Out of space

Μίνι πρόλογος αφιερωμένος στον Trae Young. Καταπληκτικός Φεβρουάριος για τον point guard των Hawks (23,3π-9,3α-4,3ρ με 43% στο τρίποντο σε 7,3 προσπάθειες!), rookie του μήνα στην Ανατολή ξανά. Για τον Trae γράφουμε σχεδόν κάθε μήνα, μας αρέσει πολύ (πάρα πολύ), οπότε δεσμευόμαστε να του αφιερώσουμε τον χώρο και τον χρόνο που αξίζει και να συζητήσουμε συνολικά για την rookie σεζόν του όταν αυτή τελειώσει, όπως άλλωστε θα γίνει και για τον Luka Doncic. Ως τότε, δείτε ένα βίντεο με το έπος του απέναντι στους Bulls τα ξημερώματα του Σαββάτου:

1. Μετά από δύο μήνες στους οποίους ‘’ψαχνόταν’’, καλωσορίζουμε ξανά τον Collin Sexton στους out of space, μετά από έναν Φεβρουάριο με 18,8π-3,2α-3,4ρ μ.ό. Ο combo guard των Cavaliers δείχνει στην πρώτη φάση της καριέρας του πολύ άνετος με το σκοράρισμα. Επωφελείται από την εκρηκτικότητά του για εύκολους πόντους, δείχνει συνέπεια στην απειλή του από το τρίποντο (πάνω από 41% τους δύο τελευταίους μήνες, σε 3,5 και 5,5 προσπάθειες αντίστοιχα), ενώ δεν φοβάται να πάρει αποφάσεις στα τελευταία λεπτά, όπως στο παιχνίδι απέναντι στους Grizzlies. Τι πρέπει να βελτιώσει; Σίγουρα την δημιουργία του, αφού με 15,7 AST%, (με άλλα λόγια μόλις 15,7% των πόντων των συμπαικτών του ήρθαν από δική του ασίστ) κατατάσσεται στο 22ο εκατοστημόριο ανάμεσα στα combo guards, σύμφωνα με το Cleaning The Glass. Επίσης η συνολική αποτελεσματικότητά του είναι χαμηλά (44 eFG%), παρότι σουτάρει καλά από το τρίποντο, ενώ αμυντικά ακόμη ζορίζεται, με τους (ήδη κακούς) Cavs να δέχονται 5,4 πόντους περισσότερους όταν είναι στο παρκέ. Τα δύο τελευταία προβληματικά στοιχεία ωστόσο (η αποτελεσματικότητα και η άμυνα) είναι φυσιολογικά για έναν rookie που ακόμη προσπαθεί να καταλάβει το παιχνίδι, ενώ παράλληλα πρέπει να είναι η βασική επιθετική απειλή της ομάδας (μαζί με τον Kevin Love που επέστρεψε πρόσφατα). Ο Sexton είναι σε καλό δρόμο και ελπίζουμε να συνεχίσει έτσι.
2. Τον Lauri Markkanen τον είχαμε ξεχωρίσει από το ξεκίνημά του στην Αριζόνα, αφού ο συνδυασμός ύψους, ευχέρειας στο σουτ και μπασκετικού IQ, τον έκαναν ένα πολύ ενδιαφέρον prospect για το μέλλον. Μετά από μια πολύ καλή rookie χρονιά, φέτος ξεκίνησε τραυματίας και έχασε τους δύο πρώτους μήνες, κάτι που τον έκανε να μπει σχετικά σκουριασμένος στη χρονιά. Από το Φεβρουάριο και μετά όμως, έχει βρει τα πατήματά του και δείχνει ότι θα εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα τεσσάρια της λίγκας. Τον μήνα που μας πέρασε είχε 26π., 12,2ρ, 2,4α σουτάροντας παράλληλα με 48,6% εντός πεδιάς, 34,8% στα τρίποντα και 92,3% από τη γραμμή των βολών. Ταυτόχρονα τον βλέπουμε να προσθέτει πράγματα στο παιχνίδι του. Πλέον όταν παίρνει το rebound, ψάχνει να τρέξει κατευθείαν στην επίθεση ντριμπλάροντας, ενώ παράλληλα έχει προσθέσει κινήσεις με πλάτη στο καλάθι, βελτιώνοντας πολύ το παιχνίδι του στο low post και στη νίκη απέναντι στους Celtics έδειξε πολλά από αυτά τα στοιχεία. Μετά την προσθήκη του Otto Porter (μια κίνηση που μας άρεσε πολύ για τους Bulls), πλέον η ομάδα φαίνεται να παίζει αρκετά καλύτερα και να έχει βρει έναν πυρήνα για να στηριχτεί στο μέλλον.
3. Ο Kyle Kuzma ήταν για έναν ακόμη μήνα συνεπής στο παιχνίδι του ως ‘’καλαθομηχανή’’, με 20,7π-4,6ρ-2,4α μ.ό, ανεβάζοντας μάλιστα το ποσοστό του στο τρίποντο (37% σε 5,7 προσπάθειες, ενώ τους προηγούμενους μήνες ήταν περίπου στο 30-31%). Σημαντικό στοιχείο στο επιθετικό του παιχνίδι είναι η off-ball απειλή, είτε με το περιφερειακό του σουτ, είτε με τα συχνά (και αποδοτικά) κοψίματά του προς το καλάθι, όπλο που είχε επισημάνει ο Zach Lowe στην στήλη του νωρίτερα μέσα στην σεζόν. H επίθεση των Lakers βελτιώνεται με τον Kuzma στο παρκέ σχεδόν σε όλους τους τομείς (+3,3 πόντους, +1,1 eFG%, +1,4 ORB%¹), στην άμυνα ωστόσο τα πράγματα είναι αντίθετα (δέχονται +2 πόντους και +1 eFG%). O Kuzma δεν είναι κακός αμυντικός (άλλωστε οι Lakers δεν φημίζονται και για την συνολική άμυνά τους), έχει το κορμί να ανταπεξέλθει απέναντι σε forwards, απλά χρειάζεται βελτίωση. Κάπου εδώ θα ήθελα να κάνω και ένα γενικότερο σχόλιο, στηριζόμενος και στην πολύ ανεβασμένη εικόνα του τριτοετή Brandon Ingram το τελευταίο δίμηνο. Δεν πρέπει να είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να ακούγεσαι συνεχώς στις φήμες για το trade με Anthony Davis, ενώ παράλληλα σε κατηγορούν για την κακή εικόνα της ομάδας. Oι Ingram και Kuzma αποδίδουν πολύ καλά τον τελευταίο καιρό, δείχνοντας πως ίσως (ίσως λέω) το πρόβλημα δεν ήταν εκείνοι, αλλά το ‘’τσίρκο’’ των βετεράνων που μάζεψαν οι Lakers γύρω από τους ίδιους και τον LeBron. Τουλάχιστον οι προσθήκες Chandler, Bullock και Muscala έβαλαν ξανά μία λογική στο ρόστερ. Ας επιστρέψουμε όμως στον Kuzma, αφήνοντας να μιλήσει η εικόνα του απέναντι στους Pelicans:
   
4. O Jonathan Isaac θα γίνει ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της λίγκας. Έχει ύψος 2,08μ, μακριά χέρια, γρήγορα πόδια που τον βοηθάνε να μαρκάρει ακόμα και τους καλύτερους του είδους (πχ Harden) και πολύ καλά ένστικτα όταν πρόκειται αν δώσει βοήθεια στην άμυνα. Αυτά λίγο ως πολύ τα φανταζόμασταν από τη στιγμή που μπήκε στη λίγκα, όταν και οι αμφιβολίες ήταν για το τι θα προσφέρει στην επίθεση των Magic. O Φεβρουάριος που μας πέρασε ήταν μακράν ο καλύτερος του μήνας επιθετικά στο ΝΒΑ, αφού τελείωσε με 13,7π (38,5% στο τρίποντο), 5,7ρ, 2,3τ και 1κ ανά αγώνα. Η μεγάλη διαφορά είναι το ποσοστό του στο τρίποντο, αφού μέχρι τώρα στην καριέρα του έχει 32%. Αν μπορέσει και σταθεροποιηθεί σε ποσοστά άνω του 37%, τότε αυτό θα ανοίξει ακόμα περισσότερες επιλογές στην επίθεση, όπου έχει δείξει ότι μπορεί να επιτεθεί αρκετά αποτελεσματικά τα close out. Η αλήθεια είναι ότι στους Magic τα σχήματα με Isaac, Gordon και Vucevic είναι αρκετά αποτελεσματικά τελευταία, όμως ακόμα πιστεύω ότι σύντομα οι Magic θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση και να κρατήσουν έναν εκ των Gordon και Isaac, αφού και οι δυο είναι PF (αν και ο Gordon παίζει κυρίως ως SF και φέτος). Θα ήθελα πολύ να δω τον Isaac με έναν καλύτερο playmaker, που θα μπορούσε να του δώσει την πάσα στην επίθεση σε καλύτερα σημεία για να σκοράρει. Μέχρι τότε σας αφήνω με το block party του Isaac απέναντι στον John Collins.
5. Η ανταλλαγή του Porzingis (μαζί με τον οποίον αποχώρησαν και οι Lee, Hardaway Jr) και οι αποδεσμεύσεις (buy-out) των Kanter, Wes Matthews, έδωσαν την ευκαιρία στους rookies και sophomores των Knicks να αυξήσουν τα λεπτά και τον ρόλο τους στην ομάδα. Αν κάποιος ξεχώρισε περισσότερο, αυτός είναι ο Mitchell Robinson, o οποίος είδε τους μ.ό του να ανεβαίνουν κατακόρυφα (11π-8,7ρ και 3,2 τάπες!). Μακρύς center, ικανότατος αμυντικός (με έφεση στις τάπες) και με καλό παιχνίδι πάνω απο το στεφάνι, πρόθυμος να μαζέψει όποιο επιθετικό ριμπάουντ βρει στο δρόμο του και να το μετατρέψει σε πόντους. Συνολικά η επίθεση και η άμυνα των Knicks βελτιώνονται όσο είναι στο παρκέ (+3,1π στην επίθεση και +3,4 eFG%, από τα καλύτερα ποσοστά στην θέση του, -1,4π στην άμυνα και -1,8 eFG%). Πλέον θα μοιράζεται την θέση ‘’5’’ με τον DeAndre Jordan, center που έκανε μεγάλη καριέρα (και πολλά χρήματα) έχοντας παρόμοια χαρακτηριστικά. Η όποια επιρροή του DeAndre στον Robinson ελπίζουμε να περιοριστεί στα θετικά και να μην πάρει μαζί με αυτά το ‘’χούι’’ στις βολές (μην τον ματιάσουμε, ο Mitchell Robinson έχει 73% στις βολές τον τελευταίο μήνα). Οι Knicks μοιάζει να έχουν βρει κάτι αρκετά καλό στον δεύτερο γύρο του draft (#36).

No good

1. Απογοητευτικός μήνας για τον Malik Monk, ο οποίος είδε τον χρόνο συμμετοχής του να μειώνεται (14’ από τα περίπου 18’ των προηγούμενων μηνών) και τους μέσους όρους του του να πέφτουν ακόμη περισσότερο (7,5π-1,6ρ-1,2α). Οι Hornets παλεύουν να μπουν στα playoffs της Ανατολής και ο Monk ζορίζεται να βρει τον ρόλο του, αφού αυτό που μπορεί να τους παρέχει αυτή την στιγμή, δηλαδή άμεσο σκοράρισμα από τον πάγκο, όπως ο Lou Williams ή ο Jamal Crawford στα καλά του, δεν το κάνει με συνέπεια, καθώς μέσα στον Φεβρουάριο σούταρε με 35 FG% και 26% στο τρίποντο (σε περίπου 4 προσπάθειες ανα αγώνα). Στο Prodigy Report του Δεκεμβρίου είχαμε επισημάνει πως η ομάδα της Charlotte έχει σαν στόχο να ανανεώσει τον Kemba και δύσκολα ο Monk θα είναι ο παρτενέρ του στην περιφέρεια. Δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε, ίσως το σενάριο συνύπαρξης με τον Walker να έχει απομακρυνθεί εντελώς. Μένει να δούμε αν οι Hornets έχουν ακόμη ελπίδες για το project Malik Monk ή αν θα κινηθούν για κάτι διαφορετικό το καλοκαίρι.
2. Πρόσφατα είχαμε μιλήσει για τον Zach Collins και είχαμε πει ότι περιμέναμε παραπάνω από τον ίδιο. Τελικά, οι Blazers αποφάσισαν ότι του έδωσαν αρκετές ευκαιρίες φέτος και προτίμησαν να πάρουν τον Enes Kanter που έμενε ελεύθερος από τους Knicks, ελπίζοντας ότι αυτός θα είναι ο παίκτης που θα τους βοηθήσει να σπάσουν το σερί εννιά συνεχόμενων ηττών που έχουν στα play off. Δεν ξέρω αν θα δικαιωθούν από την κίνηση αυτή, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο πρώην παίκτης του Gonzaga δεν έπεισε του τελευταίους μήνες με την παρουσία του. Τον μήνα που που μας πέρασε είχε μόνο 3,3π και 3,1ρ σε μόλις 11 λεπτά παιχνιδιού. Ακόμα πιστεύουμε ότι ο Collins θα έχει μια πολύ καλή παρουσία στους Blazers και το ΝΒΑ, αλλά από ό,τι φαίνεται θα πρέπει να περιμένουμε από του χρόνου για να τον ξαναδούμε να παίζει σημαντικά λεπτά. Εκτός κι αν στα play off η κακή άμυνα του Kanter γίνει αφορμή για να του δοθεί μια τελευταία ευκαιρία τη φετινή χρονιά. Όπως και να έχει, ελπίζουμε του χρόνου να τον δούμε να παίζει καθαρά ως center και όχι δίπλα σε παίκτη όπως ο Leonard Meyers. με τον οποίο έχουν παραπλήσια χαρακτηριστικά.
3. Δεύτερη παρουσία του ΟG Anunoby στην no good πλευρά και πιστέψτε μας, δεν χαιρόμαστε καθόλου. Ο forward των Raptors έκλεισε έναν μήνα με 6,8π-3,8ρ-0,6α και μοναδικό θετικό σημείο το 44% από την περιφέρεια. To ξεπέταγμα του Pascal Siakam και η προσθήκη του Marc Gasol (σε μία frontline που έχει και τον Ibaka) δείχνουν πως ο Anunoby θα περιοριστεί σε έναν αναπληρωματικό ρόλο ανάμεσα στις δύο forward θέσεις, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες σε άμυνα και επίθεση (τρίποντο, off-ball κοψίματα προς το καλάθι, κυρίως όταν η μπάλα είναι στα χέρια του δημιουργού-από-χαμηλά Marc Gasol και ανελέητο μαρκάρισμα μίας αντίπαλης επιθετικής απειλής). Ακούγεται μια χαρά για έναν δευτεροετή παίκτη σε ομάδα που διεκδικεί, το πρόβλημα όμως είναι πως η όποια εξέλιξή του μένει πίσω και κυρίως πως ο OG μοιάζει ‘’βαρύς’’ ακόμη και γι’ αυτό, καθώς δεν βελτιώνει τους Raptors όσο είναι στο παρκέ (-9,4π στην επίθεση, +1,1π στην άμυνα), με τις εκλάμψεις να είναι ελάχιστες. Μία από αυτές θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί απέναντι στους Wizards, όπου έκανε career-high σε πόντους. Ελπίζουμε να εμφανίζει αυτήν την βερσιόν του αρκετά συχνότερα:
   
4. Η αλήθεια είναι ότι με πονάει που βάζω εδώ τον Shai Gilgeous Alexander, καθότι ακόμα πιστεύω ότι πρόκειται για τον δεύτερο καλύτερο PG (μετά τον Trae Young) του draft, αλλά οι εμφανίσεις του είναι πιο κάτω από τις προσδοκίες που είχα(με) από τον Καναδό παίκτη. Τον Φεβρουάριο είχε 9,2π, 2,7ρ, 3,2α τα οποία δεν είναι και ιδιαίτερα άσχημα για rookie, όμως το ποσοστό ευστοχίας του από το τρίποντο (27,8%) καθώς και ο μικρός αριθμός σουτ πίσω από τα 7,25μ (1,6 προσπάθειες ανά αγώνα) είναι αυτά που προβληματίζουν περισσότερο. Σύμφωνα με το Cleaning The Glass, όταν ο SGA είναι εντός παρκέ, οι Clippers δέχονται 4,6 πόντους περισσότερους από τους αντιπάλους τους, ενώ όταν είναι στον πάγκο οι Clippers βάζουν 5,7 πόντους περισσότερους από τους αντιπάλους τους! Παρότι οι Clippers είναι αυτή τη στιγμή όγδοοι και πολλοί πίστευαν ότι μετά την ανταλλαγή του Harris θα έκαναν tanking, προκειμένου να κρατήσουν το pick τους στο ερχόμενο draft (είναι lottery protected), ο ιδιοκτήτης τους Steve Balmer ξεκαθάρισε ότι ο στόχος είναι τα play off, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσουν το pick πρώτου γύρου που έχουν. Για αυτό το λόγο, η υπομονή που έχει ο Doc Rivers με τον SGA, δεν είναι μεγάλη, αφού ακόμα υπάρχει πίεση για νίκη. Πάντως, στα λεπτά που παίζει ο rookie από τον Καναδά έχει προλάβει να δείξει ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει ένας πολύ καλός αμυντικός PG, ενώ στην επίθεση έχει πολλές εκλάμψεις, ειδικά όταν χρησιμοποιεί pick and roll για να επιτεθεί προς το καλάθι. Τα πολλά σουτ από μέση απόσταση που παίρνει δεν ταιριάζουν με το σύγχρονο ΝΒΑ, αλλά η ικανότητα του να ξεμαρκάρεται χρησιμοποιώντας αλλαγές ρυθμού (hesitation dribbles), είναι πολύ σημαντική για το μέλλον. Προσωπικά είναι ο rookie που περιμένω να κάνει το μεγαλύτερο άλμα του χρόνου, κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο Fox των Kings.
5. Μικρή πτώση για τον αγαπημένο Rodions Kurucs σε χρόνο συμμετοχής και συνεισφορά (16,6’ λεπτά από 23,6’ τον Γενάρη, 5,4π-2,8ρ-1,5α), γεγονός που οφείλεται περισσότερο στην επιστροφή των Caris LeVert-Allen Crabbe και την ενεργοποίηση του Treveon Graham, παρά στην δική του κακή εικόνα. Ο Λετονός forward ζορίστηκε να προσαρμοστεί εκ νέου σε μικρότερο ρόλο, κάτι που όμως είναι απόλυτα λογικό όταν μιλάμε για πρωτοετή παίκτη. Όπως πολύ εύστοχα είχε παρατηρήσει ο Jonathan Tjarks σε κείμενό του στο The Ringer, ‘’O Kurucs είναι ένα σύγχρονο όνειρο: Ένα 3-and-D φτερό στο κορμί ενός small-ball center’’ . Oι Nets κυνηγούν τα playoffs μετά από χρόνια και veterans όπως ο Crabbe είναι χρήσιμοι, όμως ο Kurucs είναι κομμάτι του μέλλοντος της ομάδας. Mένει να δούμε αν ο αρκετός ανταγωνισμός που έχει πλέον, θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο.

I need some1

Βλέποντας κανείς τις διακρίσεις του Jalen Brunson, απορεί πώς αυτός ο παίκτης βρέθηκε στον δεύτερο γύρο του draft. O γιος του πρώην παίκτη του ΝΒΑ (έπαιξε σε 8 ομάδες σε 9 χρόνια), Rick Brunson, ήταν πρωταθλητής με την εθνική ομάδα κάτω των 18 στους Παναμερικάνικους αγώνες το 2014, ενώ την τελευταία του χρονιά στο Λύκειο του Stevenson, οδήγησε την ομάδα του στο πρωτάθλημα και ο ίδιος ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης στην πολιτεία του Illinois. Πήγε στο πανεπιστήμιο του Vilanova το 2015 και τα δύο χρόνια που ήταν εκεί κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (2016, 2018).  Την τελευταία του χρονιά δε, ψηφίστηκε ομόφωνα ο καλύτερος παίκτης του κολεγιακού πρωταθλήματος, πήρε το βραβείο Bob Cousy (δίνεται στον καλύτερο PG του NCAA) και ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης της Big East (η περιφέρεια που αγωνίζεται το Vilanova). Παρόλες αυτές τις διακρίσεις, το γεγονός ότι ήταν σχεδόν 22 χρονών την ημέρα του draft και μόλις 1,91μ, έκανε πολλές ομάδες να είναι διστακτικές στο να τον επιλέξουν. Καλύτερα για τους Mavericks, οι οποίοι τον επέλεξαν με το #33 και ήδη φαίνεται να δικαιώνονται για αυτή την επιλογή τους.

Ο Brunson φέτος έχει 7,4π, 2,1ρ, 2,5α, τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά, αφού στο μεγαλύτερο κομμάτι της χρονιάς ξεκινούσε από τον πάγκο και είχε περιορισμένο ρόλο. Όμως, μετά την ανταλλαγή του Porzingis στις 31 Ιανουαρίου, που έστειλε τον Dennis Smith Jr. στην ΝΥ, ο Jalen είδε τα λεπτά του να ανεβαίνουν στα 27 ανά αγώνα και τα νούμερα του να βελτιώνονται σημαντικά (11,9π, 3,8ρ, 3,9α, με 48,4% εντός πεδιάς και 42,9% από το τρίποντο). Μέσα στο παρκέ δείχνει πλέον πολλά από τα καλά στοιχεία που είχε δείξει και στο Vilanova. Ένας πολύ έξυπνος παίκτης, που παρά το μικρό του ύψος μπορεί να ποστάρει πολύ καλά και παίρνει συνήθως τη σωστή απόφαση μέσα στο γήπεδο. Δεν είναι ιδιαίτερα εκρηκτικός και για αυτό σπάνια θα δει κάποιος highlight με φάσεις του στα κανάλια, αλλά βλέποντας ένα οποιοδήποτε παιχνίδι των Mavs, φαίνεται αμέσως ότι ο Brunson ξέρει να παίζει σωστά και έχει πολύ καλή τεχνική.   

Στους Mavericks, που με τον Carlisle προπονητή αρέσκονται στα σχήματα με δύο ή τρεις χειριστές της μπάλας, θα βρει πολύ χρόνο συμμετοχής τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω ότι θα μπορούσε να πάρει το ρόλο που είχε τα τελευταία χρόνια ο JJ Barea, ερχόμενος από τον πάγκο κυρίως και καθοδηγώντας τους αναπληρωματικούς. Αν αποδεχτεί αυτό τον ρόλο ο ίδιος, τότε θα μπορέσει να μακροημερεύσει στην λίγκα, κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει ο πατέρας του. 

Omen

Tι περιμένουμε να δούμε μέσα στον Μάρτιο:

1. Αν οποιοδήποτε μέλος του top-5 του draft θα συναντήσει το περίφημο rookie wall. O DeAndre Ayton είναι σταθερότατος. O Marvin Bagley κατάφερε αυτό που θεωρούσαμε αρκετά δύσκολο, να βρει τον ρόλο του και δειλά-δειλά να ξεχωρίζει σε ένα σύνολο που κυνηγά τα playoffs, ενώ παράλληλα εξελίσσεται σαν παίκτης. Luka Doncic και Trae Young εντυπωσιάζουν κάθε μέρα και περισσότερο, ενώ ο Jaren Jackson μέχρι τον τραυματισμό του έδειχνε στοιχεία ψηλού που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια. Λογικά οι Grizzlies, με την χρονιά τους τελειωμένη, θα σκεφτούν να τον αποσύρουν για το υπόλοιπο της σεζόν. Όπως και να ‘χει, βλέπουμε για πρώτη φορά ένα draft top-5 που κάθε επιλογή δείχνει σοβαρό all-star potential.
2. Dennis Smith Jr, Damyean Dotson, Frank Ntilikina, Allonzo Trier, Isaiah Hicks, Kevin Knox, Luke Kornet, Mitchell Robinson. 8 rookies και sophomores των Knicks παλεύουν να αποδείξουν ότι αξίζουν μία θέση στο ρόστερ της επόμενης σεζόν, σε μία ομάδα που κάνει tanking ώστε να αυξήσει τις πιθανότητές της για τον Zion, ενώ παράλληλα ονειρεύεται τους Durant και Irving του κόσμου τούτου. Όλα αυτά με τον προπονητή της να αλλάζει τα rotation κάθε βδομάδα με ένα μοτίβο που κανείς άλλος δεν αντιλαμβάνεται. Χάος, αλλά διασκεδαστικό χάος, σχεδόν reality show. Ακριβώς όπως μας έχει συνηθίσει η Νέα Υόρκη τα τελευταία χρόνια.
3. O Zhaire Smith είναι μεγάλη αδυναμία των συντακτών της στήλης και ένας εξ αυτών των έχει ήδη σε όλες τις dynasty fantasy λίγκες που παίζει. Μετά από εναν τραυματισμό στο πόδι και ένα αλλεργικό σοκ που πέρασε, την προηγούμενη παρασκευή αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην G League. Σύμφωνα με τα όσα είπε, θα μείνει στην G Legue μέχρι το τέλος της χρονιάς εκεί (25 Μαρτίου) και μετά, ανάλογα με την κατάσταση που θα είναι, ίσως παίξει και με τους Sixers. Θα τον παρακολουθούμε στενά, αφού κάτι μας λέει ότι του χρόνου θα εκπλήξει πολύ κόσμο.
4. Το March Madness, με μεγάλη ανυπομονησία. Τους παίκτες που έχουμε ξεχωρίσει, όχι τόσο για το πού θα οδηγήσουν τις ομάδες τους, όσο για τα χαρακτηριστικά που πιστεύουμε ότι θα τους οδηγήσουν σε μία επιλογή στο επόμενο draft. Περισσότερα πάνω σε αυτό όμως σύντομα. Cheers!

Σημειώσεις

Στατιστικά από stats.nba.com, cleaningtheglass.com και basketball-reference.com, όπως ίσχυαν μέχρι την Κυριακή 3 Μαρτίου.

1. Μεγαλύτερο ποσοστό επιθετικών ριμπάουντ από τα συνολικά διαθέσιμα.