Ομολογουμένως, ο Ολυμπιακός δείχνει σε δυσμενέστερη θέση. Από παιχνίδι σε παιχνίδι η ομάδα παρουσιάζει εικόνα διάλυσης και φαίνεται πως το φετινό εγχείρημα έχει κυρίως χάσει το στοίχημα της νοοτροπίας. Διαδοχικά meltdowns και μία ανεξήγητη ανικανότητα παρακολούθησης του ρυθμού των αντιπάλων, ειδικά όταν εκείνοι καλύπτουν εις βάρος τους διαφορές, έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα της έλλειψης οντότητας στη ρακέτα και των αμυντικών λαθών στα κρίσιμα σημεία. Ποιος φταίει; Όλοι, αλλά σαφώς σε τέτοιες περιπτώσεις στον πάγκο αναλογεί η μερίδα του λέοντος.

Στον Παναθηναϊκό από την άλλη, το ρεκόρ δεν είναι καλύτερο, όμως υπάρχει λόγος για να χαίρονται οι φίλες και οι φίλοι του και έχει ονοματεπώνυμο: Μάριο Χεζόνια. Ο Κροάτης δεν είναι ακριβώς η επιτομή της αξιοπιστίας και της πνευματικής σταθερότητας, παρόλα αυτά η κλάση του αποτελεί πολυτέλεια για το σύνολο και πιθανώς να φανεί χρήσιμη στην εξέλιξη του, αν συνεχίσει να δίνει το καλό παράδειγμα σε επαφές και προσπάθεια, όπως έκανε προχθές. Επίσης, όσο στον Ολυμπιακό δεν εξελίσσεται εμφανώς καμία μονάδα, στο τριφύλλι διαφαίνεται μία βελτίωση παικτών-κορμού, στην οποία οι πράσινοι οφείλουν να δώσουν περαιτέρω έμφαση. Πάμε στις κατηγορίες μας.

Η πρώτη πεντάδα

1. Με πρωταγωνιστή τον ... Σερτάκ Σανλί και το pick n pop, η Εφές πέρασε τη Βαλένθια από χειρουργείο. Οι φιλοξενούμενοι έπαιξαν πολύ καλά, σε απόλυτη συνάφεια με την πρόσφατη φόρμα τους. Απλώς δεν ήταν αρκετό, διότι οι Τούρκοι σούταραν με 58% από το τρίποντο σε 31 ολόκληρες προσπάθειες. Ήταν λες και δεν έπαιζαν μπάσκετ, αλλά πετούσαν κεμπάμπ στο Βόσπορο - που δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνεις αυτό. Μεθοδικά, χωρίς να χάνουν την ψυχραιμία τους όταν είδαν την πλάτη της Βαλένθια στην αρχή, στηρίχτηκαν επάνω στο μοίρασμα των αρμοδιοτήτων στους τρεις περιφερειακούς και απλώς χάθηκαν από τα μάτια των αντιπάλων τους. Όταν η Εφές βάζει γερά στην εξίσωση τον Μπομπουά, είναι τρομακτική.

2. Ακόμη μία ηγετική εμφάνιση για τον Γουέιντ Μπάλντγουιν, που εσχάτως φαίνεται απόλυτα ψύχραιμος στις κρίσιμες κατοχές, πετυχαίνοντας το τρίποντο που καθάρισε το ντέρμπι στο Βελιγράδι. Ο Τρινκιέρι κεφαλοποιεί απόλυτα την εμπιστοσύνη του προς αυτόν, όπως και την υπομονή, καθώς το σχέδιο της Μπάγερν λειτουργεί μια χαρα. Οι Γερμανοί είναι στο 17-10 και βρίσκονται με το ένα πόδι στο πλεονέκτημα. Από την άλλη, το τουρνουά είναι έτσι φέτος, που με δυο-τρεις κακές εμφανίσεις μπορεί να βρεθούν και εκτός οκτάδας. Μεταξύ μας, δεν το βλέπω. Πίσω στον Μπάλντγουιν, ο Βαγγέλης συγκέντρωσε τα στατιστικά του στους έξι τελευταίους αγώνες, στους οποίους η Μπάγερν έχει πέντε νίκες.

Η Bayern σφραγίζει την οκτάδα με 5 νίκες στα 6 τελευταία ματς. Σε αυτό το διάστημα, ο Baldwin έχει:

19.2 πόντους
48% δίποντο
47% τρίποντο
73% βολές
4.2 ασίστ
3.3 ριμπάουντ
3.8 κερδισμένα φάουλ
0.8 κλεψίματα
2 λάθη
16.5 PIR
ανά 28.8’ pic.twitter.com/9Nhtp0CX1B

— Evangelos Stellakis (@EvanStellakis) March 2, 2021

Μη λέμε τα ίδια, ο Μπάλντγουιν τείνει να εξελιχθεί στο steal της σεζόν, καθώς η προηγούμενη ομάδα του τον άφησε χωρίς να το πολυσκεφτεί. Αξιοσημείωτο επίσης, το ότι οι Βαυαροί κερδίζουν διαρκώς τα ματς που γίνονται ντέρμπι. Την επόμενη εβδομάδα θα κάνουμε μία σχετική παρουσίαση.

3. Το πρόσωπο των ημερών για το ελληνικό μπάσκετ δεν είναι άλλο από τον Μάριο Χεζόνια. Απόλυτα δίκαια φυσικά, καθώς εκτός του ότι πρόκειται για μία σπάνια μεταγραφή για τα τωρινά δεδομένα των αιωνίων, έκανε εντυπωσιακό ντεμπούτο στη φετινή Ευρωλίγκα με 21 πόντους. Ακόμη σημαντικότερο, έδειξε να βρίσκεται σε απόλυτη ετοιμότητα για να προσφέρει και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Χεζόνια κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια στην άμυνα, αναλαμβάνοντας μάλιστα σε αυτό το κομμάτι ρόλο καθοδηγητή. Έδειχνε τις αλλαγές, καθόριζε τις περιστροφές και έδωσε ένα καλό παράδειγμα αντι-βεντετισμού στους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Τέλος, επιδίωξε την επαφή σε κάθε του κίνηση, εκμαιεύοντας φάουλ και πηγαίνοντας στη γραμμή. Οι δηλώσεις του εντός της εβδομάδας ήταν μάλλον αινιματικές, όσον αφορά την παραμονή του, παρόλα αυτά οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν έχουν να κάνουν τίποτε παραπάνω από το να χαρούν τις εμφανίσεις του, άσχετα αν η ομάδα τους συνήθως χάνει. Να πω την αλήθεια, αποπνέει μια κάποια υγεία όλο αυτό. Δεν είναι βαρετό να περιμένεις μονίμως επιτυχίες και να βυθίζεσαι στη μιζέρια; Ο Μάριο ήταν ο,τι έπρεπε.

4. Σαν να επέστρεψε για τα καλά ο Γουίλ Κλάιμπερν, που μετά από μία μουδιασμένη επάνοδο απέναντι στον Ολυμπιακό, πέτυχε προχθές 21 πόντους και πήρε 5 ριμπάουντ εναντίον της Μακάμπι. Όσο επανέρχεται στα στάνταρ του, τόσο η ΤΣΣΚΑ θα θυμίζει γιατί είναι το φαβορί της Ευρωλίγκα. Ο Μιλουτίνοφ μπορεί να λείπει επ αόριστον, όμως η επιστροφή του Κλάιμπερν, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση που προσφέρει ο Λούντμπεργκ στην περιφέρεια, προσδίδουν ισορροπία στο παιχνίδι των Ρώσων, που δεν χρειάζεται να περιμένει τα πάντα από τον Τζέιμς. Στην crunch time στην Μενόρα Μιβτατσίμ άλλωστε, η μπάλα ακούμπησε κάμποσο στη ρακέτα, αν και μεταξύ μας το ματς το καθάρισε ο Γουίλμπεκιν, με τις αχαρακτήριστες επιλογές του. Μη λέμε τα ίδια, πάμε παρακάτω.

5. Ακόμη μία εμφάνιση-πινέζα από τον Γιαν Βέσελι στην πορεία της Φενέρ η χθεσινοβραδινή, με 13 πόντους, 10 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 2 κλεψίματα. Στην απόλυτη ωριμότητα του, στα 31 του, ο Τσέχος εμφανίζει νούμερα καριέρας σε κομβικούς τομείς, όπως το σκορ (13,2) και οι ασίστ (2,7), ενώ έχει επαναφέρει τα ποσοστά του στις βολές σε πολύ καλό επίπεδο. Η Φενέρ απέναντι στη Μιλάνο έτρεξε μια σκυταλοδρομία σκοραρίσματος από την περιφέρεια. Γκούντουριτς και Μπράουν έκαναν από ένα σερί τριών τριπόντων έκαστος στην τρίτη περίοδο, ομολογουμένως εντυπωσιακό. Ο Βέσελι όμως ήταν το σταθερότερο σημείο αναφοράς, μοιράζοντας παιχνίδι από τη ρακέτα και χωρίς να υποπέσει σε λάθος για 34 ολόκληρα λεπτά συμμετοχής. Όταν δε ο Μεσίνα επιστράτευσε ζώνη προς το τέλος, δείχνοντας να δυσκολεύει την κυκλοφορία της Φενέρ, τότε έβγαλε την τελευταία του τελική πάσα για τρίποντο στον Ντε Κολό και καθάρισε το παιχνίδι. Άλλο πράγμα.

Χ factors

Ειδική μνεία σε δύο παίκτες στην κατηγορία. Πρώτα, στον Λούκας Λεκαβίτσιους, που ηγήθηκε της Ζαλγκίρις στην τρίτη περίοδο, εκεί όπου οι Λιθουανοί έχτισαν διαφορά ασφαλείας από την απόλυτα ανταγωνιστική Βιλερμπάν. Ο Λεκαβίτσιους πίεσε τον Στράζελ, οδηγώντας τον σε λάθη στην οργάνωση και σκόραρε τέσσερις από τους έξι πόντους του στο transition, ανοίγοντας τον ρυθμό. Η Βιλερμπάν έχει προβλήματα όταν οι αντίπαλοι πατήσουν το πόδι στο γκάζι, προτιμά να αμύνεται σε σετ επιθέσεις. Ο Λεκαβίτσιους την αποδιοργάνωσε πλήρως.

Πάμε και στον Τζόρνταν Μίκι, που υπέγραψε την πρώτη νίκη της Χίμκι μετά από 17(!) συνεχόμενες ήττες. Στο τελευταίο λεπτό είχε την ασίστ στον Σβεντ για το νικητήριο καλάθι, όπως επίσης και το κλέψιμο στην επίθεση που της Ρεάλ για τη νίκη. Ας τα δούμε εν μέσω πανηγυρισμών τύπου "δεν-το-πιστεύω-θα-κερδίσουμε!".

O σέντερ των Ρώσων παρεμπιπτόντως, είχε πετύχει και το αμέσως προηγούμενο καλάθι της Χίμκι, για το 76-75, ενώ η στατιστική του έγραψε 19 πόντους, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ. 4 κλεψίματα και 2 μπλοκ! Τώρα, σε ένα πιο προσωπικό πνεύμα, να σας πω ότι η επικράτηση της Χίμκι έφερε χαρά στο σπίτι, διότι η μία μου κορούλα την περίμενε πώς και πώς (η άλλη χέστηκε). Υποστηρίζει βλέπετε την συγκεκριμένη ομάδα, διότι σε αυτή αγωνίζεται ... ο Μίκι. Τόσο απλά, δώσαμε μία γροθιά στον χαζοβιόλικο κληρονομικό οπαδισμό, που έτσι κι αλλιώς φέτος δεν ευνοείται από τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού.

Το avatar

Να παραδεχτώ πως έπεσα έξω με την αξιολόγηση των προοκτικών του  Άαρον Χάρισον το καλοκαίρι, όταν και αποκτήθηκε ως ένας πολύ αποτελεσματικός σκόρερ και σουτέρ. Επίσης, τον συνόδευαν συστάσεις ατρόμητου clutch player και σχετικά καλού χειριστή. Εσχάτως δεν βλέπουμε τίποτα από όλα αυτά. Και άντε πες δεν του πολυαξίζει να κλείνει τα παιχνίδια, όμως στα υπόλοιπα; Στο σερί των επτά ηττών των ερυθρόλευκων κανένας δεν προκρίνεται ως διακριθείς, όμως ο Χάρισον είναι ο χειρότερος. Έχει 2/19 τρίποντα σε αυτό το διάστημα και περιφέρεται στο παρκέ άσκοπα, σαν να πηγαίνει για ποδηλατάδα στην Πάρνηθα. Δεν είναι κακή η ποδηλατάδα per se, αρκεί να να κάνεις και τίποτε ωφέλιμο στη ζωή σου. Ε, ο Άαρον δεν κάνει, περνάει καλά, σαν μποέμ ταξιδευτής. .

H τακτική

Στην Ευρωλίγκα (αλλά και στο μπάσκετ εκτός ΝΒΑ γενικότερα) οι πανύψηλοι, αλλά αργοί σέντερ, έχουν την πολυτέλεια να αγωνίζονται ως "σκιάχτρα", κατασκηνώνοντας στη ρακέτα. Ο σκοπός που εξυπηρετείται είναι διπλός. Α) Καλύπτουν μονίμως το πεδίο όρασης του παίκτη που κάνει drive ή επιχειρεί floater. Β) Καλύπτουν τις αδυναμίες τους σε άλλα είδη άμυνας. Εδώ παρακολουθούμε τον Μουσταφά Φολ της Βιλερμπάν.

Η άμυνα πέτυχε το σκοπό της, όμως το στιγμιότυπο βγάζει και λίγο γέλιο, έτσι δεν είναι; Ο κανόνας των αμυντικών τριών δευτερολέπτων μόνο καλό θα έκανε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ανοίγοντας χώρους και αποτρέποντας την στατικότητα. Δεν παίζουν πολλοί έτσι, αλλά και πάλι, καλύτερα να μην παίζει κανείς.

Η φάση

Θα ήθελα να κλείσω με μία φάση του Νταϊσόν Πιερ, που είναι ενδεικτική για την λυπηρή εικόνα του ... Ολυμπιακού. Ο παίκτης-κλειδί της φετινής Φενέρ χάνει κάρφωμα και αντί να κολλήσει εκεί, γυρίζει πίσω, μαρκάρει πιεστικά και χαλάει τελείως την κατοχή της Μιλάνο. Από εκείνο το σημείο και ύστερα, η Φενέρ κάνει σερί 10-0 και κλείνει την τρίτη περίοδο στο +9, θέτοντας τις βάσεις για την επικράτηση. Δείτε το (και σόρι για την αναπαραγωγή δικού μου tweet).

Περί νοοτροπίας: ο τρομερος Νταϊσόν Πιερ χάνει κάρφωμα, γυρίζει πρώτος στην άμυνα και «πνίγει» τον Παντερ. Από εκεί ξεκινά σερί 10-0 της Φενέρ, που κλείνει την τρίτη περίοδο στο +9. pic.twitter.com/5fi46rkDG3

— Giorgos B. (@b_ballguru) March 3, 2021

Λοιπόν, that's the spirit, που λένε. Το παραπάνω στιγμιότυπο δείχνει αφοσίωση στον στόχο, επιμονή και πρόταξη του όφελους του συνόλου. Είναι το ακριβώς αντίθετο με ό,τι συμβαίνει στους ερυθρόλευκους, εκεί όπου κάθε χαμένη επίθεση δεν σημαίνει πιεστικότερη άμυνα, αλλά παράδοση άνευ όρων στο transition του εκάστοτε αντιπάλου. Αν ήμουν ο Μπαρτζώκας, θα έβαζα το στιγμιότυπο σε λούπα στα αποδυτήρια και θα έλεγα "να, ορίστε, αυτό ακριβώς θέλω να κάνετε". Ποιος νοιάζεται βέβαια, η ευκαιρία για διακοπές από τον Απρίλιο, εν μέσω lockdown, δεν είναι από αυτές που προσπερνούνται εύκολα.

------------------------------------------------------------------------

Για τα χθεσινά νέα μέτρα, ουδέν σχόλιο παρεμπιπτόντως. Ούτε για την παρουσίαση της αναδιανομής των ΜΕΘ από non-covid σε covid και την δήθεν επίταξη των ιδιωτικών κλινών ως "ενίσχυση του συστήματος υγείας". Το δούλεμα ως γνωστόν πάει σύννεφο, αν και δεν νομίζω πως έχει μείνει κανένας/καμία να ψαρώνει. Κακά τα ψέμματα, μάτια έχουμε και βλέπουμε, πως για το κράτος προτεραιότητα αποτελεί η αστυνόμευση, η καταστολή και η ψήφιση απίθανων νομοσχεδίων, σχεδιασμένων για πολύ συγκεριμένα συμφέροντα. Βέβαια, τη φόλα που έφαγαν από τους δασκάλους και τους καθηγητές την περασμένη εβδομάδα, για την σχολική αξιολόγηση στην εκπαίδευση, δεν την έπαιξαν πουθενά στα δωροδοκημένα ΜΜΕ τους. Ήταν ξεφτίλισμα εκπάγλου ηδονής, όχι αστεία. Πάντα τέτοια, πάντα τέτοια!