Επίσης, τα διπλά που πήραν Βιλερμπάν και Παναθηναϊκός σε Βαλένθια και Βελιγράδι έδωσαν έναν ακόμη πιο ενδιαφέρον τόνο στα αποτελέσματα της αγωνιστικής, η οποία ολοκληρώθηκε με τρία ματς να έχουν πάει στην παράταση και επτά από τα εννέα να κρίνονται με διαφορά ενός σουτ. Όχι κι άσχημα, για τη διοργάνωση που σιγά-σιγά δείχνει να βρίσκει ρυθμό και τις ομάδες να είναι αρκετά πιο ενδιαφέρουσες από την περσινή εκδοχή. Τέλος πάντων, ας περάσουμε στις κατηγορίες μας.
Η πρώτη πεντάδα
1. Πλήρης εμφάνιση από τον νέο ηγέτη της Φενέρ, ο οποίος για δεύτερο συνεχόμενο ματς έλεγξε απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα κι έδειξε πολύ πιο απελευθερωμένος μακριά από τα όσα πέρασε στη Βαρκελώνη. Θυμίζοντας περισσότερο αυτά που έκανε στις καλές χρονιές του Παναθηναϊκού, ο Καλάθης τελείωσε το ματς κοντά στο τριπλ-νταμπλ με 13 πόντους, 9 ριμπάουντ, 9 ασίστ, ενώ ήταν επιβλητικός και στην άμυνα, κλέβοντας και τρεις μπάλες, για να ολοκληρώσει μία πληρέστατη εμφάνιση. Τα ζευγαρώματα στην περιφέρεια με Γουίλμπεκιν και Γκούντουριτς βγαίνουν και δίνουν την ευκαιρία στον Ιτούδη να προσαρμόζεται ανάλογα με τον αντίπαλο, ενώ οι ψηλοί, με κύριο παράδειγμα τον Μότλεϊ, έχουν βρει συνεργασίες. Γενικά, η Φενέρ θα είναι πολύ καλή φέτος και σε αυτό συνεισφέρει κυρίως ο Έλληνας γκαρντ.
2. Στο ίσως πιο εντυπωσιακό παιχνίδι της αγωνιστικής, Παρτιζάν και Μπασκόνια αντάλλασσαν χτυπήματα σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με την ομάδα του Ομπράντοβιτς να στηρίζεται στις διαθέσεις του Πάντερ και τη δύναμη του Λεσόρτ (ανύπαρκτο το παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη των αντιπάλων του), και τους Βάσκους να απαντούν με τρίποντα πάνω σε τρίποντα και να εκμεταλλεύονται την υπεροπλία στους πλάγιους που έχουν στην ομάδα τους. Αυτός που έκρινε το ματς όμως ήταν ο Μάρκους Χάουαρντ, ο οποίος συστήθηκε στο κοινό της Ευρωλίγκα, με μία εκκωφαντική εμφάνιση 33 πόντων και 8/12 τριπόντων, το τελευταίο από τα οποία έστειλε το ματς στην παράταση.
Το δίδυμο με τον Ντάριους Τόμπσον φαίνεται ήδη απόλυτα λειτουργικό και η Μπασκόνια φέτος μάλλον θα επιστρέψει στη διεκδίκηση της οκτάδας, αν και λείπει η παρουσία κοντά στο καλάθι.
3. Η αναμέτρηση ανάμεσα σε Μονακό και Εφές ήταν αυτό που περίμεναν όλοι, δηλαδή ματσάρα ανάμεσα σε δύο ομάδες που μάλλον θα διεκδικήσουν τον φετινό τίτλο. Η Εφές έδειξε τα όπλα της, με τον Γουίλ Κλάιμπερν να είναι σε μεγάλη μέρα, η Μονακό φανέρωσε πως το παιχνίδι του Μάικ Τζέιμς ταιριάζει με αυτό του Έλι Οκόμπο, αφήνοντας λίγο πιο πίσω τον Τζόρνταν Λόιντ, όμως τη διαφορά την έκανε ο Άλφα Ντιαλό. Ο πρώην παίκτης του Λαυρίου ήταν συναρπαστικός, κάνοντας τα πάντα στο παρκέ και τελειώνοντας τον αγώνα με μία κρυστάλλινη στατιστική 15 πόντων, 9 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 2 κλεψιμάτων, χωρίς μάλιστα να κάνει το παραμικρό λάθος.
4. Χωρίς να είναι λαμπερός, όσο σε πολλές εμφανίσεις του την περσινή σεζόν, ο Βεζένκοφ είναι πια το βαρύ πυροβολικό του Ολυμπιακού κι αυτό το υποστηρίζει με εμφανίσεις σαν κι αυτή που έκανε στο Φάληρο απέναντι στη Ζαλγκίρις. 23 πόντοι σε 14 σουτ, άλλα τόσα (14) ριμπαόυντ και το πρώτο 20-10 στη φετινή σεζόν από τον Βούλγαρο πάουερ φόργουορντ, που είναι αυτός που ξεχωρίζει στο εξαιρετικό ξεκίνημα των Πειραιωτών και στη φετινή σεζόν. Μπορεί να χρειάστηκε να αγωνιστεί για 36’, εξαιτίας των προβλημάτων του Παπανικολάου και της αστοχίας του Πίτερς, όμως για την ώρα αποτελεί τον πιο σταθερό πυλώνα του Ολυμπιακού και χωρίς να φτάσει σε υψηλά επίπεδα, μπορεί να καθορίσει τις τύχες του αγώνα.
5. Η αναμέτρηση της Μπολόνια με την Μπάγερν μάλλον δεν θα παίξει σημαντικό ρόλο στο μέλλον της διοργάνωσης, μιας και οι δύο ομάδες δύσκολα θα βρεθούν σε θέση οκτάδας, όμως αμφότερες ήθελαν να αποφύγουν το 0/2 στο ξεκίνημα της διοργάνωσης. Η Μπολόνια τα κατάφερε, επιστρατεύοντας κυρίως την άμυνά της, καταφέρνοντας να κλείσει απόλυτα τη ρακέτα της απέναντι στους Βαυαρούς. Η ομάδα του Τρινκέρι τελείωσε τον αγώνα με 7/29 δίποντα(!) και παρότι η επιθετική αφλογιστία της Μπολόνια στα τελευταία επτά λεπτά, αφότου προηγήθηκε με 14, της επέτρεψε να γυρίσει στον αγώνα, οι επιλογές της στο τέλος ήταν καταδικαστικές.
Χ-Factor
Η απουσία του Maodo Lo δεν φάνηκε να επηρεάζει στο ελάχιστο την ομάδα της Άλμπα, η οποία μπήκε με το γκάζι πατημένο στο Φόρουμ και σόκαρε την Αρμάνι, παίρνοντας διαφορά 17 πόντων στο πρώτο ημίχρονο (16-33). Η ομάδα του Μεσίνα επιστράτευσε το μεγάλο της όπλο και γύρισε το ματς, χάρη στην άμυνα της, στο ρόστερ 12 παικτών που έχει να διαθέσει και κυρίως στον Κέβιν Πάνγκος, ο οποίος πήρε φωτιά στην τέταρτη περίοδο και με τέσσερα τρίποντα έδωσε ζωή στην ομάδα του. Εκεί η Άλμπα χρειαζόταν κάποιον να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά κι αυτός ήταν τελικώς ο Ταμίρ Μπλατ. Στην ίσως καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του, ο Ισραηλινός γκαρντ ήταν ο μόνος που μπορούσε να δώσει κατεύθυνση στην Άλμπα, η οποία έχασε κάπως τα αυγά και τα πασχάλια από την επιστροφή των Ιταλών. Το έκανε αρχικά με δύο ασίστ στο τέλος της κανονικής διάρκειας, έδωσε άλλη μία στο ξεκίνημα της παράτασης κι ολοκλήρωσε ως πρωταγωνιστής με τα δύο τρίποντα στο τέλος του ματς που μετέτρεψαν το 74-74 σε 74-80. Η Άλμπα κάπως έτσι ξεκίνησε με 2/2 και τα πρώτα «λες;» ακούστηκαν κάπου στο Βερολίνο. Λέτε;
Η φάση
Ας αναλύσουμε λίγο παραπάνω το τρίποντο του Μάρκους Χάουαρντ που έστειλε το ματς με την Παρτιζάν στην παράταση. Πρώτα, ας δούμε το βίντεο, αν δεν το είδατε ήδη στα highlights παραπάνω:
Πολύ ωραία. Η χαμένη βολή του Τζέιμς Νάναλι ήταν σίγουρα καθοριστική, όμως όσο ο Χάουαρντ έχει την μπάλα, έχει ενδιαφέρον να δούμε τις κινήσεις των αντιπάλων του. Πάντερ και Λεντέι έχουν περισσότερο το νου τους στο να μην κάνουν φάουλ, παρά στο να εμποδίσουν τον αντίπαλό τους να σουτάρει. Η ευκολία με την οποία ο γκαρντ της Μπασκόνια φτάνει στο απέναντι τρίποντο μέσα σε 5 δευτερόλεπτα, χωρίς καν να τρέξει, είναι χαρακτηριστική. Η αντίδραση του Ομπράντοβιτς δείχνει ότι ήθελε οι παίκτες του να κάνουν φάουλ, οπότε γιατί δεν προσπάθησαν καν να πλησιάσουν τον αντίπαλό τους;
Η αλήθεια είναι ότι οι περιπτώσεις που ένας παίκτης κερδίζει τρεις βολές σε τέτοιες καταστάσεις έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Επίσης, στην προηγούμενη φάση, με την Μπασκόνια ξανά σε απόσταση τριών πόντων, ο Ιωάννης Παπαπέτρου κατάφερε να κάνει φάουλ στον Χάουαρντ, όμως αυτό εξετάστηκε για αντιαθλητικό, που παρότι δεν δόθηκε, σίγουρα προκάλεσε κάποια διστακτικότητα στους παίκτες. Σε κάθε περίπτωση, ο παιχταράς το έβαλε, η Μπασκόνια κέρδισε και την επόμενη εβδομάδα παίζει άλλα δύο ματς στην έδρα της με Αστέρα κι Ολυμπιακό.
Το blooper
Ευτυχώς για την Μπαρτσελόνα δεν στοίχησε, καθώς ο Γιούλ αστόχησε στο τελευταίο σουτ, αλλά δείτε ξανά την επαναφορά που έγινε λίγο πριν το φινάλε του αγώνα και με τη Ρεάλ να έχει επιστρέψει από το -17 μέσα σε έξι αγωνιστικά λεπτά:
Ο Ολυμπιακός
Όπως είπαμε πιο πάνω, η παρουσία του Σάσα Βεζένκοφ αποτελεί μία πολύ σημαντική σταθερά του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Εάν σε τέτοιες ήσυχες βραδιές, είναι σε θέση να καθορίσει τον αγώνα, τότε ο κόουτς Μπαρτζώκας μάλλον θα κοιμάται ήσυχος, παρά την όχι και τόσο καλή εικόνα της ομάδας του, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι.
Ο Ολυμπιακός δρέπει τους καρπούς της διατήρησης του μεγαλύτερου μέρους του περσινού κορμού του κι είναι σε θέση να διαχειρίζεται αναίμακτα την προσαρμογή των νέων παικτών, πηγαίνοντας σε κατευθύνσεις που μας συνήθισε από την σεζόν που ολοκληρώθηκε. Φαλ και Γουόκαπ ήταν οι πρωταγωνιστές για πάνω από τρία δεκάλεπτα, όμως στο τέλος έμειναν στον πάγκο, με τον Σλούκα να αναλαμβάνει το κουμάντο και τους ΜακΚισικ, Λαρεντζάκη να κλείνουν, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, τον αγώνα. Κάπως έτσι, το 2-0 ήρθε μάλλον πιο δύσκολα απ’ό,τι δείχνει το τελικό σκορ, αλλά σε κάθε περίπτωση, χωρίς ο Ολυμπιακός να προβληματιστεί από την Ζαλγκίρις, που έχει καλύτερη ομάδα από την περσινή, αλλά χωρίς να έχει καλύψει όλα τα προβλήματα (σέντερ, βάθος πάγκου) που την οδήγησαν πέρσι στην τελευταία θέση.
Mε τους τέσσερις νέους παίκτες του να έχουν συνολικά έξι πόντους με 2/12 σουτ, ο Ολυμπιακός έχει την χαρά να μπορεί να κερδίζει παιχνίδια, επιτρέποντας τους να βρουν ρυθμό μέσα στη σεζόν, χωρίς να τους πετάξει κατευθείαν στα ανοιχτά και να τους ζητάει να κάνουν απλωτές. Η διαβολοβδομάδα σε Μαδρίτη και Μπασκόνια θα είναι δύσκολη, όμως δίνει και την ευκαιρία για ένα 2/2 που θα απλώσει τις έγνοιες στο μέλλον.
Ο Παναθηναϊκός
Η απουσία του Νέιτ Γουόλτερς και οι μέτριες επιδόσεις από κομβικούς παίκτες, όπως ο Γιώργος Παπαγιάννης κι ο Μάριους Γκριγκόνις, δεν έχουν επιτρέψει στον Παναθηναϊκό, όχι απλά να βρει κάποιον ρυθμό, αλλά να είναι σε θέση να παίξει σταθερά, με στόχευση και συνεργασίες μέσα στο παρκέ. Παρόλα αυτά, οι πράσινοι έχουν στο ρόστερ τους παίκτες με εμπειρία και γνώση της διοργάνωσης, οπότε το ταξίδι στο εχθρικό Βελιγράδι ολοκληρώθηκε με απόλυτα θετικό τρόπο, απέναντι σε μία ομάδα που μπορεί να μην έχει το ταλέντο, αλλά σίγουρα έχει την ένταση και τον τρόπο να κερδίζει τέτοια ματς.
Στην επιστροφή του στην Χάλα Πιονίρ, ο Ράντονιτς άφησε τα πολύπλοκα ροτέισον στην άκρη, ειδικά μετά την αποτυχία του αναπληρωματικού σχήματος στο μέσο του πρώτου ημιχρόνου, κι έβγαλε σχήματα που είχαν περισσότερο στόχο την καταστροφή του αντιπάλου και την γρηγορότερη επίθεση στην άλλη πλευρά του παρκέ. Ειδικά, με τους Λι και Πονίτκα ο Παναθηναϊκός έκλεψε πολλές μπάλες στο τέλος του αγώνα, κέρδισε εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ με τέτοιες φάσεις πήρε τους τέσσερις πιο καθοριστικούς, αυτούς της ισοφάρισης και του προβαδίσματος από Γουίλιαμς και Πονίτκα αντίστοιχα.
Ο Πολωνός ήταν ο άνθρωπος-κλειδί της ομάδας, μπαίνοντας σχεδόν σε όλους τους διαδρόμους της πίσω ζώνης, όμως το ματς δεν θα είχε φτάσει ποτέ στο σημείο να μπορεί ο Παναθηναϊκός να κερδίσει, χωρίς τους δύο Λιθουανούς του. Ο Μάριους Γκριγκόνις θύμισε ξανά ότι μπορεί να συνδυάσει ένα σπάνιο πακέτο ενός σκόρερ ολκής στο σώμα ενός σύγχρονου γκαρντ, ενώ ο Αρτούρας Γκουντάιτις έδωσε με το παραπάνω την οντότητα που χρειαζόταν η ομάδα του μέσα στη ρακέτα. Φυσικά, υπάρχει πολύ μέλλον ακόμη για τον Παναθηναϊκό και οι κακοτεχνίες του ρόστερ θα βρίσκονται μπροστά του μάλλον για ολόκληρη τη σεζόν, εκτός εάν κάποιος από τους νεαρούς Έλληνες του ρόστερ κάνει κάποια βήματα μπροστά. Αυτό για την ώρα πάντως δεν μοιάζει απόλυτα εφικτό. Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή του Γουόλτερς κι η αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων μοιάζει αυτή τη στιγμή, το καλύτερο για το τριφύλλι, το οποίο έχει μία δύσκολη διαβολοβδομάδα μπροστά του, πηγαίνοντας στο Βερολίνο απέναντι στην φορμαρισμένη Άλμπα, προτού υποδεχθεί την επίσης ζεστή Μονακό στο ΟΑΚΑ.
