Από την θέσπιση των πλέι οφς στους οκτώ της διοργάνωσης το 2004-05, η Ρεάλ Μαδρίτης μετράει δέκα παρουσίες σε αυτά, εκ των οποίων στις έξι προκρίθηκε στο φάιναλ φορ, για να πάρει το τρόπαιο τις δύο από αυτές. Δύο φορές ηττήθηκε στον ημιτελικό και άλλες δύο στον τελικό. Τα τελευταία έξι χρόνια ωστόσο, έχει βρεθεί στο φάιναλ φορ πέντε φορές και έχει επανεδραιωθεί ως μία από τις τρεις υπερδυνάμεις της σημερινής Ευρωλίγκα, αφήνοντας πίσω της τις ημέρες της παρακμής (για τα δεδομένα της) της προηγούμενης δεκαετίας. Αποτελεί την ομάδα με τις περισσότερες κατακτήσεις του τροπαίου, το οποίο έχει κερδίσει 10 φορές, έστω και αν οι επτά από αυτές ήταν πριν το 1980. Η Ρεάλ θα διασταυρωθεί στα πλει οφς για δεύτερη σερί χρονιά με τον Παναθηναϊκό, και έχει λόγους και για να αισιοδοξεί, αλλά και για να απαισιοδοξεί, ανάλογα τα γούστα του καθενός.

Η τελευταία αγωνιστική της Ευρωλίγκα τελείωσε ήδη, ολοκληρώνοντας μία πρωτοφανή σεζόν για την διοργάνωση και αφήνοντας πίσω της ίχνη αθλητικών επιτευγμάτων. Ο Παναθηναϊκός και η Ζαλγκίρις ολοκλήρωσαν δύο επιστροφές σπάνιες για τα δεδομένα του τουρνουά, επιστροφές που φέρουν την υπογραφή των ανθρώπων που κάθονται στους πάγκους τους, ακόμη και αν στην πρώτη περίπτωση ο Νικ Καλάθης κατάφερε το περίπου ακατόρθωτο. Οι Ρικ Πιτίνο και Σάρας Γιασικεβίτσιους, δουλεύοντας προσηλωμένα ανάμεσα σε συντρίμμια, κατάφεραν σιγά σιγά να τα μαζέψουν, να τα ανακυκλώσουν και να τα συσκευάσουν εκ νέου σε πακέτα νίκης, που παραδόθηκαν εν τέλει στους αντιπάλους με την μορφή ενός σερί 7-1. Σε αυτό, οι δύο πράσινες ομάδες άλωσαν έδρες όπως η Μόσχα, το Μιλάνο, το Φάληρο και η Μαδρίτη, για να πάρουν τελικά αυτό που άξιζαν βάσει της τελικής τους εικόνας. Παράλληλα, πήραν αυτό που δεν περίμενε κανείς, πλην όσων επιμένουν να εκτοξεύουν χρησμούς.

Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει το περισσότερο ενδιαφέρον από τους δύο εκπροσώπους μας στην Ευρωλίγκα αυτό τον καιρό για διάφορους λόγους. Πρώτον, φαίνεται πως ασχολείται σε ένα βαθμό έστω με το μπάσκετ, άθλημα που αποτελεί αντικείμενο μελέτης για την ιστοσελίδα μας. Δεύτερον, στα πλαίσια αυτής της εντατικής ενασχόλησης με το σπορ έχει δείξει μεγάλη βελτίωση, αλλάζοντας πολλά στο παιχνίδι του, πλέον λίγο πολύ γνωστά σε όλες. Ο Ρικ Πιτίνο έχει απλοποιήσει το στυλ. Εχει δώσει έμφαση στην αμυντική ένταση (έχοντας μάλιστα μειώσει τα αρχικά του ρίσκα με τις παγίδες σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο) και στη μεταφορά της μπάλας κοντά στο καλάθι, προκειμένου να προστατευτεί από τα τούβλα. Τρίτον, μέσα από αυτές τις αλλαγές, έχει αναδείξει νέους πρωταγωνιστές, φέρνοντας στο προσκήνιο παίκτες που πριν είτε δεν βλέπονταν (Παπαγιάννης), είτε βλέπονταν με προσπάθεια (Θανάσης, Τόμας).

Δύο εύστοχα τρίποντα, 91 πόντοι για τους πράσινους, οι οποίοι προσηλωθηκαν για 40 λεπτά στο να στοχεύουν την αντίπαλη ρακέτα, πολλές φορές μάλιστα συνδυάζοντας την στόχευση αυτή με γρήγορο ρυθμό. Ο Παναθηναϊκός επέμεινε πάρα πολύ στην άμεση και απλή επίθεση, χωρίς μάλιστα να ασχολείται ιδιαίτερα με το αν ο αιφνιδιασμός θα συνοδευτεί με το (προτεινόμενο/ενδεδειγμένο) άνοιγμα του γηπέδου. Ριμπάουντ, μια γρήγορη πάσα σε ψηλότερο παίκτη που τρέχει στην πλάτη της άμυνας - κατά προτίμηση σε φόργουορντ -  και τέλος. Ακόμη και μετά από καλάθι του αντιπάλου.

Σήμερα θα μιλήσουμε για τις πρώτες εβδομάδες παρουσίας του νέου προπονητή του Παναθηναϊκού, Ρικ Πιτίνο, και τις αλλαγές που προσπαθεί να περάσει μαζί με το υπόλοιπο staff στους παίχτες του. Προσοχή βέβαια, γιατί το δείγμα που έχουμε είναι μικρό και δεν θα προβούμε σε βιαστικά συμπεράσματα, αλλά αντίθετα θα προσπαθήσουμε να εστιάσουμε σε μικρά ζητήματα. Μπορεί η κλεψύδρα της ομάδας που διαθέτει ο Πιτίνο να αδειάζει, όσον αφορά την πρόκριση στα play off, ωστόσο τα ερχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια με Ζάλγκιρις και Μακάμπι θα κρίνουν εν πολλοίς τη συνέχεια στη διοργάνωση.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία πάνω από όλα. Βρισκομαι σε εορταστική άδεια από τον ελληνικό στρατό, οπότε τι καλύτερο λοιπόν για την πρώτη εβδομάδα της καινούριας χρονιάς από το μεγάλο ελληνικό ντέρμπι; Στο χθεσινό παιχνίδι οι γηπεδούχοι έπαιξαν υποδειγματικά σε όλη τη διάρκεια του, με τους φιλοξενούμενους να επανέρχονται στις κακές εμφανίσεις. Η αύρα που έφερε η παρουσία του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο στο πρώτο ντέρμπι δεν ήταν αρκετή για να κρύψει τα προβλήματα στο πράσινο στρατόπεδο.

Τα θέματα συζήτησης γύρω από τους αιωνίους μπορούν καθημερινά να διαφέρουν, είτε στα social media, είτε στον πραγματικό κόσμο, από τα γήπεδα έως τις καφετέριες. Μάλιστα η ύλη των δύο αυτών ομάδων μπορεί να αποκτά τεράστιο όγκο κατά περιόδους. Για παράδειγμα ήδη αναρωτιόμαστε αν κάνει ο Λεντέι στον Ολυμπιακό ή αν θα καταφέρει να στεριώσει ο Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό. Αν ο Λεκάβιτσιους είναι ένα καλό back up του Νικ Καλάθη ή αν ο Μπλατ υπολογίζει πλέον στον Μάντζαρη. Πολλά σκεφτόμαστε κι εκφράζουμε που απασχολούν άμεσα τις ελληνικές αυτές δυνάμεις, όμως κάπου κάπου στην άκρη του μυαλού μας τριγυρίζουν και κάποιες σκέψεις από τα παλιά. "Τι να κάνει τώρα ο Ρίβερς που έχουμε μείνει με μοναδικό καθαρό σουτέρ τον Λοτζέσκι" ή "γιατί δεν κράτησε ο Πασκουάλ τον Ντένμον", λένε οι Παναθηναϊκοί. Από την άλλη, ακούσα χθες πως "καλύτερα να είχαμε κρατήσει τον Μακ Λιν μπροστά στον ανέτοιμο Λιντέι" και "μακάρι ο Τίμα να μην έχει τη τύχη του Χόλις Τόμσον". Αλήθεια, τι να κάνουν άραγε όλοι αυτοί που άφησαν τους αιώνιους το περασμένο καλοκαίρι; Που βρίσκονται και πως τα περνάνε; Όλες οι απαντήσεις που ψάχνετε βρίσκονται παρακάτω.

Για αρχή, να σας ενημερώσω πως δεν χρειάζεστε να φοβάστε, η φύλαξη της χώρας είναι σε καλά χέρια, οι μέρες είναι ακόμα αρκετές και ευτυχώς υπάρχει και το μπάσκετ για να μας κάνει να ξεφεύγουμε λίγο από τη ζωή του φαντάρου. Κάναμε ένα διάλειμμα από την υπηρεσία και είπαμε να σχολιάσουμε λίγο από την αγαπημένη Χίο, το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, το οποίο έμελε να καταλήξει στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Ένα ματς που είχε εν διαμέτρου αντίθετη εικόνα και για τους δύο αντιπάλους στα δύο ημίχρονα. Χωρίς να χρονοτριβούμε, ας ρίξουμε μια ματιά στο τι παρακολουθήσαμε στην αναμέτρηση των δύο «αιωνίων» για την έκτη αγωνιστική της Ευρωλίγκα.

Η πρώτη διπλή αγωνιστική της σεζόν τέλειωσε για τον Παναθηναικό, αφήνοντας γλυκόπικρη γεύση. Η ήττα στη Βαυαρία ίσως στοιχίσει στην πορεία. Το αδικαιολόγητο λάθος του Γκιστ δεν επέτρεψε στο Παναθηναικό να διεκδικήσει το παιχνίδι, αλλά δεν έφερε μόνο του τη καταστροφή. Μόλις δυο φάσεις πριν ο Θανάσης έχασε τον παίκτη του εντελώς, προσφέροντας ένα εύκολο καλάθι όταν όλα έδειχναν πως ο Γιόβιτς θα υποπέσει σε λάθος. Γυρνώντας στην Αθήνα, οι πράσινοι γνώριζαν πως το ματς με τη Γκραν Κανάρια δεν αφήνει επιλογές. Ένας αντίπαλος χαμηλότερου επιπέδου ξεκάθαρα (τι κάνουν πάλι στη Βαρκελώνη;) μέσα στο Ο.Α.Κ.Α., ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για ανασύνταξη. Και ο Παναθηναικός την άρπαξε. Ας τα δούμε αυτά λίγο πιο αναλυτικά.

Στην τρίτη σεζόν του Τσάβι Πασκουάλ στον πάγκο του Παναθηναϊκού, ο στόχος είναι ένας και ξεκάθαρος: η επιστροφή στο φάιναλ φορ της διοργάνωσης. Τόσο η διοίκηση της ομάδας όσο και ο ίδιος ο κόουτς, έχουν τονίσει ότι αυτό είναι το τελικό και απόλυτο ζητούμενο στο πλάνο τριετίας της συνεργασίας του Καταλανού με τους "πράσινους", που ξεκίνησε πριν δύο περίπου χρόνια. "Θα νιώσω άδειος αν φέτος δεν πάμε στο φάιναλ φορ" δήλωσε ο Τσάβι κάνα μήνα πριν, χωρίς να διευκρινίσει αν αυτό θα συμβεί γιατί θα τον έχει... αδειάσει προηγουμένως ο πρόεδρος. Όπως και να 'χει, η ομάδα είναι έξι χρόνια μακριά από το φάιναλ φορ.