Σάββατο, 20 Μαρτίου 2021 09:28

To μακρινό ριμπάουντ, Day 30: Μπάγερν για τετράδα

Από :

Η μεγάλη νίκη της Μπάγερν επί της Εφές ξεχώρισε στην 30η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, με τους Βαυαρούς να ονειρεύονται μέχρι και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Δεν θα είναι εύκολο, καθώς πρέπει να κερδίσουν τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα δύσκολα ματς που τους απομένουν, όμως θα το προσπαθήσουν. Ο Τρινκιέρι μπορεί από τώρα να ανακυρηχτεί προπονητής της σεζόν.

Κατά τα λοιπά, σπουδαίο μπάσκετ από τη Φενέρ απέναντι στη Ζαλγκίρις, απίθανη ανατροπή με σερί 19-0 της Μπασκόνια στην έδρα της Ζενίτ και ένας εξαιρετικός Σάσα Βέζενκοφ, που στα 25 του αναλαμβάνει χρέη διαδόχου στον Ολυμπιακό, καθορίζοντας εν πολλοίς τον τρόπο παιχνιδιού των ερυθρόλευκων. Πάμε να δούμε διάφορα πραγματάκια, μέσα από τις κατηγορίες του "μακρινού ριμπάουντ".

Η πρώτη πεντάδα

1. Η ευτυχία του να έχεις τον Νικ Καλάθη στο ρόστερ δεν μετριέται με νούμερα. Ο Νικ ήταν παντελώς άστοχος στο υποτιθέμενο ντέρμπι του Μιλάνο, για την ακρίβεια είχε 0/6 σουτ. Μοίρασε όμως 11 ασίστ, μάζεψε 6 ριμπάουντ και έμεινε στο παρκέ για 27 απολύτως ωφέλιμα λεπτά, κατά τα οποία διέλυσε όποιον γκαρντ βρήκε μπροστά του, με τρομερή άμυνα. Eιδικά ο Σέρχι στην αρχή του αγώνα υπέφερε, νιώθοντας την πίεση ακόμη και όταν ξεκινούσε την επίθεση από την άκρη του γηπέδου. Η Μπαρτσελόνα γενικώς αμύνθηκε καταπληκτικά, κρατώντας μία σχετικά φορμαρισμένη αντίπαλο στους 56 πόντους και σε οικτρά ποσοστά (38,5%, 13,3%). Οι Μιλανέζοι πάντως δεν αστόχησαν σε βολή. Είχαν 20/20!

2. Ο Τζόρνταν Λόιντ τρύπησε την άμυνα του Παναθηναϊκού, καθορίζοντας σχεδόν μόνος του το αποτέλεσμα στο ΟΑΚΑ. 27 πόντοι και τέρατα στην crunch time, με κατά μέτωπο επίθεση στην καρδιά της ρακέτας, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Για 1,5 λεπτό τον απέσυρε ο Ράντονιτς περίπου 3,5 λεπτά πριν το τέλος και ο Αστέρας κόντεψε να διαλυθεί. Με το που ξαναμπήκε, το τριφύλλι επέστρεψε στις ήττες, διαλύοντας τα όποια νέφη αισιοδοξίας είχαν δημιουργήσει οι πρόσφατες εμφανίσεις.

3. Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα για την ΤΣΣΚΑ, κάθε καλή εμφάνιση του Γουίλ Κλάιμπερν θα δίνει ελπίδες, πως το σύνολο του Ιτούδη μπορεί να σταθεροποιηθεί και να φτάσει μέχρι το τέλος. Ο καλύτερος παίκτης της Ευρωλίγκα ξαναέπιασε την γνωστή απόδοση-σελιδοδείκτη, που δείχνει ακριβώς την εξέλιξη της υπόθεσης. Το στοίχημα για τον Κλάιμπερν είναι να ξαναβρεί τα πατήματα του μέσα στη ρακέτα, εκεί όπου δείχνει να έχει ένα σχετικό πρόβλημα μετά την επαναφορά από τον τραυματισμό του. Δεν νομίζω πως θα αργήσει, αν και δεν έχουμε και ιδιαίτερο πρόβλημα να τον βλέπουμε να σκοράρει με pull up τρίποντα. 23 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και η Ρεάλ οπισθοχωρεί επικίνδυνα.

4. H εντυπωσιακή εμφάνιση του Βεζένκοφ στο Βερολίνο επισφραγίστηκε με το dagger τρίποντο για το 78-82 και τις βολές που έκλεισαν το σκορ, έτσι ώστε ο φόργουορντ του Ολυμπιακού να ξεπεράσει τους 30 πόντους και να βάλει το όνομα του δίπλα σε παλιότερους, μεγάλους σκόρερ της ομάδας. Το πολύ καλό νέο έρχεται με την υπενθύμιση της ηλικίας του, 25 χρονών. Το ακόμη καλύτερο, αποκαλύπτεται όταν παρατηρείς κάποια νούμερα, τα οποία έχουν εξελιχθεί μεσούσης της σεζόν. Ο Σάσα έχει μέσο όρο 4 ριμπάουντ, δεν βγάζουν ακριβώς μάτι. Όμως ο αριθμός είναι πλασματικός, καθώς ο παίκτης απέκτησε θέση περιοπής στο rotation του Μπαρτζώκα από την 14η αγωνιστική και έπειτα (τσεκάρετε το). Ε λοιπόν, από τότε ο μέσος όρος του σε ριμπάουντ είναι 6,7, νούμερο εξαιρετικό για τη θέση, που επιβεβαιώνει τα όσα βλέπουμε με το μάτι. Πως δηλαδή, ο Βεζένκοφ δεν είναι πλέον shooting four, αλλά ένας πλήρης stretch forward, που μπορεί να ωφελήσει το σύνολο με διάφορους τρόπους. Ας θυμηθούμε τα όσα έκανε στο Βερολίνο στο παρακάτω βίντεο.

5. Κλείνουμε την πεντάδα χωρίς την παραμικρή πρωτοτυπία, με τον συχνότερο φετινό θαμώνα της, Γιαν Βέσελι, που αυτή τη φορά διέλυσε τη Ζαλγκίρις με 21-10-5 και μόλις ένα άστοχο σουτ. Κατά τη γνώμη μου, ο Βέσελι δικαιούται φέτος το βραβείο του MVP. Δεν διάγει απλώς την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, αλλά έχει επιπλέον εμπλουτίσει το ρεπερτόριο του με δημιουργία για τους συμπαίκτες του, εξελισσόμενος στον απόλυτο σέντερ της νέας εποχής. Αθλητικότητα, αμυνάρα, ευστοχία από τη μέση απόσταση και τις βολές, ασίστ και δεν συμμαζεύεται. Πάμε να δούμε πώς ολοκληρώνει ένα από τα καλύτερα plays της σεζόν.

Το play

Horns, cross κίνηση στο high post, pin down, hand-off, της παλαβής, χορογραφία. Η πάσα του Βέσελι είναι ποίημα.

Η Φενέρ βγάζει διάφορα τέτοια, με διαρκή κίνηση, εναλλαγή ρόλων και θέσεων (χαρακτηριστική η χρήση του Πιερ). Ενδεικτική της ελαστικότητας του Κοκόσκοφ είναι η φανερή υποχώρηση των Ουλάνοβας και Έντι στο rotation, οι οποίοι αν και καλοί παίκτες, περιόριζαν κάμποσο τις επιλογές της επίθεσης. Όχι ότι δεν θα είναι χρήσιμοι αργότερα, ο Έντι είναι σουτέρ ολκής και ο Λιθουανός μπορεί να προσφέρει πολλά. Απλώς η ομάδα βγάζει καλύτερα διαστήματα απόδοσης με εκείνους σχετικά παροπλισμένους.

Ο Παναθηναϊκός

Την προηγούμενη εβδομάδα μιλούσαμε για τα μακριά σχήματα του Παναθηναϊκού, με τον Σαντ Ρόος πλέι μέικερ και με ακόμη τρεις φόργουορντ στις ενδιάμεσες θέσεις. Τα σχήματα αυτά έδωσαν λύσεις στους πράσινους, επικοινωνώντας με την εξέλιξη του αθλήματος. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν έχουν τις αδυναμίες τους και πως ένας προπονητής δεν χρειάζεται να έχει πλήρες ρόστερ στη διάθεσή του. Οι Λόιντ και Γουόλντεν ταλαιπώρησαν αφάνταστα τις υβριδικές πεντάδες του Κάτας, περνώντας με ταχύτητα δίπλα από τα μεγαλύτερα κορμιά και φτάνοντας στο καλάθι με ευκολία. Προφανώς, δεν θα συνέβαινε αν ο Παναθηναϊκός είχε να πετάξει στο τραπέζι το πιο απλό χαρτί, δηλαδή έναν γκαρντ που να παίζει καλή άμυνα. Λογικά από εκεί θα ξεκινήσει η αναδόμηση για τη νέα σεζόν, εφόσον τα υπόλοιπα κομμάτια του κορμού διατηρηθούν ανέπαφα, πράγμα προς το παρόν αμφίβολο.

Ο Ολυμπιακός

Ο φίλος μου ο Λεωνίδας πάντα έλεγε κάτι σαν "θες να δεις τι μπάσκετ σκοπεύει να παίξει μία ομάδα; Kοίτα τα τεσσάρια της". Προσέξτε: Όχι πόσο καλό μπάσκετ θα παίξει. Αλλά τι μπάσκετ θα παίξει. Με έναν πλήρη stretch forward, οποιοδήποτε σύνολο μπορεί να ανοίξει το γήπεδο, να φτιάξει χώρους για τους γκαρντ, να ανεβάσει τα ποσοστά του, να βελτιώσει την κυκλοφορία του και να δημιουργήσει ανισσοροπίες στους αντιπάλους γενικώς. Οι προπονητές το γνωρίζουν και για αυτό τον λόγο, όταν δεν έχουν έναν τέτοιο παίκτη, πολύ συχνά βρίσκουν τα επιθυμητά στοιχεία της θέσης από τριάρια. Το βλέπουμε κατά κόρον: Κλάιμπερν, Παπαπέτρου, Πιερ, Ντατόμε - η λίστα είναι ατέλειωτη. Το θέμα με τον Ολυμπιακό είναι πως πλην Βεζένκοφ, δεν έχει άλλη αντίστοιχη μονάδα, ούτε το αντίστοιχο τριάρι. Μιλώντας λοιπόν παραπάνω για το τι έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός, θα ήθελα του χρόνου να δω τον Ολυμπιακό να μπορεί διαρκώς να ανοίγει το γήπεδο από τη θέση 4, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ελάχιστη συμμετοχή του Πρίντεζη. Θα μου πείτε: "Eδώ δεν έχουμε γκαρντ και σέντερ της προκοπής". Σωστά. Ε, ξερωγω, θα πάρουμε.

Χ factor και κακίες

O βετεράνος Τζέιμς Γκιστ προτιμήθηκε για ακόμη μία φορά έναντι του Τζέιλεν Ρέινολντς στα κρίσιμα σημεία. Όταν ο τελευταίος αστόχησε σε ένα επιπόλαιο σουτ, που λίγο έλειψε να αποβεί μοιραίο, ο Τρινκιέρι τον απέσυρε, χωρίς να υπολογίσει την εξαιρετική επιθετική του εμφάνιση. Στην τελευταία κατοχή αμύνθηκε ο Γκιστ και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις οθόνες μας.

Για κάποιο λόγο, ο Εργκίν Αταμάν, αμέσως μετά από το καθαρότατο κόψιμο, τα έβαλε με τους διαιτητές, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του γραφικότερου προπονητή της διοργάνωσης. Το ότι αυτός ο τύπος μπορεί να πατήσει την κορυφή, ομολογώ πως με ξεπερνάει, όμως κρατώ ακέραιες τις ελπίδες μου πως το όμορφο μπάσκετ της Εφές θα ανταμειφθεί ηθικά μόνο από την ιστορία, χωρίς να χρειάζεται να τη δούμε να κατακτά το τρόπαιο. Θυμάμαι έκλαιγα στο Τελ Αβίβ, 14 χρονών, όταν ο τότε τρομερός Ολυμπιακός την πάτησε από το τρίποντο του Κόρνι Τόμπσον, αλλά τώρα, στα 41 μου, αντιλαμβάνομαι το δίκαιο εκείνου του αποτελέσματος. Ο Ιωαννίδης ήταν στον κόσμο του και έχασε, ο Ολυμπιακός από τότε κατέκτησε τρία τρόπαια, χαρήκαμε και ο ξανθός πήρε τη θέση που του άξιζε. Με το καλό τα ίδια εύχομαι, σημειώνοντας πως σε πολύ κλειστά ματς η Εφές ξεχνάει διαρκώς τις σταθερές της και αφήνεται πλήρως στις ορέξεις του Λάρκιν. Οσο παιχταράς και να είναι, δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι μπορεί να επιλέγει σωστά ανάμεσα σε διάφορα ενδεχόμενα, όταν η μπάλα καίει.

Το avatar

Aκόμη ένα ματς-τραγωδία από τον Μάικλ Ρολ, με 0/6 σουτ σε 19 λεπτά συμμετοχής, σε αγωνιστική ημέρα κατά την οποία οι Σέρχι και Πάντερ έβρισκαν επίσης σίδερο. Γιατί επιλέγω τον Ρολ; Διότι οι άλλοι δύο έχουν τραβήξει τη Μιλάνο τόσες και τόσες φορές, ενώ ο Ρολ εμφανίζεται διαρκώς ως σκιά του εαυτού του, θέτοντας την πρώτη υποψηφιότητα για αποχώρηση στο τέλος της σεζόν. Δεν κάνει step up σε κανέναν τομέα του παιχνιδιού, όταν οι συμπαίκτες του δεν παίζουν καλά και στην πράξη αποδυναμώνει το θεωρητικό βάθος του πάγκου του Μεσίνα. Το πρόβλημα δεν είναι τα ποσοστά, αλλά η υπερβολικά συγκρατημένη ιδιοσυγκρασία. Έχει φέτος μόλις 4,5 πόντους σε περίπου 17 λεπτά και το χειρότερο, παρουσιάζεται αξίσου αόρατος σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της στατιστικής.

Η φάση

Θα μπορούσε φυσικά εδώ να μπει και το κόψιμο του Γκιστ. Μιας και το είδαμε παραπάνω, πάμε να δούμε πώς κατέληξε το σερί 19-0 της Μπασκόνια, η οποία έφερε τούμπα όχι μόνο το παιχνίδι, αλλά και την μάχη για την οκτάδα. Λούκα Βιλντόζα.

Για μία ακόμη αγωνιστική, η Μπασκόνια επιβεβαίωσε πως πρόκειται για την "ομάδα των σερί". Οι Βάσκοι μπορεί να πατήσουν το γκάζι στο πάτωμα από εκεί που δεν το περιμένεις και για μερικά λεπτά να μη σταματιούνται ούτε από τους Τσικάγκο Μπουλς. Θυμηθείτε το 24-2 απέναντι στην Μπάγερν, μόλις μία εβδομάδα πριν. Σε ένα αντίστοιχο μοτίβο, με μπροστάρηδες τους φόργουορντ, ανέτρεψαν διαφορά 14 πόντων στην τελευταία περίοδο (ήταν 18 πιο πριν) και 9 στο τελευταίο δίλεπτο, για να κάτσουν πλέον στο σβέρκο της Ζενίτ στη βαθμολογία. Σημειωτέον ότι "εχουν" και την ισοβαθμία. Η τελική ευθεία αναμένεται συναρπαστική, τόσο για την τελευταία θέση των πλέι οφ, όσο και (κυρίως) για τις θέσεις του πλεονεκτήματος.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και όλους.

 

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely