Έξω από τα ονόματα, δεν υπάρχει τίποτε που να προμηνύει ότι Ολυμπιακός και Μονακό θα ξεμπερδέψουν γρήγορα ο ένας με την άλλην. Πρόκειται για τις δύο πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρωλίγκα, με οκτώ νίκες στους δέκα τελευταίους αγώνες και επιπλέον με διάφορα κοινά χαρακτηριστικά: Πολύ αποτελεσματικές επιθέσεις, διάθεση να φθείρουν τους αντιπάλους με δυναμικό παιχνίδι, ξεκάθαρη και λειτουργική κατανομή ρόλων. Αν έπρεπε ντε και καλά να βγάλουμε μία άτυπη κατάταξη με τα πιο δουλεμένα σύνολα της οκτάδας, εκείνα που έχουν εντονότερη την σφραγίδα της χημείας, θα βρίσκονταν μαζί στην κορυφή, πάνω ακόμη και από την ατρόμητη Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Όταν αναμετρώνται τέτοιας φύσεως αντίπαλοι σε μία σειρά, το αναμενόμενο είναι πως σε κάθε στροφή της θα βρίσκουν τρόπους να αντιπαρέλθουν τις δυσκολίες, μέχρι την αναπόφευκτη τελική αναμέτρηση.

Χιτσκοκικό φινάλε είχαμε στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκα, καθώς Εφές και Ρεάλ έκαναν αγωνιώδη προσπάθεια να χάσουν τα παιχνίδια τους, προσπάθεια η οποία τελικά στέφθηκε με επιτυχία. Λιγότερο αγχώδης η ήττα των Μαδριλένων, που ήρθε μέσα από ένα σερί 13-38 στην τέταρτη περίοδο, περισσότερη αγωνία στο Βελιγράδι, όπου η Εφές δεν πρόσεξε αρκετά και παραλίγο να φύγει με νίκη. Μ'αυτά και μ'αυτά, ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος και θα αντιμετωπίσει στα πλέι οφ τη Μονακό, δηλαδή μια ομάδα-φόβητρο, που κανείς δεν ήθελε να βρει στο δρόμο του απάρεντλι (για να χρησιμοποιήσουμε τη γκρίνγκλις διάλεκτο των ελληνικών podcasts).

Με κάποιο περίεργο τρόπο, η 33η αγωνιστική σαν να ήταν η τελευταία της κανονικής σεζόν στην Ευρωλίγκα, παρότι μένει ακόμη άλλη μία - στην οποία δεν θα αγωνιστεί ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι οριστικοποίησαν την παρουσία τους στην τριάδα της διοργάνωσης και περιμένουν συνδυασμό αποτελεσμάτων για να διαπιστώσουν την τελική τους κατάταξη. Θα μπορούσαν να βγουν και δεύτεροι, αν η Ρεάλ χάσει από την Μπάγερν, αλλά σε κάθε περίπτωση η φετινή τους πορεία κρίνεται εξαιρετική. Τα περισσότερα εύσημα δεν μπορούν παρά να πάνε στον Γιώργο Μπαρτζώκα, που δημιούργησε ένα σύνολο γεμάτο ενέργεια και (κυρίως) θαυμαστή κατανομή ρόλων, που επιπλέον είχε την τύχη να παραμείνει στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς υγιές.

Μία, δύο ή τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, ανάλογα φυσικά με την ομάδα και τους αγώνες που της μένουν για να συμπληρώσει το μαγικό αριθμό 28, βρήκα αφορμή για ένα τελευταίο (ίσως) "10 πράγματα... Ή και όχι, έχουμε και τα πλέι οφς μπροστά μας. Πάμε να δούμε πού βρισκόμαστε, ένα τρίμηνο μετά από την προηγούμενη ανάλογη στήλη.

Γεια σας. Πάμε λίγο να δούμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε σε ό,τι αφορά το στάτους των ρωσικών ομάδων και των παικτών τους στην Ευρωλίγκα.

Αρχικά, αναμενόμενα η διοργάνωση τα έκανε κουλουβάχατα στην αρχή, καθώς αμέσως μετά την εισβολή στην Ουκρανία ανακοίνωσε πως τα παιχνίδια θα διεξαχθούν κανονικά. Φυσικά δεν διεξήχθησαν, καθώς Μπάγερν και Ζάλγκιρις (κυρίως) αρνήθηκαν να αγωνιστούν. Τα παιχνίδια ακυρώθηκαν και τελικά η Ευρωλίγκα εξέδωσε χθες ανακοίνωση.

Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Εφές ήταν το αποτέλεσμα-σταθμός της 26ης αγωνιστικής της Ευρωλίγκα, κατά την οποία δύο αναμενόμενα ντέρμπι κατέληξαν σε χασμουρητά. Βελτιωμένος ο Παναθηναϊκός στην Γαλλία ελέω Γιόβιτς και νίκες των αουτσάιντερ σε Καζάν, Βερολίνο και Πριγκηπάτο, που εκτροχίασαν τους ανταγωνιστές των ερυθρολεύκων. Πάμε να τα δούμε όλα αυτά, χωρίς καμία βοήθεια από το σάιτ της Ευρωλίγκα, που έχει γίνει χειρότερο και από αυτό της Basket League.

Μία ακόμη διπλή αγωνιστική μπήκε στα βιβλία της σεζόν, αυτή τη φορά μ’ όλους τους αγώνες να πραγματοποιούνται. 2/2 για τις πρωτοπόρους Ρεάλ και Μπαρτσελόνα (οι Καταλανοί δεν παίζουν και το πιο διασκεδαστικό μπάσκετ εκεί έξω πάντως), το ίδιο για Φενέρ και Μονακό, που είχαν ξεκάθαρους πρωταγωνιστές σ’ αυτές τις επιτυχίες. 1/4 οι δικοί μας με τον Παναθηναϊκό να ψάχνει τι έγινε στο σημείο που πήρε φωτια η Μονακό και τον Ολυμπιακό πώς έχασε μία τεράστια ευκαιρία στη Μαδρίτη, την οποία βέβαια κάλυψε κάπως με τη νίκη μέσα στην Μπασκόνια. Ματσάρα το ΤΣΣΚΑ - Εφές, με οργιαστικούς Χάκετ και Λάρκιν και με νικητές τους Τούρκους, που επίσης έφτασαν σε 2/2. Πάμε στην πεντάδα.

Απολύτως προβλέψιμα, η άνετη ήττα του Ολυμπιακού στο Τελ Αβίβ διέγειρε τα κινδυνολογικά ένστικτα του ερυθρόλευκου πληθυσμού, που όσο να ναι ανησυχεί για την (μέχρι πρότινος βέβαιη) παρουσία της ομάδας στο φάιναλ φορ. Η λήθη βέβαια δεν είναι καλός σύμβουλος. Το προηγούμενο καλοκαίρι η επίτευξη της οκτάδας λογιζόταν ως επιτυχία και τώρα πλησιάζουμε στην καταστροφή. Ψυχραιμία, σύντροφοι και συντρόφισσες. Εδώ η Μπαρτσελόνα δεν μπορεί να σκοράρει...

Ως διαβολοβδομάδα ορίζεται εκείνο το μπασκετικό τετραήμερο, στο οποίο οι ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα καλούνται να παίξουν διπλά παιχνίδια, με τον συνολικό αριθμό να φτάνει τα δεκαοκτώ και να παιδεύει τους συντάκτες της στήλης του μακρινού ριμπάουντ. Εντάξει, ίσως ο στόχος είναι να βλέπουμε και λίγο περισσότερο μπάσκετ. Σε κάθε περίπτωση αυτό δε συνέβη σ’ αυτή τη διπλή αγωνιστική, εν μέσω άλλης μιας έξαρσης της πανδημίας, καθώς ολοκληρώθηκαν μόλις οκτώ. Μία πλήρης αγωνιστική έχει εννιά, ούτε αυτό το νούμερο δεν πιάσαμε δηλαδή. Ας δούμε τι μπορούμε να κρατήσουμε από μία αγωνιστική, στην οποία η μοναδική ελληνική ομάδα με στόχους εμφανίστηκε αποδιοργανωμένη, πηγαίνοντας (λίγο) πίσω στον στόχο της.

Καλήν εσπέραν.

Μεγάλη νίκη για τον Ολυμπιακό στο ελληνικό ντέρμπι, που εδραίωσε τους ερυθρόλευκους στην τριάδα της κορυφής, λίγο πιο πίσω από τις δύο ισπανικές ομάδες. Όσο οι παίκτες του Μπαρτζώκα κερδίζουν εκτός έδρας τις ομάδες των τελευταίων θέσεων, δεν θα έχουν πρόβλημα στο να διατηρηθούν τουλάχιστον στην πρώτη εξάδα. Η 17η αγωνιστική περιελάμβανε επίσης διάφορα άλλα συναρπαστικά. Η (λιγότερη από) μισή Ρεάλ κέρδισε την πλήρη ΤΣΣΚΑ, με διακριθέντες άγνωστους παίκτες. Η Μπαρτσελόνα ανέτρεψε διαφορά 20 πόντων και κέρδισε ένα έπος απέναντι στην Ούνιξ, ενώ σε γκραν γκινιόλ εξελίχθηκαν οι αναμετρήσεις της Ζενίτ με τη Μακάμπι, της Εφές με τον Αστέρα και της Βιλερμπάν με τη Φενέρ. Χαμός εν ολίγοις για το τέλος του πρώτου γύρου, ο οποίος βέβαια κατέληξε με τις ισορροπίες στη βαθμολογία να παραμένουν σταθερές. Πάμε ... να τα πούμε.