Θέλω να σας μιλήσω για το πρώτο ημίχρονο των Warriors, πραγματικά. Η επιστροφή του Klay έβαλε φτερά στα πόδια τους, ανέβασαν κατακόρυφα τον ρυθμό, διέλυσαν τους Raptors σε ασίστ και ριμπάουντ, γενικότερα υπήρχε η αίσθηση πως έρχεται μία ακόμη βραδιά που το Oakland Arena γέρνει προς τη μεριά που βολεύει τους Dubs. Οι Raptors υπέφεραν, αστοχούσαν από την περιφέρεια, έτρωγαν ουσιαστικό ξύλο και έβλεπαν τον Thompson να χορεύει:

Ohhhh @KlayThompson is feelin' it ? pic.twitter.com/9EyiwYNElI

— Golden State Warriors (@warriors) June 8, 2019

Μερικά καουμποιλίκια του Serge Ibaka και η γνωστή διάνοια του Kawhi Leonard κράτησαν τους Raptors μόλις 4 πόντους πίσω στο ημίχρονο και εκεί η μοίρα ο Nurse τους έκλεισε το μάτι. ‘’Είστε κοντά, παίξτε όπως μπορείτε και τα σουτ θα μπουν, θα το πάρετε το ματς’’. Οι Ράπτορες στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαρωτικοί. Το γνωστό ανελέητο κυνήγι των Lowry-Danny Green στην άμυνα, double teams που περιόρισαν τον Steph, κυριαρχία στα ριμπάουντ από την τριάδα της frontline (Siakam, Gasol, Ibaka) και τον Board Man Kawhi, υπομονή για την καλύτερη επιλογή στην επίθεση και παιχνίδι με το μυαλό των Warriors, σε τέτοιο σημείο που δεν έχει ξαναφτάσει καμία ομάδα την τελευταία πενταετία. Τα ριμπάουντ (38-42) και οι ασίστ (22-26) ισορρόπησαν, τα τρίποντα μπήκαν (2-17 στο πρώτο ημίχρονο, 8-15 στο δεύτερο) και οι Raptors πήγαν το παιχνίδι εκεί που ήθελαν, στη διπλή φύση του παιχνιδιού τους. Από τη μία, άμυνα που σε πνίγει και παράλληλα καλό passing game στην επίθεση, με εμπιστοσύνη στις εκτελέσεις 6-7 παικτών. Και από την άλλη, εκείνος:

O Γιώργος μου λέει ‘’να δώσουμε την δόξα στον παρόντα, αλλά όχι τόσο πολύ, όχι τόσο αφοριστικά’’. Εγώ πάλι είμαι λίγο παραπάνω ενθουσιασμένος. Ο Kawhi Leonard είναι ίσως αυτή τη στιγμή ο καλύτερος παίκτης στο ΝΒΑ, πάνω από τον αγαπημένο αμφότερων Kevin Durant. Mε mid-range παιχνίδι που θυμίζει Michael Jordan. Με τρίποντο υψηλού επιπέδου. Με τοπ άμυνα σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Με ικανότητα στο ριμπάουντ (και ειδικά το επιθετικό) που κάνει την ομάδα του ακόμη πιο ισχυρή.

Ασφαλώς δεν κέρδισε μόνος του. O Lowry ήταν ξανά καθοριστικός, όπως και ο Siakam, o Ibaka ήταν ο κρυφός ήρωας της ημέρας με 20 πόντους και εικόνα σκιάχτρου κοντά στη ρακέτα, συνολικά οι Raptors εκμεταλλεύτηκαν το βάθος τους απέναντι στους Quinn Cook και Alfonzo McKinnie του κόσμου τούτου. Η εικόνα του Leonard όμως σε αυτούς τους τελικούς είναι καθηλωτική και το βραβείο του MVP των τελικών τον περιμένει, ίσως και στο επόμενο παιχνίδι στο Toronto, σε ένα από τα πιο αναπάντεχα 4-1 των τελευταίων ετών, απέναντι στη δυναστεία των Warriors. Εκτός και αν...

Eκτός και αν εμφανιστεί ο KD. Ναι, εκείνος που οι Warriors δε χρειάζονται γιατί τους χαλάει το pace and space, γιατί είναι καλύτεροι χωρίς αυτόν και άλλες τέτοιες όμορφες μπούρδες. Αυτή τη στιγμή οι Warriors χρειάζονται ένα θαύμα για να επιστρέψουν από το 3-1, απέναντι σε μία ομάδα που τους έχει σαρώσει σε όλα. O Durant θα τους δώσει τη δυνατότητα να πάνε στο χαμηλό τους σχήμα (η απουσία του οποίου είναι το μεγαλύτερό τους πρόβλημα, όπως είδαμε στην ανάλυση του game 3),  να ματσάρουν καλύτερα με τους Raptors, να φθείρουν λίγο περισσότερο τον Kawhi που ως τώρα έχει βγάλει το μεγαλύτερο μέρος των παιχνιδιών άνετα. Μα πάνω από όλα με τον Durant θα έχουν ένα κινούμενο miss match, την καλύτερη επιθετική επιλογή στο ‘’ψηλέ, η μπάλα δικιά σου, κάνε τους ό,τι θέλεις’’.

Ακόμη και έτσι, τα πράγματα είναι δύσκολα. Ο KD είναι καιρό εκτός (από το 5ο παιχνίδι με τους Rockets στον δεύτερο γύρο), δε θα είναι σε τοπ φόρμα, οι Raptors αυτή τη στιγμή παίζουν το ματς της ζωής τους μέσα στην έδρα τους. Ακόμη και να το χάσουν, έχουν άλλες δύο ευκαιρίες. Η επιστροφή από το 3-1 ίσως να υποσκελίσει την αντίστοιχη του LeBron και λογικά θα δώσει στον Durant το στάτους που του αξίζει. Το οποίο, για να λέμε την αλήθεια, δεν του το αναγνωρίζει μόνο μία κολλημένη σοσιαλμιντιακή μερίδα. Από την άλλη, κάνεις μία δεύτερη σκέψη και γυρίζεις στο ίδιο συμπέρασμα: οι Raptors είναι απλά καλύτεροι. Είναι τόσο κακό να το πάρουν;