Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε (μένουν τα εξ αναβολής) με την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή και τη Ρεάλ στο κατόπι της. Οι δύο ομάδες δείχνουν ικανές να πάνε έτσι μέχρι το τέλος, στηριζόμενες σε διαφορετικά στοιχεία από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Πίσω τους ακολουθούν η μέτρια Μπαρτσελόνα και η σταθερή Μπάγερν και μια ματιά στη δική τους "ουρά" αποκαλύπτει πως για την οκτάδα γίνεται χαμός. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στις παρυφές της, κάτι που ίσως να μην ικανοποιεί τους ρεπόρτερ του, αλλά εμένα μου περισσεύει. Το πιθανότερο είναι να παλέψει μέχρι τέλους και τα τρία επόμενα παιχνίδια αποτελούν ορόσημο.

Καλήν εσπέραν. Eπιστροφή στην πραγματικότητα για Παναθηναϊκό και (κυρίως) Ολυμπιακό στην 16η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, καθώς οι δύο αιώνιοι γνώρισαν ήττες από ομάδες που δεν βρίσκονται φέτος στα καλύτερα τους. Η Φενέρμπαχτσε ειδικά, τελευταία παρουσίαζε εικόνα διάλυσης και οι ερυθρόλευκοι πιθανώς να έχασαν εκεί μια ευκαιρία.

Στα υπόλοιπα, τίποτα ιδιαιτέρως συναρπαστικό, πλην της αγωνιώδους νίκης της Ζαλγκίρις επί της Μπάγερν, σε ματς που παρόλα αυτά βλεπόταν δύσκολα. Η Ρεάλ συνεχίζει να ανεβαίνει, παρά την φυγή του Καμπάτσο και η ΤΣΣΚΑ έχει την άνεση να περιμένει τον Κλάιμπερν, καθώς οι ψηλοί της αποκτούν κώδικες επικοινωνίας. Ση,αντική σίγουρα η νίκη της Εφές επί της Μπαρτσελόνα, όπως και η επικράτηση της Μπασκόνια μέσα στο Μιλάνο (Γες!). Πάμε στις κατηγορίες μας.

Μακάμπι και Ρεάλ Μαδρίτης πήραν τα διπλά στα θρίλερ που διαδραματίστηκαν σε Βαρκελώνη και Πειραιά, στα αποτελέσματα που σημάδεψαν την 15^η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, οι ομάδες της οποίας πλέον αρχίζουν να βρίσκουν ρυθμό, δείχνοντας να ξεπερνούν τα προβλήματα που τους προκάλεσε ο κορονοϊός στην αρχή της σεζόν. Παρόλα αυτά σχεδόν κάθε αγωνιστική έχει απροσδόκητα αποτελέσματα, όχι φυσικά σαν αυτό της Ρεάλ, αλλά σαν τη νίκη της ομάδας του λαού απέναντι στην ομάδα του Γιασικεβίτσιους.

Πρώτο μέρος της τελευταίας διπλής αγωνιστικής για το «καταραμένο» 2020, αγωνιστική κατά την οποία Βαλένθια και Ρεάλ κέρδισαν η μία εύκολα και η άλλη δύσκολα σε Πειραιά και Αθήνα, με τους πορτοκαλί να πιστοποιούν πως συνεχίζουν από πέρυσι την καλή δουλειά που γίνεται σε όλα τα επίπεδα. Από κει και πέρα, η Ζενίτ αρχίζει και σταθεροποιείται σε τροχιά οχτάδας, η Μακάμπι και η Φενέρ προβληματίζουν, ενώ Τζέιμς λαμπρός οδηγεί την ΤΣΣΚΑ στην πρώτη θέση. Ας ρίξουμε μια ματιά στην πρώτη πεντάδα.

Η νίκη του Ολυμπιακού επί του Αστέρα στο Βελιγράδι ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα αποτελέσματα της 13ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκας. Ο λόγος; Επρόκειτο για ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, αμέσως μετά από ένα αποτέλεσμα-υπέρβαση στη Βαρκελώνη, που αν οι ερυθρόλευκοι το έπαιρναν, θα τους έβαζε ουσιαστικότατα στην κούρσα για το πλασάρισμα στην οκτάδα. Ο Ολυμπιακός πλέον βρίσκεται ξεκάθαρα στο κυνήγι των πλέι οφ και οι φίλοι/ες του δικαιούνται να τα προσδοκούν. Σε ό,τι με αφορά και όχι ότι σας νοιάζει, μετά από κάμποσο καιρό χαίρομαι πολύ για την ομάδα που υποστηρίζω.

Ο Κλεμέν Πρέπελιτς δείχνει να αποδίδει φέτος με βάση τις πραγματικές δυνατότητες του, με στόχο την εδραίωση του στο κορυφαίο επίπεδο. Η Βαλένθια «λύγισε» χθες την Έφες χάρη σε δύσκολο buzzer beater του 28χρονου σούτινγκ γκαρντ, ο οποίος πέρα από τις καλές ατομικές εμφανίσεις του ως τώρα στη σεζόν, πρόσθεσε στο ενεργητικό του και μια σπουδαία clutch στιγμή. Ταλέντο και προσωπικότητα δείχνει να έχει, κάτι που λίγο - πολύ μας είχε δείξει και στο πρόσφατο παρελθόν, επομένως τι χρειάζεται πραγματικά; Σταθερότητα και διάρκεια.

Μετά από δύο κακές εμφανίσεις με Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πιθανώς απόρροια των απουσιών εξαιτίας των κρουσμάτων του κορονοϊού, το παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα φάνταζε ως ένα από τα πιο εύκολα της σεζόν. Ναι εύκολα. Η ομάδα ήταν πλήρης και δεν υπήρχε το πρέπει της νίκης και έτσι η -ανεξαρτήτως αποτελέσματος- πήραμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του μπάσκετ που θέλει ο προπονητής να βγάλουν στο παρκέ οι παίκτες του.

Για μόλις δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν, οι άνθρωποι της Ευρωλίγκα και των ομάδων της, είδαν και τα εννέα παιχνίδια να διεξάγονται κανονικά μέσα στο προγραμματισμένο διήμερο. Η πολλή δράση έφερε και μερικά αξιοσημείωτα αποτελέσματα, όπως το διπλό του Παναθηναϊκού στο Μιλάνο, της Φενέρ στην Αγία Πετρούπολη και κυρίως την επικράτηση της Άλμπα μέσα στη Βαλένθια. Την ίδια στιγμή στη μέση της κατάταξης έχει αρχίσει και διαμορφώνεται ήδη μία αξιοπρόσεκτη κατάσταση.

Το 97-73 της Βιλερμπάν επί του Παναθηναϊκού ήρθε να προσγειώσει απότομα φίλους και φίλες του, μετά από ένα αποτέλεσμα διαφαινόμενης ανάκαμψης απέναντι στη Μπαγερν. Το τριφύλλι είχε παίξει πολύ καλά απέναντι στους Γερμανούς, στηριζόμενο κυρίως στην απορρύθμιση της επιθετικής λειτουργίας τους. Με τον Σαντ Ρόος μπροστάρη και την περιστασιακή εφαρμογή παγίδων στους χειριστές, είχε καταφέρει να χαλάσει τελείως το μυαλό των Μπάλντγουιν και Σίσκο, να τους οδηγήσει σε λάθη ή κακές επιλογές και να αποκόψει τους υπόλοιπους από τις πάσες τους.

Ισως για πρώτη φορά στη σεζόν, οι φίλες του Παναθηναϊκού δικαιούνται να χαμογελούν. Ήταν ωραία όλα αυτά τα "περήφανοι για αυτή την ομάδα που μάχεται", όμως η αλήθεια είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε ούτε όμορφα, ούτε στοχευμένα, ούτε με ιδιαίτερο πάθος αν δεν του έβγαινε το παιχνίδι. Η χθεσινή εικόνα απέναντι στην Μπάγερν, απέχει έτη φωτός από το πρόσφατο παρελθόν, χωρίς βέβαια να παρέχει εγγυήσεις μακροημέρευσης.