Καλημέρα και καλώς ήρθατε για άλλη μια εβδομάδα στην περίληψη μας. Το μενού για σήμερα είναι αν μη τι άλλο πλούσιο, καθώς περιλαμβάνει δύο αγωνιστικές της Ευρωλίγκα, αλλά και κάμποσα όμορφα παιχνίδια, τα οποία χρειάστηκαν πολλά ζευγάρια μάτια για να παρακολουθηθούν, επομένως και το σημερινό Μακρινό Ριμπάουντ έχει μια μορφή που αγαπάμε εδώ στο BG: Συνεργατική. Στο παιχνίδι που άνοιξε την εβδομάδα η ΤΣΣΚΑ πήρε μια μεγάλη, χαμηλού σκορ νίκη απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ λίγο αργότερα η Χίμκι έστρωνε χαλί για το διπλό της φορμαρισμένης Βαλένθια. Οι δυο τουρκικές ομάδες πήραν εύκολες νίκες απέναντι σε Αρμάνι και Βιλερμπάν, ο Ολυμπιακός έκανε μια ήττα "προσγείωσης" από την Αλμπα στο ΣΕΦ και ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη απέναντι στη Μπάγερν στο ΟΑΚΑ. Στο ματς της αγωνιστικής η Μακάμπι κέρδισε τη Μπαρτσελόνα και η Ζενίτ κέρδισε τη Μπασκόνια, για τη μόλις δεύτερη εντός έδρας νίκη της, ενώ ο Ερυθρός Αστέρας έκανε μια επίπονη ήττα από τη Ζαλγκίρις.

Η πρώτη εβδομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα στον πάγκο των ερυθρολεύκων ολοκληρώθηκε και τα σκαμπανεβάσματα των ερυθρόλευκων παραμένουν. Ο Ολυμπιακός οφείλει να σταθεροποιήσει την απόδοση του όσο το δυνατόν περισσότερο, αν θέλει να διατηρήσει τις λίγες ελπίδες πρόκρισης για την οκτάδα. Παρότι είμαι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της επιλογής του κόουτς Μπαρτζώκα, κατανοώ ότι δεν είναι μάγος για να αλλάξει τα πράγματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το δείγμα δυο παιχνιδιών που έχουμε είναι ελάχιστο, αλλά θα εστιάσουμε σε μικρές λεπτομέρειες που προσπαθεί να εισάγει ο νέος τεχνικός των Πειραιωτών.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε «εκροή» αρκετών παιχτών από τη Γηραιά Ήπειρο προς το ΝΒΑ, είτε αφορά νέους σε ηλικία παίχτες που αγωνίζονται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είτε Αμερικάνους που πολλές φορές ψάχνουν ένα συμβόλαιο σε κάποια από τις 30 ομάδες του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ και ας μην έχουν ρόλο στο βασικό ροτέισον ή τις ίδιες οικονομικές απολαβές. Φέτος βέβαια, το αντίθετο δρομολόγιο ακολούθησαν επίσης κάμποσοι, και δη μεγάλα ονόματα όπως οι Mirotic, Monroe με δέλεαρ (πιθανολογώ) το μεγάλο συμβόλαιο που δεν θα έβρισκαν στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Χαμός στην ουρά της οκτάδας γίνεται πλέον στην Ευρωλίγκα, καθώς οι συνεχόμενες νίκες του Αστέρα, η αναμενόμενη ανάκαμψη της Φενέρ, ο χαβαλές της Χίμκι και η εκτός έδρας επικράτηση του (ψυχολογικά ανανεωμένου) Ολυμπιακού έχουν φέρει επτά ομάδες σε απόσταση μόλις δύο νικών. Καθώς μάλιστα οι ερυθρόλευκοι έχουν δύο συνεχόμενα παιχνίδια στο ΣΕΦ την επόμενη εβδομάδα και ο Ζοτς επιστρέφει στην Πόλη, φαίνεται πως οι μέχρι πρότινος πληγωμένοι ισχυροί της διοργάνωσης θα ανακάμψουν κι άλλο, με το ταβάνι τους να είναι φυσικά ολότελα διαφορετικό. Θα έλεγα πως από την μάχη για την πρόκριση στα πλέι οφ δεν θα έπρεπε να ξεγράφουμε ούτε τη Ζαλγκίρις, που έπαιξε τρίτο συνεχόμενο καλό ματς, απλά η Ρεάλ στην έδρα της σπάνια παιζεται.

Αν υποθέσουμε πως κάπου υπάρχει ένα μπαούλο, όπου ασφυκτιούν στριμωγμένες όλες οι μαλακίες που έχουν κατά καιρούς ειπωθεί γύρω από το μπάσκετ, τότε με το άνοιγμα του μία από τις πρώτες που θα ελευθερωθεί θα είναι πιθανότατα η εξής: "O Μπαρτζώκας πήρε την Ευρωλίγκα με την ομάδα του Ίβκοβιτς". O πιο εμφατικός τίτλος της πρόσφατης ιστορίας της διοργάνωσης είχε την υπογραφή του νέου (και παλιού) κόουτς ζωγραφισμένη παντού στο παρκέ της Ο2 του Λονδίνου, για τον απλούστατο λόγο πως εκείνος ήταν ο προπονητής του Ολυμπιακού τότε. Ήταν εκείνος που μπαινόβγαινε κάθε μέρα στα αποδυτήρια, εκείνος που έπρεπε να κρατήσει τις ισορροπίες εντός τους, να αναθέσει τους ρόλους στο παρκέ, να αντικαταστήσει τους τραυματίες και τους περίεργους (Ντόρσεϊ), να προετοιμάσει το πλάνο ενόψει του επόμενου αντιπάλου και φυσικά ενόψει του φάιναλ φορ.

Συμπληρώσαμε το μισό της κανονικής περιόδου και καθώς πέρασαν οι έξι αγωνιστικές για τις οποίες είχαμε βγάλει το δείκτη SoS (Stength of Schedule) ήρθε η ώρα για νέα ενημέρωση.

Όσοι διαβάζετε πρώτη φορά για τον δείκτη δύναμης του προγράμματος, μπορείτε να ανατρέξετε σε προηγούμενα κείμενα (εδώ και εδώ) για την επεξήγηση.

Ο "πόλεμος" μεταξύ της Ευρωλίγκα και της ΦΙΜΠΑ καλά κρατεί εδώ και χρόνια, οδηγώντας το μπάσκετ σε ένα κουραστικό και επιζήμιο για τις ομάδες και τους παίκτες μπέρδεμα. Τέσσερις διοργανώσεις, μπλέξιμο στο καλεντάρι των αγώνων, ενδιάμεσα παράθυρα για εθνικές ομάδες, κάποιοι παίκτες πάνε, κάποιοι δεν πάνε γιατί παίζουν Ευρωλίγκα και γενικά μια κατάσταση διχαστική για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, που το σίγουρο είναι ότι δεν ωφελείται από αυτή την διαμάχη. Ο Τζόρντι Μπερτομέου, CEO της Ευρωλίγκας και οι άνθρωποι της ΦΙΜΠΑ δεν βρίσκουν μια χρυσή τομή και κάπως έτσι το μπλέξιμο θα συνεχίζεται.

Σαν σε επανάληψη του περσινού αγώνα στην Μόσχα, ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκε νικητής απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, με τον Νικ Καλάθη να είναι και πάλι καθοριστικός, βάζοντας το τρίποντο που έστειλε το ματς στην παράταση και άλλο ένα που πρακτικά καθάρισε το ματς στο έξτρα πεντάλεπτο. Κάπως έτσι ο Ρικ Πιτίνο έμεινε αήττητος απέναντι στην ρωσική ομάδα, ενώ οι πράσινοι βλέπουν το δύσκολο πρόγραμμα των τελευταίων εβδομάδων να ολοκληρώνεται με μάλλον θετικό πρόσημο. Στα υπόλοιπα ματς της τελευταίας αγωνιστικής του πρώτου γύρου η Μπασκόνια έκανε τη νίκη της χρονιάς της απέναντι στην Μπαρτσελόνα, Εφές και Φενέρ καθάρισαν Χίμκι κι Ολυμπιακό, η λειψή Μακάμπι παραδόθηκε στην Ζαλγκίρις, ενώ επίσης κερδισμένες βγήκαν κι οι Ρεάλ, Ερ. Αστέρας. Τέλος η Αρμάνι άντεξε απέναντι στην μαχητική Ζενίτ, ενώ η Βαλένθια κέρδισε με ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο την Άλμπα.

Θα μπορούσε κάποιος/κάποια να πει πως βλέπει μπάσκετ στην εποχή του Σπανούλη. Δεν ξεκινά απαραίτητα από ένα χρονικό σημείο, αλλά αν θα έπρεπε ντε και καλά να βάλουμε ένα στίγμα εκκίνησης, αυτό θα ήταν ... δύο. Πρώτα (χρονικά) η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου με την εθινική στην Πολωνία το 2009 και δύο χρόνια αργότερα η αποψίλωση του ρόστερ του Ολυμπιακού και η σπορά της νέας ομάδας γύρω από εκείνον.

Λες και ήθελαν να δώσουν υλικό για το γιορτινό "μακρινό ριμπάουντ", οι Φενέρ και Βαλένθια δημιούργησαν ένα άκρως τρελό και απίθανο φινάλε σε κανονική περίοδο και παράταση στην Πόλη, που έδωσε έξτρα χρώμα στην 16η αγωνιστική της Ευρωλίγκα. Ο Ερυθρός Αστέρας πέτυχε μία πολύ σημαντική νίκη στην Αγία Πετρούπολη, ενώ η Ρεάλ πιστοποίησε την ανωτερότητα της αυτό τον καιρό, περνώντας από το ΟΑΚΑ με άνεση πρωταθλήτριας.