Εκείνος εμφανιζόταν στα high schools, με διχτάκια, πετσέτες, σφουγγαρίστρες (ό,τι χρειαζόταν για το πρακτικό κομμάτι) και αφότου ρωτούσε τους πάντες, εμφάνιζε τα παπούτσια που χρειάζονταν, στο σωστό μέγεθος. Έκανε δηλαδή, ό,τι έκανε και για τα ματς των playoffs. Ο Μullin τον χαρακτήρισε -σε άρθρο των New York Times- καλλιτέχνη, αθλητή και χορευτή "που έχει το δικό του ρυθμό, τον δικό του τρόπο να κάνει τα πράγματα και που ουδείς άλλος μπορεί να τα κάνει, όπως αυτός. Οι Warriors έχουν δισεκατομμυριούχους παίκτες, δισεκατομμυριούχο ιδιοκτήτη, αλλά χωρίς τον Eric το οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Ξέρω πως σας ακούγεται τρελό, αλλά ορκίζομαι ότι είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα, τα τελευταία 25 χρόνια".

Για να σε προλάβω, ο Housen έχει και ζωή. Έχει παντρευτεί την Codi ("που δείχνει τεράστια κατανόηση") και πρόσφατα απέκτησαν το πρώτο τους παιδί. Μαζί της απέκτησε και σπίτι - διότι συνήθιζε να μένει στον τόπο της εργασίας του, για πρακτικούς λόγους -για να τα προλαβαίνει όλα. Δεν παραπονιέται. Αντιθέτως λέει "έχω ζήσει μια απίστευτη ζωή, πόσω μάλλον από τη στιγμή που δεν έχω ιδέα απο μπάσκετ. Εννοώ δεν μπορώ να παίξω ούτε για πλάκα. Παρ' όλα αυτά, ζω μέσα στο ΝΒΑ. Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα κάνω καριέρα, με το να προσέχω κάποια πράγματα που αφορούν την ομάδα. Τελικά, εξελίχθηκε σε μια πολύ καλή ζωή".

Τι κάνει τον 44χρονο Housen, για τον οποίον δεν έχεις ακούσει ποτέ, “τον πιο σημαντικό τύπο του οργανισμού”.

Ή όπως έχει πει ο assistant coach Bruce Fraser και "τον καλύτερο που υπάρχει στο ΝΒΑ, τον πιο πιστό και εργατικό τύπο", κατά του Mark Jackson το ρηθέν. Δείτε λίγο πόσα φέρνει βόλτα κάθε μέρα.

*Εκπονεί το πρόγραμμα, βάσει του οποίου κινείται (εκτός και εντός εισαγωγικών) η ομάδα, μέσα στην ημέρα -φυσικά, το στέλνει την παραμονή.
*Φτιάχνει τα ρούχα της ομάδας (φροντίζει κάθε μια από τις εμφανίσεις να είναι πλήρης και σύμφωνη με τις χορηγίες του κάθε παίκτη -η Under Armour στέλνει στον Steph Curry ένα διαφορετικό ζευγάρι για κάθε αγώνα-, ενώ ξέρει τα χούγια τους -πχ. ο Nick Young των Warriors φορά τις ίδιες κάλτσες, μέχρι να τρυπήσουν).
*Φτιάχνει τα αποδυτήρια (μετά την άφιξη των πτήσεων, δεν πάει στο ξενοδοχείο, αλλά στο γήπεδο, όπου περνά τρεις ώρες, τοποθετώντας όσα πρέπει να υπάρχουν προς εξυπηρέτηση των παικτών. Κάνει ξανά τη δουλειά στο ημίχρονο των αγώνων).
*Είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά των αποσκευών (127 τον αριθμό τις καλές ημέρες, 200+ τις άλλες). Τις μετρά πριν κάθε μετακίνηση και μετά την άφιξη. Αν λείπει κάποια, είναι αυτός που πρέπει να τη βρει ή να βρει τι έγινε.
*"Κλείνει" δωμάτια στα ξενοδοχεία (π.χ. ξέρει ποιος δεν θέλει να είναι το δωμάτιο του κοντά στους ανελκυστήρες).
*"Κλείνει" τα λεωφορεία (συνήθως είναι 3) που παραλαμβάνουν την αποστολή και τον εξοπλισμό (είναι υπεύθυνος για τη σωστή ώρα άφιξης στο αεροδρόμιο, από εκεί στο ξενοδοχείο, από το ξενοδοχείο στο γήπεδο και από το γήπεδο στο ξενοδοχείο ή το αεροδρόμιο). Αν κάποιος παίκτης καθυστερήσει σε ραντεβού, είναι αυτός που του βρίσκει μέσο μεταφοράς -και το πληρώνει.
*"Κλείνει" και τα ελικόπτερα όσων θέλουν να μεταβούν εσπευσμένα κάπου.
*Κανονίζει τα ιδιωτικά αεροπλάνα, όταν οι ομάδες θέλουν να το γιορτάσουν -παρουσία οικογενειών των παικτών και των διοικητικών, αλλά και Μέσων.
*Είναι υπεύθυνος για τα γεύματα των αθλητών -και εν ώρα αγώνων (κάποιοι είναι χορτοφάγοι, άλλοι δεν θέλουν γλουτένη).
*Πλένει τις εμφανίσεις της προπόνησης και τις τακτοποιεί στη θέση τους -για επόμενη χρήση.
*Ελέγχει τη δουλειά δυο βοηθών και των 10 ball boys που υπάρχουν σε όλα τα εντός έδρας ματς.
*Παραδίδει πετσέτες, φούτερ και ισοτονικά ποτά ή νερά στους παίκτες -στις αλλαγές, στα τάιμ άουτ κλπ.
*Αγοράζει τα σνακ των παικτών (του δίνουν λίστα με το τι θέλουν σε μπάρες δημητριακών, ποτά -πολλάκις σημειώνονται πολύ ιδιαίτερες ταμπέλες κρασιών-, σε εμφιαλωμένο νερό -12 παίκτες μπορεί να θέλουν 5 διαφορετικά brands, τα οποία... θέλουν να υπάρχουν και στα αποδυτήρια-, λαχανικά) και τα μοιράζει στα δωμάτια τους.

Εν κατακλείδι, απαλλάσσει τους παίκτες και από το τελευταίο ιχνοστοιχείο άγχους ή προβληματισμού, με τον Steph Curry να τον έχει αποθεώσει για το δωράκι που τους είχε ετοιμάσει, πριν το ταξίδι τους στη χιονισμένη Minnessotta: καπελάκια γούνινα, με αυτιά, και το σήμα της ομάδας.

Οι New York Times ακολούθησαν τον Housen για κάποιες ημέρες.

Τον πέτυχαν παραμονή του ματς των Warriors με τους Pelicans, όταν οι πρωταθλητές ήταν στο Miami για το πρώτο των back to back αγώνων (επτά σε 12 νύχτες). Ο Housen ήταν στις επάλξεις, δυο ώρες πριν το τζάμπολ. Όταν έφτασε στο γήπεδο το τελευταίο από τα τρία λεωφορεία της ομάδας, ενημερώθηκε πως ένας παίκτης είχε καθυστερήσει. Ήταν ο Klay Thompson, ο οποίος ετοιμαζόταν να πάρει ταξί.

Ο Housen έτρεξε προς την έξοδο, για να τον προλάβει αμα τη αφίξει και να πληρώσει το κόμιστρο. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Thompson έτρεχε από τα αποδυτήρια προς... άγνωστη κατεύθυνση, ώσπου ρώτησε τον Housen "πού είναι η αίθουσα με τα βάρη;". Πήρε την απάντηση και συνέχισε, με τον Housen να επιστρέφει εκεί όπου είχαν αφήσει τις 127 βαλίτσες της αποστολής (έχει υπάρξει αποστολή και με 215 τσάντες), ώστε να τις βάλει στο φορτηγό με κατεύθυνση το αεροδρόμιο -αφού μετά το ματς η ομάδα θα πετούσε για τη New Orleans. Με ένα φακό στο χέρι, επιθεώρησε κάθε βαλίτσα. Του βγήκαν 126. Έλειπε μια που άνηκε στον David West.
Άρχισε νέα καταμέτρηση, τη βρήκε και συνέχισε τη ζωή του. Ενημέρωσε ότι "από το 1999 έχω χάσει μια ή δυο βαλίτσες. Τις ετοιμάζω και τις αφήνω σε σημείο που να είναι πρόχειρες για όλους τους παίκτες, γιατί θέλω να κάνω άνετη τη ζωή των παιδιών, όταν ξυπνήσουν το πρωί. Κάποιοι σηκώνονται και πάνε για βάρη. Άλλοι για σουτ. Θέλω να έχουν πρόχειρο τον εξοπλισμό", είχε εξηγήσει στη USA TODAY. Μετά τα σουτ ή τα βάρη, ο House δεν το κουνάει ρούπι, καθώς ξαναφτιάχνει τις τσάντες (φόρμες, παπούτσια, tapes, σαγιονάρες, video equipment και ό,τι χρειάζεται ο γυμναστής).

Το ματς με τους Heat είχε αρχίσει, εκείνος κάθισε στο παρκέ, μπροστά από τον πάγκο των Warriors, συγκέντρωσε τις warm-up εμφανίσεις και τις πετσέτες... και όταν είδε πως το παιδί που καθάριζε το γήπεδο... έχασε ένα σημείο, σηκώθηκε και το τακτοποίησε ο ίδιος. Το δεύτερο ημίχρονο το πέρασε στα αποδυτήρια, όπου επιθεώρησε τους υπεύθυνους του catering, οι οποίοι έφτιαχναν το δείπνο. Τηλεφώνησε στο ξενοδοχείο στη New Orleans, για να ενημερώσει επί της εκτιμώμενης άφιξης της ομάδας, τσέκαρε ξανά το πρωινό και ότι θα είναι διαθέσιμο έως τη 1. Μετά, τηλεφώνησε στον οδηγό άλλου φορτηγού: αυτού που θα συναντούσε την ομάδα στο αεροδρόμιο της New Orleans, για να μεταφέρει τον εξοπλισμό.

Μια ώρα μετά τον αγώνα με τους Heat, ήταν όλοι στο ιδιωτικό αεροπλάνο που τους περίμενε στο αεροδρόμιο του Miami. Κάθισε στη θέση του και έστειλε το ομαδικό γραπτό μήνυμα, με αναλυτικές πληροφορίες για το πρόγραμμα της επομένης (το στόλισε με emojis λεωφορεία και αεροπλάνα). Τσέκαρε το ρολόι του, είδε πως είχε διανύσει 13.2 μίλια (από τα πάνω κάτω) και ανέβηκε 25.347 σκαλοπάτια. Εκνευρίστηκε λίγο που δεν βρήκε χρόνο να γυμναστεί.

Μετά την προσγείωση, ήταν ο πρώτος που κατέβηκε, συνάντησε τον οδηγό του φορτηγού που θα μετέφερε τον εξοπλισμό και άρχισε να βγάζει τις βαλίτσες από το αεροπλάνο. Κάπου εκεί εμφανίστηκαν δυο λεωφορεία, με τα οποία θα μετακινούνταν οι παίκτες και το υπόλοιπο staff στο ξενοδοχείο. Εκείνος πήγε στο γήπεδο, όπου πέρασε τις τρεις επόμενες ώρες. Ξεφόρτωσε το υλικό στα αποδυτήρια, έφτιαξε τις εμφανίσεις για κάθε παίκτη, έβαλε τα σνακ και τα νερά στη θέση τους... και σκέφτηκε να κοιμηθεί στο κρεβάτι του φυσικοθεραπευτή. Τελικά, πηγε στο ξενοδοχείο για να μιλήσει με τον chef πριν εμφανιστούν οι παίκτες για το πρωινό.

Πριν το ματς με τους Pelicans, πήγε για ψώνια. Αυτό κάνει πάντα στα εκτός έδρας ματς. Γέμισε το καλάθι με ό,τι του είχαν ζητήσει οι παίκτες: από deodorant, φρούτα έως κιβώτια μπύρες και ακριβά κρασιά. Τόσα χρόνια έχει μάθει όλες τις συνήθειες των παικτών και πότε τους αρέσει να κάνουν τι, μέσα στην ημέρα. Ο Curry δεν θέλει γλουτένη, ο McGee είναι χορτοφάγος, ο Pachulia θέλει να αλλάζει φανέλα, στο ημίχρονο και να φτιάχνει τα μαλλιά του πριν επιστρέψει στο παρκέ, το brand του νερού που προτιμά ο coach Kerr.

Ο τελευταίος έχει πει για τον Housen ότι "επηρεάζει τις εμφανίσεις μας. Μειώνει στο ελάχιστο το άγχος των παικτών, οι οποίοι επωφελούνται από την ξεκούραση που τους προσφέρει το γεγονός ότι εκείνος τα κάνει όλα". Ο αγώνας άρχισε, οι Warriors νίκησαν και πάλι, με τον Housen να χωρίζει τους Kevin Durant και DeMarcus Cousins, οι οποίοι άρχισαν να τσακώνονται στο γήπεδο και μετέφεραν την πάλη στα αποδυτήρια. Αυτό που έκανε ο House ήταν... να κρύψει τον Durant από τον μαινομενο Cousins.

Μετά, επέστρεψε στις ασχολίες του, την οργάνωση και το τσεκάρισμα όλων των λεπτομερειών για μια ακόμα νυχτερινή πτήση -προς τη Charlotte-, έκανε μια ακόμα καταμέτρηση αποσκευών κλπ, κλπ. Δεν σου είπα πως η δουλειά που κάνει είναι αυτή του director of team services, την οποία στην Ευρώπη κάνουν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι, ενώ στο ΝΒΑ αυτόν τον τίτλο τον έχει μόνο ο Housen. Αυτά.