Αυτό ακριβώς συνέβη χθες. Στο πρώτο μέρος οι ερυθρόλευκοι σκόραραν μόλις 37 πόντους, όμως κράτησαν τη Φενέρ στους 35, επιδεικνύοντας υπομονή και επιμονή στο αρχικό πλάνο τους: Η ρακέτα κλειστή (drop), αλλά χωρίς πολλές βοήθειες, η επιτήρηση στο τρίποντο στενή, αλλά χωρίς υπερβολές ή παλαβά close out και ο Καλάθης ελεύθερος να εκτοξεύει τούβλα, όποτε και από όπου ήθελε. Φυσικά, μαζί με όλα αυτά, μεγάλη προσοχή στο αμυντικό transition, για να μην βρουν οι Τούρκοι τις αποστάσεις που τόσο λατρεύουν.

Το παραπάνω σχέδιο το ονομάζουν pack line, αλλά who gives a fuck... Η ουσία είναι πως λειτούργησε σχεδόν στην εντέλεια, παραχωρώντας μόνο το αναγκαία - τα post ups του Πιερ και κάποια κακά ματς απ, όταν ο Ιτούδης πήγε στα αποτελεσματικά ψηλά σχήματα: Γκούντουριτς στη θέση 2, άλλοι δύο φόργουορντ και o εξαιρετικός Μότλεϊ, απέναντι στη second unit των ερυθρόκευκων. Υπό αυτή την συνθήκη π.χ., ο Λαρεντζάκης εκτέθηκε απέναντι στον Σέρβο, απολύτως λογικά, χωρίς να φταίει και γενικά χωρίς να φταίει και κανένας άλλος. Όταν επανήλθαν οι Βεζένκοφ και Παπανικολάου, οι ισορροπίες αποκαταστάθηκαν.

Το γνωρίζαμε εμείς οι άσχετοι, το γνώριζε φυσικά πολύ καλύτερα ο Μπαρτζώκας, πως οι συγκεκριμένες συνθέσεις θα έβαζαν τις μεγαλύτερες προκλήσεις και έτσι επέλεξε συνειδητά να επικεντρωθεί σε όλα τα υπόλοιπα. Τα παρακάτω νούμερα, σε ό,τι αφορά το πρώτο ημίχρονο, δείχνουν και τι ακριβώς συνέβη:

Νούμερο πρώτο: 5/8 - 62,5%. Πρόκειται για το ποσοστό στα τρίποντα της Φενέρ, που φαίνεται σπεσιαλ, όμως ο κρίσιμος αριθμός εδώ είναι το 8, οι ελάχιστες προσπάθειες. Η Φενέρ επιχειρεί μέσο όρο 26 τρίποντα ανά αγώνα, αριθμός που τη φέρνει έκτη στη σχετική λίστα. Της αρέσει να βρίσκει τον Χέιζ Ντέιβις, θέλει να εκτελούν ο Γκούντουριτς και όποιος οff guard βρίσκεται σε καλή μέρα. Χθες βράδυ πρώτος στις προσπάθειες αναδείχτηκε ... ο Καλάθης και ειδικά στο πρώτο μέρος, οι συμπαίκτες του Νικ έβρισκαν εκτελέσεις με το σταγονόμετρο.

Nούμερο δεύτερο: 30%. Aυτό ήταν το ποσοστό της Φενέρ στα δίποντα. Με την εξαίρεση του Πιερ, κανένας άλλος δεν μπόρεσε να κάνει το οτιδήποτε γύρω από τον τρομερό Φαλ ή αργότερα γύρω από τον σούπερ Γουόκαπ στα switches και τον μαχητικότατο Μπλακ, που κάλυπτε με καίριες βοήθειες τα όποια κενά. Διόλου τυχαία, το μεγαλύτερο highlight του πρώτου μέρος του ανήκει.

Αναντίρρητα, εξίσου καλά τα πήγε στο πρώτο μέρος και η Φενέρ στην άμυνα γύρω από τη στεφάνη (38% δίποντα ο Ολυμπιακός). Όμως οι ερυθρόλευκοι δεν εξαρτώνται από τέτοια πράγματα. Ναι μεν δεν σκόραραν στη ρακέτα, αλλά είχαν καλές και πολλές εκτελέσεις στην περιμετρο, όπως θέλουν. Ακόμη, ο καλύτερος παίκτης τους ήταν ήδη σε μέρα (10 πόντοι στο πρώτο μισό) και αυτό που έμενε ήταν κάποια στιγμή να ξεκλειδωθεί η base line, δηλαδή ο κομβικός χώρος στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας.

Enter, Αϊζέια Κάνααν. Η καταπληκτική μέρα στην οποία βρέθηκε ο ανέλπιστος πρωταγωνιστής της τρίτης περιόδου, άνοιξε τους χώρους μονομιάς και με το που πέρασαν μερικά λεπτά στο δεύτερο μέρος, ξεκίνησε η καταιγίδα. Τη σπίθα άναψε το πρώτο τρίποντο, με προσωπική προσπάθεια από τα εννέα μέτρα. Το δεύτερο, από συνεργασία σε out of bounds play, έκρουσε για τη Φενέρ εκκωφαντικά τον κώδωνα του κινδύνου. Και από εκεί και πέρα, τα πάντα πήραν τον δρόμο τους. Δείτε π.χ. πώς ήρθαν τα υπόλοιπα, μέσα από ένα βίντεο του επίσημου λογαριασμού του Ολυμπιακού, που τα έχει όλα συγκεντρωμένα. 

Τρομερός ο Κανααν, ακόμη πιο τρομερή η λειτουργία του Ολυμπιακού. Τέσσερα από τα πέντε τρίποντα της τρίτης περιόδου είναι μέσα από το passing game, ελεύθερα. https://t.co/KHET3lo3o7

— Giorgos B. (@b_ballguru) April 27, 2023

Το Α και το Ω αυτής της ομάδας είναι οι συνεργασίες. Μέσα από εκείνες συνέχισε ο Κάνααν το κρεσέντο του και ακριβώς με τον ανάλογο τρόπο διατηρήθηκε ζεστός ο Βεζένκοφ, που κινήθηκε πολύ πιο άνετα στους αγαπημένους του χώρους, δηλαδή ανάμεσα στα κενά της αμυντικής διάταξης της Φενέρ. Καίριοι βοηθοί στην προσπάθεια στάθηκαν οι Φαλ και Παπανικολάου, με τον τελευταίο να αποτελεί τον θεμέλιο λίθο μιας προπονητικής παραλλαγής του Μπαρτζώκα στην τελευταία περίοδο.

Ας μιλήσουμε λίγο για αυτή την παραλλαγή: Όπως αναφέραμε, το κακό διάστημα του Ολυμπιακού στη β' περίοδο οφειλόταν στη διαφορά μάκρους κάποιων σχημάτων. Ο coach B. λοιπόν, διατήρησε τον Παπ στο rotation σε όλο το β' μέρος, αφαιρώντας τον Λαρεντζάκη, ποντάροντας στις βιονικές αντοχές και την εμπειρία του αρχηγού του σε τετοια ματς. Ο Παπανικολάου ανταποκρίθηκε κι έτσι η αντεπίθεση της Φενέρ αναχαιτίστηκε, με το βλέμμα του Ιτούδη να στρέφεται σε απέλπιδες λύσεις, όπως οι Κάρσεν Έντουαρντς και Τάιλερ Ντόρσεϊ. Στην άλλη πλευρά, οι Μακίσικ και Σλούκας, εκτελώντας στην κίνηση, έβαλαν τις τελευταίες υπογραφές, απλώς για να επιβεβαιώσουν πως στην αφετηρία της σειράς, οι λύσεις του Ολυμπιακού είναι περισσότερες.

Υπάρχουν φυσικά σημεία βελτίωσης ενόψει του δεύτερου αγώνα. O Mότλεϊ δείχνει εντός του πνεύματος των πλέι οφ και πανέτοιμος να κάνει ζημιές, εφόσον οι χώροι γύρω του ανοίξουν. Αν γυρίσει ο Γουίλμπεκιν, τα post-ups του Πιερ θα αποκτήσουν έξτρα δυναμική. Τέλος, ο Σλούκας δεν βρίσκεται στο καλύτερο φεγγάρι του και ο Καλάθης παίζει πολύ σωστά τον Γουόκαπ, όταν ο Τεξανός βρίσκεται στην οργάνωση των plays. Παρόλα αυτά, εδώ που βρισκόμαστε τώρα, την περισσότερη σκέψη έχει μπροστά του ο Ιτούδης, την ώρα που ο Ολυμπιακός πέρασε ήδη με επιτυχία την ισχυρή δοκιμασία του πρώτου ημιχρόνου. Αναλογιστείτε πως σε παρεμφερή θέση βρέθηκαν στα δικά τους πρώτα ημίχρονα οι Μονακό και Ρεάλ και σήμερα το βράδυ παίζουν για την επιβίωση τους.