Ο περσινός MVP του EuroCup, Πιέρια Χένρι, βίωσε φέτος τις δυσκολίες της μετάβασης στην Ευρωλίγκα κι οι απόψεις συχνά διίστανται αναφορικά με την αγωνιστική αξία του. Η αλήθεια που δεν κρύβεται είναι πως ο Αμερικανός πλειμέικερ δεν έχει θέλξει με την εν γένει απόδοση του ως μέλος της Μπασκόνια, ωστόσο δύσκολα θα έλεγε κάποιος πως πρόκειται για έναν κακό παίκτη. Τι ισχύει τελικά με την περίπτωση του πολυδιάστατου γκαρντ;

Εκεί που ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να έχει εξασφαλισμένη την πρόκρισή του στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, οι τέσσερις απανωτές ήττες από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακό και ΤΣΣΚΑ τον έριξαν σημαντικά στη βαθμολογία και πλέον κινδυνεύει με αποκλεισμό. Πέρα από αυτό όμως, δείχνει να είναι ολοένα και χειρότερη όσο περνάει ο καιρός, με αποκορύφωμα την χθεσινή ήττα εντός έδρας με 31 πόντους

Eυτυχώς που υπήρχαν ένα σωρό ντέρμπι. Η διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκα πέρασε το πρώτο επιδημιολογικό τεστ εν μέσω κλειστών παιχιδιών, παρατάσεων και do or die κατοχών, συνθήκες οι οποίες ισορρόπησαν την προαποκαλυπτική εικόνα μερικών γηπέδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το θέαμα στις κερκίδες ήταν μέχρι και κωμικό, όπως για πaράδειγμα στο Τελ Αβίβ, όπου μόλις 5000 φίλαθλοι/ες της Μακάμπι στριμώχτηκαν στο κέντρο των καθισμάτων, προκειμένου να ενώσουν τις φωνές τους όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Οι ολοάδειες αρένες σε Μιλάνο και Βαλένθια αντίθετα, περισσότερο προκάλεσαν μελαγχολία. Για να αποδώσουμε τα της Ευρωλίγκα τη Ευρωλίγκα παρόλα αυτά, να αναφέρουμε πως η διοργανώτρια αρχή απλώς ακολούθησε τις ντιρεκτίβες των τοπικών κυβερνήσεων. Λιγότερο ζημιωμένη απο αυτές αναδε'ιχτηκε η Βιλερμπάνω, η οποία απλώς κατέβασε την χωρητικότητα του Αστρομπάλ σε 4,500, νούμερο που πλησιάζει έτσι κι αλλιώς το ταβάνι του.

Το δεύτερο ντέρμπι ανάμεσα στους δύο αιωνίους είναι και τυπικά παρελθόν με τους ερυθρόλευκους να βγαίνουν κερδισμένοι σε αυτή τη μονομαχία. Μπορεί το ματς να μην διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά ήταν τρομερά ενδιαφέρον από την αρχή με τους αντιπάλους να συμβαδίζουν στο σκορ και καμία να μην καταφέρνει να ξεφύγει. Το τελικό αποτέλεσμα βρήκε τους ερυθρόλευκους να χαμογελάνε και να ατενίζουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης και τους πράσινους να αφήνουν γρήγορα το παιχνίδι πίσω, γιατί ακολουθεί η κρίσιμη αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ με την ΤΣΣΚΑ, που μπορεί να κρίνει πολλά για τη συνέχεια.

Η δηλωμένη τακτική του Μεσίνα για εξαπόλυση κορονοϊού στην Ζαλγκίριο Αρίνα, παρολίγο να πιάσει. Η Μιλάνο έφτασε το παιχνίδι στην παράταση, όμως τα χέρια του Σάρας ήταν πλυμένα και δεν κόλλησε. Με αυτή την ηλίθια εισαγωγή δικαιολόγησα το εξώφυλλο, πάμε παρακάτω.

Η 4^η διπλή εβδομάδα της Ευρωλίγκα είδε τις Εφές και Μακάμπι να κάνουν από δυο πολύ σημαντικές νίκες η καθεμιά, τη Ρεάλ να μην εντυπωσιάζει, αλλά να παίρνει τα αποτελέσματα της με κάποιον τρόπο και την Μπαρτσελόνα να χρειάζεται τα clutch γονίδια των παικτών της για να πάρει δυο νίκες που στα χαρτιά φάνταζαν πιο εύκολες. Αντίθετα, μεγάλη χαμένη αναδεικνύεται η ΤΣΣΚΑ που έχασε σε δυο μέρες, ό,τι έδαφος είχε πάρει με τις σημαντικές της νίκες, στις περασμένες εβδομάδες. Ισως φταίμε και εμείς, που για το νέο special έχουμε καλεσμένο τον Κάιλ Χάινς.

Σε ο,τι αφορά το χθεσινό παιχνίδι στο ΣΕΦ, αξίζει περισσότερο να σταθούμε στην άμυνα του Ολυμπιακού στο τρίτο δεκάλεπτο, καθώς ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την εικόνα-θάλασσας του Κάουνας. Δύο μέρες μετά, οι ερυθρόλευκοι έριξαν στα σκοινιά τους Ρώσους, παρουσιάζοντας υψηλά επίπεδα ενέργειας, hustle plays, ένταση και πάθος στις δύο μεριές του παρκέ.

Ας ξεκινήσουμε από τα κοινώς γνωστά. Ο Παναθηναϊκός έχει πολύ μέτρια άμυνα. Δέχεται πολλούς πόντους (86,3) και σχετικά με τον ρυθμό που τρέχει τα παιχνίδια του δέχεται πάλι πολλούς (όγδοος στους πόντους αντιπάλων ανά 100 κατοχές). Επίσης, μεγάλο μέρος του σκορ των αντιπάλων προέρχεται από τρίποντα, βάζουν περίπου 11 ανά αγώνα και με ποσοστό 38%. Όχι και τόσο καλά, δεδομένου ότι στόχος της άμυνας του Παναθηναϊκού είναι συνήθως να μην αλλάξει στα σκριν, να προστατέψει τη ρακέτα και να δώσει αυτά τα σουτ. Αν οι αντίπαλοι παίρνουν ό,τι τους δίνει η άμυνα και είναι άνετοι με αυτό, κάτι ίσως να πρέπει να αλλάξει.

Η Βαλένθια είναι γνωστή για την παέγια. Είναι επίσης γνωστή για τα πορτοκάλια της, κάτι που με κάνει να θέλω να την επισκεφτώ κάποια στιγμή μελλοντικά. Την είχα ακούσει κάμποσο άλλωστε και από την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, εξαιτίας του γεννημένου εκεί αρχιτέκτονα, Σαντιάγκο Καλατράβα, που σχεδίασε για το στέγαστρο στο ΟΑΚΑ και την πεζογέφυρα στην Κατεχάκη. Φυσικά, γνώριζα και λάτρεψα την ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία υπό τις οδηγίες του Έκτορ Ραούλ Κούπερ είχε φτάσει σε δύο σερί τελικούς Champions League στις αρχές του 2000, με ποδοσφαιριστές όπως οι Μεντιέτα, Κλαούντιο Λόπεζ, Κανιθάρες και άλλοι.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση λέει μια παροιμία και νομίζω ότι αντιπροσωπεύει πλήρως την εικόνα που δείχνει ο Ολυμπιακός στο παρκέ. Τα σκαμπανεβάσματα κάθε εβδομάδα αποτελούν τη μόνη σταθερά και η ήττα με κάτω τα χέρια από τη Ζάλγκιρις ήταν πιθανώς το κύκνειο άσμα στην προσπάθεια της οκτάδας για φέτος, αν και μεταξύ μας ουσιαστικά δεν υπήρχαν αυτές οι δυνατότητες μετά από τόσες αλλαγές σε τεχνικό επιτελείο και ρόστερ. Ετσι κι αλλιώς ο ίδιος ο οργανισμός μέσα από τις ενέργειες του ήδη κατευθύνεται προς τη δημιουργία μιας νέας ομάδας για τη νέα χρονιά.