Η δέκατη αγωνιστική της φετινής Euroleague έλαβε τέλος με μόλις μία αναβολή. Ελπίζουμε τα πράγματα να βελτιώνονται από δω και στο εξής, χωρίς κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Τα αποτελέσματα ήταν ψιλό αναμενόμενα, χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, με εξαίρεση το ματς στο Μιλάνο και την άτυχη - για ακόμη μια φορά - ήττα της Μακάμπι στη Βαλένθια. Η Μπαρτσελόνα χωρίς να ανεβάσει στροφές επικράτησε εύκολα του Ερυθρού Αστέρα και παγίωσε τη θέση της στην κορυφή της κατάταξης με δύο νίκες διαφορά, η Εφές συνήλθε μετά το στραπάτσο της Τρίτης και έκανε εκκωφαντική εμφάνιση στη Χίμκι, ο Παναθηναϊκός συνέχισε τις κακές επιδόσεις - θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτόν.

Ωραία η 9η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, στην οποία αναβλήθηκε το παιχνίδι Μπάρσα-Ολυμπιακού λόγω κρουσμάτων covid. Το θέαμα ήταν υψηλού επιπέδου, τα φινάλε αγωνιώδη και έτσι προέκυψαν διάφορα ενδιαφέροντα stories, για τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω.

Ο Αντρέα Τρινκιέρι είναι ένας από τους πέντε-έξι καλύτερους προπονητές της Ευρώπης. Δεν υπάρχει καμία υπερβολή στη συγκεκριμένη διαπίστωση. Η μόνη υπερβολή ή αν θέλετε το μοναδικό παράδοξο, είναι πως δεν έχει προπονήσει κάποια ομάδα του υψηλότερου επιπέδου, ώστε να φτάσει μαζί της στην κορυφή της Ευρώπης. Άλλους τίτλους δεν έχει στερηθεί. Έχει πάρει πρωταθλήματα στη Γερμανία, έχει αναδειχθεί δυο φορές κορυφαίος κόουτς στην Ιταλία, έχει κατακτήσει κύπελλα Σερβίας και Ρωσίας και το κυριότερο, έχει δημιουργήσει εξαιρετικές ομάδες όπου και αν έχει πάει, με ό,τι υλικό και αν έχει δουλέψει. Το ότι εδώ τον διώξαμε κακήν κακώς μετά από μόλις μία διοργάνωση, στην οποία κάθε άλλο παρά άσχημο μπάσκετ έπαιξε η εθνική, λέει ελάχιστα για τον ίδιο και πολύ περισσότερα για τα χάλια του ομοσπονδιακού προγραμματισμού - λες και μετά χεστήκαμε στις επιτυχίες.

Καλημέρα. Σύντομο τέλος στις πλήρεις αγωνιστικές καθότι, καθόλου παράλογα, είχαμε μία ακόμη αναβολή αγώνα (Χίμκι-Αρμάνι), η Ευρωλίγκα ωστόσο προχώρησε στην όγδοη στροφή της κανονικά. Εμείς, με λοκντάουν που ευτυχώς περιλαμβάνει ακόμη ντελίβερι και δυστυχώς όλα τα υπόλοιπα, παρακολουθήσαμε και καταγράφουμε όσα ξεχώρισαν στους οκτώ αγώνες που ολοκληρώθηκαν. Μεταξύ άλλων, ο Ολυμπιακός χρειάστηκε ουσιαστικά 10-15 λεπτά για να ξεμπερδέψει με την Άλμπα, ο Παναθηναϊκός είχε πολύ σοβαρό ντεμπούτο από τον Σέλβιν Μακ, αλλά ποιος τα έβαλε με τον Μίσιτς σε τέτοια σελήνη και κέρδισε.

Η πρώτη πλήρης αγωνιστική της Ευρωλίγκα μετά από καιρό, έβγαλε στον αφρό τα φαβορί. Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ και Εφές (παρά τις νέες απουσίες) δείχνουν να ανακάμπτουν και ανεβαίνουν σιγά σιγά στις ρεζερβέ θέσεις τους, όπου βρίσκεται ήδη η Μπαρτσελόνα με προσωρινούς διεκδικητές την Βαλένθια, τη Ζαλγκίρις και την Μπάγερν. Από τις τρεις ομάδες-εκπλήξεις φαίνεται να αντέχει περισσότερο η πρώτη, αν και η ήττα των Λιθουανών από τη Ρεάλ κάθε άλλο παρά συνιστά ντροπή.

Από αλλού το περιμέναμε κι αλλού μας ήρθε, στο πρόσφατο ματς της Χίμκι με τον Ερυθρό Αστέρα. Οι Μοσχοβίτες πανηγύρισαν με κόπο το πρώτο τους ροζ φύλλο στη φετινή Ευρωλίγκα, έπειτα από σερί πέντε ηττών, έχοντας όχι τον συνήθη ύποπτο, Άλεξ Σβεντ, ως απόλυτο πρωταγωνιστή, αλλά τον Έρικ ΜακΚόλουμ, στην πρώτη του εμφάνιση στην λίγκα ύστερα από 2.5 (και βάλε) χρόνια! Άραγε, πόσο λειτουργική θα αποδειχθεί σε βάθος χρόνου για τους Ρώσους η συνύπαρξη του ηγέτη της Χίμκι με έναν τόσο υψηλού διαμετρήματος σκόρερ;

Πολλές φορές στον αθλητισμό και δη στα ομαδικά σπορ αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για την ανάδειξη των προσόντων ενός αθλητή δεν είναι μόνο το ταλέντο, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο θα ενταχθεί. Ίσως τελικά αυτό να έχει μεγαλύτερη σημασία, ώστε να μπορέσει ο εκάστοτε προπονητής να πάρει το μέγιστο από τον παίχτη του. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί μέχρι στιγμής ο Αμερικανός γκαρντ της Μπάγερν Μονάχου, Wade Baldwin o 4^ος .

Δύο τα αναβληθέντα παιχνίδια της έκτης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα, η οποία δείχνει να συνέρχεται κάπως από το αρχικό φιάσκο και να διεκπεραιώνει τις περισσότερες αναμετρήσεις απροβλημάτιστα. Πάλι καλά, αν και έχουμε δρόμο ακόμη.

Μετά τις τέσσερις πρώτες στροφές της Ευρωλίγκα, τα περισσότερα από τα βαριά χαρτιά της διοργάνωσης έχουν ξεκινήσει άσχημα. Η Μακάμπι, η Ρεάλ και η Εφές βρίσκονται στο 1-3, ενώ λίγο πιο πάνω, η ΤΣΣΚΑ δείχνει επίσης να ψάχνεται, σε ένα διόλου πειστικό 2-2. Συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο; Όχι απαραίτητα, αν και οι περιπτώσεις είναι μεταξύ τους διαφορετικές. Για παράδειγμα, Ισπανοί και Τούρκοι δύσκολα μπορούν να επικαλεστούν προβλήματα χημείας, κι ας λείπει ο Λάρκιν στους δεύτερους. Αντίθετα, τόσο η Μακάμπι, όσο και η ΤΣΣΚΑ, μάλλον βρίσκονται σε φάση αναγνώρισης των νέων τους ρόστερ, τα οποία δημιουργούν πολύ συγκεκριμένες προκλήσεις. Πάμε να δούμε μερικά βασικά πραγματάκια για τις ομάδες, σε μία προσπάθεια να διελευκάνουμε το μυστήριο της μέτριας εκκίνησής τους (στατιστικά από την Ευρωλίγκα και το Real Gm).

H πρώτη εβδομάδα διπλής αγωνιστικής έφτασε στο τέλος της και ο απολογισμός των δύο νικών των ερυθρολεύκων κρίνεται απόλυτα θετικός. Παρότι βρισκόμαστε στην αρχή της χρονιάς, η ομάδα δείχνει ένα πολύ ανταγωνιστικό πρόσωπο και παρά την έλλειψη επίσημων αγώνων λόγω Α1 (εδώ ας γελάσουμε με την νέα αναβολή της πρεμιέρας, καθώς δεν γνωρίζουμε πόσες ομάδες θα λάβουν μέρος), παιχνίδι με το παιχνίδι βελτιώνει επί μέρους κομμάτια του παιχνιδιού της.