Φλας Μπακ στο 2019
Το καλοκαίρι του 2019 ο Nigel Williams Goss αποχώρησε από την ομάδα του Ολυμπιακού και στη θέση του επιλέχθηκε ένας άλλος rookie της Ευρωλίγκα, ο Wade Baldwin IV, με ισχνή τριετή προϋπηρεσία στο ΝΒΑ (σε Μέμφις, Πόρτλαντ) και στη GLeague. Αναμενόμενο θα ήταν να δοθεί μία πίστωση χρόνου στον νεαρό γκαρντ, όμως η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.
O oργανισμός των Πειραιωτών βρισκόταν σε μία διόλου υγιή κατάσταση, με πολλά ανοιχτά θέματα, ένα εκ των οποίων και η αποχώρηση του από την εγχώρια λίγκα, που δεδομένα αφαιρούσε από την ομάδα αγώνες, στους οποίους θα μπορούσε να γίνει καλύτερη προσαρμογή των νέων παιχτών. Η κατάσταση έγινε χειρότερη όταν ο προπονητής, David Blatt, αποχώρησε μετά το πρώτο μόλις παιχνίδι της σεζόν. Με τον επόμενο προπονητή, ο Baldwin έπαιζε στη χάση και στη φέξη, χωρίς σταθερό χρόνο συμμετοχής, χωρίς ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Έτσι, ένας παίχτης που είχε αποκτηθεί όχι μόνο για το παρόν, αλλά και το μέλλον, έμοιαζε εκτός ομάδας, παρότι είχε ένα ιδιαίτερα θελκτικό αθλητικό πακέτο, που σε συνδυασμό με την προσαρμογή του στην Ευρωλίγκα, θα τον καθιστούσε σημαντικό γρανάζι και τα επόμενα χρόνια. Η χρονιά τελείωσε άδοξα λόγω της πανδημίας, σε μία χρονική στιγμή στην οποία ο νυν προπονητής των ερυθρόλευκων, Γιώργος Μπαρτζώκας, έδειχνε να του δίνει σημαντικό χρόνο. Ο σύλλογος αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο το περασμένο καλοκαίρι, σπάζοντας έτσι το διετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει μαζί του ένα μόλις χρόνο πριν. Oλοκλήρωσε τη χρονιά με 5,5 πόντους, 1,8 ασίστ και μόλις 45,9% σταθμισμένη ευστοχία ( %eFG ) σε περίπου 17 λεπτά ανά αγώνα.
Στην αγκαλιά του Trinchieri
Η συνέχεια γωστή: O νεαρός γκαρντ επιλέχτηκε από τον Ιταλό προπονητή της Μπάγερν, Andrea Trinchieri, για να καθοδηγήσει το σύνολο των Βαυαρών. Τι καλύτερο άλλωστε για εκείνον από το να αγωνίζεται υπό τις οδηγίες ενός προπονητή που είναι ιδανικός ώστε να βελτιώνει νεαρούς παίχτες; Τα παραδείγματα των παιχτών που μετά την κοινή τους θητεία με τον Ιταλό έκαναν το step up στην καριέρα τους είναι αρκετά. Από τους Darius Miller, Daniel Theis, που πήγαν στο ΝΒΑ μετά τη θητεία τους στη Μπάμπεργκ, έως τους Kyle Hines και Brad Wanamaker, που μετέβησαν σε μεγαλύτερη σύλλογο στην Ευρωλίγκα, ο Mιλανέζος προπονητής είναι εκ των κορυφαίων για την εξέλιξη παιχτών.
Mέχρι την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο με το δείγμα έξι αγώνων να είναι ομολογουμένως μικρό ακόμη, ο Wade Baldwin αποτελεί, μαζί με τον Lucic, έναν εκ των δύο βασικών πυλώνων των Γερμανών. Χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης του προπονητή του, καθώς αγωνίζεται τα περισσότερα λεπτά από όλους στο παρκέ, με 28 περίπου ανά παιχνίδι, όντας ο βασικός guard των Βαυαρών, με %usage - ποσοστό των προσπαθειών των κατοχών που περνάνε από τα χέρια ενός παίχτη και καταλήγουν σε σουτ, λάθος ή κερδισμένο φάουλ- στο 28,4%1 . Το νούμερο είναι υψηλότερο από όλων των συμπαιχτών του, πλην του Jalen Reynolds.
Οι ομάδες του Trinchieri πάντα φημίζονται για το ότι είναι εξαιρετικά δουλεμένες σε παιχνίδι μισού γηπέδου, με καλή κυκλοφορία και τέντωμα των αποστάσεων του γηπέδου. Αυτό είναι κάτι που θα δώσει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα στον Αμερικανό guard να εκμεταλλευτεί τα εξαιρετικά του αθλητικά προσόντα και το εκρηκτικό πρώτο βήμα, παίζοντας ένας εναντίον ενός με τον αντίπαλο. Προσέξτε στο παρακάτω βιντεάκι τον χώρο που του ανοίγουν οι συμπαίχτες του και πώς του αδειάζουν το γήπεδο, για να παίξει «στα πόδια» τον Λαπροβίτολα.
Είναι μια φάση που συμβαίνει αρκετά στους αγώνες των Γερμανών, όχι μόνο για να του δίνεται η ευκαιρία να φτάσει στο καλάθι με διείσδυση, αλλά και για να σουτάρει από μέση απόσταση μετά από ντρίμπλα. Ένα σουτ που μοιάζει να έχει «δαιμονοποιηθεί» στο σύγχρονο μπάσκετ -σε μεγαλύτερο βαθμό στο ΝΒΑ- , αλλά για τον Baldwin παραμένει το αγαπημένο του. Φυσικά, η ικανότητα του να ξεπερνάει τον αντίπαλο μετά από ντρίμπλα του δίνει την δυνατότητα να μπορεί να σουτάρει πιο μπροστά από το τρίποντο, χωρίς να προλάβει ο σέντερ να τον μαρκάρει. Η Μπάγερν επίσης είναι η ομάδα που σουτάρει τα λιγότερα τρίποντα μέχρι στιγμής στη διοργάνωση με μόλις 21 ανά ματς, το 33% των προσπαθειών τους περίπου. Εδώ στήνει το πικ ώστε να παίξει απομόνωση με τον αδύναμο αμυντικά Πρίντεζη και να πάρει το αγαπημένο του σουτ.
Φέτος έχει εκτοξεύσει τους πόντους του στους 14,5 ανά παιχνίδι με σταθμισμένη ευστοχία στο 48% και κακά ποσοστά από το τρίποντο, έχοντας μόλις 22% και τρεις προσπάθειες το ματς. Θα χρειαστεί σίγουρα να ανεβάσει τα ποσοστά του και να βελτιώσει την επιλογή ορισμένων σουτ. Έχει σκοράρει τρεις φορές έως τώρα από 18 πόντους, με μοναδική φορά που έμεινε μονοψήφιος να είναι το ματς εναντίον της Φενέρ, στο οποίο βέβαια η Μπάγερν έκανε μια φανταστική ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο και κέρδισε 71-75, παρότι έχανε με 20 στο ημίχρονο.
Μεγάλη βελτίωση παρατηρούμε και στο διάβασμα των φάσεων, παρότι αρκετές στιγμές μοιάζει να είναι παρορμητικός. Η Μπάγερν δεν έχει έναν πραγματικά καλό δημιουργό, επομένως θα πρέπει να γίνει ο Baldwin ακόμα καλύτερος στον συγκεκριμένο τομέα. Για αυτό πέρα από τον κύριο ballhandler της ομάδας, θα βρεθεί σε αρκετά σχήματα στο πλάι των Weiler-Babb, Sisko (και οι δύο αυτοί παίχτες μοιάζουν αρκετά ενδιαφέροντα πρότζεκτς), ώστε να αναλάβουν αυτοί οι δύο τον ρόλο του δημιουργού και ο Baldwin να έχει περισσότερο ρόλο σκόρερ και off-ball guard. Βέβαια σε μία ομάδα που δεν δημιουργεί πολύ -15 ασίστ μέσο όρο και μόλις το 53,4% των καλαθιών είναι από πάσα συμπαίχτη-, δίνει περί το 1/5 των τελικών πασών, ήτοι τρεις ασίστ ανά παιχνίδι. Και στις δύο δημιουργίες στο παρακάτω βίντεο προκαλεί ανισορροπία στην άμυνα με τη διείσδυση και βρίσκει τον ελεύθερο συμπαίκτη ακροβολισμένο στο τρίποντο.
Φυσικά, επίσης δυνατό του στοιχείο είναι η άμυνα. Πρώτος κλέφτης της διοργάνωσης μέχρι στιγμής με 2,2 κλεψίματα ανά παιχνίδι, εκμεταλλεύεται πλήρως τα γρήγορα πόδια και τα μακριά χέρια, ώστε να χαλάσει τις αντίπαλες επιθέσεις. Καλός αμυντικός πάνω στη μπάλα, μαθαίνει ακόμα να διαβάζει καλύτερα τις περιστροφές και το να σπάει σκριν. Στην καλή του αμυντική επίδοση συμβάλει και η άμυνα της Μπάγερν, που συνηθίζει να κλείνει στη ρακέτα και να κρύβει τους διαδρόμους, περιορίζοντας έτσι τον χώρο κοντά στο καλάθι για τους αντιπάλους. Οι παίχτες της κάνουν εξαιρετικές περιστροφές στα μαρκαρίσματα μετά την αλλαγή, για να μειώσουν την πιθανότητα mismatch.
Εν κατακλείδι η περίπτωση του Wade Baldwin είναι διδακτική όσον αφορά την ερώτηση ‘’αν είναι τελικά καλός παίχτης’’. Έχει ξεκινήσει εξαιρετικά τη σεζόν, πρωταγωνιστής σε μία ομάδα που βέβαια δεν συγκαταλέγεται στα φαβορί για πρόκριση στην οχτάδα, ούτε έχει το αγωνιστικό βάρος του «πρέπει» στη διοργάνωση της Ευρωλίγκα. Σε ένα υγιές περιβάλλον όπως αυτό των Βαυαρών, ο παίχτης θα συγκεντρωθεί στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι και θα μπορέσει να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Ο λάτρης του κρασιού, Andrea Trinchieri μοιάζει ο μέντορας εκείνος που θα ξεκλειδώσει το επόμενο λέβελ για τον Αμερικάνο. Και αν το καταφέρει, θα κάθεται στο γραφείο του ανοίγοντας ένα μπουκάλι Barolo, διαλέγοντας τον επόμενο παίχτη που θα εξελίξει.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 ο δείκτης είναι από το basketball.real.gm
Tα στατιστικά είναι από το επίσημο σάιτ της διοργάνωσης.