Από εκεί και πέρα, δεν είδαμε ιδιαίτερες εκπλήξεις, με την Εφές, την Βαλένθια και την Αρμάνι να παίρνουν άνετες νίκες, την Ζενίτ να καθαρίζει την Ζαλγκίρις και την Μακάμπι να κάνει το ίδιο απέναντι στην Μπασκόνια σε δύο ματς που ίσως στο τέλος αποδειχθούν καθοριστικά για την πρόκριση στην οκτάδα. Ας τα δούμε όμως αναλυτικά με τις κατηγορίες μας.

Η πρώτη πεντάδα

1 – Μάρκο Γκούντουριτς

Εξαιρετικός για ακόμη έναν αγώνα ο νεοαποκτηθείς γκαρντ της Φενέρμπαχτσέ, που ήταν ο βασικός υπεύθυνος για την αιχμαλωσία του Παναθηναϊκού στην Κωνσταντινούπολη. Ο Γκούντουριτς έβαλε 18 πόντους με 8 σουτ, έδωσε 4 ασίστ κι έκλεψε 2 φορές την μπάλα, όντας καθοριστικός στο 18-0 της ομάδας του στην πρώτη περίοδο που ουσιαστικά τελείωσε πρόωρα τον αγώνα. Σε δεύτερη ανάγνωση το πραγματικό ενδιαφέρον αφορά το γεγονός ότι ο Σέρβος είναι πρακτικά ο βασικός οργανωτής της ομάδας του, με τον Ντε Κολό να περνάει σε ρόλο off-ball και τον Λορένζο Μπράουν να έρχεται πια από τον πάγκο. Η προσθήκη του και οι επιμέρους αλλαγές φαίνεται να δουλεύουν, η Φενέρ έχει πλέον 5 σερί νίκες και πάει στη Μόσχα σε πλήρη φόρμα.

2 – Κόρι Χίγκινς

Απίθανη εμφάνιση από τον παιχταρά της Μπαρτσελόνα, στη σπουδαία επικράτηση των Καταλανών στην έδρα της ΤΣΣΚΑ. Με τους Ντέιβις και Μίροτιτς να παραμένουν εκτός, το βάρος έχει στραφεί στην περιφέρεια των παικτών του Γιασικεβίτσιους κι ο Χίγκινς (σε δεύτερο βαθμό κι ο Καλάθης) έχουν ανταποκριθεί πλήρως στο κάλεσμα. 25 πόντοι κι 6 ριμπάουντ ήταν ο τελικός απολογισμός του, σε μία εμφάνιση που ήταν με διαφορά η κορυφαία της αγωνιστικής. Highlight, αυτό το απίθανο καλάθι+φάουλ κόντρα στον Μιλουτίνοφ που αναχαίτισε οριστικά την τελευταία προσπάθεια αντεπίθεσης της ΤΣΣΚΑ:

3 – 14/24

Οι παίκτες της Αρμάνι ξεκίνησαν τον αγώνα με την Άλμπα βάζοντας μόλις ένα από τα 7 πρώτα τρίποντα που επιχείρησαν. Αυτό όμως δεν συνεχίστηκε. Αντιθέτως, ακολούθησε ένας καταιγισμός, με τους παίκτες του Μεσίνα να ευστοχούν στα 14 από τα επόμενα 24 σουτ, έξω από την γραμμή των 6,75. Με τέτοια ευστοχία η ούτως ή άλλως αδύναμη άμυνα της Άλμπα δεν μπορούσε να αντιδράσει, παρά τις επιστροφές των περισσότερων απουσιών στις προηγούμενες εβδομάδες. Με τη σειρά της κι η ιταλική ομάδα δείχνει σημάδια ανάκαμψης από τα κακά αποτελέσματα κι η αλήθεια είναι ότι παίζει αρκετά καλύτερο μπάσκετ. Ίσως μας διαβάζει ο κόουτς, ποιος ξέρει.

4 – Γκερσόν Γιαμπουσέλε

Η Βιλερμπάν έριξε την βόμβα της αγωνιστικής, επικρατώντας του φορμαρισμένου, αν κι ελλιπή, Ολυμπιακού στο Φάληρο κι έσπασε ένα αρνητικό σερί τεσσάρων ηττών. Βασικός πρωταγωνιστής ήταν ο ντε φάκτο ηγέτης της φετινής ομάδας της. Ο Γάλλος πρώην ΝΒΑερ είχε 19 πόντους, 5 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα, 2 τάπες και 7 κερδισμένα φάουλ χωρίς να κάνει ούτε ένα λάθος, ολοκληρώνοντας μία από τις πιο all-around εμφανίσεις της φετινής σεζόν. Ο Γιαμπουσέλε είναι κάτι παραπάνω από το βαρόμετρο της γαλλικής ομάδας και εμφανίσεις σαν την χθεσινοβραδινή, αποτελούν το δείγμα της αξίας που τον έστειλε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

5 – Γουόλτερ Ταβάρες

Κυριαρχικός και στο Μόναχο ο κορυφαίος σέντερ της φετινής Ευρωλίγκα, έδειξε την αξία του απέναντι στην γεμάτη φροντλάιν της Μπάγερν. Ο Ταβάρες σημείωσε 26 πόντους, πήρε 9 ριμπάουντ κι έβγαλε πολλές από τις κρίσιμες άμυνες στο τέλος του αγώνα και στην παράταση, εξουδετερώνοντας πρώτα τον Ρέινολντς κι εν συνεχεία τον Γκιστ, με την Ρεάλ να αντέχει τελικά στην παράταση μετά το κρεσέντο τριών πόντων της Μπάγερν στο τέλος της κανονικής διάρκειας.

Χ-Factor

Κομβικός για ακόμη μία φορά ο Ελάιζα Μπράιαντ σε επικράτηση της Μακάμπι, αυτήν την φορά απέναντι στην Μπασκόνια. Όταν οι Βάσκοι κατάφεραν να μειώσουν τη διαφορά στους 4, ο εξαιρετικός γκαρντ/φόργουορντ/πολυεργαλείο του Γιάννη Σφαιρόπουλου ανέλαβε δράση με δράση με δύο σπουδαίες άμυνες στον Πιέρια Χένρι, δύο βολές κι ένα βροντερό κάρφωμα που έστειλε τη διαφορά στους εννέα και το το φύλλο αγώνα στην ομάδα του. Ας το δούμε κιόλας, να έχουμε μία σφαιρική άποψη.

Το Avatar

Θα είναι άδικο να βάλουμε κάποιον από τους παίκτες της Χίμκι σε αυτήν την κατηγορία, όχι γιατί δεν το αξίζουν, το κάθε άλλο, αλλά γιατί απολύθηκε ο προπονητής τους, οπότε μάλλον δεν φταίνε αυτοί για την εικόνα της ομάδας τους. Το βραβείο για αυτήν την αγωνιστική θα πάει από κοινού στον Νάιτζελ Χέιζ και τον Όγκουστιν Ρούμπιτ, οι οποίοι στο σαραντάλεπτο που αγωνίστηκαν, μάζεψαν συνολικά 7 πόντους με 3/12 σουτ, πήραν 5 ριμπάουντ και έτερον ουδέν, απέναντι στη Ζενίτ, η οποία θεωρητικά ήταν κενή στις θέσεις των ψηλών. Κακή εβδομάδα για την Ζαλγκίρις, με το ματς απέναντι στον Ολυμπιακό την επόμενη Παρασκευή να είναι κομβικό και για τους δύο.

Οι φάσεις

Πολύ θέαμα στη Μόσχα, με το παιχνίδι να εξελίσσεται σε παράσταση αμφότερων των γκαρντ. Πρώτα, ο Γιάνις Στρέλνιεκς τροφοδοτεί τον Τζοέλ Μπολομπόι:

(τζίζας).

 Ακολουθεί ο Νικ Καλάθης με μία τυφλή, στραβή αλλά τέλεια πάσα στον Ρόλαντς Σμιτς:

Σούπερ

Η τακτική

Η Μπάγερν έδειχνε να έχει το μομέντουμ στο τέλος του αγώνα με την Ρεάλ, επιστρέφοντας από το -7 μέσα σε ενάμισι λεπτό, με τρία συνεχόμενα τρίποντα. Οι Μαδριλένοι απάντησαν και η τελευταία επίθεση των Γερμανών δεν κατέληξε κάπου, με τον Γουέιντ Μπόλντγουιν να μην μπορεί να βρει αρκετό χώρο ανάμεσα στις τανάλιες του Τζέφρι Τέιλορ και τα κουπιά του Γουόλτερ Ταβάρες. Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως η Ρεάλ είχε πλέον βρει το φάρμακο και στην παράταση το εκμεταλλεύτηκε πλήρως.

Ο Μπόλντουιν είναι από τις περισσότερο συζητημένες προσωπικότητες της στήλης, μέχρι και ξεχωριστό κείμενο έγινε για πάρτη του, όμως στην παράταση φάνηκε η πιο χτυπητή του αδυναμία. Η Ρεάλ έβαλε πάνω του τον Τέιλορ, ο οποίος του έδωσε όσο χώρο ήθελε έξω από το τρίποντο και τον προκάλεσε να σουτάρει κι αυτός τα έσπασε, ίσως και φυσιολογικά. Η Μπάγερν αναζήτησε νέες πηγές σκοραρίσματος, αλλά ο Ντεκ κλείδωσε τον Λούτσιτς και ο Ταβάρες, όπως προείπαμε δεν είχε πρόβλημα να κρατήσει το οχυρό, ε σόρι την μπασκέτα. Η Ρεάλ κατάφερε να κερδίσει άλλη μία φορά στην παράταση και δείχνει να έχει όλες τις λύσεις σε τέτοια κλειστά ματς, ειδικά στην άμυνα της, η οποία κράτησε την Μπάγερν άποντη για πάνω από τέσσερα λεπτά στην παράταση.

Ο Παναθηναϊκός

Οι πράσινοι πήγαν στην Κωνσταντινούπολη με μία αρκετά ικανοποιητική εμφάνιση και νίκη απέναντι στην Βιλερμπάν, με νέο προπονητή, αλλά χωρίς τον αρχηγό τους. Οι όποιες ελπίδες κράτησαν ακριβώς 5 λεπτά, καθώς μετά το πρώτο υποχρεωτικό τηλεοπτικό ταιμάουτ, στο γήπεδο επικράτησε μόνο μία ομάδα. Η Φενέρμπαχτσε έτρεξε σερί 18-0 για να κλείσει την πρώτη περίοδο, και το ματς κρίθηκε εκεί.

Το βασικό ζήτημα αφορούσε την εικόνα που έδειξαν οι παίκτες σε αυτό το καταστροφικό, ας πούμε, πεντάλεπτο. Κακές επιθέσεις, πολλά λάθη, ανύπαρκτη άμυνα στο τρανζίσιον. Φυσικά αυτή δεν είναι μία καινούργια εικόνα, το είδαμε και σε άλλα εκτός έδρας παιχνίδια, όπου η διαφορά έμοιαζε να ξεφεύγει απότομα και ο έλεγχος να χάνεται. Για μία νέα ομάδα που χτίζεται με στόχο το μέλλον, δεν ήρθε κι η καταστροφή του κόσμου επειδή δεν μπορεί να αντέξει σε έδρες, ειδικά σε αυτές αντιπάλων που βρίσκονται σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Όμως, εφόσον αυτός είναι ο στόχος, τα ερωτήματα που διαμορφώνονται είναι άλλα και αφορούν περισσότερο την διοίκηση παρά το επιτελείο και τους παίκτες. Ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή, αλλά η αίσθηση που επικρατεί είναι πως δεν θα αλλάξει και τόσο ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας. Στην καλή μέρα των παικτών της, θα είναι μία ανταγωνιστική ομάδα, στην κακή της μέρα μπορεί να έρχονται και τέτοια αποτελέσματα, τίποτα που δεν είχε προεξοφληθεί από τις πρώτες αγωνιστικές της φετινής σεζόν. Παρότι το πλάνο είναι υποτίθεται μακροπρόθεσμο, άπαντες φαίνεται να λειτουργούν κοιτώντας μόνο το κοντινό μέλλον και η επανάληψη αυτών των καταστάσεων, δεν μοιάζει να λύνεται με τρικ.

Ο Ολυμπιακός (Giorgos Β.)

Είναι πολύ λογικό ο Ολυμπιακός να δυσκολεύεται αφάνταστα με σύνολα τύπου Βιλερμπάν, διότι η γραμμή γκαρντ του δεν είναι στελεχωμένη με παίκτες που παίζουν άνετα το ένας εναντίον ενός. Επίσης, οι ερυθρόλευκοι δεν διαθέτουν ψηλό που να έχει ποικιλία κινήσεων, ώστε να εκμεταλλευτεί τα μις ματς που προκύπτουν από τις αλλαγές στην άμυνα. Έτσι, όταν οι ερυθρόλευκοι αντιμετωπίζουν αθλητικά σύνολα με switch-everything λογική, οι λειτουργίες τους μπλοκάρουν λόγω αυτών των δομικών ελλείψεων. Όχι ότι δεν έχει χάσει από άλλου τύπου ομάδες το σύνολο του Μπαρτζώκα, απεναντίας. Απλώς, μία από τις συνταγές που πιάνουν στην αντιμετώπιση του είναι σίγουρα οι "μη περιστροφές".

Η παραπάνω εξήγηση έχει φυσικά τα όρια της, τα οποία μπαίνουν εκεί ακριβώς που προφέρεται το όνομα των αντιπάλων: "Bιλερμπάν". Πρόκειται για μία μέτρια ομάδα, που στην καλή της ημέρα κάνει μεν ζημιές (βλ. Μπαρτσελόνα), όμως κανείς δεν δικαιούται να πει πως απέναντι της δεν ήταν προετοιμασμένος. Και ο Ολυμπιακός, έτσι όπως φάνηκε από τον τρόπο που μπήκε στο παιχνίδι, δεν ήταν. Η συμπεριφορά του είχε όλα τα στοιχεία που συναντώνται σε ήττες υπεροψίας. Ελάχιστη προσήλωση στο passing game, 16 λάθη, αργές αντιδράσεις στα close out, τα πάντα. Η κούραση από την μεγάλη νίκη στο Ισραήλ δεν αποτελεί δικαιολογία και για την συγκεκριμένη ήττα, κάθε κριτική θα πρέπει εντός της ομάδας να είναι καλοδεχούμενη.

Having said that, οι ερυθρόλευκοι έχουν το περιθώριο να διορθώσουν την επόμενη εβδομάδα. Το ανησυχητικό όμως είναι πως ήταν η δεύτερη φορά που σε ζευγάρια παιχνιδιών η απόδοση έπεσε κατά κόρον στο κατά σειρά δεύτερο και η Ζαλγκίρις δεν αστειεύεται. Εδώ το καρπούζι, εδώ και το μαχαίρι, βέβαια. Φέτος υπάρχει πλάνο, υπάρχει κατεύθυνση και υπάρχουν βάσιμες ελπίδες για την οκτάδα, όμως από ένα σημείο και ύστερα, οφείλει να υπάρχει και συνεχής προσήλωση. Η απουσία της βαραίνει τόσο τους παίκτες, όσο και το προπονητικό επιτελείο. Αν είστε παραπάνω συγχυσμένοι από το δικό μου level, να σας προτείνω ένα Albert Bichot Pinot Noir και να ευχηθούμε μαζί με τον Δημήτρη καλό Σαββατοκύριακο.