Οι πρωταγωνιστές

Φράνζ Βάγκνερ (15.2 pts/4 reb/1.7 as/0.7 st/0.6 b)

Για τον Βάγκνερ σας προειδοποιήσαμε, τα είδατε και μόνοι σας. Το ταίριασμά του με Λο και Σρέντερ δούλεψε ρολόι για τους Γερμανούς και ο 21 ετών φόργουορντ των Μάτζικ έχει βασικό ρόλο σε αυτό. Συνδυάζει ταχύτητα στην εκτέλεση, διαρκή κίνηση χωρίς την μπάλα και υψηλό IQ, για να μας δίνει βραδιές σαν αυτή απέναντι στους Λιθουανούς στην φάση των ομίλων. Τον παίζεις under; Σουτάρει μετά από ντρίπλα. Man-to-man; Ένα καλό σκριν και σε τιμωρεί με τρίποντο (46.3 % παρακαλώ). Switch παντού; Κίνηση ανάποδα στο σκριν, κενό στην ρακέτα, εύκολο καλάθι. Ακόμα κι ένα τυπικό υψομετρικό μισμάτς είναι ικανός να το εκμεταλλευτεί πλήρως. Αν βρει ρυθμό γίνεται απρόβλεπτα επικίνδυνος, φανταστείτε δε, η Γερμανία να είχε περισσότερες λύσεις στο 5, κάτι που θα άνοιγε περαιτέρω τις αντίπαλες άμυνες. Όπως και να χει, μας συστήθηκε για τα καλά σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα τον βρούμε απεναντί μας και σε μελλοντικές διοργανώσεις.

Ντένι Αβντίγια (14.6 pts/8.2 reb/4.6 as/0.8 st/2.8 to)

Ο 21 ετών γκαρντ/φόργουρντ του Ισραήλ ήταν και θα είναι το μεγαλύτερο όνομα στην δωδεκάδα του Γκάι Γκούντες, και ο ξεκάθαρος go-to guy της ομάδας. Παρότι ξεκίνησε εκρηκτικά την διοργάνωση με 23 και 21 πόντους απέναντι σε Φινλανδία και Ολλανδία, στα κρίσιμα ματς με Πολωνία και Τσεχία ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Εκτελεί καλά από το πικ ν ρολ, και εντοπίζει τα κενά στην αντίπαλη άμυνα, όμως αν θέλει να ανεβεί επίπεδο και να ηγηθεί του Ισραήλ στο επόμενο Ευρωμπάσκετ, θα αναγκαστεί να βελτιώσει το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Όταν οι διάδρομοι προς το καλάθι έκλεισαν από Σέρβους, Τσέχους, Πολωνούς, ξεκίνησαν τα λάθη και τα σκοτωμένα τρίποντα, ενδεχομένως προϊόντα απειρίας. Θα καταφέρει να οδηγήσει το Ισραήλ σε κάποια διάκριση μελλοντικά; Μάλλον όχι. Θα είναι υπολογίσιμος αντίπαλος για κάθε ομάδα; Μάλλον ναι.

Αλπερέν Σενγκούν (16.5 pts/8.2 reb/2.2 as/1.2 st/0.7 b)

Ο νεαρός φόργουορντ/σέντερ των Ρόκετς είναι ακριβώς ο παίκτης που είχαν ανάγκη ο Οσμάν με τον Κορκμάζ. Προσέδωσε άλλον αέρα στην τουρκική επίθεση, καθώς στο 2 vs 2 εκτελούσε κυρίως ρολάροντας, όμως και το mid-range δεν ήταν εκτός ρεπερτορίου. Η πιο αποτελεσματική πεντάδα των Τούρκων ήταν με Λάρκιν, Κορκμάζ, Οσμάν, Σενγκούν, Σανλί. Οι Σανλί και Σενγκούν εναλλάσονταν στο 4-5, και με βασικό άξονα το πικ του πρώτου, η άμυνα ανέβαινε ψηλά για να καλύψει το ποπ, δημιουργώντας άπλετο χώρο στην ρακέτα για τον ταλαντούχο νεαρό, που τον εκμεταλλευόταν, είτε με κοψίματα από την βασική γραμμή ως τεσσάρι, είτε στο low post. Η ικανότητα του να βρίσκει ελεύθερο συμπαίκτη δεν είναι άσχημη, αν και απέναντι στους Γάλλους με τα ψηλά και μακριά κορμιά δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει το παιχνίδι του στο έπακρο.

Το supporting cast

Ισούφ Σάνον (12.2 pts/1.3 reb/3.2 ast/1.8 to)

Από τις ευχάριστες εκπλήξεις του φετινού Ευρωμπάσκετ. 22 ετών, ουσιαστικά ο 6ος παίκτης της Ουκρανίας, με κάποια εντυπωσιακά ξεσπάσματα, όπως αυτό στην 2η περίοδο κόντρα στην Εθνική μας ομάδα. Όποτε ο Μπαγκάτσκις ήθελε να φρεσκάρει την επίθεση, ο νεαρός Ουκρανός ήταν η λύση. Κομβικός απέναντι στους Ιταλούς με 17 πόντους, 16 απέναντι στην Ελλάδα. Άργησε να βρει το χέρι του, καθώς ξεκίνησε το τουρνουά με 2/14 τρίποντα, αλλά το έκλεισε με 7/13. Πολύ αποτελεσματικός με την μπάλα στα χέρια και ειδικά σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, όπου με περίσσεια άνεση έφτανε στην ρακέτα για να σκοράρει. Ο Ουκρανός προπονητής τον δοκίμασε και ως τριάρι σε χαμηλό σχήμα, με την κίνηση του χωρίς την μπάλα να κρίνεται ως επαρκής. Τα δικαιώματα του στο NBA ανήκουν στους Ρόκετς, και αγωνίζεται στην Λετονική – Εσθονική Λίγκα από φέτος. Υπό άλλες συνθήκες θα τον έβλεπα στην ΤΣΣΚΑ μελλοντικά, πλέον όμως...

Γιάμ Μαντάρ (13.4 pts/1.4 reb/3 ast/1.4 st)

Ενδεχομένως να αναρωτηθείτε γιατί είναι σε αυτή την κατηγορία και όχι στους πρωταγωνιστές, με αυτά τα στατιστικά. Πολύ απλά γιατί ο Μαντάρ δεν έχει ίχνος stardom πάνω του. Decision - making που δεν περιμένεις από παιδί 21 ετών κι εκτελεστική δεινότητα αλλά χωρίς να εκβιάζει καταστάσεις. Πολύ καλός σε καταστάσεις πικ ν ρολ και συνήθως αποφεύγει το isolation, ενώ αμυντικά έχει ταχύτατα χέρια. Ευνοήθηκε από την παρουσία του Αβντίγια στην πεντάδα του Ισραήλ, καθώς ο τελευταίος ήταν ο βασικός στόχος της αντίπαλης άμυνας με τον Μαντάρ να εκμεταλλέυεται τις παγίδες και τις αλλαγές πάνω στον συμπαίκτη του, μάλιστα πολλές φορές ξελάσπωσε την ομάδα επιθετικά. Κι αν όλα αυτά σας μοιάζουν γνώριμα, να πούμε ότι από πέρυσι αγωνίζεται υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς στην Παρτιζάν, και από φέτος θα τον βλέπουμε στην Ευρωλίγκα.

Ράτι Ανδρονικασβίλι (8.8 pts/2.4 reb/2 ast/0.8 st)

Η περίπτωση του νεαρού γκαρντ από το Πανεπιστήμιο του Κρέιτον παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον. Ύψος 1.96, 84 κιλά, σημαδεύτηκε και στα πέντε παιχνίδια της Γεωργίας από αντίπαλους ψηλούς στις αλλαγές, ενώ στις αμυντικές περιστροφές θέλει πολλή δουλειά (χάθηκε σε τρεις συνεχόμενες φάσεις απέναντι στο Μαυροβούνιο). Όμως, είναι πολύ καλός slasher με εκρηκτικό πρώτο βήμα, δεν παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες και το μακρινό σουτ είναι το βασικό σημείο που πρέπει να βελτιώσει, αν και στα προκριματικά του Μουντομπάσκετ το είχε και αυτό. Δύσκολα θα βρει ομάδα στο NBA με αυτή την σωματοδομή, αλλά το 2025 μπορεί να πλαισιώσει άξια τους Σενγκέλια, Μπιτάτζε και Μαμουκελασβίλι, σε μια άκρως υποσχόμενη σύνθεση για τους Γεωργιανούς. Ως τότε θα θυμόμαστε το 15/3/3/3 του που ζάλισε τους Τούρκους.

Άλεξ Μπαλτσερόφσκι (10.3 pts/3.9 reb/2.1 ast/2.2 to/0.8b)

Ένας από τους διακριθέντες στην φετινή τρελή πορεία της Πολωνίας. Ατενίζει αυτή τη γη 2.15 μέτρα πάνω από το έδαφος κι ήταν η πρώτη επιλογή του Ιγκόρ Μίλισιτς στην Πολωνική ρακέτα. Αρκετά καλός στα σκριν, κι έξυπνες κινήσεις προς το καλάθι, ενώ του αρέσει να σουτάρει κι από την περιφέρεια, αν και σε αυτό το τουρνουά δεν δικαίωσε αυτή του την ικανότητα, με συνολικά 5/19 τρίποντα. Θέλει αρκετή δουλειά στο αμυντικό κομμάτι, ειδικά στην άμυνα απέναντι σε κοντύτερο παίκτη (μεταξύ άλλων και εκεί χτύπησαν οι Σλοβένοι όταν γύρισαν το ματς) και στις περιστροφές, όπως και στο να μην πουλάει την μπάλα στην επίθεση. Τα χειρότερα παιχνίδια του τα κράτησε απέναντι σε Γαλλία και Γερμανία, αν και τα προβλήματα της Πολωνίας σε αυτές τις αναμετρήσεις ήταν περισσότερο συλλογικά παρά ατομικά.

Οι underperfomers

Νίκο Μάνιον (5.4 pts/1.4 reb/1.9 ast/1.3 to)

Είτε Μάνιον είτε Μένιον, ένα είναι σίγουρο. Το φάντασμα του Ιταλού φέρελπι περιπλανήθηκε άσκοπα μία εβδομάδα στο Μιλάνο, με μόνο φωτεινό σημείο τους 12 πόντους απέναντι στην Εσθονία, που δεν ήταν και το κρισιμότερο τεστ για τους Ιταλούς. Με τον Γκαλινάρι απών, ο Ποτσέκο είχε ανάγκη να πάρει σκορ και από τον Μάνιον, όπως και ο ίδιος, για να αρχίσει την νέα σεζόν δυναμικά μετά τις εξίσου απαράδεκτες επιδόσεις στο Eurocup με την Βίρτους. Αντ αυτού μας προσέφερε το εντυπωσιακό 1/21 τρίποντα, επίδοση που θα ζήλευε κι ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Αμυντικά ήταν τροχοπέδη, όπως μας έχει συνηθίσει. Οφείλουμε βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι στα εννιά λεπτά που αγωνίστηκε απέναντι στη Γαλλία ήταν κομβικός και πως αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα διαστήματα της Ιταλίας στο ματς. Ως το επόμενο Ευρωμπάσκετ, ας ελπίσουμε να έχει κάνει επανεκκίνηση στην καριέρα του.

Ρόκας Γιοκουμπάιτις (9.2 pts/2.8 reb/4 ast/2 to)

Ο Γιοκουμπάιτις θεωρείται ο επόμενος Λιθουανός floor general, και με βάση τα φετινά απέχει ακόμη από αυτό. Μην με παρεξηγειτε δεν ήταν τραγικός, αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος, αν δεν είχε ανα πάσα ώρα και στιγμή το αόρατο λουρί του Γιασικεβίτσιους να τον τραβάει από τον λαιμό. Το πρόβλημα του είναι κυρίως πνευματικό. Όταν νιώθει ότι δεν τον εμπιστεύονται, πέφτει δραματικά σε απόδοση. Αν όμως θέλει να ανταπεξέλθει σε αυτό τον ρόλο με την Λιθουανία, οφείλει να εμπιστευτεί ο ίδιος τις δυνατότητες του. Άλλωστε όταν συμβαίνει αυτό είναι χάρμα οφθαλμών, όπως στα πρώτα 30 λεπτά απέναντι στην Ισπανία, που έβρισκε τα μις ματς, απέφευγε τα λάθη και μοίραζε το παιχνίδι με ψυχραιμία και άνεση. Στην τελευταία περίοδο εξαφανίστηκε, στεκόταν στην περιφέρεια, δεν ζητούσε τη μπάλα, για να ηρεμήσει και να σετάρει την επίθεση. Επίσης μια κάποια βελτίωση στο μακρινό σουτ καλό είναι να υπάρξει ως το 2025.

Οι ρολίστες

Χάιμε Πραντίγια (5.8 pts/2.7 reb/1 st) - Ουσμάν Γκαρούμπα (4.7 pts/5 reb/2.6 ast/0.9 st/0.8 b)

Το δίδυμο αυτό είναι πρακτικά οι δεύτεροι των αδερφών Ερνανγκόμεθ. Αν και δεν βρίσκονται μαζί στο παρκέ για πολλά λεπτά, ο ένας συμπληρώνει τα χαρακτηριστικά του άλλου. Ο μεν Πραντίγια είναι ευέλικτος επιθετικά, αν και στέκεται στα 2.05 και το shot chart του είναι ισορροπημένο, καθώς προσφέρει και σουτ μακρινής απόστασης. Ο Γκαρούμπα αδυνατεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του, είναι ουσιαστικά ένας finisher, με καλό court vision όμως (2ος σε ασίστ μετά τον Brown). Πολλές φορές εκμεταλλεύτηκε την διαρκή κίνηση των συμπαικτών του, σετάροντας φέικ σκριν και κόβοντας στη ρακέτα, ή προσποιούμενος hand – off για να βρει ελεύθερο συμπαίκτη στο κενό της αντίπαλης άμυνας.

Το θέμα με τον Γκαρούμπα είναι ότι η αδυναμία του να σκοράρει αποτελεσματικά, του κοστίζει σε λεπτά συμμετοχής με τους Ρόκετς, και τατά συνέπεια στην εξέλιξη του εκεί, σε αντίθεση με τον προαναφερθέντα Σενγκούν. Κι αυτό γιατί δεν χρησιμοποιείται ως point forward στυλ Ντρέιμοντ Γκριν, κάτι που μπορεί να κάνει όπως είδαμε, αλλά συμμετέχει στην επίθεση καθαρά εκτελεστικά ως τεσσαρι, που με τα κορμιά του NBA δεν τον βολεύει καθόλου. Όπως και να έχει, είναι ασφαλές να πούμε ότι θα μας απασχολήσουν οι δύο παίκτες και το 2025, δίπλα στους γίγαντες Ερνανγκόμεθ.