Σε άλλα νέα, νίκη-ισοπέδωση της Μπαρτσελόνα επί της τραγικής Μιλάνο εντός έδρας, επιστροφή Λούκα Βιλντόζα με 20άρα στο Βελιγράδι, μαινόμενος Ομπράντοβιτς και αυτόματος πιλότος για Μακάμπι και Βαλένθια. Οι πορτοκαλί έρχονται σε λίγες ημέρες στο Φάληρο και δείχνουν σε φόρμα, παίζοντας πολύ στο ανοιχτό γήπεδο και σουτάροντας άφοβα, υπό την παθιασμένη καθοδήγηση του Άλεξ Μούμπρου. Πάμε να δούμε διάφορα πραγματάκια, εξαιρώντας τον αγώνα της Βαρκελώνης, που ήταν απαίσιος - ιφφ.

Η πρώτη πεντάδα

1. Μπάλντγουιν την προηγούμενη εβδομάδα, Λορένζο Μπράουν αυτή. Ομολογώ πως μου έχει προκαλέσει ευχάριστη έκπληξη η συννενόηση μεταξύ τους, η οποία αποδίδει τα μέγιστα εδώ και τρεις αγωνιστικές. Παίζουν μαζί, παίζουν χώρια, δεν υστερεί ουδείς. Λογικά, μιλάνε πολύ μεταξύ τους εκτός των παιχνιδιών, έχουν αναπτύξει σχέση. Για το παιχνίδι θα πούμε παρακάτω, ας καταγράψουμε προς το παρόν την στατιστική του Λορένζο. 22 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 9 ασίστ. Αυτοί είναι κορυφαίοι point guard, όχι ο Γουόλτερς...

2. Τρομερό επιθετικό σόου από τον Κέβιν Πάντερ στο Βελιγράδι, του οποίου κάθε λεπτό στο παρκέ σήμαινε και άνοιγμα της διαφοράς μεταξύ Παρτίζαν και Ζαλγκίρις. Οι Λιθουανοί είχαν μείνει πίσω στο ημίχρονο με 8 πόντους, βλέποντας τον Πάντερ να σκοράρει απέναντι τους 15, σχεδόν όλους στη δεύτερη περίοδο, αλλά κατάφεραν να ισοφαρίσουν και να περάσουν μπροστά στην τρίτη, όταν ο γκαρντ της Παρτίζαν έκανε γρήγορο τέταρτο φάουλ και αποσύρθηκε. Ο Ομπράντοβιτς, βλέποντας τα σκούρα, τον επανέφερε άρον άρον, ώστε να βρει σκορ και ο Πάντερ τον αντάμειψε εκ νέου. Τελείωσε τον αγώνα με 26 πόντους, 10/14 σουτ (3/4 τρίποντα) και χωρίς να υποπέσει στο πέμπτο φάουλ σε όλη την τέταρτη περίοδο. Τα καλάθια του, το ένα δυσκολότερο από το άλλο: τζαμπ σουτ υπό ασφυκτική πίεση, από τη μέση απόσταση και πίσω από τη γραμμή των 6,75. Τίποτα εύκολο και τίποτα χαρισμένο, το ματς ήταν έτσι κι αλλιώς "αίμα και άμμος". Τόσο η Παρτίζαν, όσο και η Ζαλγκίρις, έχουν βρει τον ρυθμό που αρμόζει στη δυναμικότητά τους και θα κάνουν σημαντικές νίκες από εδώ και πέρα.

3. Welcome back, Λούκα Βιλντόζα. Μπορεί η Μπάγερν να μην ήταν ο ισχυρότερος αντίπαλος και η νίκη του Αστέρα να ήρθε σχετικά εύκολα, όμως η επιστροφή του Νέντοβιτς και το ντεμπούτο του θρασύτατου Αργεντίνου προϊδεάζουν για μία πολύ πιο ανταγωνιστική συνέχεια από πλευράς Σέρβων. Με τη μία, ο Βιλντόζα άρχισε να σουτάρει. Πήρε οκτώ τρίποντα και έβαλε τα τέσσερα. Σκόραρε 20 πόντους, μάζεψε 6 ριμπάουντ, μοίρασε και 6 ασίστ. Τώρα ο ο Αστέρας έχει να κερδίσει ένα στοίχημα όμοιο της Μακάμπι. Πώς θα ταιριάξουν αρμονικά στην ίδια σύνθεση οι δύο τρελούτσικοι γκαρντ του;

4. Θα έχουμε τρεις ενότητες αφιερωμένες στην τρομερή Φενερ στο σημερινό ριμπάουντ, ας ξεκινήσουμε από τον συνολικά καλύτερο παίκτη της στο τουρκικό ντέρμπι. Ο Μάρκο Γκούντουριτς διέλυσε τα πάντα στο πρώτο μέρος, με 14 πόντους και 4/5 τρίποντα σε 10 λεπτά συμμετοχής (β περίοδος βασικά). Μετά την ανάπαυλα, ήταν εξίσου εξαιρετικός, κάνοντας τελείως διαφορετικά πράγματα. Τρομερές άμυνες, αντίληψη στις αντιδράσεις και κλεψίματα (δύο), μοίρασμα της μπάλας (τρεις ασίστ) και έλεγχος του ρυθμού, συχνά από θέση point forward. Τελείωσε με 19 πόντους και με all around περφόρμανς μεγάλης κλάσης, που η αλήθεια είναι πως είχαμε καιρό να δούμε από εκείνον. Για τον Γκούντουριτς ισχύει ό,τι λέγαμε και για τον Γουίλμπεκιν το προηγούμενο Σάββατο. Εντός του συστήματος του Ιτούδη δεν χρειάζεται να καταφεύγει σε παλαβομάρες, όλοι έχουν τη θέση τους.

5. Ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου στην έκπληξη της Μαδρίτης ήταν ο ηττημένος Γκάμπριελ Ντεκ, του οποίου η εμφάνιση τρύπησε τον γαλαξία (28, 10/15, 5, 3). Σέβομαι όμως πάντα τους παίκτες που θα πανε να τα βάλουν με την τρομακτική frontline της Ρεάλ και θα την παίξουν στα ίσα - enter Ισμάελ Μπακό. Ο 27χρονος σεντερ πέτυχε 16 πολύτιμους πόντους, εκ των οποίων οι οκτώ ήρθαν από βολές και από τα έξι πολύτιμα φάουλ που κέρδισε. Α, από τα σουτ στα οποία ευστόχησε, τρία ήταν bully dunks, όχι αστεία. Ορίστε.

Χ factor

Ο x factor θα μπορούσε να βγει από το ίδιο παιχνίδι, καθώς ο Μίλος Τεόντοσιτς ευστόχησε σε ένα κρίσιμο σουτ και σε δύο βολές στο φινάλε, θυμίζοντας το παρελθόν. Όμως σόρι Μίλος, ο Νικ Καλάθης πήρε πάνω του ακόμη κρισιμότερες επιθέσεις, και οργάνωσε στην εντέλεια το τελευταίο δίλεπτο της Φενέρ, προκειμένου να μην  πετάξουν στα σκουπίδια οι παίκτες του Ιτούδη ο,τι όμορφο είχαν χτίσει ως τότε. Η Εφές, που λέτε, ελέω Μίτσιτς, έφτασε πολύ κοντύτερα στην ανατροπή από όσο δικαιούταν. Σε εκείνο το σημείο, δεν έπαιξαν ρόλο ούτε ο απίθανος Γκούντουριτς, ούτε ο Γουίλμπεκιν, ούτε τα  μεγάλα σουτ, ούτε τίποτα. Καθάρισε ο Καλάθης, που επανέφερε την ηρεμία και πήγε στις απλούστερες των επιλογών μέσα από το πικ εν ρολ.

Το play

Ας ξεμπερδεύουμε με τη Φενέρ ...

"They really played perfect basketball tonight, they deserved to win". Όσο να ναι μεγάλο κοπλιμέντο από τον δύστροπο Αταμάν και ταυτόχρονα πέρα για πέρα αληθές. Μόνη αήττητη στη διοργάνωση, η ομάδα του Ιτούδη απλώνει το γήπεδο ιδανικά και βρίσκει διαρκώς ελεύθερα σουτ, συνδυάζοντας αυτά τα στοιχεία με φρενήρη ρυθμό, όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Παρακάτω θα δούμε την επιτομή του σωστού transition, μέσα από έναν δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, που κατέληξε σε καλάθι του Ντεσόν Πιερ. Παρατηρήστε πώς ευθυγραμμίζονται οι παίκτες σε δύο ζευγάρια, με γεωμετρική ακρίβεια που δημιουργεί ολόκληρο ξέφωτο στη ρακέτα. Οι διάδρομοι της κίνησης έχουν προφανέστατα σχεδιαστεί στην προπόνηση, με τον ψηλό (τρέιλερ) να υποδεικνύει μάλιστα τη δράση.

Σεμιναριάκι από Ιτούδη κ Φενέρ στο transition. pic.twitter.com/c0jvNqq4NE

— Giorgos B. (@b_ballguru) October 28, 2022

Φαίνεται απλό, ε; Κι όμως, κι όμως...

To avatar

... ή αλλιώς, τα 45 δευτερόλεπτα κόλασης του νεαρού Μπάλσα Κοπρίβιτσα. Ο 22χρονος σέντερ-φόργουορντ της Παρτίζαν, στον ανθό της ηλικίας του, μία ανάσα από την επιτυχία, μία δρασκελιά από τον ουρανό, μπαίνει ως αλλαγή κάπου στα μέσα της δεύτερης περιόδου της αναμέτρησης με τη Ζαλγκίρις. Συμμετέχει σε μία επίθεση, μετά σε μία άμυνα και ύστερα αποσύρεται πανηγυρικά για όλο το υπόλοιπο παιχνίδι από τον απαιτητικό προπονητή του. Αιτία; Η αντίδραση του σε ένα πικ των Λιθουανών, την οποία βλέπετε παρακάτω.

Σκληρό; 'Ισως. Κάπως αναχρονιστικό; Μάλλον. Τι να πεις, ο Ομπράντοβιτς είναι Ομπράντοβιτς, θα μας πάρουν με τα γιαούρτια.

O Παναθηναϊκός (γράφει ο Δημήτρης Βούρδας)

Η αποστολή του Παναθηναϊκού σε έδρες όπως αυτή της Μακάμπι ήταν αρκετά δύσκολη, ακόμη και σε χρόνιες που οι πράσινοι είχαν άκρως ανταγωνιστικές ομάδες και οι Ισραηλινοί αγκομαχούσαν. Παρόλα αυτά, η επιστροφή του Νέιτ Γουόλτερς γέμιζε με μια περισσότερη αισιοδοξία πως η ομάδα θα ήταν αξιόμαχη στο Τελ Αβίβ.

Και πράγματι, στο πρώτο μισό, η εικόνα του Παναθηναϊκού δεν ήταν κακή, ιδιαίτερα στο σημείο που έλεγξαν το παιχνίδι, αφήνοντας άποντη την Μακάμπι για περίπου τέσσερα αγωνιστικά λεπτά, παίρνοντας για δεύτερη φορά το προβάδισμα στον αγώνα. Η καλύτερη φετινή εμφάνιση του Γιώργου Παπαγιάννη και το πολυδιάστατο παιχνίδι του Ματέους Πονίτκα ήταν ίσως τα πιο βασικά κομμάτια της αντεπίθεσης που έγινε στο ξεκίνημα του δευτέρου δεκαλέπτου και θεωρητικά έδειξε τον δρόμο για το υπόλοιπο παιχνίδι.

Μόνο που αυτή η πεντάδα που μπήκε στο παρκέ σε εκείνο το διάστημα (Λι, Μποχωρίδης, Πονίτκα, Μαντζούκας, Παπαγιάννης), δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε ποτέ. Από τους έξι συνολικά γκαρντ που είχε το ρόστερ, μόνο ένας, ο Λι, έπαιξε πάνω από 20 λεπτά, ο Πονίτκα, παρά τη θετική του εμφάνιση βρέθηκε στο παρκέ μόλις για τρία στην τελευταία κρίσιμη περίοδο, ο Παπαγιάννης πέρασε 8 συνεχόμενα αγωνιστικά λεπτά στον πάγκο, επιστρέφοντας όταν το μας είχε πάει στους 14, ενώ ο Μαντζουκας είδε το πεντάλεπτο της συμμετοχής του να σκιάζεται από τα 34:38 του Ντέρικ Ουίλιαμς, που αποτέλεσε για ακόμη μια φορά το βασικό όπλο της ομάδας και τελείωσε τον αγώνα με 13 σουτ, 4 λάθη, μόλις τρία ριμπάουντ και τίποτε άλλο.

Σε ένα ρεσιτάλ κακών αποφάσεων μέσα κι έξω από το παρκέ, ο Παναθηναϊκός φάνηκε αποπροσανατολισμένος από κάθε άποψη, έχοντας να διαχειριστεί τον ερχομό ενός κομβικου παίκτη (Μπέικον) στο τέλος του δεύτερου μήνα της σεζόν, τον παραγκωνισμό ενός από τους πιο σταθερούς του παίκτες (Άντριους) και τη διαρκή χρήση πεντάδων που δεν ανταποκρίνονται στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους. Δεμένοι στις προηγούμενες εκδόσεις της ομάδας, ο Γκριγκόνις συνεχίζει να έχει τον ρόλο του Νέντοβιτς, ο Πονίτκα τον ρόλο του Σαντ Ρος και ο Γκουντάιτις τον ρόλο των όσων δεύτερων ψηλών έχουν περάσει από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Η ομάδα ουσιαστικά πάει κόντρα στο μπάσκετ, επιλέγοντας έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που βασίζεται κυρίως στη σετ επίθεση και στο χαμήλωμα του ρυθμού, έχοντας παίκτες που θέλουν περισσότερες ελευθερίες, και δεν προσπαθεί σε κανένα σημείο να κρύψει τις αδυναμίες τους.

Κάπως έτσι, χωρίς καν να πιάσει ιδιαίτερα επίπεδα απόδοσης, η Μακάμπι τελείωσε τον αγώνα με 85 πόντους σε σχεδόν τέλεια ποσοστά και χωρίς καν να ιδρώσει, δίνοντας σε Μπόλντουιν και Μπράουν να διαχειριστούν εναλλάξ την μπαγκέτα του παιχνιδιού και να βρίσκονται στα σημεία που επιθυμούν οπότε εκείνοι ήθελαν. Μοιραία ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία απάντηση και το τελικό σκορ αντικατοπτρίζει ολοκληρωτικά την εικόνα του παιχνιδιού, το οποίο μάλλον θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα. Πίσω στον Γιώργο για τα υπόλοιπα.

Ο Ολυμπιακός

Αναλύσαμε τον τρόπο παιχνιδιού των ερυθρόλευκων μόλις προχθές, σαν γνήσιοι γκαντέμηδες. Ο Ολυμπιακός λίγες ώρες μετά έχασε από τη Μονακό, κυρίως διότι δέχτηκε πολλούς πόντους απο τους πολύ ποιοτικούς γκαρντ τους. 23 ο Οκόμπο, 20 ο Τζέιμς, 10 με ξέσπασμα στην τρίτη περίοδο ο Λόιντ και όλοι μαζί 7/16 τρίποντα. Δεν ακούγεται εντυπωσιακό το ποσοστό τους, όμως η εικόνα συμπληρώνεται από μία σκάρτη ντουζίνα (11 εύστοχα) σουτ από τη μέση απόσταση, τα οποία οι Μονεγάσκοι πέτυχαν στα κενά της πικ εν ρολ άμυνας των παικτών του Μπαρτζώκα. Ο coach B ακούστηκε να δίνει οδηγίες να ανέβει ψηλότερα η γραμμή άμυνας και να σταματηθεί η μπάλα, όμως μάταια. Οι Πειραιώτες δεν προλάβαιναν να τοποθετηθούν σωστά, ούτε να ακολουθήσουν το πρώτο πικ και μοιραία βρέθηκαν εκτεθειμένοι. Περιέργως μάλιστα, ο Ταρίκ Μπλακ, του οποίου το αμυντικό ρεπερτόριο περιλαμβάνει την άμυνα με αλλαγές, δεν χρησιμοποιήθηκε.

Είναι ένα θέμα αυτό το τελευταίο και ο Μπλακ αποτελεί μόνο το μικρότερο μέρος μίας ανησυχητικής εξέλιξης. Οι νεοαποκτηθέντες παίκτες του rotation δεν έχουν ακόμη καταφέρει να βρουν ρόλο και να πιάσουν απόδοση, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός, στην πρώτη φορά που βρέθηκε σε τόσο δύσκολη θέση, να μην μπορέσει να αλλάξει την εικόνα του προς το καλύτερο εντός του παιχνιδιού. Ο Κανααν εμφανίστηκε υπέρ το δέον διστακτικός, αφήνοντας ευκαιρίες για σκορ, που κανονικά πάντα έπαιρνε κατά κόρον σε προηγούμενες ομάδες του. Ο Πίτερς ψαχνόταν εκ νέου σε επίθεση και άμυνα, σαν να αδυνατούσε να αναγνωρίσει τους χώρους που πρέπει να κινείται. Δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που βλέπαμε στη Μπασκόνια και που ήταν κάτι σαφώς παραπάνω από στατικός σουτέρ. Καθώς το πρόγραμμα θα πυκνώνει ολοένα και περισσότερο, η συνεισφορά του διδύμου οφείλει να ανέβει και η ευθύνη για την βελτίωση τους διαμοιράζεται σε όλους, από τους ίδιους, μέχρι τον προπονητή και τους συμπαίκτες τους. To 4-1 αξακολουθεί να αποτελεί εξαιρετικό ξεκίνημα, πάντως, ας μην χάνουμε προσανατολισμό.

Η φάση

Ας κλείσουμε με τον Ιζάια Κορντινιέ, που για τη μισή τέταρτη περίοδο ήταν καταπληκτικός στη Μαδρίτη (8 πόντοι) και βοήθησε πάρα πολύ την Βίρτους να ανοίξει τη διαφορά στο +14 σε εκείνο το σημείο (66-80). Ο Γάλλος μας έδωσε ένα κάρφωμα-καταστροφή, για το οποίο οι διαιτητές αναγκάστηκαν να πάνε στο βίντεο, προκειμένου να διαπιστώσουν αν η μπάλα μπήκε όντως στο καλάθι.

Ο Ταβάρες σε πόστερ, καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και όλους.