Ο άλλοτε βασικός πλει μέικερ του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μάντζαρης, βιώνει φέτος μια πρωτόγνωρη για τον ίδιο σεζόν, κατά την οποία δε θα ήταν υπερβολή εάν πούμε πως βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η διαδικασία παράδοσης-παραλαβής σκυτάλης που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο στον ερυθρόλευκο πάγκο, μετά από τέσσερα χρόνια, έφερε μια σημαντική αλλαγή στον ρόλο του, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για την απόδοση του. Η προσθήκη του Ουέμπερ θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί κι ως μια άτυπη αντικατάσταση, από μια εναλλακτική σκοπιά, η οποία μένει να δούμε αν θα βάλει στο εγγύς μέλλον οριστικούς τίτλους τέλους στην καριέρα του Μάντζαρη στον Ολυμπιακό.

O Oλυμπιακός πήρε τελικά γκαρντ! Η διοίκηση και ο προπονητής άκουσαν τις προτάσεις κοινού, μπλόγκερζ και δημοσιογράφων και τελικά κατέληξαν στον Μπριάντε Γουέμπερ (26,1.88), τον οποίο φυσικά γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά από την μακρά θητεία του στην χιλιοπροβεβλημένη (στη χώρα μας) G League. O Γουέμπερ, ως μεταγραφή Φεβρουαρίου, καλείται πλέον να προσαρμοστεί στην ομάδα άμεσα, προκειμένου να προσδώσει στην ελλειπή της περίμετρο κάποια στοιχεία που της χρειάζονται. Αμέσως παρακάτω, αντί για ένα scouting report, θα ασχοληθούμε κυρίως με αυτή την "επικοινωνία".

(φωτό από newpost.gr)

Η αλήθεια είναι πως φέτος στην crunch time ο Ολυμπιακός έχει διαφορετική προσέγγιση από ο,τι είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Βασικά, φαινομενικά η κύρια διαφορά είναι πως ο Σπανούλης έχει δει το τέλος διάφορων αγώνων από τον πάγκο, κάτι που έχει πυροδοτήσει κάμποσες συζητήσεις, οι οποίες αποσπούν την προσοχή του κοινού από το μείζον ζήτημα των ημερών, δηλαδή την συμφωνία των Πρεσπών, και έτσι είναι πολύ πιθανό τα Σκόπια να ονομαστούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους Μακεδονία ή κάτι παραμφερες, που περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, συνεπώς ως έθνος τη γ@#%^με. Δεν γίνεται, πρέπει πάση θυσία το ζήτημα με την crunch time του Ολυμπιακού να επιλυθεί, προκειμένου να συγκεντρωθούμε στα συλλαλητήρια σαν άνθρωποι.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία πάνω από όλα. Βρισκομαι σε εορταστική άδεια από τον ελληνικό στρατό, οπότε τι καλύτερο λοιπόν για την πρώτη εβδομάδα της καινούριας χρονιάς από το μεγάλο ελληνικό ντέρμπι; Στο χθεσινό παιχνίδι οι γηπεδούχοι έπαιξαν υποδειγματικά σε όλη τη διάρκεια του, με τους φιλοξενούμενους να επανέρχονται στις κακές εμφανίσεις. Η αύρα που έφερε η παρουσία του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο στο πρώτο ντέρμπι δεν ήταν αρκετή για να κρύψει τα προβλήματα στο πράσινο στρατόπεδο.

Λοιπόν ένα μικρό μπλογκάκι για τον Ολυμπιακό απόψε, πριν το κρασάκι.

Οι ερυθρόλευκοι απέναντι στην Ζαλγκίρις έκαναν ένα ξεκίνημα σπάνιο. 4/4 τρίποντα του Πρίντεζη δεν τα βλέπεις κάθε μέρα στο τσάκα τσάκα, ενώ επίσης αξιοσημείωτο είναι πως τα τρία από αυτά ήρθαν από την γωνία. Ο Σάρας είδε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει εκεί, καθώς ο Σπανούλης διάβαζε τα "βυθίσματα" της άμυνας και τις διπλές καλύψεις τέλεια και ο Ολυμπιακός ήταν γενικά αλάνθαστος. Ετσι, παρουσίασε μία σχετικά περίεργη άμυνα, που σίγουρα δεν ήταν ζώνη, αλλά περισσότερο κάτι σαν τακτική εκφοβισμού.

Τα θέματα συζήτησης γύρω από τους αιωνίους μπορούν καθημερινά να διαφέρουν, είτε στα social media, είτε στον πραγματικό κόσμο, από τα γήπεδα έως τις καφετέριες. Μάλιστα η ύλη των δύο αυτών ομάδων μπορεί να αποκτά τεράστιο όγκο κατά περιόδους. Για παράδειγμα ήδη αναρωτιόμαστε αν κάνει ο Λεντέι στον Ολυμπιακό ή αν θα καταφέρει να στεριώσει ο Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό. Αν ο Λεκάβιτσιους είναι ένα καλό back up του Νικ Καλάθη ή αν ο Μπλατ υπολογίζει πλέον στον Μάντζαρη. Πολλά σκεφτόμαστε κι εκφράζουμε που απασχολούν άμεσα τις ελληνικές αυτές δυνάμεις, όμως κάπου κάπου στην άκρη του μυαλού μας τριγυρίζουν και κάποιες σκέψεις από τα παλιά. "Τι να κάνει τώρα ο Ρίβερς που έχουμε μείνει με μοναδικό καθαρό σουτέρ τον Λοτζέσκι" ή "γιατί δεν κράτησε ο Πασκουάλ τον Ντένμον", λένε οι Παναθηναϊκοί. Από την άλλη, ακούσα χθες πως "καλύτερα να είχαμε κρατήσει τον Μακ Λιν μπροστά στον ανέτοιμο Λιντέι" και "μακάρι ο Τίμα να μην έχει τη τύχη του Χόλις Τόμσον". Αλήθεια, τι να κάνουν άραγε όλοι αυτοί που άφησαν τους αιώνιους το περασμένο καλοκαίρι; Που βρίσκονται και πως τα περνάνε; Όλες οι απαντήσεις που ψάχνετε βρίσκονται παρακάτω.

Για αρχή, να σας ενημερώσω πως δεν χρειάζεστε να φοβάστε, η φύλαξη της χώρας είναι σε καλά χέρια, οι μέρες είναι ακόμα αρκετές και ευτυχώς υπάρχει και το μπάσκετ για να μας κάνει να ξεφεύγουμε λίγο από τη ζωή του φαντάρου. Κάναμε ένα διάλειμμα από την υπηρεσία και είπαμε να σχολιάσουμε λίγο από την αγαπημένη Χίο, το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, το οποίο έμελε να καταλήξει στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Ένα ματς που είχε εν διαμέτρου αντίθετη εικόνα και για τους δύο αντιπάλους στα δύο ημίχρονα. Χωρίς να χρονοτριβούμε, ας ρίξουμε μια ματιά στο τι παρακολουθήσαμε στην αναμέτρηση των δύο «αιωνίων» για την έκτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα.

Η αλήθεια είναι ότι η επικράτηση του Ολυμπιακού μας προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη αναφορικά με τον τρόπο που επετεύχθη. Μια καθαρή νίκη, με τους ερυθρόλευκους μετά τα πρώτα λεπτά να μην αφήνουν περιθώρια αντίδρασης στους γηπεδούχους. Η εικόνα που είχαμε για την ομάδα του Μπλατ στα φιλικά και στα πρώτα επίσημα ματς της σεζόν ήταν ότι χρειάζονταν χρόνο οι παίχτες για να αφομοιώσουν το νέο τρόπο παιχνιδιού σε άμυνα και επίθεση. Ωστόσο, στον αγώνα με την Χίμκι τα επίπεδα συγκέντρωσης των περισσότερων άγγιξαν το τέλειο για τα δεδομένα της εποχής. Εννοείται είναι ακόμα νωρίς για διθυραμβικά σχόλια, με τις ομάδες να βρίσκονται μόλις στην πρώτη αγωνιστική, οπότε εδώ βάζουμε μια άνω τελεία και πάμε να δούμε ένα-δυο μικρά πραγματάκια που παρατηρήσαμε από τη μεριά του Ολυμπιακού και στις δυο πλευρές του παρκέ.

(Η φωτό είναι από το ebasket.gr)

Ακολουθεί μια αλληγορία για την "φάση" στην οποία βρίσκονται ο Ολυμπιακός και οι υποστηρικτές του πριν την σεζόν.

Από την ^%$$%$^& δεν γυρνάς με πλοίο, γυρνάς με χρονομηχανή, μου είπε ένας φίλος προχθές και είχε δίκιο. Μετά από τέσσερις γεμάτες μέρες και άλλες τόσες νύχτες κάτω από τα αστέρια του ξεχωριστού νησιού (δεν ξαναλέω το όνομα, γιατί έχω πάρει όρκο σιωπής απέναντι σε πέντε άτομα), θα έπρεπε να είχα πάρει μαζί μου μία τέτοια και όχι να ανέβω στο φέρι. Από την άλλη, ίσως ήταν και αυτό κάπου χρήσιμο.

(Η αρχική φωτό είναι από άρθρο του Μιχάλη Στεφάνου στο superbasket.gr)

Ο Ολυμπιακός σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας του αποφάσισε ότι έφτασε η ώρα των μεγάλων αλλαγών σε όλα τα επίπεδα. Η πρόσληψη του σπουδαίου Ντέιβιντ Μπλατ στην άκρη του πάγκου, γέμισε με αισιοδοξία τις τάξεις των φιλάθλων, που αδημονούσαν για μια νέα αρχή μετά την αποτυχημένη χρονιά. Το αγωνιστικό περιβάλλον των ερυθρολεύκων είχε ανάγκη από καίριες αλλαγές. Το μπάσκετ συνεχώς εξελίσσεται και το πετυχημένο μοντέλο της ομάδας άρχισε να φθείρεται και να δοκιμάζεται. Η συνταγή χρόνο με το χρόνο έχανε την ταυτότητα της και ο ερχομός του κόουτς Μπλατ ίσως αποτελεί το ιδανικό πακέτο, τουλάχιστον στα μάτια μου. Ας ξεκινήσουμε να αναλύουμε λίγο την στελέχωση της ομάδας, πάντα σε συνάρτηση με τον τρόπο σκέψης του ‘’μαθητή’’ του Pete Carril, εμπνευστή της περίφημης Princeton offence.