A Dallas Story

Πριν λίγες εβδομάδες, σε συζήτηση με τα παιδιά του Shake n’ Bake γύρω από τις ανταλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην trade deadline, είχαμε καταλήξει πως οι Mavericks είναι μάλλον από τα πλέον κακοδιαχειριζόμενα franchises τα τελευταία χρόνια, με τη μόνη εξαιρετική απόφαση (hint: την επιλογή του Doncic στο draft του ‘18) να μην πλαισιώνεται από μικρότερες ανάλογα επιτυχημένες, ώστε να πάρουν την πορεία του διεκδικητή έγκαιρα όπως αξίζει σ’ ένα διαμάντι σαν τον Luka, που έρχεται στον δρόμο σου μία φορά τα 20 χρόνια. Αυτό ίσως αρχίζει σιγά σιγά να αλλάζει (παρεμπιπτόντως ο Μάνος των Shake n’ Bake τοποθετήθηκε και εκείνος για την αναγέννηση των Mavs σε χθεσινό του κείμενο). Οι τελευταίοι οκτώ αγώνες βρίσκουν το Dallas με ρεκόρ 7-1 και ο Spencer Dinwiddie, ο παίκτης δηλαδή που αποκτήθηκε την τελευταία μέρα των ανταλλαγών, είναι ένας από τους κύριους λόγους, με 22,3 πόντους, 5,3 ασίστ, 55,3 FG% και 48,5% από το τρίποντο σ’ αυτό το διάστημα. Μικρό δείγμα ασφαλώς, αλλά νούμερα πολύ πιο κοντά στην εικόνα του borderline all-star που είχαμε για εκείνον στο Brooklyn, παρά στην κακή περίοδο που πέρασε στην Washington και σε μεγάλο βαθμό (μαζί με τον τραυματισμό του) έδινε δείγματα για παίκτη που έχει χάσει το τρένο.  

Ο Dinwiddie είναι ο ορισμός του ‘’μαλαγάνου’’, που ύπουλα βγάζει στο παρκέ όσα χαρακτηριστικά αναζητάς από έναν guard, χωρίς ίσως να το περιμένεις. Γρήγορος χωρίς το εκρηκτικό βήμα ενός Ja Morant, καλός χειριστής και δημιουργός, απειλή από την περιφέρεια είτε μετά από ντρίμπλα είτε off-ball και κυρίως εύκολο προσωπικό σκορ:

Το πιο σημαντικό σημείο ωστόσο του παιχνιδιού του Dinwiddie είναι πως μπορεί να κουμπώσει άψογα επιθετικά μ’ έναν ακόμη leading χειριστή δίπλα του, όπως γινόταν με τον D’Angelo Russell σ’ εκείνη τη φανταστική νεανική ομάδα του Brooklyn, είτε με τον Kyrie Irving στο μικρό διάστημα που βρέθηκαν μαζί, αλλά και να αναλάβει εκείνος τις περισσότερες αποφάσεις μ’ έναν δευτερεύοντα δημιουργό στο πλευρό του, κάτι σαν τα δίδυμα που έφτιαχναν με τον Caris LeVert. Από τη στιγμή που εμφανίζεται ξανά υγιής όλα αυτά τα στοιχεία βγαίνουν στο παρκέ, δίπλα στους Doncic και Jalen Brunson. Χρειάζονται δύο-τρεις μπάλες όλοι μαζί και τον ρυθμό να πέφτει; Ενδεχομένως. Λειτουργεί παρ’ όλα αυτά, με τους Mavericks να έχουν μία από τις κορυφαίες επιθέσεις ανα 100 κατοχές τις τελευταίες δύο εβδομάδες, σύμφωνα με το Cleaning the Glass. Το franchise ευτυχώς αντιλήφθηκε γρήγορα πως δεν γίνεται ο Luka να είναι ο μοναδικός δημιουργός και τέσσερις παίκτες (ή όλο το υπόλοιπο ρόστερ εν προκειμένω) να απλώνει γύρω του περιμένοντάς τον και το δίδυμο Dinwiddie-Brunson -φαίνεται να- μπορεί να κουμπώσει γύρω του, αλλά και να αναλάβει τα ηνία στα λίγα λεπτά που εκείνος πρέπει να ξεκουράζεται. Η τριάδα αυτή σε συνδυασμό με το 2-way παιχνίδι του Finney-Smith και την περιφερειακή απειλή του Reggie Bullock φτιάχνουν ένα αρκετά πλήρες περιφερειακό σύνολο, το οποίο μάλιστα μπορεί (με κάποιον τρόπο που ακόμη δεν έχω αντιληφθεί) να αμυνθεί με συνέπεια, καθώς οι Mavericks έχουν μία τοπ-3 άμυνα από το ξεκίνημα του 2022 κι έπειτα. Σε τοποθέτησή του στο εξαιρετικό podcast του Lowe, o Tim MacMahon παρατήρησε πως οι παίκτες του Kidd απλά ‘’νοιάζονται να αμυνθούν όλοι μαζί ως σύνολο’’, ίσως για πρώτη φορά, κάτι που φυσικά δεν αρκεί για τα playoffs, εκεί που ενδιαφέρονται όλοι αντίστοιχα. Μέχρι τότε έχουμε καιρό ωστόσο, όπως και για τη συζήτηση πως οι Mavericks πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σιγά σιγά τη στελέχωση της φτωχής τους frontline, ίσως με εκείνο το ιεραρχικό #2 πίσω από τον Doncic που θα ταιριάξει καλύτερα απ’ ότι συνέβη με τον Porzingis. Τα συμβόλαια που έχουν πλέον στα χέρια τους (Tim Hardaway με 4αετες κοντά στα 19 εκατομμύρια, Bertans με 17, Powell με 11, Kleber με 8) προσφέρουν άλλωστε μεγαλύτερη ευελιξία για το καλοκαίρι που έρχεται. Ως τότε, ας μείνουμε στο γεγονός πώς το μπάσκετ που παίζουν αρχίζει να μοιάζει με contender in the making, όπως ακριβώς αρμόζει στην μπασκετική ιδιοφυία του Doncic. 

Οι φάσεις

Ο ενθουσιασμός…

Ετών 37. Οι Lakers μάλλον έχουν τα χάλια τους, συγκριτικά με όσα θα περίμενε κάποιος από διεκδικήτρια ομάδα μήνα Μάρτιο, ο LeBron James όμως είναι μια χαρά. Παραπάνω από μια χαρά. 

Η κ*λοφαρδία…

Όσο το front office των Pelicans αναζητά την κατάλληλη λύση στην περίπτωση του Zion Williamson, το σύνολο που παίζει μπάσκετ χωρίς εκείνον αποδίδει μια χαρά, ειδικά μετά την trade deadline και την προσθήκη του CJ McCollum. O Brandon Ingram δε, είναι σε τέτοια τρελή φόρμα που πιθανότατα μπορεί να πετάξει την μπάλα με το ένα χέρι χωρίς να βλέπει και να σκοράρει. Άκυρο, όντως συνέβη. Από το κέντρο:

…και ο Morant

Σαρανταπέντε ώρες στον αέρα, απλά επειδή μπορεί. Δεν πάνε άλλωστε πολλές ημέρες από εκείνο το τρελό buzzer beater απέναντι στους Spurs, μετά από κάρφωμα πάνω στον Jakob Poeltl. Ίσως καθιερώσουμε έναν Morant την εβδομάδα σα θεραπεία, θα δείξει.

Η γωνιά του Geek

➢ Οι Miami Heat διέλυσαν τους Bulls στον πρόσφατο αγώνα μεταξύ τους, μία ακόμη ήττα για την ομάδα του Chicago απέναντι στους κορυφαίους της Ανατολής. Συγκεκριμένα:

• 0-3 απέναντι στους Heat
• 0-3 απέναντι στους Sixers
• 0-1 απέναντι στους Bucks
• 1-1 απέναντι στους Cavaliers
• 1-1 απέναντι στους Celtics 

Οι Bulls παράλληλα τρέχουν ρεκόρ 0-14 απέναντι στο τοπ-3 των δύο περιφερειών. Όχι και οι θετικότεροι οιωνοί όταν μιλάμε για διεκδικητή του τίτλου και κυρίως για τις ομάδες που οι Bulls θα βρουν απέναντί τους στα playoffs της Ανατολής. 

➢ O James Harden έπιασε τον Reggie Miller στην τρίτη θέση της λίστας των παικτών με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στην ιστορία του ΝΒΑ, έχοντας πλέον ευστοχήσει σε 2.560. Σπουδαίος και ανάμεσα σ’ εκείνους που αλλάζουν το αθλημα θα πει κάποιος, περίπου 600 προσπάθειες παραπάνω από τον Miller και σημαντικά χειρότερο ποσοστό (36,2% έναντι 39,5%) θα πει κάποιος άλλος πιο πονηρεμένος. Aνάλογα με τη διάθεση που έχετε ξυπνήσει σήμερα το πρωί.

➢ Σε κάποια άλλα all-time μονοπάτια του ΝΒΑ, ο Steph Curry έχει πλέον τα περισσότερα κλεψίματα στην ιστορία των Golden State Warriors με 1.361, ξεπερνώντας τον Chris Mullin.

➢ Ο Nikola Jokic έφτασε τα 18 triple-double αυτη τη σεζόν, ανοίγοντας τη διαφορά από εκείνους που τον ακολουθούν (Dejounte Murray με 12, James Harden με 10, Luka Doncic και Russell Westbrook με 9), ενώ σε μία ακόμη πιο geek στροφή έχει 99,3 επαφές με την μπάλα ανα αγώνα, πρώτος στη σχετική κατηγορία και πάνω από τις 92,2 του Doncic και τις 88,2 του LeBron. Μένοντας στον Σέρβο Αρτίστα και ολοκληρώνοντας την τριλογία ωδής του, o Jokic σκόραρε 30 πόντους με 10/11 προσπάθειες και 9/9 βολές μόνο στην τέταρτη περίοδο και την παράσταση, στον αγώνα της Κυριακής απέναντι στους Pelicans. ‘’Μία ομάδα μόνος του’’ in full effect. 

➢ Η ανισορροπία ανάμεσα στις δύο περιφέρειες έχει μάλλον αποκατασταθεί, με 6-7 ομάδες στην Ανατολή να διεκδικούν -περίπου- στα ίδια την έξοδό τους στους τελικούς του ΝΒΑ. Δε συνέβαινε το ίδιο τα προηγούμενα χρόνια ωστόσο, κάτι που αποδεικνύει η ακόλουθη ζυγαριά των .500 ομάδων από το 2004 κι έπειτα:

 Ups & Downs

⬆ Ρεκόρ 8-2 και σερι πέντε νικών για τους Minnesota Timberwolves, οι οποίοι τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουν και τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στη λιγκα πίσω μόνο από τους Bucks, σύμφωνα με το Cleaning the Glass. Απο την τελευταία φορά που συζητήσαμε για εκείνους η ηγετική τους τριάδα έχει δέσει ακόμη περισσότερο, με τον Towns μάλιστα να τρέχει έναμιση μήνα σε εκπληκτικούς ρυθμούς και να αποτελεί τον καλύτερο παίκτη στη Δυτική περιφέρεια για την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, με 30,5 πόντους και 64,6 FG% σε τέσσερα παιχνίδια, ποσοστό σημαντικό για ψηλό που βρίσκει περίπου 6 προσπάθειες ανα αγώνα από την περιφέρεια. Οι Timberwolves δύσκολα θα προλάβουν την είσοδο στην εξάδα που οδηγεί σε απευθείας πρόκριση στην postseason και παρ’ ότι έχουν εγκατασταθεί στην έβδομη θέση θα χρειαστούν τα play-ins, αυτή τη στιγμή όμως δεν έχουν να φοβηθούν ιδιαίτερα κάποια από τις υπόλοιπες ομάδες του μίνι τουρνουά. Οκ, ίσως τους Lakers όσο υπάρχει ο LeBron, τουλάχιστον όμως έχουν κερδίσει επάξια το δικαίωμα να καλύψουν μία ενδεχόμενη ήττα και να βρεθούν στα playoffs έστω και ως όγδοοι, απέναντι στους φοβερούς Suns. 

⬆ Οι Sixers έχουν στα χέρια τους έναν τρίτο σταρ δίπλα στους Embiid-Harden και όχι, δεν εννοώ τον Tobias Harris, παρ’ ότι τον πληρώνουν ως τέτοιο για να κάνει τον spot-up shooter από τις γωνίες. Στα τελευταία δεκατέσσερα παιχνίδια ο Tyrese Maxey έχει 21,2 πόντους κατα μέσο όρο και περίπου 4 ασίστ, με 53 FG% και 47% (!) από το τρίποντο. Ο ‘’αέρας’’ με τον οποίον αγωνίζεται ο δευτεροετής guard είναι ανεπανάληπτος, τρέχοντας το γήπεδο ιδανικά δίπλα στον James Harden, άνετος σ’ έναν περισσότερο off-ball ρόλο όταν χρειάζεται και με αρκετή αμυντική συνεισφορά, κυρίως ως εκείνος που θ’ αναλάβει τον αντίπαλο initiator επιθέσεων μαζί με τον αμυντικό σπεσιαλίστα Matisse Thybulle. O Μaxey όχι μόνο δεν έχασε χώρο και χρόνο από την παρουσία του Harden όπως αρχικά πίστευα, αντίθετα δείχνει να κουμπώνει άψογα, μετατρέποντας τη βασική πεντάδα των Sixers σ’ έναν από τους πιο δυσεπίλυτους γρίφους της postseason που έρχεται. Aν εκεί προστεθούν σημαντικά λεπτά από τους Milton-Korkmaz-Green-Millsap, η Philadelphia θα παρουσιάσει ένα rotation πραγματικού διεκδικητή.

⬆ Μιλώντας πάντως για πραγματικούς διεκδικητές και σημαντικό rotation για τα playoffs, οι Miami Heat είδαν τον Victor Oladipo να επιστρέφει στον αγώνα με τους Rockets, στον οποίον αγωνίστηκε για 15 λεπτά και έγραψε 11 πόντους και 4 ασίστ. Προσωπικά πιστεύω ακόμη στον Oladipo, ειδικά ως δευτερεύοντα χειριστή πίσω από τους Butler-Lowry (ή και στο πλάι τους στο φινάλε ενός αγώνα). Αν γυρίσει στο 70-80% του αθλητή που είδαμε στην Indiana, οι Heat αποκτούν ένα βάθος λύσεων που δύσκολα θα αντιμετώπιζαν ακόμη και οι Monstars, ή στην προκειμένη περίπτωση οι Bucks του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Απλά να μπορεί να παίξει υγιής, με συνέπεια.

Επιστροφές είχαμε και στην άλλη πλευρά της Florida, εκεί όπου ο Markelle Fultz μπήκε ξανά στο rotation των Magic και ξεκίνησε τα δικά του από νωρίς. Στο χαρτί ο συνδυασμός με τους Jalen Suggs και Cole Anthony είναι λίγο περιέργος, από την άλλη στο Orlando δοκιμάζουν (και δουλεύουν) σχήματα με Mo Bamba και Wendell Carter Jr μαζί, εδώ θα κολλήσουν;

Παρεμπιπτόντως, για τον Fultz έγραψε ένα εξαιρετικό κείμενο προ ημερών ο Δομήνικος του Shake n’ Bake.

⬇ Στον αντίποδα των θετικών επιστροφών από τραυματισμούς, ο Joe Harris των Brooklyn Nets θα χρειαστεί χειρουργείο ώστε να διορθώσει το πρόβλημα στον αστράγαλο του, κάτι που θα τον αναγκάσει να χάσει ολόκληρη τη σεζόν. Σημαντική απώλεια στο rotation γύρω από τους Durant-Irving, καθώς ο Harris είναι επί σειρά ετών ο σημαντικότερος floor spacer και μαζί με τον Seth Curry μπορούσαν να αποτελέσουν το ιδανικό off-ball δίδυμο που θα στρετσάρει το γήπεδο όσο οι αλλοι δύο φτιάχνουν σκορ, αλλά και τους σημαντικότερους αποδέκτες του ρυθμού που μπορεί να δώσει στο transition παιχνίδι των Nets ο Ben Simmons. Σε μία ομάδα που τον τελευταίο καιρό ψάχνει θετικές ειδήσεις με το τουφέκι και ακροβατεί στα όρια των play-ins, η επιβεβαιωμένη απώλεια του Harris είναι έξτρα βάρος.  

⬇ Επιστολή προς Sixers και Nets: Μας χαρίσατε το mega-trade στην τελευταία μέρα των ανταλλαγών και το εκτιμούμε ιδιαιτέρως. Δώστε και λίγη έξτρα ίντριγκα στο πλήθος που να πάρει. Απο τη μία πλευρά, o Harden (ο οποίος συχνά τοποθετείται στους τοπ αθλητές που έχουν ένα σχετικό έλλειμμα mental toughness) διάλεξε στα back-to-back παιχνίδια της προηγούμενης εβδομάδας να αγωνιστεί απέναντι στους Cavaliers και όχι κόντρα στους πρωτοπόρους Heat του Jimmy Butler που περιμένει τρελαμένος στη γωνία, σε μία μάχη / πιθανή προοικονομία των τελικών περιφέρειας που έρχονται. Από την άλλη πλευρά, ο Ben Simmons ναι μεν ταξίδεψε με την ομάδα των Nets σ’ αυτό το μίνι ταξίδι μακριά από το Brooklyn, όμως δε θα αγωνιστεί τελικά κόντρα στους Sixers, aka την πρώην ομάδα του από την οποία έφυγε με ένα από τα μεγαλύτερα σήριαλ της δεκαετίας.

⬇ Σχετικά πτωτική πορεία για τους Golden State Warriors, οι οποίοι έχουν 3-7 ρεκόρ στα τελευταια 10 παιχνίδια και έχουν χάσει -για την ώρα- τη δεύτερη θέση στη Δυτική περιφέρεια από τους Memphis Grizzlies. Ο σημαντικότερος λόγος πίσω απ’ αυτό είναι φυσικά η απουσία του Draymond Green, με τους Warriors να έχουν ρεκόρ 16-15 στα παιχνίδια χωρίς εκείνον, αλλά 28-6 όταν βρίσκεται στο παρκέ, ενώ η άμυνά τους τις τελευταίες δύο εβδομάδες χωρίς την καθοδήγηση του Green βρίσκεται ανάμεσα στις δέκα χειρότερες ολόκληρης της λίγκας. Με απλά λόγια, η on-time επιστροφή του κρίνεται άκρως απαραίτητη για την πορεία της ομάδας του Kerr από εδώ και πέρα, μ’ ένα από τα πιο δύσκολα προγράμματα σύμφωνα με τον δείκτη SOS (strength of schedule) και ειδικά όταν -λογικά- έρχεται το σταύρωμα στα playoffs με τον MVP Νikola Jokic από τον πρώτο γύρο κιόλας. Σε μία πιο προσωπική νότα, πλήρως άσχετη ή και όχι, Andrew Wiggins σε ψάχνω, ήσουν και all-star starter τρομάρα σου.

Προσεχώς

• Raptors @ Spurs, 03:30 ξημερώματα Πέμπτης, 10 Μαρτίου: Ίσως το παιχνίδι που ο Gregg Popovich γίνεται ο προπονητής με τις περισσότερες regular-season νίκες στην ιστορία του ΝΒΑ, ξεπερνώντας τις 1,335 του Don Nelson. Ακόμη και αν αυτό δε συμβεί, οι Spurs έχουν τα επόμενα πέντε παιχνίδια ξανά στην έδρα τους, απέναντι σε Jazz, Pacers (alert !), Timberwolves, Thunder και Pelicans

• Nets @ Sixers, 02:30 ξημερώματα Παρασκευής, 11 Μαρτίου: Ναι, ο Ben Simmons δε θα αγωνιστεί, αλλά παραμένει το πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στους δύο διεκδικητές μετά την ανταλλαγή του Harden. Θα παίζει και ο Kyrie, οπότε περιμένουμε σόου

• Nuggets @ Sixers, 02:30 ξημερώματα Τρίτης, 15 Μαρτίου: Με πολύ απλά λόγια Jokic vs Embiid, μία μάχη στο χαμηλό ποστ ανάμεσα στα δύο φαβορί (μαζί με τον Giannis) για τον τίτλο του MVP της regular season

Μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Η επιστροφή των Celtics και η συμμετοχή τους πια στις συζητήσεις με τους contenders<span, αποτελεί από τα πιο hot θέματα των nbaικών συζητήσεων της περιόδου. Με αυτούς καταπιάνεται αναλυτικά λοιπόν και ο Kirk Goldsberry στο ESPN+ με το άρθρο του “How the Boston Celtics vaulted back into championship contention with the NBA's best defense”, ενώ ο Zach Kram του The Ringer αναλύει γιατί τα μοντέλα των analytics τους δίνουν τόσο ψηλά στα rankings των φαβορί: “Why Are the Computers So High on the Celtics’ Title Odds?”

Με τις πρώτες μέρες του Harden στους Sixers και την συνύπαρξη των δύο superstars της ομάδας καταπιάνεται, πάλι στο The Ringer, ο Dan Devine με το άρθρο του “The Sixers Dared to Dream Big. Now They’re a Matchup Nightmare.”

Μένοντας ανατολικά και στον όλον πανζουρλισμό στην κορυφή της ως πρόσφατα περιφέρειας-φτωχού συγγενή, πλέον απόλυτου πρωταγωνιστή, έναν πανζουρλισμό που προσπαθεί να σταχυολογησει ο Michael Pina στο SI: “Five X-Factors That Could Decide the East”

Φεύγοντας από το αγωνιστικό κομμάτι, επιστρέφουμε στο The Ringer και στο συγκλονιστικό άρθρο του αρθρογράφου του site, Jonathan Tjarks και τη μάχη αυτού με τον καρκίνο την τελευταία διετία: “Does My Son Knows You?” 

Τέλος, 50 χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μέρα που ο πρώτος μαύρος GM ανέλαβε ομάδα του NBA και συγκεκριμένα τους -τρέχοντες- Πρωταθλητές Milwaukee Bucks. Αυτός ήταν ο Wayne Embry και την ιστορία του ξετυλίγει πανέμορφα στο NBA.com o Steve Aschburner: “Front office pioneer Wayne Embry's unappreciated achievement reaches milestone”