Καλημέρα ή καλησπέρα φίλες και φίλοι, άλλο ένα μακρινό ριμπάουντ φτάνει στις οθόνες σας, δροσερό σαν τον καιρό του φθινοπώρου που περιμένουμε να έρθει-επιτέλους. Παίρνω λοιπόν τη σκυτάλη από τον σκηνοθέτη Γιώργο-ελπίζω όσοι δεν απολαύσατε την ταινία του στον κινηματογράφο, να το κάνατε μέσω της πλατφόρμας του φεστιβάλ.

(φωτό από All Star Basket)

Η επικαιρότητα φωνάζει πως η Ευρωλίγκα βρίσκεται ήδη εντός μίας υγειονομικής δίνης, με απρόβλεπτα ενδεχόμενα για τη συνέχεια της διοργάνωσης. Ήταν αναμενόμενο, καθώς η διοργανώτρια αρχή επέλεξε να μην αλλάξει τίποτα στο φορμάτ των διοργανώσεων, επιτρέποντας πρακτικά τον μάξιμουμ αριθμό μετακινήσεων και επαφών, υπό το ισχύον καθεστώς της διεξαγωγής κεκλεισμένων των θυρών ή της παρουσίας λίγων θεατών. Σε αντίθεση με τις εξαγγελίες της FIBA για το νέο Champions League (οκτώ μικροί όμιλοι - λίγες μετακινήσεις), η παρέα των 11 επέλεξε να πάει all in και το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί αγγίζει τα λεπτά όρια της ειρωνείας. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να το σχηματοποιήσουμε, με την σημείωση πως δεν φταίει για όλα ο Μπερτομέου, παροτι θα έπρεπε.

Μετά από σχεδόν επτά μήνες η Euroleague επέστρεψε στις οθόνες μας. Παρατηρώντας τις άδειες εξέδρες υπήρξε μια νοσταλγία καθώς ο αθλητισμός χωρίς κόσμο δεν είναι ο ίδιος, αλλά τουλάχιστον το αγαπημένο μας άθλημα επανέρχεται σταδιακά στην καθημερινότητα. Το βράδυ της Πέμπτης στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έκανε την δικιά του πρεμιέρα απέναντι στον κακό του δαίμονα, τη Ζάλγκιρις, από την οποία ηττήθηκε, δημιουργώντας πλέον μια αρνητική παράδοση με μόλις δύο νίκες σε δέκα αναμετρήσεις.

Aγαπητοί φανζ, αγαπητές φίλαθλοι του μπάσκετ, καλημέρα. Το "μακρινό ριμπάουντ", η στήλη-φετίχ του ιστοτόπου και του μπασκετικού ίντερνετ είναι και πάλι εδώ, για να συνοψίζει κάθε Σάββατο τα όσα συνέβησαν εντός της εβδομάδας στα παρκέ της Ευρωλίγκα. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το βάρος της στήλης θα πέφτει στους αληθινούς πρωταγωνιστές, δηλαδή στον Μπερτομέου και τη μαφία της Ευρωλίγκα. Επίσης, θα βλέπουμε τα πεπραγμένα παικτών, προπονητών και ομάδων εν μέσω αμφίβολου χιούμορ, αφορισμών και κακεντρέχειας, όπως φυσικά και με διάθεση "αποκάλυψης" των τακτικών τους σχεδίων. Τέλος, το "ριμπάουντ" θα είναι ένας τρόπος να επικοινωνούμε. Όχι πάντα προσωπικά βέβαια, καθώς όλη η ομάδα θα συνεισφέρει κατά καιρούς, συνεπώς έχετε το νου σας στα ονόματα των αρθογράφων. Αν σας φαίνεται ότι διαβάζετε περίεργα πράγματα, μάλλον θα τα έχουν γράψει οι άλλοι - εννοείται.

Πέραν του Νίκολα Μιλουτίνοφ που άφησε τα Βαλκάνια για την Μόσχα και του Νικ Καλάθη που έγινε κάτοικος Ιβηρικής, ουδείς άλλος παίκτης εκ των όσων αποχώρησαν τους τελευταίους μήνες από τους «αιώνιους» δεν... αναβάθμισε το βιογραφικό του. Αμφότεροι βρήκαν πλουσιοπάροχα συμβόλαια σε powerhouses της διοργάνωσης, αποτελώντας τις εξαιρέσεις από την λίστα των «φευγάτων». Οι υπόλοιποι, δεν κατέληξαν στα «αζήτητα», ωστόσο ούτε θα λέγαμε πως έγινε και... σκοτωμός για την υπογραφή τους. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό πρακτικά για τους δύο ελληνικούς συλλόγους και το επίπεδο τους;

H νέα αγωνιστική περίοδος είναι προ των πυλών, με τις περισσότερες εκ των ομάδων της διοργάνωσης να βρίσκονται σε στάδιο μονταρίσματος και ορισμένες εξ αυτών να έχουν ξεκινήσει ήδη τα επίσημα παιχνίδια. Η πρώτη covid-σεζόν αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον όχι τόσο για το αγωνιστικό σκέλος, αλλά περισσότερο για το έξω-αγωνιστικό/ιατρικό. Αυτό όμως δεν επηρέασε τις ομάδες της Euroleague από το να προσπαθήσουν να ισχυροποιηθούν με ορισμένες ηχηρές μετακινήσεις, τις οποίες θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε σε ένα άτυπο τοπ-10. Η σειρά φυσικά με την οποία τις έβαλα είναι τυχαία, παρά τη μεγάλη επιστροφή του Σλούκι Λουκ στον Ολυμπιακό (μας).

Ο Ερυθρός Αστέρας διήνυσε μονοπάτι αλλαγών το καλοκαίρι που μας πέρασε, έχοντας πλέον τον Σάσα Ομπράντοβιτς στο τιμόνι, μαζί με 8 νέους παίκτες. Το υλικό έγινε πιο νεανικό, με τους μπαρουτοκαπνισμένους της περσινής σεζόν να φεύγουν και στις θέσεις τους να έρχονται πιο φιλόδοξα παιδιά, τα οποία δεν έχουμε ξαναδεί να παίζουν στο συγκεκριμένο επίπεδο. Οι Σέρβοι έχουν μπόλικο ενδιαφέρον ως ομάδα, όπως προκύπτει από τον θερινό τους προγραμματισμό, και είναι ήδη ένα από τα ερωτηματικά της νέας Euroleague. Δύσκολα θα τους δούμε να διεκδικούν μια είσοδο στην οκτάδα, ωστόσο η δυναμική που θα έχουν, θα είναι ρυθμιστής για την κατάταξη της λίγκας. Αυτό διότι μιλάμε για μια ομάδα που παραδοσιακά στην έδρα της κάνει "κηδείες" σε μεγάλους και πάντα "ανακατεύει" την λίγκα.

Ο κύκλος (επιτυχημένος, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, όχι της παρούσης) του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε έκλεισε κι η συγκεκριμένη εξέλιξη έφερε μοιραία ένα πρωτοφανές ντόμινο αλλαγών - σε σχέση με ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα έτη - στο τουρκικό κλαμπ, κατά την διάρκεια του παγκοσμίως ιδιαίτερου - ελέω covid - καλοκαιριού. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Σερβίας, Ιγκόρ Κοκόσκοφ, έρχεται να εργαστεί επί της ουσίας για πρώτη φορά στην γηραιά ήπειρο και φιλοδοξεί να φρεσκάρει την ομάδα, έχοντας πάντως μικρότερη οικονομική άνεση, συγκριτικά με τον προκάτοχο του. Πάμε να δούμε, λοιπόν, πώς μπήκαν τα "θεμέλια" στη νέα Φενέρ και τι ρόλο θα μπορούσε αυτή η "φρεσκαρισμένη" ομάδα να διαδραματίσει πλέον στην Ευρωλίγκα.

Ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκίνησε ήδη πρόβες για ακουστικές συναυλίες, άρα μάλλον ήρθε η ώρα να την κοπανάμε για τις διακοπές μας, όσο πιο μακριά γίνεται. Μιας και η απουσία θα είναι μηνιαία, το timing προσφέρεται για μία αρχική χαρτογράφηση του μεταγραφικού τοπίου στην Ευρωλίγκα, όπως διαμορφώνεται μέχρι τώρα. Θα χωρίσω τις ομάδες σε τρεις κατηγορίες, για να σπάσουμε πλάκα: Σε εκείνες που έχουν κάνει τρομερές κινήσεις, σε εκείνες που φαίνεται να προσανατολίζονται στο να διατηρήσουν τη δυναμική τους και σε εκείνες που δείχνουν να αποδυναμώνονται κάπως. Φαινομενικά όλα αυτά βέβαια, καθώς οι μεταγραφές δεν έχουν ολοκληρωθεί και καθώς τα πάντα θα κριθούν στο γήπεδο, κάτι που είναι βέβαια κάπως ξενέρωτο. Το σωστό θα ήταν να κρίναμε τα πάντα από τώρα, σαν άνθρωποι. 

Η Ευρωλίγκα δεν θα συνεχιστεί. Δεν έχω κάποια πληροφόρηση (η απόφαση αναμένεται 24 Μαϊου), όμως ακόμη και αν παιχτούν τα εναπομείναντα παιχνίδια, θα πρόκειται για μία διαφορετική διοργάνωση, πιθανώς με διαφορετικά φαβορί και διαφορετικά αουτσάιντερ. Δηλαδή, πώς θα εμφανιστεί η Μπαρτσελόνα π.χ., έχοντας ήδη συμφωνήσει με τον Ντιλέινι να το διαλύσουν από κοινού; Ή πώς θα παίξει ο Μιλουτίνοφ, που θα αρχίσει προπονήσεις με τον Ολυμπιακό αύριο μεθαύριο, όντας φευγάτος; Θα μπορέσει ο Νικ Καλάθης να συνέλθει από το ψυχολογικό roller coaster, που έχει προκαλέσει το μεταβαλλόμενο τοπίο στο ίνστα; Ιδού η απορία ...