Πέρσι προκρίθηκε, παρότι το πλεονέκτημα έδρας βρισκόταν στην Αθήνα, κερδίζοντας το δεύτερο παιχνίδι του ΟΑΚΑ, αμέσως μετά τη συντριβή με 28 πόντους που γνώρισε στο πρώτο παιχνίδι. Με δεδομένο πως αν το πλεονέκτημα έδρας δεν ήταν... πλεονέκτημα, οι Φενέρ, ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ θα τερμάτιζαν πιθανότατα στις θέσεις 6-7-8, δε θα επιτρέψουμε στη γραφικότητά μας να χτυπήσει κόκκινο, μέσω κάποιας ατάκας του στυλ «το πλεονέκτημα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ». Οκ, ως Παναθηναϊκοί το έχουμε διαπιστώσει ήδη. Υποθέτω πως το ίδιο θα έχουν διαπιστώσει και αυτοί μετά τον περσινό (μας) αποκλεισμό, οπότε δε θα πόνταρα σε κάποιου είδους ερασιτεχνικού εφησυχασμού από την πλευρά τους στη δύναμη της έδρας, και σε λοιπές ευσεβείς φαντασιώσεις.

Εμείς από την άλλη, μου θυμίζουμε κάτι έκπτωτους αριστοκράτες, που παρά τις δυσκολίες των καιρών δεν ξεχνούν τα ακριβά τους γούστα, κι ας μην έχουν πια τα λεφτά για τέτοια λούσα. Ας είναι, έχει και αυτό την πλάκα του. Πόσω μάλλον τώρα, που σε ένα ξεχασμένο σεντούκι στο φουαγιέ, βρήκαμε έναν ολόκληρο Πιτίνο και ξαναγυαλίσαμε τα αραχνασμένια ασημικά μας. Μ’ αυτά και με τούτα, πι-τείνουμε να πιστέψουμε ότι η εξαργύρωση του Αμερικανού κόουτς στο ανταλλακτικό παζάρι, μπορεί να πιάσει ακόμα και πρόκριση. Σάμπως δεν πιστεύουμε κάτι παρόμοιο κάθε χρόνο τέτοια εποχή;

Η Ρεάλ είναι η ίδια ουσιαστικά ομάδα με πέρσι, χωρίς τον Ντόνσιτς. Όσο και να το κάνεις, δεν είναι και καμια απώλεια «της σειράς». Αν, δε, λείψει και ο Γιουλ στα παιχνίδια της Μαδρίτης, δε βρίσκω κανένα λόγο να βγάλουμε τον Παναθηναϊκό χαμένο απο χέρι.

Τακτικά σημεία

Καλάθης: Στην οποιαδήποτε κουβέντα για τακτική, για τον Παναθηναικό δεσπόζει ένα όνομα, Νικ Καλάθης. Δεν αποτελεί μυστικό πως ο Καλάθης θα αποτελέσει το απόλυτο βαρόμετρο στη σειρά. Και μπορεί ο κόουτς Πιτίνο να έχει την τύχη να βλέπει τον ηγέτη του σε δαιμωνιώδη φόρμα, όμως θα κληθεί να αντιμετωπίσει την απίστευτα κυνική άμυνα του Λάσο, ο οποίος δεν διστάζει να δίνει πολλά μέτρα στον Νικ. Ο Παναθηναικός θα πρέπει να βρει απάντηση σε αυτό σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Η απάντηση αυτή μπορεί να δοθεί είτε με κάποια εύστοχα σουτ από τον Καλάθη, που θα αναγκάσουν την άμυνα να τον σεβαστεί, είτε με τη τοποθέτηση του στο low post όπου λόγω ύψους και ικανότητας στο διάβασμα του παιχνιδιού μπορεί να είναι λειτουργικός. Το δεύτερο φαντάζει ως πιθανότερο, καθώς δεν θυμάμαι τον Νικ να κρίνει σειρά με τα σουτ του. Τουλάχιστον όχι υπέρ της ομάδας του.

Για τον Καλάθη πάντως, αξίζει να επισημανθεί το εξής: είναι σχεδόν πάντα καλός, όταν βρίσκει συμπαραστάτες. Όταν νιώθει ότι πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του, βρασ’τα. Εάν οι «πράσινοι» εμφανίσουν τους δύο από τους Kιλπατρικ-Λάνγκφορντ-Λοτζέσκι σε καλή μέρα, δε νομίζω ότι θα χάσουν από τα όποια άστοχα σουτ του Νικ, ο οποίος άλλωστε δείχνει να έχει καταβολευτεί από την συνύπαρξη με τον Κιλπάτρικ. Ο Αμερικανός σε αντίθεση με τους άλλους δύο συμπατριώτες του, είναι και καλός αμυντικός, ειδικά πάνω στη μπάλα. Το στοιχείο αυτό έλειψε από την ομάδα μετά την αποχώρηση του Τζέιμς, παρότι ο Νίκος Παππάς έκανε προσπάθεια να συνεισφέρει σε αυτό το κομμάτι, μέχρι τον τραυματισμό του.

Ρυθμός: Ένα ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο Ρικ Πιτίνο, είναι το τέμπο στο οποίο θα επιδιώξει να πάει τα παιχνίδια, ειδικά αυτά της Μαδρίτης, όπου συχνά «κατηφορίζει» το γήπεδο. Καλώς ή κακώς, οι Ισπανοί έχουν την καλύτερη ομάδα από τις δύο και παρότι τον τελευταίο καιρό βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να μπορεί να κερδίσει παιχνίδια και σε υψηλό τέμπο, στη Μαδρίτη κάτι τέτοιο θα μοιάζει με παιχνίδι με τη φωτιά. Το δείγμα της εποχής Πιτίνο στον ΠΑΟ μας λέει πως η ομάδα δεν πρόκειται να κάνει πλέον παιχνίδι των 60 πόντων, και το δείγμα της Ρεάλ πως πιο εύκολα θα νιώσει ανασφαλής από μια σκληρή, απολύτως προσηλωμένη άμυνα, παρά από μία επίθεση που βρήκε ρυθμό.

Αμυντικό rebound, αποτελεσματικότητα στον αιφνιδιασμό και ευστοχία στα ελεύθερα σουτ που θα «δώσει» η Ρεάλ, είναι μάλλον το τρίπτυχο της (δυνητικής) επιτυχίας. Είναι αυτό εφικτό; Για τον φετινό Παναθηναικό ίσως να είναι. Όμως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να συμβούν αρκετά πράγματα.

Front Line: Η Ρεάλ διαθέτει ίσως το πιο βαθύ ρόστερ της διοργάνωσης.  Ο πάγκος της σκοράρει κατά μέσο όρο περισσότερους πόντους από τη βασική πεντάδα και διαθέτει 12 παίκτες που μπορούν να προσφέρουν. Ειδικά η front line της μοιάζει αχτύπητη. Ο Παπαγιάννης διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας αλλά για να τα βγάλει πέρα θα χρειαστεί να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ωστόσο στο πρόσφατο παιχνίδι με τη Ρεάλ στο Ο.Α.Κ.Α. είδαμε δείγματα του τι μπορεί να προσφέρει.

Άμυνα: Στην άμυνα το τριφύλλι έχει τα σώματα να αντιμετωπίσει τη περιφέρεια των Μαδριλένων. Το πρόβλημα προκύπτει στις καταστάσεις pick and roll, στις οποίες όμως ο Παναθηναικός του Πιτίνο παρουσιάζεται πολύ πιο ρεαλιστής και κυνικός, χωρις να επιδίδεται σε συνεχόμενες «αλλαγές σε όλα», οι οποίες εξέθεταν τους ψηλούς του. Ενδεχόμενη απουσία του Γκιστ θα «πονέσει» πολύ σε αυτό το κομμάτι. Το «τριφύλλι» σίγουρα θα πρέπει να ελέγξει τουλάχιστον το αμυντικό ριμπάουντ και να εκθέσει την έλλειψη δημιουργών της  Ρεάλ, αν όντως ο Γιούλ χάσει παιχνίδια. Ο περιορισμός του Καμπάτσο που θα εμφανιστεί ως ο μοναδικός αξιόμαχος, καθαρός πόιντ γκαρντ, θα είναι επίσης μεγάλης σημασίας.

Στατιστικά

Μιας και το μπάσκετ στην προσπάθεια μας να το αναλύσουμε, έχει γίνει καλώς η κακώς μία μάχη στατιστικών, ξεχωρίζουμε μερικά στοιχεία και παίζουμε κάτι σαν υπερ-Ατου με τις δύο ομάδες. H Ρεάλ είναι καλύτερη σε όλες τις επιθετικές κατηγορίες, σε κάποιες εκ των οποίων μάλιστα, όπως το τρίποντο και οι βολες που φαίνονται παρακάτω, η διαφορά είναι χαώδης. Η πλάκα βέβαια με τα στατιστικά, είναι πως μερικές φορές μας βοηθάνε να επιβεβαιώσουμε ό,τι μας καπνίσει, αρκεί να το πιστεύουμε. Για παράδειγμα, αν κοιτάξουμε τα opponent stats της κάθε μιας από τις δύο ομάδες, θα δούμε ότι οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού σουτάρουν με 34,8% στο τρίποντο, ενώ της Ρεάλ με 34,6%. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι αν φτιάξω μια ομάδα με τους φίλους μου και παίξουμε με τη Ρεάλ, θα πιάσουμε το 34,6%. Οκ, αυτό ήταν μία προφανής υπερβολή, αλλά το νόημα είναι πως είναι μάλλον αδύνατο στο τέλος της σειράς να επιβεβαιωθεί το συγκεκριμένο στατιστικό, αλλά πολύ πιθανό να επιβεβαιωθεί η διαφορά των περίπου 6 μονάδων όπως φαίνεται παρακάτω.

Ο Παναθηναϊκός υπερέχει σε κλεψίματα, επιθετικά ριμπάουντ και (λιγότερα) λάθη. Αυτή η «κυριαρχία» μεταφράζεται σε μία ισχνή υπεροχή στο σύνολο των προσπαθειών εντός πεδιάς για τους «πράσινους», οι οποίοι έχουν εκτελέσει 26 παραπανω επιθέσεις σε βάθος 30 αγώνων. Είναι με λίγα λόγια στατιστικά ασήμαντη, όμως στην ψυχολογική οικονομία μιας τέτοιας σειράς, τα hustle plays μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο.

Ανακεφαλαίωση

Ο Παναθηναϊκός έχει τις πιθανότητες που του αναλογούν, οι οποίες δεν είναι και αμελητέες. Για να καταφέρει ωστόσο κάτι καλό στη Μαδρίτη αλλά και στη σειρά γενικότερα, θα πρέπει να: έχει τον Καλάθη στα καλύτερά του, να βάλει τα ελεύθερα τρίποντα, να κερδίσει έξτρα επιθέσεις από επιθετικά ριμπάουντ και κλεψίματα, να αναδείξει την έλλειψη περιεφερειακής δημιουργίας της Ρεαλ, να αμυνθεί σωστά στο πικ εν ρολ, να έχει σε καλή μέρα πάνω από τους μισούς παίκτες του με ευρύ επιθετικό ρεπερτόριο, να ελέγξει τα αμυντικά ριμπάουντ, να είναι σκληρότερος από τη Ρεάλ και να μην απογοητευτεί στα σημεία των παιχνιδιών που η Ρεάλ θα βρίσκει επιθετικό ρυθμό. Δεν είναι εύκολο, ωστόσο δεν είναι ανάγκη να συμβούν όλα ταυτόχρονα.