Ας μιλήσουμε πρώτα για το τι συνέβη στα δύο παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Είδαμε τη Φενέρ να επικρατεί και τις δύο φορές με σχετική ευκολία. Κοινή παράμετρο και των δύο παιχνιδιών αποτέλεσε η πληθωρική εμφάνιση του Κώστα Σλούκα, που ήταν ο πρωταγωνιστής των Τούρκων. Σημαντική βοήθεια προσέφερε και ο MVP της φετινής Φενέρ, Γιαν Βέσελι. Στην αντίπερα όχθη τώρα τη μεγαλύτερη ζημιά προκάλεσαν ο Νέιτ Ουόλτερς στη Λιθουανία (κυρίως) και το αντίπαλο δέος του σέντερ της Φενέρ, ο Μπράντον Ντέιβις.

Πάμε λίγο να δούμε κάποια αναλυτικά στατιστικά που μας προσφέρει ο Αντρέας Χριστοφόρου και το badbasket.gr

Το κυριότερο στοιχείο που μπορεί να διακρίνει κανείς είναι ότι η Φενέρ είναι η αποτελεσματικότερη επίθεση στη Euroleague. Δεν θα αναφερθώ μόνο στο ότι είναι πρώτη σε πόντους ανά 100 κατοχές ή πρώτη σε σταθμισμένη ευστοχία (%efg), όσο στο γεγονός ότι όλα αυτά συμβαίνουν με την ίδια να είναι τελευταία σε pace, με 68 κατοχές ανά αγώνα. Πραγματικά εντυπωσιακός ο συνδυασμός, ο οποίος την κάνει ακλόνητο φαβορί της σειράς στα μάτια μου.

Στη μεριά της Ζάλγκιρις βλέπουμε μια ομάδα που βρίσκεται στη μέση όλων των στατιστικών κατηγοριών. Όπως προαναφέραμε, το τρομερό φίνις της έδωσε τη δυνατότητα να προκριθεί την ύστατη στιγμή μετά το σπουδαίο διπλό στη Μαδρίτη, δίνοντας συνέχεια σε επιτυχημένη πορεία τα τελευταία χρόνια. Αναμφισβήτητα ο σταρ της ομάδας δεν είναι άλλος από τον προπονητή Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Είναι σίγουρα η ομάδα με τη μεγαλύτερη προπονητική επιρροή από όλες στη διοργάνωση. Όπως έχουμε τονίσει πολλάκις, δεν ψάχνει απλά την καλή επιλογή, αλλά ψάχνει την τέλεια επιλογή, εξαντλώντας ουσιαστικά και τα 24’’ της επίθεσης που έχει διαθέσιμα. Η διαρκής βελτίωση που επέδειξαν οι παίκτες καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, σε συνάρτηση με τα αποτελέσματα τους το τελευταίο διάστημα, με κάνουν να αναμένω με αγωνία αυτή τη σειρά, άσχετα αν το φαβορί είναι όντως ξεκάθαρο.

Το φαβορί

Θα ξεκινήσω με τον άρχοντα των δαχτυλιδιών που δεν είναι άλλος από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Σε μια ακόμη πρόκληση της πλούσιας καριέρας του, καλείται να επαναφέρει τη Φενέρ στην κορυφή της Euroleague, προσθέτοντας καινούργια πράγματα κάθε χρόνο. Δεν κρύβω ότι υπήρχαν στιγμές σε πολλά παιχνίδια της Φενέρ φέτος, που έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει από αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου. Η ποικιλία των plays  του Ζοτς είναι ανεξάντλητη και κάθε χρόνο εξελίσσεται διαρκώς ή για την ακρίβεια τελειοποιείται. Σε έναν αγώνα των Τούρκων θα δούμε τα πάντα: flare screens, horns offense, staggered και elevator screens, pin down, Iverson cuts, close out επίθεση. H πληθώρα αυτή δυσχεραίνει το έργο οποιαδήποτε ομάδας βρίσκεται απέναντι και η ικανότητα στην κυκλοφορία της μπάλας μάλλον "ταιριάζει" στην επιθετική άμυνα που εφαρμόζει ο Σάρας. Η Φενέρ μοιάζει να λειτουργεί στην επίθεση στον αυτόματο. Οι παίχτες νιώθουν ελευθερία στις κινήσεις τους, με συνέπεια να απολαμβάνουμε τη χημεία/επικοινωνία που έχουν χτίσει χρόνο με το χρόνο. 

Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο δικό μας παιδί, τον Κώστα Σλούκα. Κατά την άποψη μου είναι ο καλύτερος guard της Ευρώπης. Αποφασίζει αυτός, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για την ομάδα, γνωρίζοντας πότε θα πασάρει, πότε θα σκοράρει, πότε θα δημιουργήσει ευνοϊκές καταστάσεις για τους συμπαίκτες του, πότε θα αλλάξει ρυθμό η ομάδα του. Έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαρκή εξέλιξη της Φενέρ και αυτό σίγουρα πιστώνεται στον προπονητή του, που τον εμπιστεύτηκε στη θέση αυτή. Το κάθετο ρήγμα που μπορεί να δημιουργήσει ο Σλούκας μαζί με τον Ντίξον ή τον Γκούντουριτς, δίνει την ευχέρεια στους πλάγιους και τα forwards να χτυπήσουν στη close out επίθεση και να βρουν σε ανισορροπία την άμυνα των Λιθουανών. Υποθέτω ότι εδώ ο Σάρας θα ρισκάρει το σουτ έξω από την περίμετρο σε αθλητές όπως ο Κάλινιτς, ο Λοβέρν, ο Μέλι, διότι κάπως πρέπει να απαγορευτεί ο διάδρομος στα γκαρντ.

Στην άμυνα τώρα, ο πανούργος Ομπράντοβιτς θα επιδιώξει να πάει το παιχνίδι σε πολλές επαφές και στα όρια του φάουλ. Οι παίχτες του δεν θα διστάσουν να βάλουν τα χέρια τους πάνω στη μπάλα και σε συνδυασμό με την έδρα και τις φωνές του, κάποια μικροσφυρίγματα από τους διαιτητές θα ξεφύγουν. Λογικό είναι βέβαια, όταν βλέπεις μια ομάδα να πιέζει ασφυκτικά να αφήνεις το physical game. Βασικός άξονας της άμυνας θα είναι να αναγκάσει τη Ζάλγκιρις να κάνει πράγματα που δεν της αρέσουν. Πρώτο και κυριότερο, να την οδηγήσει σε καταστάσεις απομόνωσης και να αποκόψει της συνεργασίες των παιχτών της. Μπορεί το σύνολο του Σάρας να διαθέτει πολλούς αξιόλογους ρολίστες, αλλά ουσιαστικά κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει κατά βάση για τον εαυτό του, με εξαίρεση τον Ντέιβις. Τέλος, η Φενέρ θα επιδιώξει να κλείσει το ζωγραφιστό και να δώσει το τρίποντο στους Λιθουανούς, που δεν είναι ιδιαίτερα δεκτικοί σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού.

Το αουτσάιντερ

Σε μια σειρά best of five, το έργο του αδύναμου για πρόκριση δυσκολεύει δραματικά σε σχέση με νοκ άουτ παιχνίδια. Αυτό που σίγουρα θα δούμε από την Ζαλγκίρις είναι 12 μαχητικούς παίχτες, που θα δώσουν τα πάντα . Η έλλειψη ηγέτη/εμπειρίας στα guard προβληματίζει σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού, ένας λόγος για τα σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου. Για να διατηρήσει τις ελπίδες που της αναλογούν, πρέπει να αποσυμφορήσει την πίεση που θα δεχτεί στην περιφέρεια και συνάμα να βελτιώσει τον δείκτη AS/TO, γιατί είναι η τρίτη χειρότερη ομάδα σε λάθη στη διοργάνωση.

Επιπλέον, η frontcourt της Ζάλγκιρις περιμένω να δώσει σπουδαίες μάχες, με τους Ντέιβις-Ουλάνοβας-Γουάιτ-Καβαλιάουσκας-Τόμπσον. Προβλέπω ότι θα πηγαίνουν με ιδιαίτερο πάθος και ενθουσιασμό σε κάθε διεκδίκηση, με τα ριμπάουντ να καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το τέμπο που θέλει να δώσει η κάθε ομάδα στο παιχνίδι. Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι εκείνη που υπερτερεί η ομάδα από το Κάουνας με 32,5 έναντι 30,6 των αντιπάλων.

Στην άμυνα τώρα, ανέφερα και προηγουμένως κάποια πράγματα που θα ρισκάρει ο Σάρας. Δεν είναι και το καλύτερο πράγμα να ρισκάρεις το σουτ απέναντι σε παίχτες όπως ο Μέλι, αλλά κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις. Παράλληλα, μια match up ζώνη δεν θα την απέκλεια ή box and one στο Σλούκα, για να κόψει τη δημιουργία μετά από pick and roll του Έλληνα guard. Καλά αμυντικά όπλα διαθέτει, ψηλά κορμιά υπάρχουν για να μπουν στις γραμμές πάσας, καθώς και να κρύψουν το καλάθι και γενικά - όπως βλέπετε στο παρακάτω διάγραμμα - οι αντίπαλοι της δεν κατάφεραν να σουτάρουν πάνω από τον μέσο όρο της διοργάνωσης από καμία θέση του γηπέδου.

Τέλος, θέλω να σταθώ σε ένα δημιουργό των Λιθουανών που μπορεί να είναι το κλειδί της σειράς. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Μιλάκνις. Ο Σάρας γνωρίζει την ικανότητα του να διαβάζει τα screens που στήνονται για αυτόν και τον τρόπο που τον ακολουθεί η άμυνα. Έτσι ο Σάρας δεν διστάζει να τον χρησιμοποιεί ως δόλωμα σε πολλά plays για να μετατοπίσει το βάρος της άμυνας.

Πρόβλεψη

Παρότι οι τελευταίες ανεπίσημες προβλέψεις μου στη διοργάνωση οδηγήθηκαν σε παταγώδη αποτυχία (για κάτι τέτοια άλλωστε χάσαμε και εννιά μέρες άδεια από το στρατό, ας όψεται ο Πιτίνο και ο Ολυμπιακός για αυτό) πιθανολογώ ότι θα οδηγηθούμε σε τέσσερα ματς στη σειρά, με τελικό σκορ 3-1 για του Τούρκους. Mέσα σε όλα άλλωστε, το γεγονός ότι η Φενέρ είναι αήττητη στην έδρα της αποτελεί δείγμα της δυσκολίας και του Γολγοθά που έχει να ανέβει η Ζάλγκιρις, αν θέλει να κάνει την έκπληξη. Αν καταφέρουν και φτάσουν σε πέντε παιχνίδια οι παίχτες του Σάρας, θα μας αναγκάσουν να τους χειροκροτήσουμε για ακόμη μια φορά και να υποκλιθούμε στο έργο του.