Παρασκευή, 08 Μαρτίου 2019 09:29

Paul George for MVP

Από :

Ωραία εποχή η άνοιξη. Η μέρα μεγαλώνει, ο καιρός γίνεται καλύτερος, ανθίζουν τα λουλούδια, εμφανίζονται οι αλλεργίες και αρκετά πρωταθλήματα/διοργανώσεις μπάσκετ όπως το ΝΒΑ βαδίζουν ολοταχώς στην τελική ευθεία, όσον αφορά την κανονική τους διάρκεια. Αρκετές ομάδες μοιάζουν να παλεύουν για την είσοδο στα playoffs, που δεν το περιμέναμε αρκετοί στην αρχή της χρονιάς, όπως το Σακραμέντο ή οι Κλιπερς, οι Μπακς είναι πιθανό να τελειώσουν με το καλύτερο ρεκόρ στη λίγκα, ενώ ο μέχρι πρότινος απόλυτος βασιλιάς της Ανατολικής περιφέρειας, Λεμπρόν Τζέιμς, ίσως μείνει εκτός νυμφώνος και έχει αρχίσει ήδη από το All Star να καταστρώνει τα σχέδια για το «θερμό» καλοκαίρι που έρχεται. Βέβαια, ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα παραμένει το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη, με τα μεγάλα φαβορί να είναι ο Τζέιμς Χάρντεν και ο «δικός μας» Γιάννης. Ή μήπως τελικά η λαϊκή ρήση «στους δύο, τρίτος δε χωρεί» είναι λανθασμένη; Και ποιος μπορεί να είναι αυτός ο τρίτος; Μα, ο Πολ Τζορτζ φυσικά, με την εξαιρετική χρονιά που πραγματοποιεί, κατά την οποία φαίνεται να έχει αναδειχτεί ως ο νούμερο ένα παίχτης της ομάδας του Ράσελ Ουέστμπρουκ.

Η σεζόν μοιάζει ως η απόλυτη δικαίωση του 28χρονου σταρ. Μια επιβράβευση για τον ίδιο, που κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα πορείας του χρειάστηκε να ξεπεράσει τον σοβαρό τραυματισμό το καλοκαίρι του 2014 στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ, να δει την καριέρα του και τις προοπτικές που είχε στους Πέισερς να φτάνουν σε τέλμα και εν τέλει να μεταβαίνει στην Οκλαχόμα σε μια ανταλλαγή που περιλάμβανε τους Σαμπόνις και Ολαντίπο. Το twist στην όλη υπόθεση ήταν πως αρκετοί περίμεναν πως η παρουσία του εκεί θα ήταν παροδική και το καλοκαίρι θα συνέχιζε στο ηλιόλουστο Λος Άντζελες, όμως εκείνος διέψευσε αυτά τα σενάρια, με την υπογραφή1 του στο νέο τετραετές συμβόλαιο αξίας 137 εκατομμυρίων δολαρίων. Μια ακόμη μεγάλη επιτυχία του front office των Λέικερς και των Μάτζικ-Πελίνκα.

Ουέστμπρουκ και Καρμέλο

Η διαφορά με την περσινή – αναγνωριστική όπως φάνηκε - χρονιά είναι μεγάλη. Ένας από τους λόγους είναι η αγωνιστική προσέγγιση του ηγέτη των Θάντερ, Ράσελ Ουέστμπρουκ, στον τρόπο παιχνιδιού, στο πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος το μπάσκετ και στο τι πρέπει να γίνει, ώστε να καταφέρουν οι Θάντερ να φτάσουν υψηλότερα και γιατί όχι, έως τους τελικούς της δυτικής περιφέρειας. Μπορεί ο Ράσελ να παίρνει μόλις ένα σουτ λιγότερο από πέρυσι, αλλά έχει μειώσει το δείκτη του USG% (usage percentage-οι κατοχές που τελειώνει ένας παίχτης στο παρκέ, χωρίς να προσμετρούνται οι ασίστ) κατά δύο μονάδες, ενώ έχουν ανέβει ποσοστιαία τα σουτ που βάζει μετά από πάσες συμπαιχτών (24,4% φέτος έναντι 20,3% πέρυσι).

Επιπρόσθετα, κρατάει τη μπάλα λιγότερη ώρα στα χέρια του (οι επαφές, ο χρόνος που κρατάει την μπάλα και ντριμπλάρει είναι χαμηλότερος), δείχνοντας έτσι μια τάση να εμπλέκει περισσότερο τους συμπαίχτες του στην επίθεση. Πλέον δεν εφορμά σαν ταύρος σε υαλοπωλείο στη ρακέτα των αντιπάλων με απώτερο σκοπό να πετύχει καλάθι ο ίδιος, αλλά για να δημιουργήσει ρήγματα που θα εκμεταλλευτούν οι υπόλοιποι. Ενδεικτικά πέρυσι ήταν πρώτος παίχτης στο ΝΒΑ σε drives, με το 35,9% εξ αυτών να καταλήγουν σε χέρια συμπαιχτών του. Πλέον το φετινό νούμερο που έχει ανέβει στο 52%! Χωρίς αυτή την αγωνιστική μεταμόρφωση ενός ball-hogger όπως ο Ράσελ, δύσκολα θα μπορούσε να έχει και την αντίστοιχη παρουσία ο Τζορτζ. Η εξαιρετική τους συνύπαρξη φέτος φαίνεται και από ένα ρεκόρ που έκαναν σαν συμπαίχτες, όντας οι πρώτοι με τριπλ-νταμπλ σε έναν αγώνα με 20+ πόντους.

Να πω τώρα και την κακία μου, μου φαίνεται απολύτως λογική αυτή η κατακόρυφη άνοδος της απόδοσης του PG13, αν λάβουμε υπόψη και έναν ακόμα παράγοντα. Ποιος είναι αυτός; Η φυγή του Καρμέλο Άντονι. Το πείραμα με τους τρεις σούπερ σταρ απέτυχε για τον Σαμ Πρέστι και τον Μπίλι Ντόνοβαν. Ο Άντονι άλλωστε βλέπει τα τελευταία χρόνια την καριέρα του σε ελεύθερη πτώση και δεν μπορούσε να λειτουργήσει και να συνυπάρξει με άλλους δύο All Stars, ως ο τρίτος πόλος στην επίθεση. Για την άμυνα δε χρειάζεται να γράψουμε κάτι παραπάνω, καθώς Άντονι και άμυνα είναι δύο λέξεις που δεν μπαίνουν στην ίδια πρόταση.

Επίθεση

Ας δούμε τώρα την επίδραση του Πολ Τζορτζ τόσο στο επιθετικό κομμάτι, όσο και στο αμυντικό. Χάρη και στους λόγους που αναφέραμε, φέτος βλέπουμε τον Καλιφορνέζο άσο να παίρνει περισσότερες προσπάθειες (τέσσερα σουτ παραπάνω), ενώ το usage% του έχει αυξηθεί κατά τέσσερις μονάδες. Περισσότερη ώρα η μπάλα στα χέρια του και τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και στο ομαδικό. Δεύτερος σκόρερ στο ΝΒΑ, μετά τον Τζέιμς Χάρντεν, με 28,6  πόντους ανά παιχνίδι, επίδοση που αποτελεί την καλύτερη της καριέρας του.

Όπως βλέπουμε από το παραπάνω διάγραμμα, οι επιδόσεις του ειδικά από τη γραμμή του τρίποντου παραμένουν για άλλη μία χρονιά εξαιρετικές, όντας πάνω από τον μέσο όρο της λίγκας, καθώς σουτάρει με 40% και φέτος. Eπίσης 7,4 πόντοι που πετυχαίνει στο «ζωγραφιστό» δείχνουν και την τάση του ίδιου να κινείται πιο κοντά στο καλάθι, αλλά και της ομάδας του να κυνηγάει τους αιφνιδιασμούς και να τελειώνει πολλές φάσεις με εύκολα καλάθια. Είναι άλλωστε η ομάδα που παίζει στην τρίτο υψηλότερο ρυθμό στο ΝΒΑ και αρέσκεται να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο μετά το αμυντικό ριμπάουντ. Ακόμα, πραγματοποιεί χρονιά καριέρας πέρα από τους πόντους, στα ριμπάουντ (8,1), στις ασίστ (4,3) και στην ευστοχία ( %True Shooting=59,3% ).

Στην αρχή του κειμένου αναφέραμε πως η Οκλαχόμα δείχνει να γίνεται ομάδα του Τζορτζ, μιας και η επιρροή που έχει στο παιχνίδι της είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την αντίστοιχη του Ουέστμπρουκ. Πρώτος παίχτης της ομάδας όσον αφορά τον δείκτη net rating με 9,7 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ το διάστημα που βρίσκεται στον πάγκο είναι το πιο προβληματικό για τους Θάντερ, καθώς τόσο η επίθεση, όσο και η άμυνα τους μοιάζει δυσλειτουργική. Η επίθεση μειώνεται κατά 13,7 πόντους ανά 100 κατοχές, ενώ η άμυνα δέχεται 5,7 πόντους περισσότερους. Για να επιβεβαιώσουμε τον παραπάνω συλλογισμό, θα παραθέσουμε τα νούμερα του έτερου σταρ της ομάδας. Με τον Ράσελ στο παρκέ η επίθεση σαφώς και παραμένει καλύτερη (+11,5π/100 κατοχές) , όμως η άμυνα βελτιώνεται όσο βρίσκεται στον πάγκο (6,2π/100 κατοχές).

Το παιχνίδι εναντίον των Μπλέιζερς ήταν από εκείνα που σε βάζουν κανονικά στην κουβέντα για το βραβείο του MVP (από το κανάλι του FreeDawkins):

Extra Plus, οι δηλώσεις του αντιπάλου του σε εκείνο το ματς Ντέιμιεν Λίλαρντ, που τοποθέτησαν τον Τζορτζ σε ένα "αλλο επίπεδο".

Άμυνα

Στο αμυντικό σκέλος τώρα, γνωρίζουμε πως αποτελεί εκ των κορυφαίων αμυντικών φόργουορντ στο ΝΒΑ. Ίσως μαζί με τον Καουάι Λέοναρντ είναι οι «απόλυτοι» two-way παίχτες που μπορούν και διαθέτουν ένα πλήρες αμυντικό και επιθετικό πακέτο. Προσωπικά θα ξεχώριζα τον Πολ Τζορτζ από τους συνδιεκδικητές του βραβείου συνολικά, καθώς είναι πληρέστερος σε συγκεκριμένους τομείς. Καλύτερος αμυντικός από τον Χάρντεν (και όμως είναι δεύτερος στη λίστα με τα κλεψίματα ο Μούσιας) και αντίστοιχα καλύτερος επιθετικά από τον Γιάννη.

Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο σε ένα σύνολο που έχει εξαιρετική άμυνα (πέμπτη άμυνα με 105,9 πόντους/100 κατοχές). Μιλάμε για έναν παίχτη που μπορεί να αναλάβει το μαρκάρισμα του καλύτερου αντίπαλου  και ταυτόχρονα να είναι το ίδιο αποτελεσματικός και στην επίθεση. Ακόμη είναι πρώτος στα κλεψίματα στο ΝΒΑ με 2,3 ανά παιχνίδι, δε θα διστάσει να βουτήξει στο παρκέ ώστε να αρπάξει τη μπάλα (πρώτος σε ανάκτηση τέτοιων χαμένων κατοχών με 2,1 ανά ματς), ενώ είναι δεύτερος στο να χαλάει τις πάσες των αντιπάλων, τοποθετώντας σωστά το σώμα και τα χέρια του με 3,8 deflections το παιχνίδι (πρώτος; Ο Χάρντεν! ). ΄Εχει τρομερή αίσθηση του χώρου και του παίχτη, είτε αποτελεί τον αμυντικό που πιέζει τη μπάλα, είτε βρίσκεται στην αδύναμη πλευρά. Ενδεικτικά κάποιες τέτοιες αμυντικές φάσεις που καταλήγουν σε εύκολο καλάθι του ιδίου.

 

Η κατάκτηση του βραβείου του πολυτιμότερου παίχτη είναι στα μάτια μου συνυφασμένη με την απόδοση της ομάδας. Ο Γιάννης είναι ο κορυφαίος των Μπακς, που ενδεχομένως θα τελειώσουν την κανονική διάρκεια με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ. Ο Χάρντεν είναι ο απόλυτος σκόρερ, πραγματοποιεί μια χρονιά με ουκ ολίγες one man shot βραδιές και οδηγεί ένα ρόστερ που αποτελείται από τον Πολ, τον Καπέλα και αρκετούς χρήσιμους έως μέτριους παίχτες. Επομένως η τελική θέση των ομάδων θα καθορίσει αρκετά σε ποιον θα καταλήξει το βραβείο. Η Οκλαχόμα έχει σκοπό να φτάσει ξανά στους τελικούς του ΝΒΑ μετά από αρκετά χρόνια και ίσως αποτελεί την μόνη ομάδα που μπορεί να δυσκολέψει τους πρωταθλητές Ουόριορς λόγω άμυνας, μεγέθους και αθλητικών προσόντων, που μπορούν να αντιπαρατεθούν σε μία ενδεχόμενη άμυνα αλλαγών.

Ίσως ο Πολ Τζορτζ κατορθώσει και κάνει την έκπληξη και μπει σφήνα σε αυτή την δυάδα. Ίσως μάλιστα κάνει double στα βραβεία και κατακτήσει και το αντίστοιχο του κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς. Η ουσία είναι πως ο ίδιος ο αθλητής δικαιώνεται για την καλοκαιρινή απόφαση να παραμείνει στην πολιτεία της Οκλαχόμα. Πλέον, οι Θάντερ έχουν γίνει ομάδα του Πολ Τζορτζ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1περισσότερα για τον τρόπο που ο Ράσελ Ουέστμπρουκ έπεισε τον Τζορτζ να παραμείνει στην Οκλαχόμα: https://www.si.com/nba/2018/10/15/thunder-paul-george-russell-westbrook-free-agency-pacers-lakers

Τα στατιστικά είναι από το σάιτ του ΝΒΑ.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely