Σήμερα σκανάρουμε το προφίλ του Γκρεγκ Γουίτινγκτον, του Αμερικάνου φόργουορντ της Γαλατάσαραϊ που τα τελευταία 24ωρα απασχολεί έντονα τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι φέρονται να έχουν αποσυρθεί από την διεκδίκηση του, ταυτόχρονα όμως υπάρχουν δημοσιεύματα που μιλούν για κίνηση τακτικής. Αξίζει άραγε ο ντόρος; Πάμε να δούμε, κοιτάζοντας την πορεία του στον τουρκικό σύλλογο, τι είδους παίκτης έδειξε πως είναι και πώς θα μπορούσε να "κουμπώσει" στο υψηλότερο επίπεδο της γηραιάς ηπείρου.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν, και είναι ακόμα δηλαδή, το πιο κομβικό στην ιστορία του Παναθηναϊκού εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια. Από το 1999, όταν ανέλαβε τη θέση στον πάγκο ο Ζοτς, ο Παναθηναϊκός συνήθισε να λειτουργεί σε απολύτως επαγγελματικά και πρωταγωνιστικά πλαίσια. Ο οργανισμός σε όλα του τα επίπεδα θύμιζε τις κιθάρες στις συναυλίες, που για ώρες παίζουν χωρίς το παραμικρό φάλτσο, το τελικό αποτέλεσμα φτάνει στον θεατή απαγκιστρωμένο από την πραγματικά δύσκολη δουλειά, την προεργασία.

Όλα τα σπορ ανά τον κόσμο έχουν κατεβάσει ρολά λόγω του κορονοϊού, δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, πλην ελαχίστων (προβληματικών) εξαιρέσεων και έχουμε περιοριστεί στο να μετράμε κρούσματα. Το μόνο που μπορούμε να πούμε για αυτό είναι ότι ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις που χρειάζονται πρωτόγνωρα μέτρα και πρωτόγνωρες αλλαγές στην ζωή και την καθημερινότητα των ανθρώπων. Η είδηση που ήρθε να σπάσει αυτή την δυσάρεστη μονοτονία, ήταν η πρόσληψη του Πιτίνο από το Πανεπιστήμιο της Αϊόνα για τα επόμενα 5 χρόνια. Μια συμφωνία που έχει πολλές προεκτάσεις και που δείχνει πράγματα για την σχέση Παναθηναικός-Πιτίνο, τα οποία θα αναλύσουμε παρακάτω.

Εκεί που ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να έχει εξασφαλισμένη την πρόκρισή του στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, οι τέσσερις απανωτές ήττες από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακό και ΤΣΣΚΑ τον έριξαν σημαντικά στη βαθμολογία και πλέον κινδυνεύει με αποκλεισμό. Πέρα από αυτό όμως, δείχνει να είναι ολοένα και χειρότερη όσο περνάει ο καιρός, με αποκορύφωμα την χθεσινή ήττα εντός έδρας με 31 πόντους

Το δεύτερο ντέρμπι ανάμεσα στους δύο αιωνίους είναι και τυπικά παρελθόν με τους ερυθρόλευκους να βγαίνουν κερδισμένοι σε αυτή τη μονομαχία. Μπορεί το ματς να μην διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά ήταν τρομερά ενδιαφέρον από την αρχή με τους αντιπάλους να συμβαδίζουν στο σκορ και καμία να μην καταφέρνει να ξεφύγει. Το τελικό αποτέλεσμα βρήκε τους ερυθρόλευκους να χαμογελάνε και να ατενίζουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης και τους πράσινους να αφήνουν γρήγορα το παιχνίδι πίσω, γιατί ακολουθεί η κρίσιμη αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ με την ΤΣΣΚΑ, που μπορεί να κρίνει πολλά για τη συνέχεια.

Ήταν Ιούλιος πριν δυο χρόνια, όταν χτυπημένοι από την ζέστη κάναμε φαντασιακές βόλτες στην πόλη μιλώντας με οπαδούς, πάνω στη βράση που λένε, της αλλαγής «στρατοπέδου» που αποφάσισε τότε ο Ιωάννης Παπέτρου. Το αγωνιστικό και το συναισθηματικό γίνονται μπάλα σε περιπτώσεις «εσχάτης προδοσίας» και οι «προδότες» ρίχνονται σε ένα είδους πηγάδι εξαναγκαστικής λήθης και εξοστρακισμού από τη συλλογική μνήμη των οπαδών του εκάστοτε «αιώνιου». Τις κρίσεις εν μέσω της φορτισμένης συναισθηματικά πηχτής νύχτας, συνήθως τις βλέπει η επόμενη μέρα και γελά, εξαναγκάζοντας μας όλους να την αλήθεια κατάματα: ήταν λογική και εκ των υστέρων σωστη η απόφαση του Σπανούλη, διάολε!

Ας ξεκινήσουμε από τα κοινώς γνωστά. Ο Παναθηναϊκός έχει πολύ μέτρια άμυνα. Δέχεται πολλούς πόντους (86,3) και σχετικά με τον ρυθμό που τρέχει τα παιχνίδια του δέχεται πάλι πολλούς (όγδοος στους πόντους αντιπάλων ανά 100 κατοχές). Επίσης, μεγάλο μέρος του σκορ των αντιπάλων προέρχεται από τρίποντα, βάζουν περίπου 11 ανά αγώνα και με ποσοστό 38%. Όχι και τόσο καλά, δεδομένου ότι στόχος της άμυνας του Παναθηναϊκού είναι συνήθως να μην αλλάξει στα σκριν, να προστατέψει τη ρακέτα και να δώσει αυτά τα σουτ. Αν οι αντίπαλοι παίρνουν ό,τι τους δίνει η άμυνα και είναι άνετοι με αυτό, κάτι ίσως να πρέπει να αλλάξει.

Εκμεταλλευόμενος το ευνοϊκό πρόγραμμα που τον έφερε να παίξει τρεις συνεχόμενους αγώνες στο ΟΑΚΑ με αντιπάλους που βρίσκονται στο δεύτερο μισό της κατάταξης, ο Παναθηναϊκός σκαρφάλωσε στο 13-8 και πλέον δείχνει πως καθιερώνεται στην πρώτη εξάδα της κατάταξης, έχοντας σημαντική διαφορά από τους διώκτες του. Ενδιάμεσα εκμεταλλευόμενος την μικρότερη πίεση των αγώνων, ο προπονητής του προσπάθησε να εντάξει έναν νέο παίκτη στο ρόστερ του και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα θέλει να εφαρμόσει στον τρόπο παιχνιδιού.

Πρόσφατα ο Ρίον Μπράουν αποχώρησε από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, με προορισμό τη τουρκική Τοφάς, μη καταφέρνοντας να αποκτήσει ενεργό ρόλο στο ροτέισον, είτε του Πεδουλάκη αρχικά, είτε πλέον του Πιτίνο. Στον αντίποδα, η έτερη θερινή προσθήκη του "τριφυλλιού" από την Basket League, ο Μπεν Μπέντιλ, παίρνει περισσότερες ευκαιρίες και αποτελεί μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Οι "πράσινοι" πρέπει να αντιμετωπίσουν μεθοδικά τη συγκεκριμένη περίπτωση, κινούμενοι πιο... έξυπνα.

Το μπάσκετ με αμαξίδιο στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο, πρόκειται παρόλα αυτά για ένα συναρπαστικό άθλημα, γεμάτο ταχυδύναμη. Στα πλαίσια των θεμάτων που κατά καιρούς έχουμε δημοσιεύσει σχετικά στον ιστότοπο, φιλοξενήσαμε στο Fragi Pen Studio για τα φετινά Xmas Specials μία αθλήτρια και δύο αθλητές του Παναθηναϊκού Α.Ο. ΑμεΑ.