομάδα που παρά την απώλεια του Σάρας στον πάγκο, έχει μάθει να κινείται γρήγορα σε καταστάσεις αιφνιδιασμού. Οι Λιθουανοί έψαξαν το early post με το Λοβέρν και πήραν σκορ από αυτόν όταν κολλούσαν. Ο συγκεκριμένος παίκτης μοιάζει μεγάλη πολυτέλεια για την ομάδα αυτή.

Προσθέστε τέλος την αντιμετώπιση στα pick and roll. Βρισκόμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο της σεζόν, με τους παίχτες να μην έχουν αναπτύξει κώδικες επικοινωνίας στο αμυντικό μισό, υπήρξαν όμως στιγμές που η άμυνα στα pick ήταν αλλού για αλλού. Φυσικά δεν είναι ευθύνη μόνο των δύο παικτών που εμπλέκονται, αλλά ολόκληρου του συνόλου. Με την άμυνα που έχει επιλέξει ο Ολυμπιακός στο 2v2, με τον περιφερειακό που δέχεται το screen να πρέπει να περάσει πάνω από αυτό, οι κόκκινοι δέχθηκαν αρκετούς πόντους. Χωρίς να έχω πρόχειρα τα στατιστικά πρέπει να ήταν σίγουρα πάνω από δώδεκα, με τη φάση να τελειώνει είτε από τον ψηλό, είτε από τον κοντό. Αριθμός πολύ υψηλός. Οι ψηλοί ήταν διστακτικοί στα drive των αντιπάλων, οι κοντοί δεν πίεζαν και δεν έσπαγαν δυναμικά τα screens, ενώ οι παίχτες της αδύνατης πλευράς δεν τσέκαραν στο roll των αντίπαλων ψηλών. Ως συνέπεια αυτών η Ζάλγκιρις πέτυχε εύκολα καλάθια όπως το ακόλουθο.

Ας κάνω εδώ μια έξτρα αναφορά στη διστακτικότητα του Χάρισον και το rotation. Με τον Αμερικανό wing να ξεκινά ζεστός το ματς, περίμενα ότι θα πάρει ακόμη περισσότερες μπάλες στα χέρια. Όπως μας έδειξε πέρυσι στο Eurocup, είναι ένας αθλητής που δεν φοβάται να πάρει πρωτοβουλίες και μπορεί να αναλάβει χρέη δημιουργού ή χειριστή, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν/επιβάλλουν.

Γενικά οι χρόνοι μοιράστηκαν αρκετά από τον κόουτς, σε κάτι που η αλήθεια είναι πως θύμισε φιλικό προετοιμασίας. Δεν κρίνω με άσχημο τρόπο τον Μπαρτζώκα σε αυτό το σημείο, απλώς μου προξένησε εντύπωση το rotation αυτό. Ίσως βέβαια αυτό δικαιολογείται επειδή βρισκόμαστε αρχή της χρονιάς, μετά από πολύμηνη απουσία από τα παρκέ και κανείς δεν είναι αρκετά φρέσκος για αναμέτρηση τέτοιας έντασης. Η απουσία επίσημων υποχρεώσεων παίζει και αυτή το ρόλο της για τους αθλητές.

Επειδή η σεζόν προμηνύεται μεγάλη, πρέπει άπαντες να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητες. Η ομάδα (όπως και όλες) είναι καινούρια, έχει νέο υλικό, υπάρχουν αρκετοί νέοι παίχτες που πρέπει να ενταχθούν στο σύνολο, να γίνει ομαλή μετάβαση στην επόμενη μέρα με το Σλούκα σε πρώτο βιολί και φυσικά να προσπαρμοστεί ο Σπανούλης δίπλα του, χωρίς πολλά φιλικά εξαιτίας της πανδημίας. Οι ομάδες χρειάζονται χρόνο και υπομονή για να επέλθουν στο επίπεδο που απαιτούν οι προπονητές, ο Ολυμπιακός δεν αποτελεί εξαίρεση. Η χημεία σε άμυνα και επίθεση έρχεται και μέσα από τα παιχνίδια και οι εκπλήξεις θα είναι αρκετές. Ο στόχος μάλλον πρέπει να είναι η είσοδος στην οκτάδα και αν θέλετε και μια πρόβλεψη από εμένα, θα επιτευχθεί στο τέλος της κανονικής περιόδου. Καλή μπασκετική σεζόν να έχουμε.