Ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκίνησε ήδη πρόβες για ακουστικές συναυλίες, άρα μάλλον ήρθε η ώρα να την κοπανάμε για τις διακοπές μας, όσο πιο μακριά γίνεται. Μιας και η απουσία θα είναι μηνιαία, το timing προσφέρεται για μία αρχική χαρτογράφηση του μεταγραφικού τοπίου στην Ευρωλίγκα, όπως διαμορφώνεται μέχρι τώρα. Θα χωρίσω τις ομάδες σε τρεις κατηγορίες, για να σπάσουμε πλάκα: Σε εκείνες που έχουν κάνει τρομερές κινήσεις, σε εκείνες που φαίνεται να προσανατολίζονται στο να διατηρήσουν τη δυναμική τους και σε εκείνες που δείχνουν να αποδυναμώνονται κάπως. Φαινομενικά όλα αυτά βέβαια, καθώς οι μεταγραφές δεν έχουν ολοκληρωθεί και καθώς τα πάντα θα κριθούν στο γήπεδο, κάτι που είναι βέβαια κάπως ξενέρωτο. Το σωστό θα ήταν να κρίναμε τα πάντα από τώρα, σαν άνθρωποι.
Η Ευρωλίγκα δεν θα συνεχιστεί. Δεν έχω κάποια πληροφόρηση (η απόφαση αναμένεται 24 Μαϊου), όμως ακόμη και αν παιχτούν τα εναπομείναντα παιχνίδια, θα πρόκειται για μία διαφορετική διοργάνωση, πιθανώς με διαφορετικά φαβορί και διαφορετικά αουτσάιντερ. Δηλαδή, πώς θα εμφανιστεί η Μπαρτσελόνα π.χ., έχοντας ήδη συμφωνήσει με τον Ντιλέινι να το διαλύσουν από κοινού; Ή πώς θα παίξει ο Μιλουτίνοφ, που θα αρχίσει προπονήσεις με τον Ολυμπιακό αύριο μεθαύριο, όντας φευγάτος; Θα μπορέσει ο Νικ Καλάθης να συνέλθει από το ψυχολογικό roller coaster, που έχει προκαλέσει το μεταβαλλόμενο τοπίο στο ίνστα; Ιδού η απορία ...
Ζούμε μια περίεργη πραγματικότητα τους τελευταίους μήνες. Μια πραγματικότητα που έχει αλλάξει το τί είναι "νορμάλ" και τί όχι. Ο αθλητισμός έχει περάσει - δικαιολογημένα - σε δεύτερη μοίρα, με τα πρωταθλήματα να έχουν διακοπεί (μάλλον χωρίς επανεκκίνηση). Ή μήπως όχι....;
Είναι άραγε τόσο αναγκαίο να συνεχιστούν οι διοργανώσεις μπάσκετ; Το σημαντικότερο βήμα των ημερών προς την επανέναρξη του ΝΒΑ πάντως, έγινε προχθες. Οι προπονήσεις των ομάδων θα ξεκινήσουν από σήμερα, υπό αυστηρά μέτρα υγειονομικής ασφάλειας, τα οποία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και την υποχρέωση των παικτών να φορούν μάσκες εντός των γηπεδικών εγκαταστάσεων. Οι μάσκες θα αφαιρούνται όταν τα σώματα θα ιδρώνουν στο παρκέ, όμως αμέσως μετά τα πάντα θα απολυμαίνονται, από τον βασικό αθλητικό εξοπλισμό (μία μπάλα!), μέχρι τα αποδυτήρια.
Η Βιλερμπάν επέστρεψε φέτος στην Ευρωλίγκα, ύστερα από μακρά απουσία 10 ετών, κι υπό την μορφή της στήλης 3on3, σημειώνουμε τρεις αλήθειες και τρία ψέμματα για την εν γένει πορεία της στην διοργάνωση, στις 28 αγωνιστικές που διεξήχθησαν μέχρι την διακοπή λόγω της πανδημίας.
Πολλά ήταν κατά την τελευταία δεκαετία τα παιχνίδια της Ευρωλίγκα, όπου μια μικρομεσαία ομάδα σόκαρε κάποιο από τα λεγόμενα powerhouses της διοργάνωσης, προκαλώντας θόρυβο. Το στοιχείο της έκπληξης ανέκαθεν υπήρχε για να προσφέρει μια πιο ξεχωριστή νότα, για να... σπάει την ρουτίνα. Εν μέσω καραντίνας, θυμόμαστε επτά χαρακτηριστικά παιχνίδια αυτού του διαστήματος, όπου οι "μικροί" υπέταξαν τους "μεγάλους".
Τα τελευταία χρόνια πολλά ήταν τα "One Season Wonders" που έκαναν την εμφάνιση τους στην EuroLeague. Δηλαδή παίκτες οι οποίοι κατέγραψαν μια, από πολύ καλή έως κι εξαιρετική, σεζόν, αλλά πέραν τούτου... ουδέν. Είτε έφυγαν και δεν επέστρεψαν ξανά στην λίγκα, είτε χάθηκαν εντελώς απότομα από το προσκήνιο. Κάποιοι γύρισαν, όμως η παρουσία τους δεν ήταν ανάλογη της προηγούμενης, αφού ο πήχης είχε ψηλώσει πάνω από τις δυνατότητες τους. Ας επαναφέρουμε στις μνήμες μας ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Ο περσινός MVP του EuroCup, Πιέρια Χένρι, βίωσε φέτος τις δυσκολίες της μετάβασης στην Ευρωλίγκα κι οι απόψεις συχνά διίστανται αναφορικά με την αγωνιστική αξία του. Η αλήθεια που δεν κρύβεται είναι πως ο Αμερικανός πλειμέικερ δεν έχει θέλξει με την εν γένει απόδοση του ως μέλος της Μπασκόνια, ωστόσο δύσκολα θα έλεγε κάποιος πως πρόκειται για έναν κακό παίκτη. Τι ισχύει τελικά με την περίπτωση του πολυδιάστατου γκαρντ;
Εκεί που ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να έχει εξασφαλισμένη την πρόκρισή του στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, οι τέσσερις απανωτές ήττες από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακό και ΤΣΣΚΑ τον έριξαν σημαντικά στη βαθμολογία και πλέον κινδυνεύει με αποκλεισμό. Πέρα από αυτό όμως, δείχνει να είναι ολοένα και χειρότερη όσο περνάει ο καιρός, με αποκορύφωμα την χθεσινή ήττα εντός έδρας με 31 πόντους
Eυτυχώς που υπήρχαν ένα σωρό ντέρμπι. Η διπλή αγωνιστική της Ευρωλίγκα πέρασε το πρώτο επιδημιολογικό τεστ εν μέσω κλειστών παιχιδιών, παρατάσεων και do or die κατοχών, συνθήκες οι οποίες ισορρόπησαν την προαποκαλυπτική εικόνα μερικών γηπέδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το θέαμα στις κερκίδες ήταν μέχρι και κωμικό, όπως για πaράδειγμα στο Τελ Αβίβ, όπου μόλις 5000 φίλαθλοι/ες της Μακάμπι στριμώχτηκαν στο κέντρο των καθισμάτων, προκειμένου να ενώσουν τις φωνές τους όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Οι ολοάδειες αρένες σε Μιλάνο και Βαλένθια αντίθετα, περισσότερο προκάλεσαν μελαγχολία. Για να αποδώσουμε τα της Ευρωλίγκα τη Ευρωλίγκα παρόλα αυτά, να αναφέρουμε πως η διοργανώτρια αρχή απλώς ακολούθησε τις ντιρεκτίβες των τοπικών κυβερνήσεων. Λιγότερο ζημιωμένη απο αυτές αναδε'ιχτηκε η Βιλερμπάνω, η οποία απλώς κατέβασε την χωρητικότητα του Αστρομπάλ σε 4,500, νούμερο που πλησιάζει έτσι κι αλλιώς το ταβάνι του.