Δυο-τρία γενικά

Το (δικό μας) βράδυ της προηγούμενης Κυριακής σαν να άνοιξε την αυλαία. Bucks και Suns πήγαν την αναμέτρηση τους στη δύναμη και τελικά κέρδισε η ομάδα που είχε ... τον Brook Lopez, δηλαδή τον πιο σημαντικό αμυντικό του παιχνιδιού. Λίγο αργότερα, σε έναν αγώνα που παίχτηκε πολύ πάνω από τη στεφάνη, οι Hawks επικράτησαν οριακά επί των ανανεωμένων Nets και αμέσως μετά ξετυλίχτηκε ένα ακόμη θρίλερ, μεταξύ δύο εκ των πρωταγωνιστριών του trade deadline, των Los Angeles Lakers και των Dallas Mavericks, στην έδρα των δεύτερων. Τελικό σκορ; 111-108 για τους Lakers, που κέρδισαν ματς στο οποίο είχαν 6/34 τρίποντα, δηλαδή κάτω από 18%! Οι Mavericks σούταραν σπέσιαλ, με 40,8% πίσω από τη γραμμή, όμως όλα τα άλλα γύρω γύρω μύριζαν playoffs: Άμυνες, διαμαρτυρίες, hustle, mind games. Η βραδιά απλώθηκε κι άλλο, σε ένα επίσης συναρπαστικό ξημέρωμα, με τις νίκες των Warriors επί των Wolves και των Nuggets επί των Clippers στην παράταση. Και σε αυτά τα γήπεδα, τα διακυβεύματα υπήρξαν σοβαρά και όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται ακόμη σοβαρότερα.

Ετσι όπως τα είδα μετά το trade deadline, σε ό,τι αφορά τις ομάδες της Δύσης που κινήθηκαν πιο έντονα, οι Suns είναι έτοιμοι για ψηλά. Η άμυνα τους παραμένει λειτουργική και θα γίνει καλύτερη με τον KD στη σύνθεση. Για την επίθεση δεν το συζητώ, μπορεί να κάνουν σχεδόν τα πάντα, με το έξτρα μπόνους πως ο Ayton θα μένει σχεδόν μονίμως ελεύθερος. Δεύτερο εξτραδάκι, πως δεν χρειάζεται να αλλάξουν σχεδόν τίποτε από τον τρόπο που επιτίθονται. Τα σουτ του Bridges και (εννοείται) λίγα παραπάνω να πάρει ο KD, θα βάζει 30 πόντους.

Οι Clippers, παρότι οι δυο σταρ τους αποδίδουν σχεδόν όπως παλιά, έχουν εσχάτως σοβαρά αμυντικά προβλήματα και παρότι τα λεπτά του Russ δεν είναι καταστροφικά (κάθε άλλο), το γεγονός ότι τα παιχνίδια τους με καλές επιθετικές ομάδες τούς ξεφεύγουν, λογικά προβληματίζει ήδη τον Lue. Απέναντι στους Nuggets έχασαν κατά κράτος στα λεπτά των βασικών, καθόλου καλό σημάδι. Kαι πάλι, βέβαια, όπως συμβαίνει και με τους Ήλιους, δεν αναμένεται να αλλάξουν ριζικά μέχρι το τέλος και θα βασιστούν στην καλύτερη απόδοση των μονάδων τους.

Lakers 

Πολύ περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι Lakers με τους Mavs, στων οποίων την αναμέτρηση ήδη αναφερθήκαμε. Οι δυο αυτές ομάδες, μέσω των κινήσεων τους, επιχειρούν μεσούσης της σεζόν σημαντικότατες αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού τους, αλλαγές οι οποίες εκπορεύονται από τους νέους παίκτες στις τάξεις τους. Το μεταξύ τους ντέρμπι ήταν λες και περιείχε όλες τις αντιθέσεις σε 48 λεπτά. Τα δύο συγκροτήματα έμοιαζαν να παλεύουν μανιωδώς να αλλάξουν το αγωνιστικό προφίλ των προηγούμενων μηνών, άλλοτε επιτυχημένα και άλλοτε με περίεργα αποτελέσματα.

Αρχικά, οι Lakers κατάφεραν να ελέγξουν ένα ματς, στο οποίο ήταν παντελώς άστοχοι από μακριά, όπως πολλές φορές έχει συμβεί στη σεζόν. Η τρομερή βραδιά του Beasley απέναντι στους Warriors δεν είχε συνέχεια και στα πρώτα 20 λεπτά το κοντέρ έγραψε 1/18 τρίποντα συνολικά. Ένα κανονικό brickfest, που όμως τους έκανε να στραφούν στα πλεονεκτήματά τους. Άμυνα, γρήγορος ρυθμός για εύκολα καλάθια και... AD, που κάτι front line σαν αυτές των Mavs τις έχει ακόμη εύκολες. Εν τέλει, οι Lakers κέρδισαν, επειδή κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει το καλάθι τους και επειδή πήραν όλες τις μονομαχίες γύρω από αυτό - όπως δηλαδή κερδίζουν όταν κερδίζουν. Ούτε καλύτερα σούταραν, ούτε τρομερά έξυπνα έπαιξαν.

Έχουν όμως να περιμένουν: Η απόδοση του Vanderbilt αποτελεί καταπληκτικό νέο, διότι ο πρώην forward των Wolves και Jazz, στην άμυνα κάνει δουλειές που κάνουν ψηλότεροι παίκτες. Enter, ο Davis αισθάνεται ασφαλώς πιο άνετα όταν παίζει στη θέση 5. Ο Vanderbilt τον αποφορτίζει από έξτρα υποχρεώσεις, όπως το ριμπάουντ και σίγουρα πρόκειται για τον σκληρότερο παρτενέρ που έχει φέτος. Αν υπάρχει υγεία, τότε η άμυνα δεν είναι για 17η θέση, όπου βρίσκεται σήμερα, είναι για παραπάνω.

Επίσης, οι D-Lo (θα γυρίσει σύντομα) και Beasley είχαν καλή απόδοση στα παιχνίδια που προηγήθηκαν εκείνου των Mavs. Οι Lakers σκόραραν πολύ και με καλά ποσοστά - 53% στα τρίποντα απέναντι στους Warriors και 53% σε FG% απέναντι στους Pelicans. Αν οι δύο αυτές προσθήκες δώσουν όσο καλύτερο spacing αναμένεται να δώσουν (όχι πολύ, όχι λίγο), τότε οι δρόμοι για συνολική βελτίωση της επιθετικής αποτελεσματικότητας (20η) δεν θα περνάνε μόνο από το transition και τη ρακέτα. Απλώς ο Beasley οφείλει να είναι κάπως πιο έτοιμος. Οι πάσες του James συνήθως σημαίνουν πάρε-βάλε, δηλαδή ένα στατικό σουτ και δρόμο. Εκεί που θα σε βρουν, εκεί πρέπει και να σουτάρεις.

Έβαλα ήδη δύο "αν", μόλις αντιλήφθηκα, την ώρα που υπάρχει και τρίτο, πολύ μεγαλύτερο. Όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, υπάρχει πιθανότητα να χάσει ο Lebron πολλούς αγώνες, λόγω του τραυματισμού στο πόδι, που κληρονόμησε προχθές. Αυτό ίσως σημαίνει πως τα μισά από τα εναπομείναντα ματς οι Lakers θα τα παίξουν χωρίς αυτόν, κάτι που αν ισχύσει, θα επηρεάσει τα πάντα. Τέσσερις νίκες στους πέντε τελευταίους αγώνες είχαν, ο Davis δείχνει να βελτιώνεται, το βάθος μεγάλωσε, οι συνθήκες για μία θέση στα playoffs υπάρχουν. Θα πρόκειται για συνολικό πλήγμα στο πρωτάθλημα, να μην ξεδιπλωθεί η βελτιωμένη δυναμική τους στο ντεμαράζ. Δεν θα τους έβαζα επ ουδενί στα φαβορί και σίγουρα όχι στις συμπάθειές μου, αλλά από όπου και να το πιάσεις, είναι μαλακία.

Mavericks

Στους Mavs, τώρα, υπάρχει ένα φανερό μπλέξιμο, που αφορά τον ρυθμό. Ο Kyrie παίρνει τη μπάλα και τρέχει, ψάχνοντας το σουτ άμεσα. Ο Luka, ως γνωστόν, προτιμά να ζυγίζει τα πράγματα. Όταν ο ένας παίζει στον ρυθμό του άλλου (βλ. Doncic στην πρώτη περίοδο απέναντι στους Lakers), το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό, διότι το spacing είναι πολύ καλό και οι Mavericks σαφώς μπορούν να παίξουν γρηγορότερα. Όταν όμως ο πάγκος καλείται να προσδιορίσει ποιο τέμπο είναι το καταλληλότερο εντός της εξέλιξης του ματς, τότε αρχίζουν τα προβληματα. Π.χ. με το που πήραν προβάδισμα χάους, με +27, αντί να πάει η μπάλα στα χέρια του Doncic και να παγώσει ο ρυθμός, οι Mavs συνέχισαν το τρέξιμο, που τους είχε φτάσει ως εκεί. Έχασαν επιπόλαια σουτ και ξαναέβαλαν μόνοι τους τους Lakers στο παιχνίδι. Αργότερα, αφότου η ανατροπή είχε γίνει, αντί να επιχειρήσουν να ξαναεκτελέσουν πιο γρήγορα και να βρουν τρίποντα, έκαναν ό,τι κάνουν σε όλη τη σεζόν ως τώρα: Αργός ρυθμός γύρω από τον Luka, iso και περιττές εφορμήσεις στις δαγκάνες του Davis.

Oι Mavericks, πριν το trade deadline, καλή επίθεση είχαν έτσι κι αλλιώς. Η λογική τους με την απόκτηση του Kyrie αφορά σίγουρα την αποφόρτιση του Doncic και την εύρεση ενός δεύτερου πόλου, αλλά επίσης έχει να κάνει και με μία ακόμη άποψη: "Eίμαστε καλή επιθετική ομάδα, αν μπορέσουμε να ανεβάσουμε και τον ρυθμό, τότε ίσως να κερδίζουμε σταθερά μέσα από την επίθεση". Mόνο που αυτό δεν γίνεται τόσο εύκολα, εξού και το δίδυμο των σταρ προς το παρόν δείχνει να ψάχνεται, αφήνοντας ο ένας στον άλλον πρωτοβουλίες, σε στιγμές που ίσως θα έπρεπε το στυλ κάποιου να υπερισχύει. Θα ήταν πάντως τέλειο οι Mavs να ξεκολούσαν από τον πάτο του pace (29οι), δεδομένης της υψηλής αποτελεσματικότητας τους.

Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω αποτελούν τον δεύτερο μεγαλύτερο πονοκέφαλο του Kidd. Ο πρώτος είναι ως γνωστόν η άμυνα και δη η άμυνα γύρω από τη στεφάνη, για την βελτίωση της οποίας ο προπονητής περιμένει την επιστροφή του Kleber. Κατά δήλωση του, θα επιχειρήσει να τον ταιριάξει για κάμποσα λεπτά με τον Wood και θα επιμείνει στο ταίριασμα, άσχετα αν στη αρχή η σταδιακή προσαρμογή του Γερμανού μπορεί να κοστίσει. Φαίνεται σωστή σκέψη και μάλλον αξίζει η επιμονή, αλλά και πάλι, πόσο να βελτιωθούν οι Mavericks, ώστε η άμυνα τους να αντέχει διαρκώς τις μάχες των playoffs; Μέχρι ένα σημείο μπορεί να τους πάει η επιστροφή του Klaber, διότι κατά τα λοιπά στις διεκδικούμενες μπάλες (hustle) δείχνουν πολλά κλικ κάτω από τον ανταγωνισμό.

Βέβαια, είπαμε. Tα mid season trades, πλην ελάχιστων, κραυγαλέων περιπτώσεων, όπου μετακινήθηκαν παιχταράδες σε θέσεις Tetris, δεν αλλάζουν έτσι απλά την πορεία μιας ομάδας, όταν η ομάδα αυτή έχει χτιστεί με συγκεκριμένα ντεφό. Και η πλάκα είναι πως, παρότι οι Lakers δεν πήραν το μεγάλο όνομα, βρίσκονται πολυ πλησιέστερα στο να βελτιώσουν τους τομείς που χρήζουν αναβάθμισης, σε σχέση με τους Mavs που πήραν τον Kyrie, για όσο καιρό κάτσει εκεί τέλος πάντων.

Για τους υπόλοιπους της Δύσης, κάποιοι χρησμοί για το τέλος: Οι Warriors πάνε οκ, δεδομένων των απουσιών, με τον Curry δεν χάνουν τα playoffs λέω. Οι Kings τα σπάνε από όπου και να το πιάσεις, οι Grizzlies θα παραμείνουν σταθεροί, οι Nuggets πρώτοι, χωρίς ζόρια. Jazz goodbye sooner or later, Blazers "ο Dame έβαλε 70 στους Rockets, μπράβο". Tι μένει; Οι Pelicans. Αληθινά, δεν έχω ιδέα, πάντως αν ήταν τόσο καλοσχεδιασμένη ομάδα, όπως μου διαφήμιζαν εδώ οι φίλοι μου στο σάιτ, τότε τέτοια καθίζηση θα την είχαν αποφύγει. Και δεν μένει πολύ, ε... 20 παιχνίδια διορία έχουν όλοι.