Πάμε τον χρόνο πίσω λοιπόν, μιας και είναι Πέμπτη (ε;).
Ο Αρίνας είχε τιμωρηθεί από τον Ντέιβιντ Στερν το 2010, επειδή έφερε τέσσερα όπλα στα αποδυτήρια των Wizards, ως απάντηση στην δήλωση του συμπαίκτη του, Κρίτεντον, ότι θα τον σκοτώσει, μετά από διαφωνία που είχαν εν μέσω ενός παιχνιδιού με χαρτιά. Ο σταρ των Γουίζαρντς δικαιολόγησε την πράξη του ως εξής: "Ηταν για να αποκαλύψω τη μπλόφα του. Λες ότι θα μου ρίξεις; Ε, θα σου φέρω τα όπλα για να το κάνεις".
Μόνο που δεν πήγε τόσο καλά το αστειάκι. Βλέπετε, ενώ τα πιστόλια του Αρίνας (τέσσερα από τα 500 της συλλογής του) ήταν άδεια, στη θέα τους ο Κρίτεντον έβγαλε ένα δικό του, απολύτως γεμάτο και οπλισμένο, με το οποίο σημάδεψε τον συμπαίκτη του κατευθείαν στο πρόσωπο. Οι υπόλοιποι αθλητές των Wizards φυσικά την κοπάνησαν συνοπτικά, με τον τρόμο να τους κυριεύει. Πλην ενός. Του Καρόν Μπάτλερ.
Ο Μπάτλερ, σύμφωνα με συνέντευξή του του στη Washington Post το 2015, ήταν ο μόνος που είχε το κουράγιο να παραμείνει. "Oταν μπήκα στο αποδυτήρια, σκέφτηκα ότι με κάποιο τρόπο μεταφέρθηκα πίσω στα χρόνια μου στη Ρασίν. (σ.σ. πόλη του Γουισκόνσιν). Ο Γκίλμπερτ στεκόταν μπροστά από τους πάγκους που χρησιμοποιούσε ο Μάικλ Τζόρνταν, με τα τέσσερα όπλα σε παράταξη. Ο Τζαβάρις στεκόταν απέναντι του, με την πλάτη γυρισμένη. 'Έλα motherfucker, πιάσε ένα', είπε ο Γκίλμπερτ στον Τζαβάρις, δείχνοντας τα όπλα. 'Θα σε πυροβολήσω με κάποιο από αυτά' ".
Καθώς ο Κρίτεντον ανέδρασε, ο Μπάτλερ προσπάθησε να τον πείσει για το τι ακριβώς διακυβευόταν εκείνη τη στιγμή. Στη συνέντευξη ανέφερε πως ο λόγος που κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία του ήταν το δικό του παρελθόν, ήδη γεμάτο από ιστορίες συμμοριών από την ηλικία των δώδεκα, συμπεριλαμβανομένου και ενός περιστατικού αυτοπυροβολισμού. Η παρέμβαση του στάθηκε καθοριστική ως προς την αποφόρτιση της έντασης, όμως αργότερα παραδέχτηκε πως το περιστατικό άλλαξε τα πάντα στην καριέρα του, όπως φυσικά και στην πορεία των υπόλοιπων πρωταγωνιστών.
Ο Αρίνας τιμωρήθηκε εν τέλει με 50 αγωνιστικές. Την επόμενη σεζόν τα νούμερα του υποχώρησαν χωρίς επιστροφή. Πήρε την κάτω βόλτα για τα καλά. Ο Κρίτεντον δεν επέστρεψε ποτέ στα παρκέ του ΝΒΑ και μετά από μερικά χρόνια, το 2015, καταδικάστηκε σε 23 χρόνια φυλάκιση για ανθρωποκτονία από πρόθεση, για μία υπόθεση του 2011, στην οποία η εκδοχή του δεν συμφωνεί ακριβώς με εκείνη των αρχών. Σε κάθε περίπτωση, η κατάληξη του, υπό τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις μίας συναρπαστικής διήγησης, θα μπορούσε να θεωρηθεί τραγική, την ώρα που ο "αντίπαλος" του στα αποδυτήρια έχει αυτή τη στιγμή τη δική του μπασκετική εκπομπή και χαριεντίζεται σε κάτι καναπέδες με διάφορους περίεργους. Δεν σκότωσε άνθρωπο βέβαια και όλοι/ες δικαιούνται των ευκαιριών τους, ας είμαστε δίκαιοι/ες.
Είναι κάπως περίεργο, ομολογώ, το επόμενο "indefinite suspension" να αφορά κάτι τόσο διαφορετικό, όπως το άτσαλο χαστούκι του Ντρέιμοντ Γκριν στον Γουσιούφ Νούρκιτς. Είναι όμως αλήθεια τόσο μεγάλη η διαφορά ή μήπως τελικά η εικόνα ενός όπλου στέκεται τόσο καθοριστική, ώστε τα δύο γεγονότα να θεωρείται ότι τα χωρίζει το χάος, ενώ τα χωρίζει απλώς μία γέφυρα;
Δεν έχω ιδέα και δεν ξέρω καν αν η ερώτηση στέκει - από κάθε άποψη. Σκέφτομαι παρόλα αυτά το ιστορικό, όπως.και αν έφτασε κανείς στο όριο του σοβαρού τραυματισμού και καταλήγω πως παρά τις δηλώσεις των κατά καιρούς εμπλεκόμενων, π.χ. του Γκομπέρ, η δική μας κρίση οφείλει να παραμένει καθαρή. Ο Πουλ θα μπορούσε να καταλήξει στο νοσοκομείο με σοβαρό τραύμα. Το ίδιο και ο Σαμπόνις, το ίδιο και ο Γάλλος σέντερ των Wolves. Όλα τα περιστατικά έχουν συμβεί σε ένα σκάρτο 14μηνο και αφήνω έξω τα μικρότερα, που βλάπτουν την πορεία της ομάδας έτσι κι αλλιώς. Η κατάσταση δεν γινόταν να συνεχιστεί και το ΝΒΑ ήδη είχε αργήσει, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Για την ίδια αργοπορία, άλλωστε, είναι υπόλογη από πέρυσι και η Ευρωλίγκα, που πρακτικά άφησε τον Γιαμπουσέλε ατιμώρητο και το πεδίο ορθάνοιχτο για ανάλογα συμβάντα.
Προσοχή!, όμως. Παρότι τίποτε από τα παραπάνω δεν αφορά τον αθλητισμό, παρότι δεν γίνεται να καθίσταται ένα γήπεδο μπάσκετ έδαφος πρόσφορο για σωματική βία, η τιμωρία των αθλητών δεν πρέπει να συνοδεύεται από υπερβολές. Ο Γκριν δεν είναι εγκληματίας. Ακόμη και να είχε τραυματίσει αντίπαλο ή συμπαίκτη, η θέση του δεν θα βρισκόταν απαραίτητα στον παρηκμασμένο, πιθανώς αχρείαστο, θεσμό της φυλακής (συζήτηση για άλλη φορά αυτή). Αυτό που κρίνεται εδώ, πολύ περισσότερο από τον ίδιο, είναι η συμπεριφορά των διάφορων μπασκετικών αρχών που τον περιτριγυρίζουν, όπως ο οργανισμοί των Warriors και του ΝΒΑ, οι οποίοι, ο καθένας με το μερτικό του, επέλεγαν συνειδητά επί σειρά ετών να κλείνουν τα μάτια, μπροστά στα παράπλευρα οφέλη- ως επί το πλείστον οικονομικά. Ειδικά οι Dubs, με μπροστινό τον απαράδεκτο Κερ, κάπου το παρατράβηξαν. Ε, τώρα που ήρθε η ώρα να λουστούν τις συνέπειες, τουλάχιστον ας το κάνουν με γενναιότητα, αν και δεν το βλέπω... Γιατί; Διότι ήδη, με βολικούς πρωταγωνιστές τους παίκτες των Suns, Γιουσουφ Νούρκιτς και Κέβιν Ντουράντ, το επόμενο αφήγημα έχει στηθεί. "Ο Γκριν χρειάζεται βοήθεια". Μάλιστα ήδη ανακοινώθηκε πως η επιστροφή του θα συμβεί μετά από εισήγηση ειδικών, τους οποίους θα επισκέπτεται για τις σχετικές συνεδρίες.
Πιθανώς να χρειάζεται όντως βοήθεια ο Γκριν, αλλά αυτό αφορά τον ίδιο. Αν ασχοληθούμε παραπάνω μαζί του, τότε θα σημειωθεί ακόμη μία ισοπαλία μεταξύ εκείνου και του Αρίνας.
