Η πρώτη σοβαρή απάντηση, αλλά και το πρώτο σοβαρό δείγμα, στο παραπάνω ερώτημα ήρθε την ημέρα του trade deadline και μάλιστα με τον πλέον ηχηρό τρόπο, με την ανταλλαγή για τον Aaron Gordon. Του Gordon που εδώ και χρόνια το όνομά του ακουγόταν σε κάθε λογής ανταλλακτικό σενάριο, αλλά τελικά πάντα έμενε στις ακτές της Florida. Πλέον, από το βράδυ της περασμένης Πέμπτης (ώρα Ελλάδας), ο 26χρονος forward ανήκει στο δυναμικό των Nuggets, οι οποίοι έριξαν τη ζαριά τους με σκοπό την διεκδίκηση ενός δαχτυλιδιού. Η ζαριά αυτή ωστόσο, μοιάζει να μην έχει ίχνος τζόγου -τουλάχιστον προς το παρόν.

Πιστός στο μοντέλο των Connelly και Karnisovas, o Booth περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να “χτυπήσει” και ως τέτοια μπορεί να χαρακτηριστεί η απόκτηση του Gordon από τους Magic. Η απόκτηση του Gordon δεν αποτελεί μόνο αγωνιστική αναβάθμιση για το Denver, αλλά είναι επί της ουσίας και μια ψυχολογική τόνωση του front office, όσον αφορά τις περιπτώσεις παικτών που έχουν κυνηγήσει κατά το πρόσφατο παρελθόν ή/και εκείνων που τους άφησαν στα κρύα του λουτρού. Η πρώτη περίπτωση αναφέρεται στον Jrue Holiday, που κατέληξε στους Bucks, ενώ η δεύτερη στον Jerami Grant, που προτίμησε τα κρύα του Michigan, από τα αντίστοιχα του Colorado. Όπως αναφέρει ο Matt Moore (γνωστός και ως Hardwood Paroxysm στους χρήστες του twitter), Nuggets και Magic βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις για τον Gordon εδώ και αρκετές βδομάδες. Αυτό που φοβόντουσαν άπαντες στο Denver ήταν η διάθεση των Celtics για την περίπτωση του 26χρονου, καθώς θεωρούσαν σίγουρο ως ένα βαθμό πως θα απασφάλιζαν -επιτέλους- κάποια από τα πολλά assets που είχαν στη διάθεσή τους, ώστε να πραγματοποιήσουν ένα μεγάλο trade. Ευτυχώς για τους Nuggets αυτό δεν συνέβη ποτέ και φτάσαμε σε ένα από τα τρία ηχηρά trades της βραδιάς (τα άλλα, του Vucevic στους Bulls και ου Oladipo στους Heat. Αναλυτικά τι συνέβη στην trade deadline στο αναλυτικό άρθρο του Νίκου εδώ).

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ωστόσο, και να συμφωνήσουμε πως για τον Gordon, οι Gary Harris, RJ Hampton και ένα protected pick πρώτου γύρου για το 2025, είναι μια εξωφρενικά φθηνή τιμή. Για να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένο το trade, στο Denver μαζί με τον Gordon πήγε και ο Gary Clark. Η απόκτηση του Gordon είναι από εκείνες που μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο το Denver -και γι’ αυτό ακριβώς τον απέκτησε. Με την προσθήκη αυτή οι Nuggets αποτελούν μια πρώτης τάξης απειλή φέτος στη δυτική περιφέρεια, τόσο για τους πρωταθλητές Lakers, όσο και για τους μνηστήρες Clippers. Για να είμαστε δίκαιοι, φέτος στη Δύση υπάρχουν οι εξαιρετικοί Utah Jazz, αλλά και οι αναγεννημένοι Phoenix Suns. Ουδείς εκ των δύο όμως, δεν έχει αποδείξει πως αποδίδει εξαιρετικά στην postseason -ειδικά oi Suns που λογικά θα επιστρέψουν φέτος στα playoffs για πρώτη φορά μετά το 2010.

Το πλέον σημαντικό για τους Nuggets και παράσημο για τον Booth, είναι το γεγονός πως απέκτησαν τον Gordon χωρίς να ανταλλάξουν κάποιον παίκτη-κλειδί του ρόστερ τους. Πρακτικά, το νέο μέλος στο ρόστερ των Nuggets θα κλείσει την τρύπα που άφησε η αποχώρηση του Grant και σαφώς θα αναβαθμίσει πολύ περισσότερο το παιχνίδι της ομάδας, σε σχέση με τον προκάτοχό του. Η περίπτωση του Gordon έρχεται σε μια χρονική στιγμή που όπως όλες οι ομάδες, έτσι και το Denver, ψάχνουν πώς να ματσάρουν τον LeBron James και τον Kawhi Leonard. Η σωματοδομή του Gordon, σε συνδυασμό με τα αθλητικά του προσόντα, του επιτρέπουν όχι μόνο να ακολουθεί αυτούς τους δύο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις να τους προλαβαίνει κιόλας. Φυσικά η εμπειρία των playoffs είναι κάτι που ο 26χρονος δεν την έχει σε σχέση με τους LeBron και Kawhi, μιας και οι Magic επί των ημερών του είχαν δύο ισχνότατες παρουσίες στον πρώτο γύρο της Ανατολής όλες κι όλες, ωστόσο όλοι ξεκινούν από κάπου.

Πέρα βέβαια της αποστολής να σταματήσει αυτούς τους δύο, ο Gordon προσφέρει αρκετές ακόμα λύσεις στο αμυντικό πλάνο των Nuggets. Έχει τα πόδια να επιδοθεί σε εξαιρετικές περιφερειακές άμυνες, κάτι που -μεταξύ μας- οι Nuggets δεν το είχαν σε αφθονία. Έχει την ικανότητα να παρενοχλεί και να καθυστερεί τους αντίπαλους guards με hedge outs ή να αλλάζει παίκτες μετά από αντίπαλα pick ‘n rolls. Και στα δύο χρειάζεσαι έναν παίκτη που να σου προσφέρει αυτό το versatility και ο Gordon το προσφέρει απλόχερα.

Αμυντικά λοιπόν καλύπτει το πολύ μεγάλο κενό που άφησε ο Grant. Επιθετικά δεν μπορούμε να πούμε πως αποτελεί κάποιον ελίτ παίκτη, αλλά εδώ υπάρχει ο παράγοντας “Orlando Magic”, αφού δεν είχε ποτέ δίπλα του κάποιον που να τον διευκόλυνε και να μεγιστοποιούσε τις αγωνιστικές του ικανότητες. Ας μην ξεχνάμε πως από την αρχή της καριέρας του στους Magic, o Gordon θεωρείται ένας on ball creator, κάτι που αποτυπώνεται με τον πλέον αρνητικό τρόπο στα νούμερά του. Το καλύτερο παράδειγμα εμφανίζεται στο συνδρομητικό Synergy Sports, όπου βλέπουμε τον Gordon να σουτάρει μόλις με 33% ως ο παίκτης που κουβαλάει την μπάλα και σουτάρει, σε καταστάσεις pick ‘n roll. Ακόμα και στις isolation καταστάσεις, που λόγω των αθλητικών του προσόντων, θαρρεί κανείς πως θα ήταν αποτελεσματικός, ο Gordon μετράει φέτος 7/20.

Ωστόσο, σε αυτά που είναι καλός, είναι τρομακτικά καλός. Και επί της παρούσης οι Nuggets μάλλον του προσφέρονται ως μια εξαιρετική ευκαιρία να κάνει αυτό που δεν μπορούσε στο Orlando και αναφέρθηκε στις παραπάνω γραμμές: Να μεγιστοποιήσει το παιχνίδι του. Ο Gordon αποτελεί απλώς έναν αξιοπρεπή σουτέρ όπως δείχνουν και τα στατιστικά του φέτος (37,5%), ωστόσο σε καταστάσεις catch ‘n’ shoot το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο εξαιρετικό 44%.  

Επιπλέον, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η περίπτωσή του είναι μάλλον η πιο αθλητική που έχει περάσει από τους Nuggets, μετά τον Iguodala. Όπως είδαμε κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν, η παρουσία αθλητικών παικτών δίπλα στον Jokic είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για τους Nuggets, λόγω του συνδυασμού της δημιουργικής του ικανότητας και των προσόντων τους. Παράλληλα η παρουσία, πια, του Gordon στους Nuggets προσφέρει μια μεγάλη ευελιξία στα χέρια του Mike Malone, όσον αφορά τα σχήματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Ο ίδιος, μαζί με τους Porter Jr., Will Barton, Monte Morris και Jamychal Green, μπορούν να ταιριάξουν σε διάφορους συνδυασμούς δίπλα στους Jokic και Murray, ανάλογα πάντα τις ανάγκες και τις περιστάσεις του κάθε παιχνιδιού. Από όλα τα πιθανά δίδυμα πάντως, αυτό που ανυπομονούμε όλοι μας να δούμε είναι αυτό των Gordon και Porter Jr. O μεν Porter είναι ένας χαρισματικός σκόρερ με την αμυντική του ικανότητα να τίθεται εν αμφιβόλω προς ώρας, ενώ από τη μεριά του ο Gordon είναι ένας καλός αμυντικός που αναμένουμε να τον δούμε και ως σκόρερ. Στη θεωρία αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά και αποτελούν ένα ονειρικό δίδυμο δίπλα στους Jokic-Murray.

Ωστόσο, εδώ έρχεται και ένας παράγοντας που αξίζει να σημειωθεί. Μέχρι στιγμής στην καριέρα του, ο Gordon είχε μάθει να είναι τουλάχιστον ο δεύτερος καλύτερος παίκτης στην ομάδα του και αρκετές φορές τουλάχιστον η δεύτερη επιλογή σε αυτή, πίσω αποκλειστικά από τον Nikola Vucevic. Τα νούμερά του στο Orlando, σαφώς και δεν δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά αυτό δεν αλλάζει το εν λόγω αφήγημα. Στο Denver θα υπάρξουν παιχνίδια που όχι απλά δεν θα είναι η δεύτερη επιλογή, αν τοποθετήσουμε σε αυτούς τους ρόλους τους Jokic και Murray, αντίστοιχα, αλλά ούτε καν η τρίτη, με τον Porter πια να διαφαίνεται ως ο τρίτος της παρέας. Στις βραδιές, λοιπόν, που το παιχνίδι δεν πάει προς το μέρος του, ο Gordon θα πρέπει να αποδεχθεί και να “αγκαλιάσει” έναν δημιουργικό ρόλο που όπως έχουμε δει σε αρκετές περιπτώσεις φέτος, μπορεί να τον υποστηρίξει.

Σε μια υπεραπλούστευση των καταστάσεων, αν είχε 4,2 assists κατά μέσο όρο στο Orlando, μπορεί να κρατηθεί τουλάχιστον στα ίδια επίπεδα έχοντας δίπλα του τους Jokic, Murray και Porter. Επιπλέον, είναι πιθανό οι αντίπαλες άμυνες να ασχολούνται πολύ περισσότερο με τους τρεις προαναφερθέντες, γεγονός που αν συμβεί τότε θα δούμε τον Gordon να “κόβει” προς το καλάθι ουκ ολίγες φορές. Εδώ, λοιπόν, τίθεται και ένα ζήτημα “τεσταρίσματος” του χαρακτήρα του παίκτη. Μπορεί να βάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία να είναι η τέταρτη επιλογή του προπονητή του; Αν η απάντηση αποδειχθεί θετική, τότε οι Nuggets μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Είναι σαφές πως η προσθήκη του Gordon ανεβάζει επίπεδο τους Nuggets. Αυτό σημαίνει πως μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια Lakers και Clippers; Τους Lakers με υγιείς τους LeBron και Davis, μάλλον όχι. Tους Clippers, γιατί όχι; Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως στο Bubble οι Nuggets ήταν εκείνοι που πραγματοποίησαν μία από τις επικότερες ανατροπές που έχουν γίνει ποτέ σε σειρά playoffs, απέναντι στους Clippers. Μετά το 3-1, ο Leonard έμοιαζε απελπιστικά μόνος του και όσοι υποστήριξαν πως ο Paul George θα κάνει το απαιτούμενο step-up, έπεσαν έξω πανηγυρικά, ημών συμπεριλαμβανομένων. Με τον George να μην έχει δώσει ενθαρρυντικά δείγματα μέχρι τώρα στις post seasons, οι Nuggets μπορούν να τους κοιτάξουν -και πάλι- στα μάτια και να τους ξεπεράσουν. Σε κάθε περίπτωση, ο Gordon πηγαίνει στο Denver σε μια περίοδο που και οι δύο πλευρές έψαχναν απεγνωσμένα να αναβαθμιστούν. Οι μεν Nuggets να βρουν τα στοιχεία που τους έδινε ο Grant -και ακόμα περισσότερα-, ο δε Gordon να παίξει επιτέλους για κάποιον contender.

Πλέον οι Nuggets θα πρέπει να θεωρούνται ως μια σοβαρότατη απειλή στη Δύση για την πρωτοκαθεδρία των Lakers. Προφανώς η χημεία του Gordon με τους νέους τους συμπαίκτες δεν θα δημιουργηθεί μέσα σε μια νύχτα, αλλά θεωρητικά μέχρι να ξεκινήσουν τα playoffs, υπάρχει αρκετός χρόνος για να επιτευχθεί. Παράλληλα, αμφότερες οι πλευρές βρίσκονται σε μια μοναδική συνθήκη. Ο ηλικιακός μέσος όρος των αστεριών του Malone, δηλαδή των Jokic, Murray, Porter και πλέον του Gordon είναι στα 24,7 έτη. Έχοντας στο μυαλό μας τη συνεχή πρόοδο των Nuggets τα τελευταία χρόνια, δημιουργείται η εξής κατάσταση: Αφενός η παρουσία του Gordon μπορεί να βοηθήσει άμεσα τους Nuggets να διεκδικήσουν το δαχτυλίδι, αλλά παράλληλα μπορούν να συνεχίσουν να εξελίσσονται τόσο σαν σύνολο, όσο και σαν παίκτες ξεχωριστά.

Με τα συμβόλαια του κορμού της ομάδας να είναι εγγυημένα τουλάχιστον ως το 2022 (πλην του Millsap και των Barton και Green που έχουν την option να αρνηθούν την προσφορά των Nuggets), δίνει το δικαίωμα στον Malone να δουλέψει χωρίς οικονομικούς περισπασμούς για την τρέχουσα και την επόμενη σεζόν. Παράλληλα, δίνει στο Denver άφθονο χρόνο να παρακολουθήσει την πρόοδο του Gordon εντός του οργανισμού και να αποφασίσει αν θα του προσφέρει νέο συμβόλαιο το καλοκαίρι του ‘22. Ως τότε θα φανεί αν η κίνησή τους να τον αποκτήσουν στην trade deadline της 25ης Μαρτίου άξιζε τον κόπο ή όχι.