Τι είπατε; Δεν γίνεται ένας παίκτης με ύψος 1.85μ. να σταθεί και να ξεχωρίσει στο σύγχρονο μπάσκετ, εν έτει 2019; Μπορεί πράγματι η κεντρική τάση πλέον να είναι οι πλει μέικερ που προσεγγίζουν τα δύο μέτρα, όμως δεν σταμάτησαν να επιβιώνουν και μικρότερα το δέμας γκαρντ, με περισσότερο "old school" χαρακτηριστικά. Δύο ζωντανά παραδείγματα, που παρουσιάζουν παράλληλα και μια προοπτική άξιας αναφοράς, βρίσκονται φέτος στην Basket League, έχοντας κερδίσει ήδη τις εντυπώσεις από το γκρουπ των ξένων παικτών που παίρνουν το "βάπτισμα του πυρός" στην Ελλάδα.


Κόνερ Φράνκαμπ

Ο 24χρονος Αμερικανός άσσος, Κόνερ Φράνκαμπ, είναι ο καλύτερος ξένος παίκτης - ή αν θέλετε διαφορετικά, ο πιο φορμαρισμένος - του ελληνικού πρωταθλήματος τις τελευταίες 6 αγωνιστικές, στέλνοντας για... σπίρτα όσους έθεταν σοβαρές αμφιβολίες αναφορικά με το ύψος/μέγεθος του (1.85μ.), αλλά κι εκείνους που μεταξύ σοβαρού κι αστείου σατίριζαν την ομολογουμένως "αντιεμπορική" του κόμμωση. Ο Φράνκαμπ είναι ο ξεκάθαρος go-to guy του Ρεθύμνου, ο άνθρωπος που ηγείται αποφάσεων κι εκτελέσεων στο παρκέ. Αν και ξεκίνησε νωθρά τη σεζόν (11π με 4/9 σουτ, 2/4 βολές & 1 ασίστ σε 29' στην Λήμνο) αναλογικά με τις εμφανίσεις που επακολούθησαν, πλέον μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως ο νεαρός πλειμέικερ έχει ποιότητα τέτοια ώστε να υπερκαλύπτει - στο συγκεκριμένο αγωνιστικό επίπεδο - τις σωματικές του αδυναμίες απέναντι σε πιο "χτιστούς" παίκτες.


Ο απόφοιτος του Wichita State μετρά τρία παιχνίδια 20+ πόντων (με Περιστέρι εντός & Ηρακλή, Λαύριο εκτός) και δύο "17αρες", με συνήθως καλή αποτελεσματικότητα. Η ατομική του σούμα μας δίνει 18.3 πόντους με 58.9% στα δίποντα, 33.3% στα τρίποντα και 76.9% από την γραμμή των προσωπικών, έπειτα από επτά "στροφές" στην Basket League. Παράλληλα, ο Φράνκαμπ γράφει 3.6 ασίστ, 3.3 ριμπάουντ, 4.4 κερδισμένα φάουλ και 1.4 κλεψίματα, μένοντας ταυτόχρονα στα 2.57 λάθη ανά κάτι λιγότερο από 33 λεπτά δράσης. Η αξιολόγηση του βρίσκεται στις 17.7 μονάδες κατά μέσο όρο, με τον πρώην παίκτη της βουλγαρικής Μπερόε Στάρα Ζαγόρα να είναι ταυτόχρονα κι ο δεύτερος σκόρερ (128 πόντοι συνολικά) της λίγκας, μόλις δύο πόντους πίσω από τον... σεληνιασμένο Κιθ Λάνγκφορντ. Αν μη τι άλλο, εξαιρετική εκκίνηση από έναν παίκτη δίχως ουσιαστικές εμπειρίες που ήρθε εντελώς... "in silence" στα μέρη μας.


Το εν Ελλάδι δείγμα του Φράνκαμπ μεγαλώνει εφόσον προσθέσουμε και τα πρόσφατα παιχνίδια του κυπέλλου στην κουβέντα, όπου κόντρα σε Κολοσσό (26π, 6/12 τριπ, 4α, 2ρ) και ΑΕΚ (11π, 3/6 τριπ, 3α, 2ρ) συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις. Αν κι η κρητική ομάδα βρίσκεται χαμηλά στην βαθμολογία με ρεκόρ 2-5, βλέπει τον ηγέτη της να μην επηρεάζεται από τα αρνητικά αποτελέσματα, δείχνοντας συνέπεια στην απόδοση του. Σουτάρει αρκετά από απόσταση, δε φοβάται τις επαφές, προσπαθεί να βρει μεγαλύτερη σταθερότητα στον δημιουργικό τομέα και γενικώς "ψάχνεται" στο να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από έναν απλά καλό σκόρερ. Θα δούμε που θα βγει όλο αυτό, με το Ρέθυμνο να του παρέχει ως τώρα την δυνατότητα για "γεμάτα" παιχνίδια. Το καλοκαίρι ο ξανθομάλλης περιφερειακός είχε κοπεί από τους Lakers στο Summer League μετά από τρεις εμφανίσεις κι είναι δεδομένο πως το μέλλον του βρίσκεται στην γηραιά ήπειρο.


Η σπουδαιότερη "παρακαταθήκη" του Φράνκαμπ είναι πως έχει καταφέρει να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος από τα επιβλητικά νούμερα που είχε πέρσι σε βουλγάρικη (19.4π, 49% τριπ, 4.3α, 2.6ρ) και βαλκανική (21.7π, 48% τριπ, 3.7α, 2.8ρ) λίγκα, σε ένα πιο "σκληρό" κι απαιτητικό πρωτάθλημα, όπως είναι το ελληνικό. Το να επαναλάβει μια τόσο παραγωγική χρονιά σε ένα θεωρητικά ανώτερο σκαλοπάτι δεν είναι καθόλου μικρή υπόθεση. Εάν παράλληλα αποδειχθεί όντως καθοριστικός με το impact του στο να εκπληρωθεί ο μεγάλος στόχος της παραμονής για την ομάδα του κόουτς Βαγγέλη Ζιάγκου, αυτό θα είναι ένα μεγάλο bonus για τον αθλητή. Σε κάθε περίπτωση, θα λέγαμε πως αν κι ο παίκτης ήδη αποδίδει, αντικειμενικά, άνω του αναμενομένου, ενδεχομένως να υπάρχουν στον ορίζοντα ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια για βελτίωση.


Άνταμ Σμιθ

Πάμε τώρα και στον έτερο σούπερ σκόρερ της λίγκας, τον Άνταμ Σμιθ του ΠΑΟΚ, ο οποίος ήταν φυσιολογικό πως θα έχει εντυπωσιακή στατιστική ως κάτοικος Θεσσαλονίκης, με βάση το background του από προηγούμενες ομάδες του. Πρόκειται για έναν εξ' ορισμού επιθετικό γκαρντ που θα πάρει τα σουτ ακόμη και σε ένα κακό βράδυ. Δύσκολα μπαίνει "φρένο" στο παιχνίδι του, με το ένστικτο να κυριαρχεί. Ο 27χρονος εκτελεστής είχε φορτώσει με 28 πόντους το καλάθι του Άρη στο ντέρμπι της πρεμιέρας στο Αλεξάνδρειο, κρατώντας όρθια την ομάδα του, κι έκτοτε συνέχισε τις υψηλές του πτήσεις. Βρίσκεται στους 18 πόντους με 55.6% στα δίποντα, 34.7% πίσω από το τόξο και 96.2% από την γραμμή των προσωπικών, ενώ ακόμη προσφέρει 2.4 ριμπάουντ, 1.9 τελικές πάσες και 1.4 κλεψίματα ανά 28:35'. Ωστόσο, ξαναλέμε πως αυτή η εικόνα του έμπειρου Σμιθ ήταν αναμενόμενη, αφού ο παίκτης ήταν "δοκιμασμένος" με τρεις γεμάτες σεζόν στις πλάτες του, αγωνιζόμενος στην γηραιά ήπειρο ως επαγγελματίας, μετά το Virginia Tech.


Σε αντίθεση με τον Φράνκαμπ, ο άσσος του ΠΑΟΚ είχε περάσει κατά το παρελθόν από κορυφαία πρωταθλήματα (με τη Σαλόν στην Γαλλία και την Ορλαντίνα στην Ιταλία), έχοντας μάλιστα και παραστάσεις από το Basketball Champions League. Πέρσι βρισκόταν στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας με 24 πόντους μέσο όρο και άφθονη ελευθερία στο παιχνίδι του. Αν ο Φράνκαμπ προσπαθεί να ισοσκελίσει το σκορ με την δημιουργία, δεν ισχύει το ίδιο και με τον Σμιθ, ο οποίος αισθάνεται πολύ πιο άνετα ως SG και δε θα φτάσει συχνά σε υψηλό αριθμό ασίστ (σε κανένα ματς δεν είχε πάνω από δύο). Στο BCL τα πηγαίνει καλύτερα στο συγκεκριμένο τομέα (15 ασίστ σε 5 παιχνίδια), ωστόσο σε κάθε περίπτωση δείχνει πως χρειάζεται δίπλα του έναν γκαρντ να τον απελευθερώνει. Αν ο ΠΑΟΚ είχε ακόμη στη σύνθεση του τον Μιλένκο Τέπιτς, ενδεχομένως ο Σμιθ να ήταν ακόμη πιο αποδοτικός και με σαφώς μεγαλύτερη διάρκεια μέσα στα ματς.


Είδαμε και πέρα από το πλαίσιο της Α1, στην πρώτη ευρωπαϊκή νίκη του ΠΑΟΚ για φέτος, επί της Μπρίντιζι, πως ο Σμιθ, εφόσον βρεθεί στην "μέρα του", μπορεί να κάνει τεράστια ζημιά στον αντίπαλο. Θα αναλωθεί σε μεγάλο αριθμό προσπαθειών (20 σουτ), αλλά θα σκοράρει και πολύ (27 πόντους), είτε προσεγγίζοντας το καλάθι, είτε από μακριά. Γενικώς, θα λέγαμε πως ο Σμιθ είναι μια όαση ποιότητας μέσα σε ένα νεοσύστατο σύνολο που φτιάχτηκε αργά και δεν δομήθηκε όπως θα έπρεπε λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπισε όλο το καλοκαίρι. Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πως είναι καλός παίκτης, ο οποίος ακόμη και στις λίγες χαμηλές πτήσεις που έχει κάνει μέχρι στιγμής, έχει δώσει πράγματα στον ΠΑΟΚ. Είναι, μέχρι ώρας, η καλύτερη καλοκαιρινή μεταγραφή του δικεφάλου, βάση απόδοσης


Μπορούν να κάνουν άμεσα το step up;


Η ιστορία έχει αποδείξει πως οι "αιώνιοι", αν βρουν κάτι που πραγματικά θεωρούν αξιόλογο στην Ελλάδα, θα το αποκτήσουν. Δε το συνηθίζουν, αλλά το έχουν κάνει. Παλαιότερα είχαμε δει τον Τζάμον Γκόρντον να πηγαίνει στον Ολυμπιακό από το Μαρούσι, αλλά και τον Στίβεν Σμιθ στον Παναθηναϊκό από τον Πανελλήνιο. Πριν λίγους μήνες οι "πράσινοι" απέκτησαν τον Ράιον Μπράουν και τον Μπεν Μπέντιλ από τον Προμηθέα και τον ΓΣΠ αντίστοιχα, ενώ δεν πάνε και πολλά χρόνια από τη στιγμή που οι "ερυθρόλευκοι" είχαν πάρει τον Ντόμινικ Γουότερς. Όπως και να 'χει, αν δεν ασχοληθούν αυτοί, όλο και κάποια Λαμποράλ (Μάικ Τζέιμς), Μπάγερν Μονάχου (Τι Τζέι Μπρέι), Χίμκι (Κέισι Πράδερ) ή Νταρουσάφακα (Ντορόν Λαμπ) θα βρεθεί να τους... τσιμπήσει.


Επομένως, το ερώτημα είναι το εξής: μπορεί κάποια ομάδα από το ανώτερο επίπεδο να δώσει ευκαιρία σε κάποιον εκ των Φράνκαμπ ή Σμιθ; Σίγουρα το ύψος τους αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο σύγχρονο μπάσκετ, αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως δεκάδες παίκτες κάτω του 1.86-1.85μ. κάνουν - διαχρονικά - αξιοπρεπέστατες καριέρες σε καλό ευρωπαϊκό επίπεδο. Από την άλλη, ακόμη κι αν υπάρχουν ενδοιασμοί αναφορικά με το πώς θα μπορούσε ένας παίκτης των 30-35 λεπτών να μεταφέρει το παιχνίδι του σε ένα πλαίσιο των 15-20 λεπτών σε μια πιο απαιτητική λίγκα, κι εκεί υπάρχουν πολλά αντί-παραδείγματα παικτών που κατάφεραν να προσαρμοστούν, τροποποιώντας τους ρόλους τους και τα όσα είχαν μάθει να κάνουν έως τότε. Στο κάτω - κάτω, step up δε σημαίνει απαραίτητα "μεταγραφή στην Ευρωλίγκα". Αυτό δεν γίνεται πάντα από τη μια στιγμή στην άλλη, ή αν γίνει, αποτελεί εξαίρεση (βλ. Τζέιμς) κι όχι κανόνα.


Ο Λαμπ, για παράδειγμα, μετά από δύο χρόνια στο Λαύριο, πήγε στην Νταρουσάφακα και παίζει βασικός, σε μια ομάδα που συμμετέχει στο EuroCup και την BSL, το δεύτερο κορυφαίο και πιο εμπορικό πρωτάθλημα της Ευρώπης, μετά την ACB. Άλλωστε, μιλάμε για αθλητές που στην παρούσα φάση είναι χαμηλόμισθοι και το ρίσκο δεν θα ήταν τόσο μεγάλο για ομάδες με ένα νορμάλ πορτοφόλι. Άρα, το "καλύτερο συμβόλαιο" δεν είναι κάτι ανέφικτο για τους ίδιους. Στο δια ταύτα λοιπόν, τόσο ο Φράνκαμπ, όσο κι ο Σμιθ, με τα δεδομένα θετικά και αρνητικά τους, είναι εξαιρετικοί παίκτες στην παρούσα φάση για το επίπεδο της Basket League (και ενδεχομένως για πολλές ομάδες του BCL και μερικές από το EuroCup), για αυτό άλλωστε και ξεχωρίζουν από νωρίς. Αρκεί αυτό να τους δώσει εισιτήριο για έναν - αντικειμενικά - καλύτερο προορισμό; Το μέλλον θα το δείξει.