Υποψήφια για να βρεθεί εκτός οκτάδας είναι μέχρι και η Ρεάλ, η οποία όμως άντεξε στη Γαλλία και μάλλον θα αντέξει ως το τέλος. Η Βαλένθια δε, την τελευταία αγωνιστική υποδέχεται τους καμικάζι του Ιβάνοβιτς και είναι πιθανό να κερδίσει όλα της τα επανομείναντα ματς. Για να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια.

Η πρώτη πεντάδα

1. 10 από τους πρώτους 12 πόντους της Μπασκόνια στην τρίτη περίοδο πέτυχε ο Πιέρια Χένρι, ανοίγοντας σχεδόν μόνος του την διαφορά μεταξύ της ομάδας του και της Μιλάνο στη Φερνάντο Μπουέσα (από 33-32 σε 45-38), μια διαφορά που τελικά δεν έκλεισε ποτέ, αντίθετα διευρύνθηκε. Ο Χένρι μπήκε στο παιχνίδι ως αλλαγή στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, όταν οι Βάσκοι δεν μετακινούσαν σωστά τη μπάλα και άλλαξε τη ροή του αγώνα ήδη από εκείνο, το πρώιμο σημείο, προοικονομώντας το τι θα ακολουθούσε. Ολοκλήρωσε τελεικά με 19 πόντους, 5 ριμπάουντ και 6 ασίστ, βοηθώντας τον Πολονάρα να αναδειχτεί παίκτης του αγώνα, κι ας μην ήταν. Όχι ότι δεν έπαιξε καλά ο Ιταλός βέβαια, κάθε άλλο, απλώς ο ακρογωνιαίος λίθος της επικράτησης ήταν ξεκάθαρα ο συμπαίκτης του.

2. Εμφάνιση κανονικού πλέι μέικερ από τον αδικημένο της φετινής Μακάμπι, Κρις Τζόουνς, που καθοδήγησε την ομάδα του σε εκτός έδρας νίκη επί της Ζαλγκίρις, οριοθετώντας την καταστροφή των λίγων ελπίδων των Λιθουανών για πρόκριση. Ο Τζόουνς είχε13 πόντους, 6 ασίστ και 4 κλεψίματα σε 24 λεπτά συμμετοχής, δείχνοντας στους Γουίλμπεκιν και Ντόρσεϊ τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να αφήσουν οι ίδιοι καλύτερο αποτύπωμα, αν είχαν το μυαλό στο κεφάλι τους. Ιδού τι εννοώ. Δύο ασίστ, αντί για αεροπλανικά, στο πιο κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης.

3. H σκυταλοδρομία των γκαρντ της Εφές απέναντι στον Παναθηναϊκό είναι ενδεικτική της επικινδυνότητας της περιφέρειας του Αταμάν. Ο Μίτσιτς ξεκίνησε αλάνθαστος, ο Μπομπουά συνέχισε ασταμάτητος και ο Λάρκιν έβαλε το κερσάκι στην τούρτα. Και οι τρεις μαζί, διέλυσαν την τακτική του switching, φροντίζοντας στο ενδιάμεσο να τροφοδοτήσουν με συνέπεια και τον Μπράιαντ Ντάνστον. Το στοίχημα του Αταμάν είναι να τους διατηρεί ζεστούς και σε ισορροπία, διότι πολύ συχνά ο Μπομπουά περνάει σε δεύτερο ρόλο. Δεν είναι κακό, όμως υπάρχουν φορές που συμβαίνει χωρίς να χρειάζεται κι ενώ ένας εκ των άλλων δύο μπορεί να βαράει τούβλα. Η Εφές θα είναι στο φάιναλ φορ, τελεία και παύλα. 

4. Οκ, αναμενόμενη και κάπως διεκπεραιωτική η νίκη της Μπάρσα επί της Άλμπα, παρόλα αυτά δεν γίνεται να μην συμπεριλάβουμε στην πεντάδα τον σιωπηλό MVP των Καταλανών, που ίσως καταλήξει και MVP της σεζόν - θα δοθεί μάχη με τον Βέσελι. Νίκολα Μίροτις συνεπώς για τη θέση 4, με 26 πόντους, 7 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα. Τον περιμένουμε πλέον να δείξει την κλάση του στα πλέι οφ και το φάιναλ φορ. Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον να ματσάρει η Μπαρτσελόνα με την Μπασκόνια, έτσι δεν είναι;

5. Εξαιρετικός ο Μάικ Τόμπεϊ στη δύσκολη νίκη της Βαλένθια επί της Μπάγερν, που την κρατάει στο κόλπο της οκτάδας. 18 πόντοι με σχεδόν αλάνθαστα ποσοστά και 4 ριμπάουντ ο απολογισμός, ο οποίος κάπως τον αδικεί. Βλέπετε, το μόλις ένα επιθετικό ριμπάουντ που χρεώθηκε είναι πλασματικό, καθώς προκάλεσε τις ανανεώσεις δύο πολύ κρίσιμων επιθέσεων στο τελευταίο δίλεπτο, που πρακτικά έκαναν τη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες. Ο Τόμπεϊ συνέχισε μία σειρά από πολύ καλές παρουσίες στα τελευταία επτά παιχνίδια, εκ των οποίων έχει ολοκληρώσει τα έξι με διψήφιο αριθμό πόντων. Το ποσοστό του στα τρίποντα δε, παραμένει εξαιρετικό (41%), δίνοντας την δυνατότητα στον Πονσαρνάου να παίζει διαρκώς με stretch-5, για 40 λεπτά, καθώς και ο Νούμπλιεβιτς σουτάρει πολύ από έξω.

X factor

Ο Νταϊσόν Πιερ ήταν εκείνος που αναχαίτισε την αντεπίθεση του Ολυμπιακού στην τρίτη περίοδο, πετυχαίνοντας βολές, δίποντο και τρίποντο κόντρα στη ροή του αγώνα στο Φάληρο, αυτή τη φορά αγωνιζόμενος από τη θέση 3, τη φυσική του. Οι ερυθρόλευκοι θα είχαν καλύτερη τύχη αν ο Κοκόσκοφ δεν κατέφευγε στην απλή συνταγή τροφοδότησης του Πιερ σε προσωπική φάση, εκεί που ελάχιστοι αντίπαλοι μπορούν να τον κοντράρουν, ειδικά όταν βάζει πλάτη. Ο Μακίσικ αποτέλεσε αυτή τη φορά το θύμα, αλλά δεν είναι για να τον κατηγορήσουμε, εδώ την έχει πατήσει κοτζάμ Σενγκέλια. 15 πόντοι και 4 ασίστ για τον Πιερ, που βάζει υποψηφιότητα για την καλύτερη μεταγραφή της σεζόν.

Στην κατηγορία αξίζει επίσης μια αναφορά στον Ουσμάν Γκαρούμπα, που έπαιξε για 33 λεπτά στο Αστρομπάλ, τα περισσότερα στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα μέχρι στιγμής. Σε αυτά είχε 9 πόντους, 8 ριμπάουντ και 3 ασίστ, καλύπτοντας τις θέσεις 4 και 5 και αποτελώντας αντίβαρο στα ελαφριά σχήματα που συνηθίζει να παρατάσσει ο Πάρκερ, όταν ο Φαλ είναι στον πάγκο. Ο τρομερός νεαρός δεν δίστασε να επιχειρήσει μάλιστα και 5 τρίποντα. Ευστόχησε μόλις στο ένα, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Τη δουλειά του την έκανε και από του χρόνου θα τον βλέπουμε πολύ, πολύ περισσότερο.

To play

Η μεγαλειώδης απλότητα του five out της Εφές ή τι μπορεί να προσφέρει από μόνο του το spacing με καλούς σουτέρ. Ο Ντάνστον πασάρει στον Μπομπουά, που βρίσκει τη ρακέτα ολόαδεια. Το βασικό πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό (και για οποιονδήποτε) είναι ότι δεν γίνεται να κατασκηνώσει ο ψηλός του στη ρακέτα σε ανάλογα plays, διότι πολύ απλά κάτι τέτοιο θα ανάγκαζε σε άμυνα ένας εναντίον δύο, σε ενδεχόμενο hand off του Ντάνστον με τον Λάρκιν. Δείτε το.

Κουίζ. Τι σκατά μπορεί να κάνει εδώ η άμυνα; Να ακολουθήσει σωστά τον Μπομπουά, θα μου πείτε ή να δώσει βοήθεια μέσα στη ρακέτα. Οκ, καλή τύχη.

Τa avatar

Τα νούμερα των Πολ Ζίπσερ και Τζέιλεν Ρέινολντς δεν μοιάζουν τόσο άσχημα, όμως πιστέψτε με, η άμυνα τους στα πικ εν ρολ ή στα πικ εν ποπ της Βαλένθια ήταν το λιγότερο τραγική. Η απουσία του Τζέιμς Γκιστ κόστισε στον Τρινκιέρι, που έμεινε με την φιλότιμη - αλλά όχι αρκετή - προσπάθεια του Ραντόσεβιτς και με τις αργές αντιδράσεις δύο εκ των βασικότερων παικτών του. Για τον Ρέινολντς ειδικά, νομίζω πως πρέπει να τονιστεί ότι στην άμυνα δεν παρουσιάζεται γενικώς συνεπής, πολλές φορές παρασυρόμενος από τον ενθουσιασμό που δημιουργούν οι επιδόσεις του στην επίθεση. Οι υπερβάσεις της Μπάγερν έχουν δημιουργήσει λόφο, δεν αντιλέγω, απλώς βλέποντας τους Τόμπεϊ και Γουίλιαμς (στο τέλος) να παρτάρουν, αντιλαμβάνεται κανείς και το όριο τους. Αν αυτό ήταν ψηλότερα, ο Γκιστ δεν θα είχε καταστεί τόσο απαραίτητος στη δύση της καριέρας του.

H τακτική

Τρομερά επιθετική η άμυνα της Μπασκόνια, πήρε πολλά ρίσκα στο πρες, στα πλάγια πικ εν ρολ και στα drive της Μιλάνο, ντουμπλάροντας δυναμικά τους χειριστές. Για να καλύψει τα αναπόφευκτα κενά, ο Ιβάνοβιτς υπολογίζει στην αθλητικότητα και το μάκρος των παικτών του, που καλούνται να συμπληρώνουν τους κενούς χώρους με close outs και επαναφορές γενικώς. Θέλει να είσαι καλοπροπονημένος και να έχεις αντοχές, αλλά αν η βραδιά σε βρει φρέσκο, τότε ο αντίπαλος μπορεί να διαλυθεί εν ριπή οφθαλμού, όπως και συνέβη. Πάμε σε μία φάση ενδεικτική, που η Ευρωλίγκα την έβγαλε ως φάση του αγώνα, παρουσιάζοντας όμως μόνο την κατάληξη της, δηλαδή το κλέψιμο του Γκεντράιτις στον Σέρχι και το ακόλουθο κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Εμείς θα πιάσουμε την ροή από λίγο πιο πριν.

Τι παιχτάρα είναι ο Γκεντράιτις by the way.

Πάμε και λίγο στους δικούς μας

Ελάχιστα αξιοσημείωτα. Ο Παναθηναϊκός έμεινε ανταγωνιστικός όσο μπορούσε απέναντι στην τρομερά φορμαρισμένη Εφές και ο Ολυμπιακός διεκδίκησε την ανατροπή απέναντι στη Φενέρ, χωρίς να καταφέρει να διορθώσει εντελώς τα κακώς κείμενα ενός ακόμη μέτριου πρώτου ημιχρόνου. Οι δηλώσεις-αίνιγμα του Μπαρτζώκα ως προς τους τρεις ξένους που θα παραμείνουν στην ομάδα στο τέλος, αποτελούν μία πιθανή ανταμοιβή για τον Λιβιό, που όσο να ναι έχει προσπαθήσει. Αν μείνει, αυτό σημαίνει πως οι τρεις που θα έρθουν θα πρέπει να είναι παιχταράδες ή έστω οι δύο. Κακά τα ψέμματα βέβαια, θα απαιτηθούν αποφάσεις και για άλλες θέσεις του ρόστερ, που δεν προορίζονται να καλυφθούν με "εισαγωγές".

Γενικώς, οι δύο αιώνιοι βρίσκονται σε μία φάση αναμονής. Ο Παναθηναϊκός έχει το πλεονέκτημα πως έχει ακόμη διάφορα παιχνίδια, προκειμένου να αξιολογήσει την πρόοδο κάποιων παικτών, που φέτος αναβαθμίστηκαν για πρώτη φορά στην καριέρα τους. Ο Ολυμπιακός από την άλλη, έχοντας προσφύγει στην αδικαιολόγητη προσθήκη του Κώστα Κουφού, περισσότερο αναμένει πώς θα ξεφορτωθεί μονάδες που φανερά πλέον, κάνουν τουρισμό (βλ. Χάρισον). Δεν προσφέρεται για οπιαδήποτε αληθινά παραγωγική συζήτηση η συγκυρία, συνεπώς λέω να σταματήσω το γράψιμο κάπου εδώ και να πάω για τένις με την τρελοπαρέα των μπασκετμπολιστών, των ποδοσφαιριστών και των αθλητριών της συγχρονισμένης κολύμβησης...