Το πρώτο και βασικό ζήτημα ήταν η εικόνα της ομάδας στο παρκέ. Δέχομαι ότι υπήρχαν σοβαρά εξωαγωνιστικά προβλήματα (καθυστέρηση πληρωμών, ηχητικά, κακό κλίμα μετά την αποτυχημένη χρονιά, αποχώρηση από την ελληνική Α1), ωστόσο αυτά δεν αποτελούν μόνιμο καταφύγιο για την τραγική εικόνα το τελευταίο έτος. Ο Μπλατ όφειλε να κρατήσει ενωμένους τους παίχτες και συγκεντρωμένους στους στόχους της ομάδας. Τα προβλήματα επηρέασαν και εκείνος παρέμενε ανήμπορος να αντιδράσει. Ως ένας προπονητής υψηλού επιπέδου με τεράστια εμπειρία, έπρεπε να διαχειριστεί αυτά τα γεγονότα και να μην παραμένει αμέτοχος. Οι μεταπτώσεις απόδοσης της ομάδας από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα είναι πραγματικά ανεξήγητο φαινόμενο.
Δεύτερο θέμα είναι οι κάκιστες μεταγραφικές επιλογές. Για δύο σερί χρόνια ο κόουτς έχει δημιουργήσει ρόστερ με αρκετά κενά και παίχτες που δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν σε αυτό το επίπεδο. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο φιλότιμος Τσέρι. Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο αθλητή, καθώς αποτέλεσε το κόκκινο πανί για τον κόσμο του Ολυμπιακού χωρίς να ευθύνεται προσωπικά ο ίδιος. Ο κόουτς Μπλατ τον επέλεξε και την κριτική πρέπει να την δεχθεί εκείνος.
Επίσης το ρόστερ διαθέτει περίεργη δομή. Σε καίριες θέσεις όπως στην περιφέρεια απουσιάζει ο καθαρός οργανωτής που θα κατευθύνει την επίθεση και θα δημιουργήσει για τον ίδιο ή τους συμπαίκτες του. Όσον αφορά τη θέση πέντε, ο ΛεΝτει που τόσο κατηγορήθηκε πέρυσι για αδιαφορία στην άμυνα, βοήθησε σημαντικά όσο η ομάδα πήγαινε καλά και δεν κατάλαβα καθόλου γιατί δεν συνέχισε φέτος, αφού η λογική λέει ότι θα ήταν βελτιωμένος και θα μπορούσε να δώσει αυτά τα 10΄-12’ που θα χρειαζόταν ξεκούραση ο Μιλουτίνοφ.
Ο κόουτς στο πέρασμα του από την Ελλάδα έδειξε ένα πρόσωπο προπονητικά που δεν ρίσκαρε, που δεν πήγε στο κάτι εξεζητημένο ή δεν υπήρχε plan B. Τακτικά δεν είδαμε μια ταυτότητα και δεν υπήρχε κατεύθυνση. Φέτος ακούγαμε για off ball κίνηση, transition offense, αρκετό low post παιχνίδι με δημιουργία από μέσα προς τα έξω και παιχνίδια isolation (απομόνωσης 1vs1) . Από τα φιλικά δεν είδαμε σχεδόν τίποτα από αυτά πέρα από τα πρώτα πέντε λεπτά της αναμέτρησης στην Γαλλία. Στην άμυνα οι περίφημες ζώνες match up δεν εμφανίστηκαν ποτέ, για να αλλάξουν το ρυθμό του αγώνα ή να φέρουν κάτι διαφορετικό.
Στις φήμες που ακούγονται για κακή σχέση με τους παίχτες και το κακό κλίμα στα αποδυτήρια επιτρέψτε μου να μην αναφερθώ, καθώς δεν γνωρίζω. Δεν θέλω να σταθώ ούτε σε γεγονότα που βγήκαν προς τα έξω μετά τη λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών, όπως φυσικά και στο ζήτημα υγείας, μιας και ο ίδιος δήλωσε ότι μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του και δεν το βάζει κάτω.
Πλέον, οι αξιόλογες λύσεις που υπάρχουν στην αγορά αυτή τη στιγμή είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πάμε να τις αναλύσουμε και να σας πω ποια κατά την άποψη μου είναι η σοφότερη.
1) Να έρθει ένας προπονητής που θα μείνει μέχρι το τέλος της σεζόν ή να παραμείνει στη θέση του ο Κεμζούρα. Δεν φαίνεται σωστό, καθώς η ομάδα χρειάζεται ηρεμία και νέα δομή να κινηθεί. Στην προκειμένη, αν μείνει ο κόουτς ή έρθει κάποιος για μια χρήση, τότε ο κόσμος δεν θα δει πλάνο και όραμα και για ένα χρόνο η ομάδα δεν θα έχει κίνητρο ή φιλοδοξίες. Ο Ολυμπιακός από το Δεκέμβριο θα είναι εκτός στόχων και η χρονιά θα κυλάει αργά και βασανιστικά για όλους στον οργανισμό. Το ΣΕΦ ζήτημα να έχει 2.000-3.000 κόσμο, οι μουρμούρες σε κάθε ήττα θα κάνουν την εμφάνιση τους και οι παίχτες θα αγωνίζονται σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
2) Η απόκτηση ενός Έλληνα προπονητή με διάθεση να αξιοποιηθούν οι Έλληνες νέοι παίχτες. Η ομάδα να ξεκινήσει από τώρα τις επαφές με τους καλούς νέους αθλητές, να σαρώσει την αγορά σε ό,τι κινείται. Σε αυτή την περίπτωση θα δοθεί βάση στα νέα παιδιά που υπάρχουν στο ρόστερ, όπως ο Κόνιαρης, ο Ποκουσέφσκι ή ο Βεζένκοφ, με στόχο την επόμενη διετία να αποτελέσουν βασικούς άξονες του Ολυμπιακού μαζί με τις μεταγραφές που ήδη θα έχουν γίνει. Δεν ξέρω ποιος προπονητής είναι διαθέσιμος και ικανός για κάτι τέτοιο και αν ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει αυτή τη διάθεση. Εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα αυτή την κατάσταση στα τελευταία χρόνια του Σπανούλη-Πρίντεζη.
3) Ένας προπονητής που τακτικά θα είναι κατά βάση αμυντικός. Στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν υπάρχει coach Defense ή coach Offense όπως στο ΝΒΑ. Βλέποντας ωστόσο τα χαρακτηριστικά του ήδη υπάρχοντος ρόστερ, αυτό θα είχε μια λογική με κάποιες μικροαλλαγές. Τι εννοώ; Με την προσθήκη ενός αθλητικού σέντερ που θα είναι ο rim protector της ομάδας στη θέση του Χαπ για 10’ και με την αλλαγή του Τσέρι με ένα ψηλό γκαρντ στυλ Μπόλντγουιν, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να απλώσει την άμυνα του σε όλο το γήπεδο, να πιέσει με στόχο να ανοίξει το ρυθμό και ως αποτέλεσμα αυτού να ανεβάσει την επιθετική παραγωγικότητα του. Αυτή θα ήταν μια καλή επιλογή, αλλά δεν ξέρω ποιος προπονητής θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος βρίσκεται στην Μακάμπι και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της ομάδας του λαού.
4) Η προσθήκη ενός προπονητή με πλάνο να στηριχτεί άμεσα, με μεταγραφικές κινήσεις και το ίδιο να συμβεί το καλοκαίρι, με ορίζοντα τριετίας τουλάχιστον. Ένας προπονητής που θα εμπνεύσει τον κόσμο να έρθει ξανά κοντά στην ομάδα και να τη στηρίξει, εκείνος που θα αντέξει τους κραδασμούς που σίγουρα θα υπάρχουν τη φετινή χρονιά, που θα διαχειριστεί το υπάρχον ρόστερ, που θα προσπαθήσει στην ουσία να δώσει μια κατεύθυνση-ταυτότητα. Επίσης ο συγκεκριμένος πρέπει να έχει κίνητρο και φιλοδοξίες να πετύχει.
Νομίζω ότι καταλαβαίνετε που το πάω. Ο κόουτς Μπαρτζώκας θα ήταν ιδανικός. Αν ήμουν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού θα έδινα τα κλειδιά στον αγαπημένο Coach B για πολλά χρόνια, ώστε να δημιουργήσει εκείνος την ομάδα όπως επιθυμεί. Η εικόνα των ομάδων του κόουτς στο παρκέ είναι αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός: Σύγχρονες, με έμφαση στο pace and space, με απειλή από την περίμετρο, καλή κυκλοφορία και συνάμα δυναμική άμυνα. Ο Μπαρτζώκας είναι ένας τεχνικός με ξεκάθαρες ιδέες προπονητικά, οξυδερκής, γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα (δυστυχώς με άσχημο τρόπο) και μπορεί να εμπνεύσει το σύλλογο να πατήσει πάλι σε στέρεες βάσεις.
Επιλογές όπως ο Πιανιτζιάνι ή Ρέπεσα ή δεν ξέρω εγώ ποιος άλλος ακούστηκε μόνο ως ανέκδοτο μου ακούγονται. Είναι προπονητές που δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτά τα προβλήματα και που δεν έχουν το υπόβαθρο να σταθούν σε αυτό το επίπεδο. Η λύση του Πασκουάλ βέβαια θα με έβρισκε θετικό αν γινόταν το καλοκαίρι, με διάθεση να εμπιστευτούν τις επιλογές του στον καταρτισμό του ρόστερ. Προπονητής υψηλού επιπέδου, με ξεκάθαρες σκέψεις, που μπορεί να παρουσιάσει πολύ ωραίο θέαμα.
Συμπερασματικά, οι πρόεδροι του Ολυμπιακού αν και αργά, καθώς η σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει, έπραξαν σωστά σε πρώτη φάση, καθώς το γυαλί είχε ραγίσει ήδη. Μπορεί να πίστεψαν ότι ο Μπλατ θα μπορούσε στο δευτερο χρόνο του στην ομάδα να αλλάξει δραστικά τα πράγματα, αλλά τα φαινόμενα κάθε άλλο παρά ευοίωνα έδειχναν. Το θέμα είναι να γίνει προσεκτική επιλογή του νέου τεχνικού και να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος και χώρος να πράξει, όπως ο ίδιος πιστεύει. Μια ομάδα μιας χρήσης μέχρι το καλοκαίρι θα ήταν χάσιμο χρόνου, γιατί τα πράγματα μόνο χειρότερα θα γίνονταν και κανείς δεν θα ασχολούταν. Οπότε ελπίζω να δω τον Μπαρτζώκα να επιστρέφει καβάλα στ'άλογο με διάθεση να παραμείνει για πολλά χρόνια. Το κάλεσμα μας έγινε λοιπόν.
