Πριν ξεκινήσουμε, ας βάλουμε σε μια τάξη ορισμένα δεδομένα: Μιλάμε για μια ομάδα που στοχεύει σταθερά τα τελευταία χρόνια στο Final Four. Ένας λόγος παραπάνω για να βρίσκεται σε αυτό φέτος - ένα επιπλέον κίνητρο δηλαδή, είναι η διεξαγωγή του στην Κωνσταντινούπολη τον Μάιο που μας έρχεται. Η Fenerbahce σαφώς και χρειαζόταν ενίσχυση κι ο λόγος είναι πως η δουλειά δεν θα πήγαινε και πολύ μακριά (=δεν θα ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση η είσοδος στην τετράδα, με άλλα λόγια το πλεονέκτημα έδρας στα playoff) με rotation το οποίο στο maximum έφτανε τους 9 παίκτες. Υπάρχει στην καθημερινότητα των συλλόγων ο παράγοντας κόπωση. Υπάρχουν οι τραυματισμοί - τρανό παράδειγμα ο Bogdanovic που επέστρεψε πρόσφατα και η επιθετική του συνεισφορά έλειψε πολύ στην Fener. Υπάρχει φυσικά και η in-game επιβάρυνση, πόσο μάλλον όταν ο αντίπαλος σου έχει περισσότερες λύσεις για να ρίξει στο παρκέ από ό,τι έσυ.
Η αναγκαιότητα για μεταγραφή
Οι Τούρκοι τον τελευταίο μήνα στην EuroLeague σε έξι αγώνες μετρούν τέσσερις ήττες. Αν σε αυτό το διάστημα δεν είχαν πάρει το σπουδαίο ροζ φύλλο στην Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ του Ιτούδη - άκρως σημαντικό για την οικονομία της σεζόν - η εσωστρέφεια στο club θα ήταν μεγάλη. Η κρίση θα ήταν ανάλογη, ίσως και μεγαλύτερη, από εκείνη που πέρασε η ομάδα του Obradovic στις αρχές Νοεμβρίου, ύστερα από τρεις διαδοχικές ήττες, οι οποίες κυρίως "τσαλάκωσαν" σε μεγάλο βαθμό το ίματζ της - εντός έδρας από την Unics και στην Βιτόρια με διαφορά 34 πόντων από την Baskonia.
Ο Ζοτς είναι ευφυέστατος άνθρωπος. Το γνωρίζουν κι οι πέτρες αυτο, δεν μαθαίνετε κάτι καινούργιο. Εδώ και καιρό έβλεπε πως πρέπει να βρει παίκτη στην αγορά (ευρωπαϊκή ή αμερικανική δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία), ο οποίος θα είναι σε θέση να του δώσει ποιοτικά πράγματα στο παιχνίδι και παράλληλα μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο. Στην front line πιο συγκεκριμένα. Όσον αφορά το backcourt, ο Bogdanovic γύρισε και φαίνεται να πατάει καλά (θα βρει σταδιακά τον ρυθμό του), επομένως ας θεωρήσουμε πως περιορίστηκε σημαντικά η ανάγκη για εύρεση νέου παίκτη στις θέσεις της περιφέρειας. Όλο το "θέμα"εστιαζόταν στους ψηλούς, εκεί όπου άρων άρων ο Obradovic επιστράτευσε τον Duverioglu από τα άδυτα της δωδεκάδας στο πρόσφατο ματς με την Olimpia Milano στην Πόλη, την ίδια ώρα που ο Antic δείχνει να βρίσκεται αρκετά πιο χαμηλά σε σύγκριση με τα περσινά του στάνταρ απόδοσης - λογικό ως ένα σημείο, βαδίζει πια στα 35.
Επίσης, ο Udoh για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παίζει κυριολεκτικά στα... κόκκινα, φέτος περνά σχεδόν 31 λεπτά στο γήπεδο κατά μέσο όρο. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τον Vesely, για τον οποίο έχω την εντύπωση πως πια είναι περισσότερο "αντιμετωπίσιμος" από τις αντίπαλες ομάδες. Προσοχή, δεν έγινε προβλέψιμος στο παιχνίδι του, εξακολουθεί να αποτελεί βαρόμετρο, απλά οι υπόλοιποι προπονητές έχουν πια την τεχνογνωσία να περιορίζουν κάπως την δράση του - εξού και η μικρή "πτώση" του σε πόντους (10.6 από 11.9) και ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα (54% από 62%).
Ο εκλεκτός είναι στοίχημα
Μ'αυτά και μ'αυτά, φτάνουμε λοιπόν στο επίμαχο σημείο, όπου ο Σέρβος προπονητής επιλέγει έναν NBAer, τον 24χρονο Anthony Bennett, προσδωκώντας να διορθωθούν κάποιες από τις φετινές ατέλειες μέσω του πρώην forward των Brooklyn Nets. Ιντριγκαδόρικη κίνηση, αφενός γιατί δεν επιδέχεται ξεκάθαρο χαρακτηρισμό, όπως ανέφερα και στην εισαγωγή, αλλά σηκώνει κι αρκετή κουβέντα. Τι είναι τελικά αυτός ο Bennett; Είναι... βόμβα μεγατόνων; Ή απλά είναι ένα δυναμιτάκι; Είναι... blooper; Είναι σανίδα σωτηρίας; Είναι κίνηση-ματ; Τι είναι τέλος πάντων; Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για το #1 pick στο draft του 2013. Αυτό από μόνο του είναι ένα στοιχείο που δίνει άλλο βάρος στην μεταγραφή, ανεβάζει κατακόρυφα την σπουδαιότητα της.
Το μόνο βέβαιο είναι πως αποτελεί ένα τεράστιο στοίχημα, από τα μεγαλύτερα των ευρωπαϊκών γηπέδων τα τελευταία δέκα έτη κατ'εμέ, απ'την στιγμή που ως επαγγελματίας ο Καναδός κατά κοινή ομολογία δεν έχει δικαιώσει ούτε το 10% των προσδοκιών που δημιούργησε κατά την μοναδική χρονιά του στο NC2A με το UNLV. Μόλις 151 παιχνίδια στο NBA σε τριάμισι αγωνιστικές περιόδους, με μικρό χρόνο συμμετοχής, πολύ φτωχά νούμερα αναλογικά με το αναμενόμενο και κακό ποσοστό στα τρίποντα, τομέα του παιχνιδιού που τον είχε κάνει να ξεχωρίσει προτού μπει στο draft και τον "τσιμπήσουν" οι Cavs. Διαφορετική λίγκα όμως εκείνη του NBA, σε σχέση με την κορυφαία ευρωπαϊκή.
Η ιδιαίτερη επιλογή του Ζοτς να ποντάρει σε καίρια καμπή της χρονιάς πάνω στον Bennett εμπεριέχει πολύ μεγάλο ρίσκο, παράλληλα όμως υπάρχει κι ένα τεράστιο «what if» στην υπόθεση. Δηλαδή, πόσο θετικά θα επηρεάσει την συνολική πορεία της Fenerbahce, εάν της "βγει" ο παίκτης και πιάσει ένα καλό ποσοστό από τις δυνατότητες του. Από την πλευρά του, το γεγονός πως περνά τον Ατλαντικό σηματοδοτεί επί της ουσίας ένα... restart για την καριέρα του, αφού ειδικά την τελευταία διετία η πορεία του στο NBA ήταν απογοητευτική και δεν οδηγούσε ουσιαστικά πουθενά, αποτελώντας τον ορισμό του όρου "bust", που χρησιμοποιούν οι Αμερικάνοι για να περιγράψουν μια αποτυχημένη επιλογή σε υψηλή θέση του draft. Κι εδώ που τα λέμε, η στασιμότητα στην εξέλιξη ενός παίκτη είναι αποδεκτή για μια - βαριά δύο - σεζόν, σίγουρα πάντως όχι για τέσσερις, όπως συνέβη με τον παίκτη από το Toronto. Η νέα πρόκληση του Bennett που ακούει στο όνομα EuroLeague τον καλεί να βγάλει από το κεφάλι του οτιδήποτε συνέβη στο παρελθόν και να σηκώσει το γάντι, το οποίο μόλις του πέταξαν ο Zeljko Obradovic και ο οργανισμός της Fenerbahce.
Υστερόγραφα
1. Απ'την πρώτη στιγμή, αυθόρμητα μου βγήκε να δω την μεταγραφή αυτή με μια οπτική αρκετά ψυχρή. Θεωρώ δηλαδή πως ενδιάμεση κατάσταση δύσκολα θα υπάρξει: Ο Bennett είτε θα κάνει πάταγο στην Κωσνταντινούπολη και θα αποτελέσει x-factor, είτε θα ανοίξει -για τον ίδιο- άλλη μια τρύπα στο νερό. Ας περιμένουμε λίγο.
2. Δεν θα μπω στην διαδικασία να ρισκάρω πρόβλεψη για το πως αναμένεται να τον αξιοποιήσει ο Obradovic. Σωματοδομικά στην Ευρώπη παίζει σίγουρα και "5", η λογική λέει stretch four. Μπορούν πάντως να διαμορφωθούν μπόλικα duos που θα θέλαμε να δούμε. Για παράδειγμα, η συνύπαρξη του στην ίδια πεντάδα με τον Datome, θα απέφερε ένα χαμηλό αλλά ενδιαφέρον σχήμα.
3. Νομίζω πως για τον Bennett το θέμα έχει να κάνει περισσότερο με το κατά πόσο έχει όρεξη/διάθεση να προσαρμοστεί άμεσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, παρά με το ταλέντο του. Ο Obradovic ως προπονητική φιγούρα πάντα ήταν motivator. Αν του δώσει τα κατάλληλα κίνητρα και φροντίσει κατάλληλα για την πνευματική προετοιμασία του παίκτη, τότε πιστεύω θα καταφέρει να πάρει ουσιώδη αγωνιστική βοήθεια απ'αυτόν.
4. Καλώς ή κακώς - ως ένας τύπος που βρίσκεται έξω από τον χορό και ουδεμία σχέση έχω με την προπονητική, ούτε κατά διάνοια - είμαι της άποψης πως είναι προτιμότερο να υπογράψεις σε τέτοιο timing έναν παίκτη τύπου Jeff Brooks ή Drew Gordon. Από την Ευρώπη δηλαδή, από το κατώτερο σκαλοπάτι του EuroCup. Η δουλειά μπορεί να γίνει και χωρίς να πέσουν τρελά λεφτά στο τραπέζι. Μάτια ανοιχτά θέλει και καλό... σημάδι. Bamberg φερειπείν, enough said.
5. Για άλλη μια χρονιά ο Obradovic ξεκινά με μέτριο recruiting τους καλοκαιρινούς μήνες, το οποίο επιχειρεί να βελτιώσει όσο αυτή προχωρά. Λίγο "βλέποντας και κάνοντας" μου μοιάζει αυτό, αλλά εντάξει. Ασχέτως αν κρίνεται ορθολογική ή όχι, είναι μια φιλοσοφία κι αυτή, το να παρατηρείς δηλαδή που υστερείς παιχνίδι με παιχνίδι, μήνα με τον μήνα, αποφεύγοντας την πρόληψη από την pre-season.
