Υπό συνθήκες κανονικότητας (sic), η τρέχουσα περίοδος θα προσφερόταν για να ασχοληθούμε (και) με τους Denver Nuggets. Το πιθανότερο σενάριο θα τους έφερνε να διεκδικούσαν μια θέση στους τελικούς της Δύσης, ωστόσο αν διασταυρώνονταν με έναν εκ των δύο κατοίκων του Los Angeles, η λογική λέει πως μάλλον θα έπεφταν σε τοίχο. Αναμφίβολα όμως, θα έπαιζαν ένα μπάσκετ που θα το χαιρόταν το μάτι μας και ασφαλώς η χρονιά θα προσέθετε ακόμα ένα γαλόνι στη στολή της ομάδας, δείγμα της μεγάλης προόδου που έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια.. Μια πρόοδος που έχει έρθει μέσα από προσεγμένες κινήσεις, τόσο στον τομέα των επιλογών στα Drafts του παρελθόντος, όσο και σε εκείνον των trades.
Η “μηχανή” που λέγεται Nuggets όμως, δεν άρχισε να δουλεύει μέσα σε μια νύχτα. Τα “χιλιόμετρα” που έχει διανύσει μέχρι και σήμερα, είναι προϊόν της σταθερότητας που χαρακτηρίζει τη διοίκηση και φυσικά της εμπιστοσύνης που δείχνει καθημερινά και έμπρακτα στο πρόσωπο του προπονητικού επιτελείου. Ωστόσο, κοιτώντας ένα βήμα παραπέρα από την τρέχουσα σεζόν και των playoffs που θα παιχτούν στην απομόνωση του Ορλάντο, οι Nuggets θα βιώσουν σίγουρα αλλαγές στο front office, με ό,τι συνεπάγεται η αποχώρηση Karnisovas, ενώ και αγωνιστικά τα προβλήματα που ενδεχομένως να δημιουργηθούν από πιθανές αποχωρήσεις παικτών, ίσως αποδειχθούν καίρια στην ταυτότητα της ομάδας, αλλά και της πορείας που επιλέξουν για το μέλλον τους.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Η αποχώρηση Karnisovas
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η αποχώρηση που αποτελεί μεγαλύτερο πλήγμα για τους Nuggets - μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές - δεν είναι άλλη από εκείνη του Arturas Karnisovas. Ο Λιθουανός είναι πλέον κάτοικος Chicago και θα προσπαθήσει να συνεχίσει εκεί την εξαιρετική δουλειά που έκανε στους Nuggets, προσπαθώντας να βγάλει από την αγωνιστική αφάνεια έναν ιστορικό οργανισμό. Αρκετοί (ο γραφών είναι μέσα σε αυτούς) απόρησαν με την επιλογή αυτή του Karnisovas, από την στιγμή που είχε ένα εξαιρετικό set up στους Nuggets και η κατάσταση έδειχνε ιδανική για τις λέξεις “συνέχεια” και “σταθερότητα”, αλλά η αλήθεια είναι πως το να χτίσεις μια ομάδα από το μηδέν - και δη όταν λέγεται Bulls - πάντα θα αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για τον οποιονδήποτε. Και μεταξύ μας, η δουλειά των Bulls είναι αρκετά μεγαλύτερη από εκείνη των Nuggets. Τουλάχιστον σε επίπεδο αγοράς.
Σε κάθε περίπτωση, προς τιμήν τους, οι Nuggets ουδέποτε εναντιώθηκαν στην προοπτική του Karnisovas να αναλάβει τους Bulls. “Δεν θέλουμε να τον χάσουμε, αλλά μιλάμε για τους Chicago Bulls!”, ανέφερε χαρακτηριστικά ο ιδιοκτήτης των Nuggets, Josh Kroenke, σε μια συνομιλία του με τον Michael Reinsdorf (Chief Operating Officer των Bulls), την οποία αποκαλύπτει η εφημερίδα Denver Post. Επί της ουσίας, οι ικανότητες του Karnisovas και το πώς είχε εξελιχθεί στα χρόνια του στο Denver, “ανάγκασαν” τους Bulls να επικοινωνήσουν με τους Nuggets για έναν υπάλληλό τους, ο οποίος βρισκόταν ακόμα σε συμβόλαιο με την ομάδα. Αυτό από μόνο του, για έναν άνθρωπο που δεν είχε κλείσει καθαρή τριετία στη θέση αυτή, αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα, αν μη τι άλλο.
Προχωρώντας στο σήμερα και την αποχώρηση του Karnisovas από τους Nuggets, το πλήγμα αυτής δεν έγκειται αποκλειστικά στην αποχώρηση ενός προσώπου, αλλά ό,τι αυτό πρέσβευε και έφερνε στον οργανισμό. Η επιλογή του 49χρονου να αποχωρήσει από τα Βραχώδη Όρη, αναμφίβολα θα προκαλέσει ένα ντόμινο αλλαγών που σε αυτές τις περιπτώσεις ουδείς μπορεί να προβλέψει με σιγουριά πώς θα εξελιχθεί το μέλλον. Η φυγή του Karnisovas λοιπόν, φέρνει ένα “τέλος εποχής” στην τρέχουσα εικόνα του front office, με τον ίδιο και τον Tim Connelly να είναι τα δύο κεντρικά πρόσωπα της - επιτυχημένης - πορείας του Denver από το καλοκαίρι του 2013 μέχρι και σήμερα. Ο Karnisovas άλλωστε, ήταν η πρώτη πρόσληψη που έκανε ο Connelly στο front office, όταν αναλάμβανε χρέη General Manager τον Ιούνιο του 2013, αντικαθιστώντας τον Masai Ujiri, νυν General Manager των Toronto Raptors.
Οι δυο τους έφεραν μια αλλαγή στη νοοτροπία των Nuggets, επιλέγοντας να χτίσουν το franchise μέσα από την διαδικασία του draft και μέσα από πολύ προσεκτικές κινήσεις στον τομέα των trades. Κοιτώντας πίσω, οι κινήσεις που έκαναν είναι τουλάχιστον εντυπωσιακές, έχοντας ως μοναδικό μελανό σημείο το draft του 2017.
Συγκεντρωτικά:
2014: Προσεγγίζουν τους Bulls δίνοντας τους Anthony Randolph (ναι, αυτόν της Ρεάλ Μαδρίτης) και Doug McDermott, που τον είχαν επιλέξει στο #11 και καταλήγουν με τους Jusuf Nurkic (#16) και Gary Harris (#19). Στο #41 επιλέγουν τον Nikola Jokic.
2016: Επιλέγουν τους Jamal Murray (#7), Juan Hernangomez (#15) και Malik Beasley (#19).
2017: Επιλέγουν να ανταλλάξουν τον Donovan Mitchell (#13) στους Utah Jazz, έναντι των Trey Lyles και Tyler Lydon (#24). Στο #49 επιλέγουν τον Vlatko Cancar, του οποίου η πρόοδος αναμένεται.
2018: Επιλέγουν τον Michael Porter Jr. (#14) και τον Justin Jackson (#43), τον οποίο τον ανταλλάζουν στους Magic για τον Jarred Vanderbilt (#41).
2019: Προσεγγίζουν τους Heat, δίνοντάς τους ένα μελλοντικό pick β’ γύρου συν χρήματα, για να αποκτήσουν τον Bol Bol (#44).
Αν εξαιρέσουμε την αστοχία με την περίπτωση του Mitchell, το δίδυμο Connelly - Karnisovas προχώρησε σε κινήσεις που διαμόρφωσαν το Denver στην ομάδα που βλέπουμε σήμερα και συγκαταλέγεται μεταξύ των διεκδικητών της Δύσης. Επιστρέφοντας σε αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, η αποχώρηση του Karnisovas σηματοδοτεί ενδεχομένως την αλλαγή αυτής της - μέχρι σήμερα - διαγραμμένης πορείας, αλλά ίσως και της νοοτροπίας. Της επένδυσης σε νεαρούς παίκτες που θα μπολιαστούν με τη νοοτροπία που έχει θεσπίσει ο οργανισμός των Nuggets. Και ενώ τον περασμένο Απρίλιο υπήρξε μια βεβαιότητα πως ο μέχρι πρότινος βοηθός του Karnisovas, Calvin Booth, θα είναι ο επόμενος General Manager της ομάδας, μέχρι και τώρα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση (ή έστω τοποθέτηση) επί του θέματος.
The Nuggets are planning to promote assistant general manager/10-year NBA vet Calvin Booth to general manager under Tim Connelly, sources tell @TheAthleticNBA @Stadium.
— Shams Charania (@ShamsCharania) April 18, 2020
Σαν σχόλιο, πάνω στην περίπτωση του Booth, απλά να πούμε πως η φυσική συνέχεια των Nuggets είναι να επιλέξουν να πορευθούν με αυτόν στο τιμόνι - και επισήμως. Ο Booth αποτέλεσε βοηθό του Karnisovas από το 2017 και η λογική και νοοτροπία που έχουν χτίσει στο Denver τα τελευταία χρόνια δείχνει πως οι επιλογές σε καταστάσεις διαδοχής, γίνονται εκ των έσω. Ωστόσο, η όλη καθυστέρηση της επίσημης ανακοίνωσης (ενδεχομένως λόγω COVID-19;) φέρνει έναν εκνευρισμό στις τάξεις των φίλων της ομάδας, καθώς η μακρά περίοδο σιωπής σε τέτοιου είδους ζητήματα, δεν είναι κάτι το οποίο έχουν συνηθίσει. Αναφορικά με το βιογραφικό του Booth, μιλάμε για έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε για 10 σεζόν στο NBA (1999 - 2009), ενώ από το 2012 μέχρι και σήμερα έχει αναλάβει τρία διαφορετικά πόστα σε Pelicans (scout), Timberwolves (Director of player personnel) και Nuggets. Η πρόοδός του, σε επίπεδο στελέχους, είναι αδιαμφισβήτητη, ωστόσο αναμένουμε να δούμε πώς θα χειριστεί ένα franchise το οποίο έχει τις βάσεις για πολύ μεγάλα πράγματα στο μέλλον.
Ο ίδιος ο Karnisovas πάντως, φεύγοντας από τους Nuggets ανέφερε σε δηλώσεις του πως “έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες βάσεις για να συνεχιστεί η επιτυχία της ομάδας και στο μέλλον”. Αυτό, αναμφίβολα, αποτελεί μια ψήφο εμπιστοσύνης -πρωτίστως- στη διοίκηση και στον επόμενο General Manager, όποιος και αν είναι αυτός. Και ενώ αναμένουμε να δούμε αν όντως ο Booth θα είναι ο επόμενος GM ή αν οι Nuggets επιλέξουν κάποιον άλλο για τη θέση αυτή, οι ανησυχίες μεταφέρονται -κατ’ επέκταση και εύλογα- στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας και στα συμβόλαια τα οποία λήγουν στο τέλος αυτής της, δεδομένα περίεργης, σεζόν.
Paul Millsap
Αντιγράφοντας από παλαιότερο άρθρο του γράφοντος στο Ball Hog:
“Το σημαντικό για τον ίδιο τον παίκτη και πολύ περισσότερο για τους Nuggets, είναι ότι μετά από αρκετά χρόνια βρήκαν μια “φωνή” στα αποδυτήρια που μπορεί να κρατάει τις ισορροπίες και να παίζει τον ρόλο του μέντορα. Και δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που μπορούν να καυχιούνται πως τόσο για τον ρόλο του μέντορα, όσο και για τον ρόλο του “glue guy” έχουν τον ίδιο παίκτη. Και ο Millsap τα πάει εξαιρετικά και στα δύο.”.
Ο Paul Millsap είναι κάτι παραπάνω από ένας “σημαντικός παίκτης” για τους Nuggets. Είναι ο βετεράνος που θα συμβουλεύσει τους πάντες, η φωνή της λογικής, ο άνθρωπος που θα στραφούν -κυρίως οι νεαρότεροι- παίκτες, όταν τα πράγματα θα ζορίσουν. Αγωνιστικά, είναι σαφές πως δεν άξιζε το συμβόλαιο των σχεδόν $91 εκατ. που του προσέφεραν οι Nuggets το 2017, κάτι που μαρτυρούν και οι αριθμοί του. Ωστόσο, όταν μιλάμε για ηγετικές φιγούρες και το πως αυτές μπορούν να καθοδηγήσουν ένα νεαρό σύνολο, όπως δηλαδή είναι οι περιπτώσεις των Millsap και Nuggets, τότε η τιμή δεν (θα πρέπει) να είναι ζήτημα. Το Denver επένδυσε πάνω στην ηγεσία του “Anchorman” και είδε τους παίκτες του βασικού κορμού να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Την στιγμή όμως που οι αριθμοί του 35χρονου παίκτη δεν αντικατοπτρίζουν το παχυλό συμβόλαιό του, υπάρχουν πράγματα που κάνει στο γήπεδο που δεν μπορούν να αποτυπωθούν στην στατιστική.
Αυτά δεν είναι άλλα από το πώς κάνει καλύτερη την αμυντική λειτουργία των Nuggets. Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει και να μην είναι πλέον ο καλός on-ball-defender που είδαμε στην Atlanta, αλλά οι βοήθειες που δίνει και η επικοινωνία που έχει με τους υπόλοιπους παίκτες, είναι μία από τις καλύτερες που θα βρείτε σε επίπεδο αμυντικής λειτουργίας στο NBA. Πηγαίνοντάς το ένα βήμα παραπέρα, η πεντάδα Murray, Harris, Barton, Millsap και Jokic είναι η όγδοη καλύτερη, όσον αφορά το defensive rating (103,2), μεταξύ εκείνων που έχουν αγωνιστεί μαζί για πάνω από 30 παιχνίδια, δηλαδή σχεδόν τα μισά από τα ως τώρα της σεζόν. Αξίζει να αναφέρουμε πως πρώτη της σχετικής λίστας, είναι η πεντάδα Bledsoe, Matthew, Middleton, Antetokounmpo, B. Lopez, η οποία μετράει το αδιανόητα τρομακτικό 89,8!
Επιπλέον, αξίζει να σταθούμε στο γεγονός πως στα όσα λεπτά ο Millsap βρίσκεται πάνω στο παρκέ, οι Nuggets μετρούν ένα defensive rating της τάξης του 102,2. Σε ατομικό επίπεδο, για τον βετεράνο forward, τα πράγματα είναι εξίσου εντυπωσιακά. Το defensive real plus/minus του Millsap έφτασε στο +1,35, νούμερο που τον φέρνει στην 26η θέση της εν λόγω advanced στατιστικής κατηγορίας και μπροστά από παίκτες όπως οι Jimmy Butler, Pascal Siakam, Anthony Davis και Marcus Smart. Ωστόσο και στο επιθετικό κομμάτι, φέτος, έχει προσφέρει πολλά. Σε αυτό φυσικά, έχει συμβάλλει το γεγονός πως δεν φορτώνεται με πολλά λεπτά συμμετοχής, αφού υπάρχει και ο Jerami Grant στο ρόστερ, με τον οποίο μοιράζονται την θέση του power forward. Ο Millsap αγωνίζεται φέτος για 24,4 λεπτά ανά παιχνίδι κατά μέσο όρο, αριθμός που είναι ο τρίτος μικρότερος από τότε που ξεκίνησε την καριέρα του στο NBA, καθώς μόνο την πρώτη και τη δεύτερη χρονιά του είχε λιγότερα λεπτά συμμετοχής.
Ο βετεράνος forward έχει βρει φέτος έναν πολύ ουσιώδη ρόλο στην επιθετική λειτουργία των Nuggets, ο οποίος τον φέρνει να απειλεί -περισσότερο από ποτέ- από τη γραμμή των τριών πόντων. Σουτάρει με το εξαιρετικό 44% από τα 7,25, την στιγμή που ποτέ στην καριέρα του δεν είχε ξεπεράσει το 40%, γεγονός που αναμφίβολα έχει “ανοίξει” τις επιθετικές επιλογές των Nuggets. Είναι σαφές, λοιπόν, πως ο Millsap δεν ειναι απλα ένας σημαντικός παίκτης για τους Nuggets, είναι υπερπολύτιμος.
Jerami Grant
Όπως και στην περίπτωση του Millsap, έτσι και σε αυτή του Jerami Grant μιλάμε για έναν εξαιρετικό αμυντικό. Ίσως όχι τόσο στον τομέα των βοηθειών και στην συμπεριφορά που έχει ένας backline defender που διαβάζει σε εξαιρετικό βαθμό το παιχνίδι, όπως ο Millsap ή o Draymond Green, αλλά σαφώς σε εκείνον του on-ball-defending. Το versatility και η αθλητικότητα του 26χρονου, τον έχουν αναγάγει σε ένα αμυντικό υπερόπλο στα χέρια του οποιοδήποτε προπονητή, καθώς έχει την ικανότητα να μαρκάρει αντιπάλους πολλών θέσεων, αλλά και τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, μας έχει αφήσει με τα σαγόνια μας στο πάτωμα, με την ικανότητά του να μαρκάρει τους LeBron, James, Kevin Durant, James Harden και Kawhi Leonard.
Ο Grant λοιπόν, αποκτήθηκε από τους Nuggets τόσο για να τους βοηθήσει στο επιθετικό κομμάτι, καθώς είχαν ανάγκη από ένα “τεσσάρι” να έχει καλές επιδόσεις στο περιφερειακό σου (σουτάρει με 40% φέτος), αλλά κυρίως για να τους βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αντίπαλων “φτερών”, μερικοί εκ των οποίων αναφέρθηκαν πιο πάνω. Η ικανότητά του να “κολλάει” πάνω στον αντίπαλό του χωρίς να χρεώνεται με φάουλ, όπως στην περίπτωση του Harden που φαίνεται στο παραπάνω video, είναι κάτι που καθιστά τον Grant το “cheat code” των Nuggets, έναντι των αντιπάλων τους. Ωστόσο, σημαντικό είναι επίσης το “μήκος” που προσφέρει ο παίκτης στην περιφερειακή άμυνα και πόσο “ενοχλεί” τους αντίπαλους σουτέρ.
Αν βλέπουν κάτι οι Nuggets στο πρόσωπο του Grant, δεν είναι άλλο από τον “δικό τους Iguodala”. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο, αποτελεί ένα δίκοπο μαχαίρι, τόσο για τον παίκτη, όσο και την ομάδα του. Κι αυτό γιατί, όσο κι αν ο Grant έχει τα στοιχεία εκείνα που μπορεί να εξελιχθεί στην επιρροή που είχε ο Iggy στο παιχνίδι των Warriors, προς το παρόν δεν έχει έχει το υπόλοιπο set-up (την elite backcourt και το καλύτερο πολυεργαλείο του NBA). Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να είναι ο δικός τους “Iggy”, αλλά απλά να είναι ο Grant.
Torrey Craig
Η αξία του Craig είναι σαφώς μικρότερη στο μπασκετικό χρηματιστήριο, από τους δύο προαναφερθέντες συμπαίκτες του. Η συνεισφορά του όμως στους φετινούς Nuggets είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να “περάσει στα ψιλά”. Στο επιθετικό κομμάτι, δεν μιλάμε για κάποιον που μπορεί να να έρθει από τον πάγκο και να αλλάξει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Ο επιθετικός του ρόλος περιορίζεται σε τρία στοιχεία: να επιδίδεται σε spacing, να πραγματοποιεί “κοψίματα” από την αδύνατη πλευρά και να “ενοχλεί” του αντιπάλους ως κάποιος που διεκδικεί το επιθετικό rebound. Και μέχρι στιγμής, με τα όσα έχουμε δει από τον Craig, δεν δείχνει διαθέσιμος να βγει από αυτό το τρίπτυχο.
Η άμυνα, ωστόσο, είναι μια άλλη κουβέντα. Αποτελεί έναν από τους πιο “επιθετικούς” αμυντικούς που διαθέτουν οι Nuggets, ένα σημείο αναφοράς στην αμυντική τους λειτουργία. Τα μακριά χέρια, τα γρήγορα πόδια και ο δυνατός κορμός του, τον καθιστούν ως έναν “alpha defender” στο ρόστερ του Denver. Ένα τριάρι που μπορεί να μαρκάρει, όπως και ο Grant, πολλές θέσεις χάρη στην αθλητικότητά του.
Αν υπάρχει ένα παιχνίδι που δείχνει την αμυντική ικανότητα του Craig, αλλά και των Nuggets γενικότερα, τη φετινή σεζόν, αυτό δεν είναι άλλο από εκείνο κόντρα στους Rockets, τον περασμένο Νοέμβριο. Το Houston έχει μείνει κάτω από τους 100 πόντους μόλις σε τέσσερα παιχνίδια ως τώρα, ένα εκ των οποίων ήταν αυτό στο Pepsi Center.
Όπως μπορείτε να δείτε στο παραπάνω βίντεο, ο Craig παίζει καθοριστικό ρόλο στην αμυντική προσπάθεια της ομάδας του, ειδικά στην αποστολή του να σταματήσει τον Russell Westbrook. Είναι άλλωστε, ένας από τους λίγους παίκτες που μπορεί να ακολουθήσει τον Brodie σε εκρηκτικότητα και -όπως αποδεικνύεται- να του δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Westbrook σταμάτησε μεν στους 25 πόντους, σουτάροντας όμως με το πενιχρό 36,4%.
Ενώ, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο Craig δεν έχει την αξία των δύο συμπαικτών του, εξαιτίας του περιορισμένου παιχνιδιού του, αυτό δεν τον κάνει λιγότερο σημαντικό στο σύνολο του ρόστερ των Nuggets.
Συμβόλαια που λήγουν
Καθίσταται σαφές πως οι τρεις προαναφερθέντες είναι άκρως σημαντικοί για το Denver, ειδικά όταν μιλάμε για την αμυντική λειτουργία. Αν ήταν στο χέρι των Nuggets θα τους κρατούσαν όλους, αλλά με το max συμβόλαιο του Jokic να είναι ήδη σε ισχύ και εκείνο του Murray να τίθεται σε εφαρμογή από την επόμενη σεζόν, αυτό μάλλον φαντάζει δύσκολο. Και αυτό που το κάνει δύσκολο, είναι το γεγονός πως ο Grant εξέφρασε την επιθυμία του να αρνηθεί το player option της επόμενης χρονιάς, ύψους $9,3 εκατομμυρίων. Αυτό που δίνει κάποιες ελπίδες όμως, στους Nuggets, ώστε ο Grant να αλλάξει άποψη, είναι τα νέα δεδομένα που έφερε ο κορονοϊός -και- στην καθημερινότητα του NBA. Το salary cap της επόμενης σεζόν προς ώρας προβλέπεται πως θα μείνει στα ίδια επίπεδα με το φετινό, ώστε να γίνει μία ομαλοποίηση και να αποφευχθεί μία απότομη πτώση φέτος, που θα συνεπάγεται ένα νέο spike του χρόνου (αναλυτικότερα σχετικά ο Νίκος στην τελευταία παράγραφο αυτού του κειμένου), αλλά λόγω της “πετσοκομμένης” επόμενης σεζόν που αναμένεται να ξεκινήσει τον Δεκέμβριο, δύσκολα θα δώσουν οι ομάδες κάποιο max συμβόλαιο.
Συνεπώς, αν ο Grant έχει στο μυαλό του να κυνηγήσει κάποιο συμβόλαιο μακροχρόνιας διάρκειας, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, υπάρχει μια μικρή ελπίδα για τους Nuggets να δουν τον παίκτη τους να επιστρέφει σε αυτούς, ενεργοποιώντας το player option που έχει ή αν το αρνηθεί, οι δύο πλευρές να φτάσουν σε μια αμοιβαία συμφωνία που ίσως φέρει συγκεκριμένους όρους στην κατάσταση του Grant. Το ένα σενάριο είναι να μην ενεργοποιήσει τα $9,3 εκατ. ο παίκτης και να υπογράψει ένα μονοετές συμβόλαιο με παραπάνω χρήματα. Το άλλο -και επικρατέστερο κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι ο παίκτης να ενεργοποιήσει κανονικά την φετινή option του, αλλά να δεσμευτούν οι Nuggets από την πλευρά τους πως θα του δώσουν ένα πολυετές συμβόλαιο το καλοκαίρι του 2021.
Ο Millsap από την πλευρά του, είναι μια πιο απλή περίπτωση. Γνωρίζει πως δεν πρόκειται να πάρει ξανά ένα συμβόλαιο ύψους $30 εκατ., ωστόσο η επιθυμία του να μείνει στο Denver είναι γνωστή (πόλη στην οποία μεγάλωσε άλλωστε). O συνδυασμός των δύο αυτών δεδομένων, καθιστά τις συζητήσεις με τον οργανισμό πιο απλοποιημένες, στη βάση του ότι είναι πολύ πιθανό να τον δούμε να υπογράφει ένα τριετές συμβόλαιο τέτοιου ύψους που θα διευκολύνει τους Nuggets στο salary cap. Ενδεχομένως δηλαδή, οι Nuggets να βρουν τα χρήματα για τον Grant -και- από το μειωμένο συμβόλαιο που αναμένεται να πάρει ο Millsap.
Από την άλλη, ο Craig είναι μια πιο ιδιαίτερη περίπτωση. Μιλάμε για μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ως undrafted παίκτης μπαίνει για δεύτερη φορά σε καθεστώς restricted free agency, που με το συνδυασμό με το γεγονός πως είναι 30 ετών, μάλλον δεν είναι άτοπο να εκτιμήσουμε πως θα επιχειρήσει να βρει ένα διετές συμβόλαιο, ώστε να εξαργυρώσει τις αμυντικές του ικανότητες. Όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του Grant ομως, λόγω COVID-19 και μειωμένων παιχνιδιών για την επόμενη σεζόν, το τι ύψος θα έχει αυτό το συμβόλαιο είναι άγνωστο. Ο Craig πάντως, όπως και ο Millsap, έχει εκφράσει την επιθυμία να παραμείνει και αυτός στο Denver, καθώς εκεί έχει βρει ιδανικές συνθήκες.
Προχωρώντας λίγο πιο πέρα με την κατάσταση των συμβολαίων, ένας ακόμα μπελάς για τους Nuggets είναι το συμβόλαιο του Mason Plumlee, το οποίο λήγει φέτος και εφόσον επιλέξει να αποχωρήσει από το Colorado, τότε το Denver θα μείνει χωρίς αναπληρωματικό center. Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα που δημιουργούνται στους Nuggets, όσον αφορά τα συμβόλαια είναι αρκετά και αναμένουμε να δούμε πως θα τα επιλύσουν.
Αντί επιλόγου
Είναι δεδομένο λοιπόν πως οι Nuggets έχουν μπροστά τους πολλά μέτωπα. Μέτωπα, τα οποία θα διαμορφώσουν το μέλλον του franchise προς πάσα κατεύθυνση. Θα επιλέξει ο διάδοχος του Karnisovas, την ίδια πετυχημένη συνταγή επιτυγχάνοντας την πρόοδο βήμα-βήμα; Ή μήπως θα επιλέξει να μπει σε μια νοοτροπία “win now” ξεπουλώντας μελλοντικά picks για κάποιον αστέρα; Θα θελήσει να ανανεώσει, με όποιον τρόπο μπορεί, τα συμβόλαιο που λήγουν ώστε να μη χαλάσει την ήδη εξαιρετική χημεία του ρόστερ;
Βλέποντας την ομάδα αυτή, τα τελευταία χρόνια και το πού έχει φτάσει, είναι μάλλον ασφαλές να πούμε πως η νοοτροπία δύσκολα θα αλλάξει. Ή ακόμα και αν αλλάξει, αυτό θα γίνει μεθοδικά και όχι μέσα σε μια νύχτα. Αν μετράει η γνώμη και η εκτίμηση του γράφοντος, η κατάσταση με τον κορονοϊό θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τους Nuggets, όσον αφορά τους παίκτες που μένουν ελεύθεροι. Κάπως, με κάποιο τρόπο θα βρεθεί η “χρυσή τομή” με τους τρεις παίκτες που επί της ουσίας είναι τα σημαντικότερα κομμάτια της άμυνας και εκείνοι που συμπληρώνουν ιδανικά τον Jokic και θα συνεχίσουν να είναι μέλη των Nuggets.
Σε επίπεδο front office, παρά την αποχώρηση Karnisovas, υπάρχει η απαραίτητη γνώση για την σωστή επιλογή παικτών στην διαδικασία του draft, αλλά και σε όποιο trade μπορεί να προκύψει. Τέλος, στο σενάριο που φέρνει να αποχωρούν όλοι εκ των οποίων τα συμβόλαια λήγουν, ο κορμός Jokic - Murray - Harris - Porter Jr - Barton, είναι ικανός να προσελκύσει αρκετούς top free agents. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κληροδότημα της εποχής Connelly - Karnisovas.
Πηγές:
- Report: Jerami Grant leaning towards declining player option, του Quenton S. Albertie, στο Nugg Love
- Film Friday: Jerami Grant is the secret weapon, του Gage Bridgford, στο Denver Stiffs.
- 2019-20 Season Grades: Torrey Craig, του Nick Hertzog, στο Denver Stiffs
- Adam Mares on the Nuggets, από το podcast του RealGM Radio με τον Danny Leroux.
- https://www.spotrac.com/nba/denver-nuggets/yearly/cap/
- https://www.basketball-reference.com/play-index/tiny.fcgi?id=heVJK
- https://stats.nba.com/lineups/advanced/?sort=DEF_RATING&dir=-1&CF=GP*G*30&Season=2019-20&SeasonType=Regular%20Season
